Все главы พิษรักร้าย Toxic Love: Глава 31 - Глава 40

ร่างสูงของท่านรองประธานของอย่างริก อัตพล นั่งเอนหลังพักสายตา เขาอยู่ในท่านี้ตั้งแต่เข้ามาในห้องทำงาน ตลอดหลายวันที่ผ่านมาไม่ว่าจะเป็นเลขาหรือลูกน้องคนสนิทก็ไม่มีใครเข้าหน้าเขาติด ทำอะไรก็ไม่มีใครถูกใจกันซักคน และคนที่เป็นต้นเหตุให้ท่าน รองประธานหน้าไม่สบอารมณ์แบบนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คนที่หนีหายออกจากชีวิตเขาไปอย่างนินิวนั่นเอง เอกสารกองตรงหน้าหลายฉบับที่ร่างสูงนั้นกับไม่มีสมาธิอ่านและเซ็น วันนี้ตั้งแต่เช้าที่เข้ามาทำงานแฟ้มเอกสารยังไม่มีท่าทีว่าริกนั้นจะเปิดขึ้นมาเซ็นแต่อย่างใด ในหัวเอาแต่ถึงเรื่องใครอีกคนตลอดหลายวันที่ผ่านมาเขาไม่สามารถสลัดเรื่องของนินิวออกจากหัวได้เลยซักนิด ใบหน้าหวานยังคงวนเวียนในหัวเขาแปดวันเต็มที่นินิวได้หายไปออกไปจากชีวิตโดยที่เจ้าตัวเองไม่รู้ถึงสาเหตุๆ ใดเธอถึงไปหนีเขาไปเช่นนี้ ไม่บอกกล่าวเขาเลยซักคำ เขาพยายามติดต่อหาเธอทุกช่องทางไม่ว่าจะที่เธอเคยอยู่ คอนโดมหาลัยหรือที่ๆ เธอเคยฝึกงาน แต่การตามหาตัวนินิวมันกลับสูญเปล่า คำตอบที่ได้มาจากลูกน้อง นินิวย้ายออกจากคอนโดไปเมื่อสองสัปดาห์ก่อน ซึ่งเขาไม่ทราบข่าวเธอเลยร่างสูงถึงกับกุมขมับมืดแปดด้าน มันไม่ใช่เรื่องยากเลย

ด้านนัตตี้เมื่อเห็นว่าริกฟุบหน้าลงกับโต๊ะ นัตตี้สะกิดคนเมาให้รู้สึกตัว"ริก ริก นี้หลับเหรอเมามากแล้วนะ เข้าไปข้างในบ้านเถอะ" นัตตี้พยายามปลุกคนเมาขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง ร่างสูงไม่หลับอย่างที่เธอเข้าใจเขาแค่เมาและอยากพักสายตาเพียงเท่านั้น"นัตไม่ต้องห่วงเราไม่เมาเรายังไหว" ร่างสูงบอกด้วยน้ำเสียงยานมาก พร้อมกับเสมองหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าเล็กน้อย เป็นเชิงชวนให้นัตตี้นั้นดื่มเป็นเพื่อนตน"ถ้างั้นเราจะอยู่เป็นเพื่อนริก... แต่หมดนี้ริกต้องเข้าบ้านนะ" นัตตี้เอ่ยบอกกับริกเพราะตอนนี้มันดึกมากและอากาศข้างนอกค่อนข้างเย็น"อืม" จากนั้นทั้งสองก็นั่งดื่มบรันดีกันต่อเรื่อยๆจนเวลาล่วงเลยผ่านไปนานนับชั่วโมง ตอนนี้ทั้งนัตตี้และริกต่างก็เมาพอๆ กัน แต่ริกเมาหนักกว่าฝ่ายหญิงหลายเท่า เมื่อเห็นว่าริกนั้นเมาหนักจนไม่ได้สติ นัตตี้จึงพยุงคนเมากลับเข้ามาในบ้านร่างบางพยุงคนเมากลึ่งหลับกลึ่งตื่นอย่างทุรักทุเล มาถึงหน้าห้องนอนของริกที่อยู่ชั้นสามของตัวคฤหาสน์หลังใหญ่ ดีหน่อยที่เดินไม่กี่ก้าวก็มาถึงห้องของริกนัตตี้พยายามมองหาคนในบ้านมาช่วยพยุงคนเมาเข้าห้องแต่ก็ไม่มีใคร จะเรียกให้คนที่อยู่ด้านนอกมาช่วยเธอก็เกรงใจ เพ

ด้านนินิวการที่ฉันมางานแต่งงานของพี่น๊อตพี่ชายสุดที่รักที่สละโสดแบบสายฟ้าแลบ ฉันไม่คิดว่าจะเจอกับพี่ริกที่มาในงานนี้ด้วย สายตาคมเข้มที่จ้องมองฉันมาอย่างไม่ละสายตา ฉันเผลอสบตาเขากับคนใจร้ายเข้าอย่างจังๆ แบบไม่ทันได้ตั้งตัว ให้ตายเถอะฉันลืมเสียสนิทว่าพี่ริกและพี่น๊อตพวกเขาเป็นเพื่อนกัน การที่เขาจะมาร่วมงานแสดงความยินดีกับพี่ชายฉัน มันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เราสบตากันเพียงแค่แวบเท่านั้น ก่อนที่ร่างบางนั้นเป็นฝ่ายที่เมินคนใจร้ายเสียเอง หึ! เป็นไงละโชคไม่ได้เข้าข้างฉันเลยซักนิด กลับมาได้ไม่ทันข้ามวันก็เจอกับคนใจร้าย คนต้นเหตุที่ทำให้ฉันตัดสินใจไปสวิตเซอร์แลนด์ อย่างไม่รังเรอะไรฉันสังเกตุใบหน้าของพี่ริกที่จ้องมองฉันในระยะไม่กี่เมตร ใบหน้าที่เคยหล่อเหลา แต่ตอนนี้กลับมีหนวดเคร้าขึ้นที่ปลายคาง แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้เขาดูหล่อน้อยลง กับดูดู่เท่ห์ แบดบอย ไปอีกแบบ ร่างที่เคยหนาแต่ตอนนี้กับดูซูบผอมลงจากเมื่อก่อน ฉันละสายสายจากใบหน้าคนใจร้ายและเดินผ่านโต๊ะพวกเขามานั่งกับยัยเซบาสเตียนที่อยู่ไม่ไกลจากโต๊ะของพวกพี่ริก ที่พวกเขานั่งกันอยู่ครบทีม"แกฉันว่าผู้ชายกลุ่มนั้น เขามองแกแปลกๆไหม" ยัยเซบานเตียนเ

23.40 น ที่ผับ Skyอีกด้านของคลับหรูย่านใจกลางเมือง ร่างสูงของทั้งสี่หนุ่มอย่าง ริว อรัณ และเรียวตะ นั่งดื่มกีลาเต้กันด้วยท่าทีอารมณ์ดี ทั้งสามหนุ่ม หัวเราะและพูดคุยกันตามประสา ซึ่งต่างจากริก พอมาถึงก็ไม่ยอม เอ่ยปากหรือพูดไม่จากับใคร มือหนาเอาแต่ลูบรอยแผลที่มุมปากหยักของตนด้วยสีหน้าอันบึ่งตึง เรียวตะและอรัณเห็นรอยเคี้ยวที่มุมปากของเพื่อนต่างขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เว้นแต่ริวเท่านั้นที่เอาแต่นั่งหลุดขำพี่ชาย ที่เอาแต่นั่งลูบรอยแผลที่นินิวนั้นได้ฝากเอาไว้ ไม่คิดว่าการที่ตนปล่อยริกไว้กับนินิวแค่แปบเดียว ริกถึงกับปากแตกเลือดตกอย่างออกแบบนี้ สงสัยคงจะคิดถึงเจ้าของรอยเคี้ยวสินะ ไอ้ริกถึงกับนั่งลูบมันไม่หยุด จะสมหน้าหรือสงสารพี่ชายดี แต่รอยเคี้ยวที่มุมปากหนาของริกก็ไม่หลุดพ้นสายตาของอรัณและเรียวตะได้"ไอ้ริกปากนั้นมึงไปโดนอะไรมาวะ" คนขี้สงสัยอย่างอรัณได้แต่เอ่ยเพื่อนมา ที่ริกเอาแต่ลูบคลำรอยแผลหยุด รอยเคี้ยวมันชัดขนาดนี้คงไม่พ้นโดนสาวกัดปากมาชัวร์ แต่ว่าจะเป็นสาวคนไหนของมันละ อย่างนัตตี้ก็ไม่หน้าจะเป็นไปได้ เพราะตั้งแต่ริกได้หมั้นหมาย กับนัตตี้ เพื่อนเขาก็ไม่ได้แตะต้องเธอเลยด้วยซ้ำ ก็รู้กันอยู่

"คุณกำลังหึงฉัน ทั้งที่คุณเองก็มีคู่หมั้นอยู่แล้ว" ร่างสูงถึงกับชะงักที่นินิวนั้นรู้ว่าเขานั้นมีคู่หมั้น นินิวมองหน้าริกด้วยสายตาว่างเปล่าเธอไม่พอใจที่เขาเข้ามาจูบเธอ ร่างบางเม้มริมฝีปากแน่นด้วยความโกรธจัด ริกที่เห็นเช่นนั้นได้แต่ถอยออกมา เขาใจร้อนและวู่วามจนเกินไป"ออกไปจากห้องทำงานฉันได้แล้วคะ" นินิวบอกด้วยเสียงแข็ง คนตัวโตมองหน้านินิวเล็กน้อยก่อนที่จะเดินออกจากห้องทำงานของเธอไปด้านนินิวหลังจากที่พี่ริกออกไปจากห้องทำงานของฉันไป เธอเองก็อึดอัดใจเช่นกันที่ต้องร่วมทำงานกับคนใจร้ายอย่างพี่ริก นินิวจึงขอถอนตัวจากการร่วมงานกับทางบริษัทซัมอาร์ ทีมที่ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดในอีกสองวันข้างหน้า ขอให้พี่มินท์ผู้ช่วยของเธอไปแทน น๊อตเองถึงกับหัวเสียที่นินิวไม่ยอมไปทำงานต่างจังหวัดร่วมกับตน เมื่อบอกพี่ชายจบร่างบางก็เดินออกจากห้องทำงานของน๊อตทันที และในจังหวะนั้นสายตานินิวกับสะดุดเข้ากับริกและนัตตี้ที่กำลังจะออกไปข้างนอกด้วยกัน ร่างสูงสบตากับเธอเล็กน้อย รินนาที่เดินออกจากห้องมาก็เจอกับนัตตี้และริกเข้าพอดี"ยัยนัตฉันคิดว่าแกจะไม่มาแล้วซะอีก"รินนาเอ่ยทักเพื่อนตามประสา นัตตี้ผู้หญิงคนนี่ที่เธอเคยเจ