Все главы พิษรักร้าย Toxic Love: Глава 11 - Глава 20

ห้างสรรสินค้าBHด้านนินิวหลังจากที่พี่ริกชวนฉันมาดูหนัง ฉันเองก็ไม่ได้ปฏิเสธ ฉันรอเวลานี้มานานแสนนานไม่จำเป็นที่ฉันจะเล่นตัวอะไร ฉันคิดไม่ถึงว่าพี่ริกจะเข้ามาหาฉันแบบนี้เลยด้วยซ้ำ เล่นเอาซะฉันใจสั่นไปหมด ฉันยืนรอพี่ริกขณะที่เขาไปซื้อบัตรหนัง จากนั้นไม่นานร่างสูงก็เดินเข้ามาพร้อมกับป๊อบคอนถังใหญ่ ฉันจึงยื่นมือไปหยิบจากมือพี่ริกมาถือเอาไว้เอง ฉันรู้สึกได้ถึงสายตาหลายคู่ที่จับจ้องมาที่ฉันและเขา ก็แงละพี่ริกเขาฮอตระดับต้นของมหาลัยเรา ไม่แปลกที่จะตกเป็นเป้าสายตาของเหล่าสาวๆ เหล่านี้ เพราะโรงหนังแห่งนี้มันอยู่ไม่ไกลมากจากมหาลัย ลูกค้าของที่นี่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเหล่านักศึกษาม.B กันทั้งนั้น แต่ใครจะสนดีซะอีกให้รู้กันไปเลยว่าฉันเป็นคู่ควงคนใหม่ของพี่ริก ร่างบางยิ้มจนตาหยี่จากนั้นก็เดินคู่ไปกับเขา2 ชั่วโมงต่อมาริกเขาพานินิวออกมาจากโรงหนังในเวลาเกือบจะสามทุ่ม ร่างบางเอาแต่นิ่งเงียบไม่เอ่ยอะไรออกมา นอกจากแค่บอกทางกลับคอนโดของเธอเท่านั้น ร่างสูงเหลือบมองคนที่นั่งมากับตนเป็นระยะ"พรุ่งนี้มีเรียนกี่โมง ถ้ายังไม่อยากกลับคอนโดไปนั่งดื่มที่ผับกับพวกฉันได้นะ ฉันนัดกับพวกไอ้เรียวไว้" เสียงทุ่มเอ่ยทำลายค

เช้าวันต่อคนตัวโตนอนกอดร่างนุ่มนิ่มของนินิวอย่างไม่รู้สึกตัว จนกระทั่งเสียงของนาฬิกาปลุกคนตัวเล็กนั้นดังขึ้นมารบกวนเวลานอนของเขาและเธอ ร่างบางรู้สึกงัวเงียขณะที่เปลือกตายังปิดอยู่"อืม...เช้าแล้วเหรอยังรู้สึกเพลีย" ร่างบางพึมพำออกมาอย่างลืมตัว ราวกับว่าเป็นห้องนอนของตน มือเรียวคว้าหาสมาร์ตโฟนของตนที่วางอยู่หัวเตียงขึ้นมาปิดเสียง วันนี้ฉันมีเรียนเช้า แต่เมื่อมองไปรอบ ๆ นี้มันคือห้องนอนพี่ริก ร่างบางลุกจากเตียงนอนอย่างอยากลำบาก เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ตอนเกือบรุ่งสาง เธอยังรู้สึกง่วงและเพลียเอามาก ๆ มือบางหยิบชุดนักศึกษาที่กระจัดกระจายบนพื้นห้องและเดินเข้าห้องน้ำไปขณะที่ยังรู้สึกเจ็บแปลบๆ ที่สาวยนั้นอยู่ ถึงจะเป็นครั้งที่สองแต่นั้นก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่ นินิวเหลือบมองนาฬิกาอีกสิบนาทีจะเจ็ดโมง"ตายจริงนี้ฉันจะเข้าเรียนทันไหม" เสียงเล็กเอ่ยขึ้นมาลอย ๆ พร้อมหยิบกระเป๋าสะพายของตนพร้อมออก"รีบมากขนาดนั้นเชียวหรือ ขอเวลาห้านาทีเดี๋ยวพี่ไปส่ง" เสียงทุ่มเอ่ยขึ้นมาขณะยังฟุบหน้าบนเตียงนอน อ่า นิเขาตื่นแล้วงั้นเหรอ เมื่อคืนฉันร้อนแรงแทบบ้า ตื่นมากะว่าจะแอบหนีกลับห้องเหมือนครั้งก่อนแล้วซะอีก ไม่ทันเสียแ

ด้านริกหลังจากที่เขาพานินิวออกมานั่งร่วมกลุ่มกับเพื่อนๆ ของตนได้ไม่นาน ก็ต้องแยกตัวออกมาส่งคนตัวเล็ก ถ้าเขาพาเธอกลับคอนโดด้วยนั้นคืนนี้มีหวังไม่ได้นอนกันพอดี คนตัวโตมุ่งหน้าขับรถไปยังคอนโดของนินิว ระหว่างทางที่เขาขับรถไปส่งเธออยู่นั้น ริกเหลือบมองคนนั่งนิ่งเป็นระยะ เพราะนินิวเอาแต่เงียบเกรงว่าเธอจะพลานโกรธเคืองที่ตนเป็น ต้นเหตุพาเธอออกมาจากผับ"งอลพี่หรือเปล่าครับ ที่พาเราออกมาแบบนี้" ริกละสายตาเสหน้ามองคนที่นั่งเงียบมาตลอดทาง"ไม่กล้างอลเลยคะ นิวสิคะที่ต้องขอโทษที่ไม่ได้บอกพี่ก่อน" เสียงหวานที่เอ่ยออกมาจากคนตัวเล็กร่างสูงถึงกับหลุดยิ้มออกมาด้วยความพอใจเมื่อเธอไม่ได้งอลเขา แต่นั้นใช่ว่าเขาจะลืมเรื่องที่เธอออกมาเที่ยวโดยที่ไม่ยอมบอกตน"คนผิดต้องโดนอะไรครับ""อ่า นี้นิวผิดเหรอคะ พี่ริกก็ไม่ได้บอกนิวเช่นกันนิคะ ไม่รู้แหละคืนนี้ถือว่าเราเสมอกันคะ ต่างคนต่างเที่ยวนิคะใช่ว่าผิดที่นิวคนเดียวที่ไหนกันเล้า" เรื่องอะไรเธอจะยอมให้เขามาว่าเธอฝ่ายเดี่ยว เรื่องเที่ยวเขาเองก็ใช่ย่อย เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับเขาแล้วเธอจะไม่รู้ ก็ไม่มีนะเพราะเธอนี้แหละคือแฟนคลับตัวยงของเขาเลย เมื่อโดนนินิวว่ามาเช่นนั้นร

@ห้องR คณะวิศวกรรมศาสตร์ ช่วงเที่ยงของวันร่างบางของคนตัวเล็กที่โดนแฟนหนุ่มนั่งกอดและหอมหยอกล้อกันตามประสาหนุ่มสาว เรียกว่าช่วงนี้ยอมรับว่าฉันติดพี่ริกเอามาก ๆ แทบไม่อยากจะห่างเขาไปไหนเลย ฉันมักจะมาหาพี่ริกที่ห้องนี้อยู่บ่อยเมื่อว่างจากการเลิกเรียนเรื่องที่คลิปที่ยัยโมเน่ส่งมาให้ฉันดูเมื่อหลายวันก่อน ที่นางร่วมรักกับชายคนนึ่งใบหน้าคล้ายคลึงกับแฟนฉัน ฉันเอาคลิปนั่นให้พี่ริกดูเขาบอกว่าคนในคลิปนั้นไม่ใช่เขา และโมเน่คือใครพี่ริกบอกไม่รู้จัก ฉันเองก็เลือกที่จะเชื่อคนที่ฉันรัก เชื่อว่าพี่ริกเขาไม่มีทางที่จะนอกใจและทำให้ฉันเสียใจอย่างแน่นอน อย่างเช่นตอนนี้ไงร่างสูงจากที่ฉันบอกว่าฉันติดเขา ฉันว่าพี่ริกก็ติดฉันมากเช่นกัน!!จุ๊บ ฟอด !!คนตัวโตจุ๊บและหอมแก้มฉันมาไม่หยุด ขณะที่เขาละหน้าจากการเล่นเกมส์ ฉันมองใบหน้าของแฟนตัวเองที่อีกไม่กี่นาทีฉันก็ต้องไปเรียน แต่คนเอาแต่ใจก็ยังกอดฉันไม่ยอมปล่อยซะที"พี่ริกคะ นิวมีเรียนตอนบ่ายโมงนะคะ" นินิวเอ่ยบอกกับคนที่กำลังกอดรัดเธอด้วยเสียงเรียบ พร้อมกับยิ้มบาง ๆ ให้กับแฟนหนุ่ม"ขอจุ๊บอีกครับ พี่คิดถึงจะแย่" คนตัวโตไม่พูดป่าวพร้อมกับประกบริมฝีปากบางของคนตัวเล

ด้านนินิวเมื่อมาถึงรถฉันก็ปล่อยโฮออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ใจแทบขาดสลาย ฉันฟุบหน้าลงกับฝ่ามือและปล่อยเสียงสะอื้นออกมาอย่างไม่อาย มันเจ็บและทรมานเกินกว่าจะทนไหว นี้หรือผู้ชายที่ฉันรักเทใจให้เขาหมดทั้งใจ แต่เขากลับตอบแทนความรักที่ฉันมีให้โดยการไปมีผู้หญิงคนอื่นขณะที่เรายังเป็นแฟนกัน"ร้องออกมาเถอะ ไม่ต้องกั๊กนะมึง" มีนนาที่เห็นเพื่อนร้องไห้หนักเธอได้แต่ปลอบเพื่อนเบาๆ ด้วยความเห็นอกเห็นใจเพราะเธอเองนั้นก็รู้ดีว่านินิว นั้นรักพี่ริกมากแค่ไหนยิ่งคำปลอบปะโลมของเพื่อนมันกลับยิ่งทำให้ฉันร้องไห้หนักเข้าไปอีก เหมือนตัวเองเป็นคนโง่ ใช่สิยัยโมเน่และยัยขวัญข้าวว่าฉันโง่ ที่ฉันโง่ก็เพราะคนพวกนั้นเล่นลับหลังฉันไงละ ถ้าฉันรู้ว่าพวกเขาแอบกินกันอยู่แล้ว ฉันก็คงไม่เอาตัวเข้าไปยุ่งให้ใจฉันบอบช้ำมากถึงเพียงนี้"มีแฟนคนแรกใช่ว่ามันจะสมหวังตลอดไปนะแก ดูอย่างฉันสิอกหักไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ผู้ชายทำเจ็บมานักต่อนัก ฉันก็ไม่เคยจำทุกครั้งที่โดนคนพวกนั้นเทฉันก็แค่หาใหม่ อย่าไปคิดมากเลยสวยๆ อย่างแกจะเอาหล่อกว่าอีพี่ริกซักสิบคนยังได้เลย ปล่อยให้เวลามันเป็นยารักษาแผลใจ คนอย่างพี่ริกเขาไม่เหมาะเป็นแฟนแกหรอกหนะ ในเมื