Lahat ng Kabanata ng LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG: Kabanata 41 - Kabanata 50

Nasa airport na siya sa mga oras na 'yun at naghihintay ng flight niya. Naka-all black siya... itim ang hoodie niya, black shades, at black pants. Para siyang namatayan! Oo nga... namatay ang puso niya!Sa El Nido ang hotel na binook ng secretary niya. Napangiti siya, balita niya ay magaganda ang beaches doon. Mabuti naman at magaling ang secretary niya. Hindi na niya kailangang mag-utos. Nagkukusa na ito at alam nito ang gusto niya.Habang naghihintay sa flight ay nakaupo lang siya sa waiting lounge at nakikinig ng music. Bored na bored siya. Wala man lang siyang kausap. Mas masarap pa din magbakasyon kapag may kasama kang kaibigan o mahal sa buhay.Napangiwi na naman siya sa mga naiisip... paano, eh wala naman siyang nobya?! Hiniwalayan niya si Tricia, at ayaw naman niyang makasama ito kahit na sila pa. Basted din siya kay Yassy kaya nga-nga siya... bokya!Nang makasakay na sila sa eroplano lulan ng Palawan, ay umupo agad siya sa designated seat niya at pinikit ang mga mata. Wala si

Agad niya itong binuhat at dinala sa kwarto niya. Iniwan nya ang lamesa nya doon kahit pa hindi pa sya tapos sa pag-inum... ni hindi pa nga sya nakabayad! Di bale icha-charge lang naman ni Loisa iyon sa hotel room nya... kilala naman na cya nito. Muling bumalik ang atensyon nya sa dalagang binubuhat. What is happening? Bakit andito din si Yassy? Di ba bumalik na ito sa London?Alam ba nitong pumunta siya doon at sinundan siya? Pero paano? Si Georgina lang ang nakakaalam ng schedule niya at hindi nito kilala ni Yassy.Hmmm... Bitawan mo ako. Hindi ako sasama sa'yo..." wika nito nang walang lakas.Muli na naman itong nagising. Ang akala niya kanina ay nakilala na siya nito dahil tinawag nito ang pangalan niya... hindi pala."What are you doing here, Yassy? Bakit andito ka din sa Palawan?""Kuya Hunter? Ikaw ba 'yan?" wika nito saka hinaplos ang mukha niya. tila kinokompirma kung cya nga. "Bakit andito ka? Sinusundan mo ako, noh? Hihihi..." wika nitong halos di na makapagsalita sa sob

"K-Kuya, it's not what you think..." pagtatama niya sa paniniwala nito."Then prove it..."Hindi niya alam kung ano ang gusto nitong gawin niya para mapatunayan ang sarili. Nilapit niya ang mukha sa mukha nito at siya na mismo ang humalik dito.Noong una ay nagulat ito sa ginawa niya, pero sa huli ay siya ay tinugon din ang halik niya.Bahala na, it's now or never... wika niya sa isip. Nararamdaman niyang ang kamay ni Hunter ay bumaba sa pagitan ng dalawa niyang binti. Nag-alangan siya doon, naiilang siya at nahihiya. Hindi niya alam kung ano ang magiging reaksyon kung hahawakan siya doon ni Hunter.Napapikit na lang siya nang maramdaman niya ang isang daliri nito ang nilalaro ang hiwa niya."Ohhh... Kuya..." ungol niya. First time niyang maramdaman iyon. Hindi niya alam na ganoon pala kasarap iyon. Parang kinikiliti ang kaibuturan ng kanyang katawan. Pinagmamasdan siya nito habang ginagawa iyon sa kanya... parang tinitingnan ang reaksyon niya kung nasasarapan siya. Pumikit siya dahil

******************HUNTER'S POV:"Fuck!" sigaw niya at saka tinapon ang cellphone na hawak sa kama nang makabalik sa kwarto niya. Hindi siya naniniwalang walang alam si Yassy na nasa iisang hotel sila ngayon.Alam niyang minanipula nito dahil lahat ng gusto nito ay nakukuha."Damn you, Yassy. This time ay hindi ka mananalo sa akin. Hinding-hindi mo ako mapapaikot sa mga palad mo. Aalis ka rin at babalik sa London, so what’s the use of all this? Mas lalo lang akong masasaktan!"Humiga siya sa kama at nakatingin sa kisame. Naramdaman pa niya ang presensya ni Yassy sa ibabaw ng kama na iyon... kung saan niya paulit-ulit na inangkin ang katawan nito."Damn!" Just by thinking of it, ay muli na naman siyang tinitigasan. He can't get enough of Yassy. Kahit angkinin niya ito buong araw, hindi siya magsasawa. He's been dreaming of it his whole life!"Damn! Ahhh!" ungol niya. Aaminin niyang nasaktan niya si Yassy kanina, pero deserve nito iyon. Kulang pa iyon sa mga sakit na naranasan niya noo

Umupo siya sa tabi ni Yassy, sumandal din sa headboard at inakbayan ito. Hinawakan niya ang ulo nito at pilit isinandal sa dibdib niya... ayaw sana nito pero pinilit niya. Sa huli ay nagpatiayon na ito, nakahilig na ang ulo nito sa dibdib niya. He felt at ease whenever Yassy was near him. Marahan niyang minamasahe ang braso nito habang nasa ganoong posisyon sila.Walang nagsasalita sa kanilang dalawa… tila nilalasap lang nila ang moment na ganoon sila kalapit sa isa’t isa.... walang away, katahimikan lang. Isasantabi niya muna ang galit sa dalaga.Eto na naman siya… nagiging marupok na naman pagdating kay Yassy! Sabi ng utak niya "tama na".... pero sabi naman ng puso niya "sige pa"! Sino ang susundin niya?"B-bakit ka pala andito… paano mo nalaman na may sakit ako?""Hindi ko alam… I just felt it. Sinabi lang ni Loisa na hindi ka pa lumalabas sa kwarto mo simula kanina kaya nagtataka ako. Dati pa naman, ‘di ba? Alam ko kung may nararamdaman kang sakit kahit hindi mo pa sinasabi sa aki