ส่วนคนที่ทำให้ริกกำลังหงุดหงิดอย่างไม่รู้ตัวนั้น ร่างบางอีกฝั่งนั่งจิบไวน์กับเพื่อนๆ ของเธออย่างไม่สนใจใคร หนุ่มๆต่างเข้ามาทักทายชวนชนแก้วไม่หยุด นินิวเองก็ชนไปตามมารยาท จนกระทั่งมีชายคนนึ่งเดินเข้ามาหวังจะจีบและตีสนิทแต่ นินิวไม่เล่นด้วย ร่างบางกับรู้สึกรำคาญคนพวกนั้นที่พยายามเข้ามาหาเธอมากกว่าฉันจึงชวนยัยมีนนาและยัยไรราออกไปแดนซ์แก้เซ็งแทน ดีหน่อยที่ออสตินไปย้ายนั่งร่วมวงกับเพื่อนของเขา กายเป็นว่าตอนนี้โต๊ะนี้มีแค่พวกฉันสามคนไม่นานทั้งสามสาวก็ปรากฏตัวที่หน้าแดนซ์ฟลอร์ ทั้งฉันยัยไรราและยัยมีนนา แต่งตัวแบบไม่มีใครยอมใคร ใบหน้าหวานถูกแต่งแต้มในลุกเปรี้ยวแซ่บ ทั้งสามสาวอวดลวดลายลีลาตามจังหวะของเพลงตามที่ดีจีหนุ่มเปิดเรื่องแดนซ์เรื่องปาร์ตี้ไว้ใจพวกฉันเถอะ งานถนัดฉันก็เรื่องปาร์ตี้นี้แหละส่วนยัยไรราทั้งออกสเตปและแอบมองไอ้ออสติน ฉันอยากจะสมน้ำหน้ายัยไรรานักที่เอาไอ้ออสตินมาด้วย หึ!แค่ออกมาแดนซ์แค่นี้ทำไมพวกผู้ชายถึงได้ขี้หวงไม่อยากให้แดนซ์ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ ฉันได้แต่สายหัวให้ยัยไรราอารมณ์ทั้งอยากเต้นแต่นางก็แอบกลัวผัว หึ แต่ฉันและยัยมีนนาผัวไม่มีแดนซ์ให้มันไปเลยสิคะรอไรอีกด้าน"โอ้.
ด้านริกหลังจากที่เขาพานินิวออกมานั่งร่วมกลุ่มกับเพื่อนๆ ของตนได้ไม่นาน ก็ต้องแยกตัวออกมาส่งคนตัวเล็ก ถ้าเขาพาเธอกลับคอนโดด้วยนั้นคืนนี้มีหวังไม่ได้นอนกันพอดี คนตัวโตมุ่งหน้าขับรถไปยังคอนโดของนินิว ระหว่างทางที่เขาขับรถไปส่งเธออยู่นั้น ริกเหลือบมองคนนั่งนิ่งเป็นระยะ เพราะนินิวเอาแต่เงียบเกรงว่าเธอจะพลานโกรธเคืองที่ตนเป็น ต้นเหตุพาเธอออกมาจากผับ"งอลพี่หรือเปล่าครับ ที่พาเราออกมาแบบนี้" ริกละสายตาเสหน้ามองคนที่นั่งเงียบมาตลอดทาง"ไม่กล้างอลเลยคะ นิวสิคะที่ต้องขอโทษที่ไม่ได้บอกพี่ก่อน" เสียงหวานที่เอ่ยออกมาจากคนตัวเล็กร่างสูงถึงกับหลุดยิ้มออกมาด้วยความพอใจเมื่อเธอไม่ได้งอลเขา แต่นั้นใช่ว่าเขาจะลืมเรื่องที่เธอออกมาเที่ยวโดยที่ไม่ยอมบอกตน"คนผิดต้องโดนอะไรครับ""อ่า นี้นิวผิดเหรอคะ พี่ริกก็ไม่ได้บอกนิวเช่นกันนิคะ ไม่รู้แหละคืนนี้ถือว่าเราเสมอกันคะ ต่างคนต่างเที่ยวนิคะใช่ว่าผิดที่นิวคนเดียวที่ไหนกันเล้า" เรื่องอะไรเธอจะยอมให้เขามาว่าเธอฝ่ายเดี่ยว เรื่องเที่ยวเขาเองก็ใช่ย่อย เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับเขาแล้วเธอจะไม่รู้ ก็ไม่มีนะเพราะเธอนี้แหละคือแฟนคลับตัวยงของเขาเลย เมื่อโดนนินิวว่ามาเช่นนั้นร
หลายเดือนต่อมา @Sky pub ตอนนี้ผมมาดื่มกันที่ผับกับไอ้ริวไอ้อรัณ และก็มีกลุ่มรุ่นน้องพวกไอ้เจมส์ ไอ้ดีเอ็ม กันอีกหลายคนมาร่วมด้วย ส่วนไอ้เรียวตะช่วงนี้ค่อนข้างที่จะติดเมียมันมาก ๆ ข้างกายของพวกผมแต่ละคนต่างก็มีสาวสวยรุ่นน้องที่มาช่วยดูแล เจ้าของร้านที่นี่สนิทกับพี่เคนตะและไอ้เรียวตะกันพอสมควร พวกผมเลยมักจะมาสิงตัวกันที่นี่กันแทบจะทุกคืนเหมือนกับว่าที่นี่เป็นบ้านหลังที่สองของพวกเราไปแล้วละRrrrrrrNinewเสียงเรียกเข้าที่ดังขึ้นมาจากสมาร์ทโฟนเครื่องหรูทำให้ ใบหน้าคมสันของริกที่กำลังซุกเข้ากับซอกคอขาวของหญิงสาวข้างกายอีกคน ถึงกับยอมละใบหน้าออกจากเธอคนนั้นด้วยความหงุดหงิด มือหนากดปุ่มปิดเสียงที่มันดังรบกวนและขัดจังหวะของตน ทั้งที่ปากหนากำลังจะจูบกับคนข้างกายอยู่หลอมล่อ ริวที่นั่งดื่มและสังเกตุสีหน้าแววตาของพี่ชายถึงกับยิ้มร้ายออกมาคนอย่างไอ้ริกมันจะคบกับใครได้นาน เขาเองก็อยากจะรู้เหมือนกัน ดีได้ไม่ทันไรก็ออกลายซะแล้ว น้องชายถึงกับส่ายหัว"หึ! ทำไมไม่รับสายเธอละ หรือว่าน้องมันไม่เด็ด นายเริ่มเบื่อเธอแล้วงั้นสิ" เสียงทุ่มของแฝดคู่น้องเอ่ยถามพี่ชายมาอย่างสงสัย เนื่องจากคนที่โทรเข้ามาเป็นนิ
@ห้องR คณะวิศวกรรมศาสตร์ ช่วงเที่ยงของวันร่างบางของคนตัวเล็กที่โดนแฟนหนุ่มนั่งกอดและหอมหยอกล้อกันตามประสาหนุ่มสาว เรียกว่าช่วงนี้ยอมรับว่าฉันติดพี่ริกเอามาก ๆ แทบไม่อยากจะห่างเขาไปไหนเลย ฉันมักจะมาหาพี่ริกที่ห้องนี้อยู่บ่อยเมื่อว่างจากการเลิกเรียนเรื่องที่คลิปที่ยัยโมเน่ส่งมาให้ฉันดูเมื่อหลายวันก่อน ที่นางร่วมรักกับชายคนนึ่งใบหน้าคล้ายคลึงกับแฟนฉัน ฉันเอาคลิปนั่นให้พี่ริกดูเขาบอกว่าคนในคลิปนั้นไม่ใช่เขา และโมเน่คือใครพี่ริกบอกไม่รู้จัก ฉันเองก็เลือกที่จะเชื่อคนที่ฉันรัก เชื่อว่าพี่ริกเขาไม่มีทางที่จะนอกใจและทำให้ฉันเสียใจอย่างแน่นอน อย่างเช่นตอนนี้ไงร่างสูงจากที่ฉันบอกว่าฉันติดเขา ฉันว่าพี่ริกก็ติดฉันมากเช่นกัน!!จุ๊บ ฟอด !!คนตัวโตจุ๊บและหอมแก้มฉันมาไม่หยุด ขณะที่เขาละหน้าจากการเล่นเกมส์ ฉันมองใบหน้าของแฟนตัวเองที่อีกไม่กี่นาทีฉันก็ต้องไปเรียน แต่คนเอาแต่ใจก็ยังกอดฉันไม่ยอมปล่อยซะที"พี่ริกคะ นิวมีเรียนตอนบ่ายโมงนะคะ" นินิวเอ่ยบอกกับคนที่กำลังกอดรัดเธอด้วยเสียงเรียบ พร้อมกับยิ้มบาง ๆ ให้กับแฟนหนุ่ม"ขอจุ๊บอีกครับ พี่คิดถึงจะแย่" คนตัวโตไม่พูดป่าวพร้อมกับประกบริมฝีปากบางของคนตัวเล
ด้านริกหลังจากที่นั่งทานกันได้ซักพักเสียงสมาร์ทโฟนเครื่องหรูก็ดังขึ้นมาแต่เจ้าตัวกลับเรียกที่จะไม่รับสายจากไอ้ดีเอ็มรุ่นน้องของเขานั่นเอง ร่างสูงเสหน้ามองคนตรงหน้าและนั่งทานต่ออย่างเงียบๆ แต่ร่างบางกับส่งสายตาเป็นคำถามมาให้ตน"เขาอาจจะมีเรื่องด่วนอะไรก็ได้นะคะ พี่ริกไม่รับสายเหรอคะ" นินิวถามเขาเมื่อเห็นร่างสูงนั้นกดตัดสายไปเสียดื้อ"คงไม่มีเรื่องด่วนอะไรหรอกครับ ไอ้ดีเอ็มรุ่นน้องที่คณะมันแค่โทรมาชวนพี่ไปปาร์ตี้วันเกิดมันนะครับ" ริกบอกเสียงทุ่มพร้อมกับเสยิ้มให้กับเธอ แต่สีหน้าและแววตาที่เธอมองมาที่เขาเนี้ยสิ เหมือนว่าร่างบางกำลังไม่สบายใจ มันยิ่งทำให้คนตัวโตนั้นคิดหนักเข้าไปอีก ตลอดทางที่เธอนั่งรถมากับเขานินิวคุยกับเขาเพียงไม่กี่คำเรียกได้ว่าถามคำตอบคำ ซึ่งตั้งแต่พวกเขาคบกันมาเธอไม่เคยมีท่าทีเป็นแบบนี้หลังจากนั่งทานกันไปได้ซักพัก ริกเองก็รู้สึกอิ่มร่างสูงจึงลุกออกไปดูดบุหรี่ที่ข้างนอก แต่เขากับวางสมาร์ทโฟนไว้ที่โต๊ะกับหญิงสาวนั้นเองนินิวขณะที่ฉันกำลังนั่งรอพี่ริกอยู่นั้น สายตาฉันสะดุดเข้ากับสายเรียกเข้าของพี่ริกที่ดังขึ้นมา ตอนแรกฉันตั้งใจจะไม่ยุ่งเพราะไม่อยากจะก้าวก่ายชีวิตพี่เขา แต
ด้านนินิวเมื่อมาถึงรถฉันก็ปล่อยโฮออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ใจแทบขาดสลาย ฉันฟุบหน้าลงกับฝ่ามือและปล่อยเสียงสะอื้นออกมาอย่างไม่อาย มันเจ็บและทรมานเกินกว่าจะทนไหว นี้หรือผู้ชายที่ฉันรักเทใจให้เขาหมดทั้งใจ แต่เขากลับตอบแทนความรักที่ฉันมีให้โดยการไปมีผู้หญิงคนอื่นขณะที่เรายังเป็นแฟนกัน"ร้องออกมาเถอะ ไม่ต้องกั๊กนะมึง" มีนนาที่เห็นเพื่อนร้องไห้หนักเธอได้แต่ปลอบเพื่อนเบาๆ ด้วยความเห็นอกเห็นใจเพราะเธอเองนั้นก็รู้ดีว่านินิว นั้นรักพี่ริกมากแค่ไหนยิ่งคำปลอบปะโลมของเพื่อนมันกลับยิ่งทำให้ฉันร้องไห้หนักเข้าไปอีก เหมือนตัวเองเป็นคนโง่ ใช่สิยัยโมเน่และยัยขวัญข้าวว่าฉันโง่ ที่ฉันโง่ก็เพราะคนพวกนั้นเล่นลับหลังฉันไงละ ถ้าฉันรู้ว่าพวกเขาแอบกินกันอยู่แล้ว ฉันก็คงไม่เอาตัวเข้าไปยุ่งให้ใจฉันบอบช้ำมากถึงเพียงนี้"มีแฟนคนแรกใช่ว่ามันจะสมหวังตลอดไปนะแก ดูอย่างฉันสิอกหักไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ผู้ชายทำเจ็บมานักต่อนัก ฉันก็ไม่เคยจำทุกครั้งที่โดนคนพวกนั้นเทฉันก็แค่หาใหม่ อย่าไปคิดมากเลยสวยๆ อย่างแกจะเอาหล่อกว่าอีพี่ริกซักสิบคนยังได้เลย ปล่อยให้เวลามันเป็นยารักษาแผลใจ คนอย่างพี่ริกเขาไม่เหมาะเป็นแฟนแกหรอกหนะ ในเมื
@มหาวิทยาลัย1 เดือนต่อมาด้านนินิวหลังจากที่ฉันยอมตัดขาดกับพี่ริกทุกทางและวันนี้ฉันก็มาเรียนตามปกติ ส่วนฉันกับยัยโมเน่ฉันก็เจอกับยัยนั้นบ้างเพราะเราเรียนห้องเดียวกัน เรียกได้ว่าสองสามวันมานี้ฉันก็เจอพี่ริกนะ ฉันเห็นเขามาส่งยัยโมเน่แต่ฉันเห็นเขาในระยะไกล ไม่ได้เจอแบบซึ่งๆหน้าหลังจากที่เลิกเรียนพวกฉันทั้งสามคนก็โดนพี่เชอรี่และพี่เกรทลากมาที่สนามฟุตซอล วันนี้คณะพวกฉันมีแข่งฟุตซอลกับต่างคณะแต่ไม่แน่ใจว่าคณะไหน"ไปเลยคะเด็ก ๆ คนสวยๆ ต้องไปนั่งฝั่งโน้นนะคะ อ่อยผู้วิศวะคะลูก" พี่เกรทหันมาบอกพวกฉัน นี้สินะที่พี่แกคะยั้นคะยอให้พวกฉันมาที่นี่ พอพี่เกรทบอกว่าคณะวิศวะเท่านั้นแหละยัยมีนนาก็เอามือมาสกิดที่ต้นแขนฉัน ใจฉันก็อยากจะลุกหนีไปซะตอนนี้เลยแหละถ้ารู้ว่าแข่งกับคณะวิศวะฉันก็คงไม่มา ไม่นานพวกยัยโมเน่ก็เดินเข้ามา แต่พวกนั้นไม่ได้นั่งฝั่งเดียวกับพวกฉันหรอกนะ พวกนางตั้งใจมาเชียร์ฝั่งคู่แข่งอยู่แล้วนะสิ เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้ไม่มีผิด คนที่ฉันไม่อยากเจอที่สุดก็เดินเข้ามาด้วย หึ! พวกพี่ริกมากันครบทั้งแก๊งค์ ไม่เว้นแต่กลุ่มพวกพี่น็อตพี่ชายของฉันก็มาด้วยเช่นกัน พอฉันเห็นแค่พี่อรัณที่อยู่ในชุดกีฬา พวก
ฉันมองหน้าคนใจร้ายเพียงแค่เสี่ยวนาที จากนั้นฉันก็รีบเอาเท้าออกมาจากตัวเขาอย่างไม่คิดที่จะหันไปมองเพราะฉันรู้ว่าตอนนี้เขากำลังโมโหฉันมาก ๆนินิวที่กำลังเดินหนีเขาออกไปนั้น แต่ฝันไปเถอะตบหน้าเขาแล้ว เธอคิดจะเดินหนีเขาไปง่ายๆ แบบนี้งั้นเหรอ เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน ถึงได้กล้ามาตบหน้าเขา ริกรีบสาวเท้าเดินตามนินิวที่กำลังเดินหนีตนไป!! พรึบ !! มือหนาคว้าแขนอดีตแฟนสาวเอาไว้อย่างไม่ยอมให้เธอเดินหนีเขาไปง่ายๆ นินิวมองมาที่เขาด้วยสายตาที่โกรธและโมโห พร้อมกับง้างฝ่ามือหวังจะตบเข้าใบหน้าอันหล่อเหลาของริกเป็นรอบที่สอง แต่ด้านริกเองใช่ว่าจะยอมให้คนตัวเล็กเล่นมาตบเขาง่ายๆ เหมือนครั้งแรกทั้งสองจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ตรงจุดที่นินิวเดินมาเป็นทางที่ไม่ค่อยมีนักศึกษาพลุกพลานมากนัก ริกจึงจับข้อมือของนินิวเอาไว้และกระชากคนตัวเล็กเข้ามุมตนด้วยแรงของตนนินิวจ้องหน้าเขากลับอย่างไม่มีท่าทีเกรงกลัวอดีตแฟนหนุ่มเลยซักนิด ต่างคนต่างก็เดือดมากพอกัน"เอาสิ ถ้าเธอตบฉันอีกครั้ง เธอได้ไปนอนดิ้นครางใต้ร่างฉันแน่ ฉันไม่ได้แค่ขู่เธอนะ ฉันทำจริง" ริกกดเสียงต่ำด้วยความโกรธ นินิวที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับชักมือพร้อมก
@คฤหาสน์ นินิวหลังจากที่พี่ริกพาฉันและเรนิสออกไปทานอาหารเสร็จแล้ว และตอนนี้พี่ริกเขาก็พาฉันและเจ้าตัวแสบกลับมาถึงคฤหาสน์ในเวลา สองทุ่ม เศษๆ โดยมีคุณย่าสุดสวยและคุณปู่ ที่นั่งรอรับเจ้าตัวแสบในห้องรับแขก ที่มีคุณแม่ของพี่ริกนั้นโทรตามพวกเราแทบจะทุกสิบนาที เนื่องจากท่านเป็นห่วงเรนิส เพราะพี่ริกนั้นพาเรนิสออกไปตั้งแต่เมื่อเช้า คุณแม่ท่านเป็นห่วงเจ้าตัวแสบมากกว่าลูกชายทั้งสองของท่านซะอีก ส่วนเจ้าตัวแสบพอเห็นคุณปู่คุณย่าที่นั่งอยู่บนโซฟา ก็ลงจากอ้อมแขนของพี่ริก เดินเข้าไปออดอ้อนคุณปู่คุณย่าอย่่างรู้งานตามประสาของเด็กขี้อ้อนที่มักจะทำเช่นนี้กับคุณปู่คุณย่าของเขาทุกวัน ฉันเห็นภาพนี้ที่ไรถึงกับอดยิ้มให้กับความน่ารักน่าซังของลูกสาวไม่ได้ฉันรู้สึกโชคดีมากที่ครอบครัวของพี่ริกนั้นรักฉันและเรนิสมากๆ"เรนิสคะมาหาคุณย่า นะคะลูก หือ...ย่าคิดถึงหนูที่สุดเลยคะลูก" ห่างกันไม่ถึงวันคุณหญิงปรางทิพย์ก็อดคิดถึงเจ้าตัวแสบนั้นไม่ได้ ที่นับวันยิ่งรู้ความมากขึ้น คุณย่่าสุดสวยพอหลายสาวเดินเข้าหา ก็ทั้งฟัดทั้งหอมเจ้าตัวแสบ ส่วนคนโดนอย่างหลานสาวตัวจ้ำม่ำก็เอาแต่หัวเราะคลิกๆ มาอย่างชอบใจ จนฉันเองอดหมั้นใส้เรนิสไม่ไ
2 ปีต่อมาด้านริกหลังจากที่นินิวตัดสินใจกลับมาเริ่มต้นใหม่ที่ไทยกับผม จากที่เรากลับจากสวิตซ์ได้ประมาณ 3 เดือนนินิวก็ได้ให้กำเนิดลูกสาวสุดที่รัก โดยนินิวนั้นคลอดก่อนกำหนด ทำให้เจ้าตัวแสบนั้นค่อนข้างที่จะตัวเล็ก โดยน้ำหนักตัวอยู่ที่ 2,238 กรัม เรื่องหน้าตาของเรนิส นั้นถอดแบบมาจากผมมากกว่านินิวนะครับ นี่แหละคือสิ่งภาคภูมิใจของผมที่ลูกสาวหน้าตาคล้ายผมมากกว่าแม่ของเขา หลังจากที่นินิวคลอดเรนิสได้ประมาณ 3 เดือน ผมและนินิวเราก็ได้เข้าพิธีแต่งงาน โดยที่นินิวเธอไม่ได้ต้อง การ จัดใหญ่โตอะไรมากมาย แค่เชิญคนสนิทมาร่วมเป็นสักขีพยานในความรักของเรา และยังมีเจ้าตัวแสบอย่างเรนิสนั่นร่วมเป็นพยานความรักของผมและนินิวอีกด้วย เรียกได้ว่างานแต่งของเราเป็นอะไรที่เพอร์เฟคและลงตัวสุดๆ ถึงจะเป็นงานที่ไม่ได้จัดใหญ่โตอะไรแต่สำหรับผม ตั้งแต่มีนินิวและเรนิสเพิ่มเข้ามาในชีวิต ผมก็กลายเป็นคนที่ชอบอะไรที่เรียบง่าย ขอแค่มีพวกเขาร่วมเดินทางไปกับผมชีวิตนี้แค่นี้ก็พอแล้วครับ@บริษัทซัมอาร์วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่เหล่าพนักงานในบริษัทนั้นไม่เคยได้เห็น เมื่อคุณพ่อยังหนุ่มในคราบผู้บริหาร ร่างสูงของริกในชุดสูทสีกลม เดินเข้าม
กลุ่มฉันเราก็นั่งกันพวกผู้หญิง ที่มียัยเซนั้นทำหน้าที่เป็นเด็กเอ็นสมัครเล่นในงานเลี้ยงเล็กๆ ของค่ำคืนนี้นั่งกันไปได้ซักพักยัยมีนนาที่กระดกไม่หยุด อีกไม่นานก็คงจะคอพับ ส่วนฉันก็ได้แต่นั่งทานน้ำเปล่าและนั่งมองพวกเพื่อนๆ ที่นั่งดื่มกัน ยัยไรราที่มองฉันมา"ยัยนินิวจะคลอดแล้ว กูก็ยังเงียบกริบเลยค่ะ" จู่ๆ ยัยไรราที่โดนฤทธิ์แอลกอฮอล์ครอบงำถึงกับเข้าไปเอ่ยถึงเรื่องลูกขึ้นมากับพวกฉัน"แกก็รีบมีซะสิ เรนิสคลอดมาจะได้มีเพื่อนเล่น" ฉันเอ่ยกับยัยไรรา พร้อมกับยิ้มให้กำลังใจ ที่นางอยากจะมีเจ้าตัวเล็กมาวิ่งเล่นในบ้านบ้าง"ฉันลุ้นทุกเดือนอะแก" ยัยไรราเอ่ยกับพวกฉันมา"ดูอย่างยัยรีนสิ มาครั้งเดียวสองคนเลย รวดเร็วทันใช้มาก" ฉันว่าและหันมองหน้ายัยเชอรีนที่มาครั้งนี้ นางไม่ยอมพาเจ้าแฝดมาด้วย เสร็จจากเซอร์ไพรส์ฉันพรุ่งนี้พวกเพื่อนๆ ฉันก็แยกย้ายกันไปสวีทกับผู้ของพวกนางต่อ"เออ ที่แกไม่มีเพราะไอ้ตินไม่มีน้ำยาหรือเปล่า" จากที่นั่งดื่มเงียบๆ เอ่ยขึ้นมาบ้าง พวกฉันถึงกับลั่นขำกันห้อง แต่มีไอ้ติณคนเดียวที่ขำไม่ออก หน้านิ่งมาเชียว"ใครเสียงใคร ว่าฉันไม่มีน้ำยา นินิวเธอว่าฉันเหรอ" ไอ้ออสติณหูเพี้ยนที่ได้ยินเป็นเสียง
วันต่อมาหลังจากที่ฉันไปค้างที่โรงแรมกับพี่ริกมา และวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวัน ที่ฉันยังไม่ได้กลับไทย แต่เราตกลงกันแล้ว ว่าฉันจะกลับไปคลอดเรนิสที่เมืองไทย ส่วนเรื่องที่ฉันท้องพี่น๊อตและคุณน้าแนะนำให้ฉันบอกป๊าม๊าเพราะอีกไม่กี่เดือนฉันก็จะคลอด ตอนแรกฉันก็กลัวนะกลัวม๊าจะดุจะด่า ไม่ว่าจะช้าหรือเร็วยังไงม๊าก็ต้องทราบเรื่องนี้อยู่ดี อย่างที่บอกม๊าฉันเป็นคนที่ค่อนข้างหัวโบราณ ฉันวิดีโอคอลหาและบอกเรื่องฉันจะคลอดเท่านั้นแหละ ม๊าฉันแทบจะช็อค แต่ยังดีหน่อยที่ฉันมีพี่น๊อตและพี่รินนาคอยพูดช่วยอีกแรง เรื่องป๊าม๊าของฉันนั้นตอนนี้ก็ตัดออกไปได้เลยส่วนแก๊งค์เพื่อนสนิทของฉันพอฉันบอกว่าจะกลับไปคลอดที่ไทย ยัยไรรา และยัยเชอรีน นิเตรียมต้อนรับฉันแล้วค่ะ ส่วนยัยมีนนา รายนั้นก็ไม่ยอมน้อยหน้า นางถึงขั้นจะจองร้านเหล้าตอนรับฉัน ฮ่าๆ ดูเอาเถอะสภาพท้องหลายเดือนจะไปร้านเหล้ายังไงให้ไหวก่อน ให้ฉันไปนั่งดมกลิ่นบุหรี่กระดกน้ำเปล่าหรือไงเถอะ พอยัยมีนนารู้ว่าฉันท้องตอนแรกนางก็ดีใจมากเลยนะ แต่อีกใจนางขาดคู่ขาไปเที่ยวผลับ ไม่รู้จะขำหรือสงสารเพื่อนดีใบหน้าหวานของนินิวที่นั่งอ่านไลน์กลุ่มเพื่อนๆ ของเธอถึงกับยิ้มไม่หุบและวัน
เช้าวันต่อมาร่างบางรู้สึกตัวขึ้นมาในช่วงสายของอีกวัน ฉันลืมตาขึ้นมาแต่กับไม่เจอคนที่นอนร่วมห้องมาด้วยตลอดทั้งคืนใบหน้าหวานที่งัวเงียอยู่นั้นถึงกับขมวดคิ้วมาด้วยความสงสัย นินิวกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องแต่กับไม่เจอเจ้าของห้อง ให้ตายเถอะ นี่เขาหายไปไหน ของเขากั" พี่หายไปไหนกันน๊าพี่ริก " เสียงหวานเอ่ยขึ้นมาขณะที่ยังนั่งอยู่บนเตียงนอนภายในห้องเพียงลำพัง หรือเขาจะพลานโกรธเรื่องเมื่อคืนที่ฉันไม่ยอมให้เขานอนร่วมเตียงด้วย"เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้พี่คงไม่ได้ถอดใจหนีฉันกลับไทยไปหรอกใช่ไหม" ฉันพยายามที่จะคิดในแง่ดี แค่คิดว่าเขากลับไทยโดยไม่มีฉันจู่ๆ อารมณ์ความน้อยอกน้อยใจมันก็วิ่งขึ้นมาจุกภายในอกฉัน"หึ...! ตื่นแล้วไม่คิดจะปลุกฉันเลยหรือไงคนบ้า แล้วยังหนีหายไปไม่บอกไม่กล่าวฉันอีก เมื่อคิดได้ดังนั้นมือเรียวบางหยิบกระเป๋าใบเล็กคว้าหาสมาร์ตโฟนขึ้นมาเพื่อจะโทรหาเขา แต่ใบหน้าหวานกับต้องชะงักอีกครั้ง เมื่อนึกขึ้นได้ว่าฉันไม่มีเบอร์พี่ริกเลย ความน้อยใจของอารมณ์คนท้องมันเริ่มมีมากขึ้น อารมณ์ที่มีคนคอยเอาอกเอาใจเราทุกอย่าง แต่จู่ๆ เช้ามากลับหายไปแบบนี้ ร่างบางแทบจะร้องไห้ออกมาอย่างไม่รู้ตัว ทั้งๆที่ ผ่
"ไม่เจอหน้านินิวสองวันพี่คิดถึงจะแย่" ร่างสูงเอ่ยมาเสียงนิ่ง นินิวรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ของคนตัวโต"คุณไม่ได้ป่วยอย่างที่ยัยเซบอกฉันนิ" นินิวถึงกับหันมองคนป่วย!! แค๊ก แค๊ก !! เมื่อเจอคำถามของคนตัวเล็กร่างสูงถึงกับไอ ขึ้นมาทันทีนินิวมองหน้าคนป่วยและไม่เหมือนเลยซักนิด อ่า...นี้ฉันโดนยัยเซ หลอกเข้าให้แล้วละสิ แต่นั้นริกกับเสยิ้มและมองหน้านินิวมา"เพี้ยะ" ฝ่ามือบางฟาดเข้าที่ลำแขนแกร่งของร่างสูงทันที" นิแน่..." คุณกับยัยเซรวมหัวกันแกล้งฉันใช่ไหม อ่า...ฉันไม่น่าหลงกลคนเจ้าเล่ห์อย่างยัยเซเลย คอยดูเถอะกลับไปฉันจะถลกหนังยัยนั้นออกเสียให้เข็ด"พี่เปล่านะครับ พี่ไม่ได้แกล้งป่วย พี่ไม่สบายจริง แต่ตอนนี้พอเห็นหน้าเมีย พี่ค่อยยังชั่วและดีขึ้นแล้วครับ" ริกเอ่ยมาพร้อมกับสบตาคนตัวเล็กพร้อมกับจับมือนินิวให้อังหน้าผากตัวเองที่ตัวยังลุ่มๆ เขาป่วยจริงแต่ตอนนี้ค่อยยังชั่วขึ้นแล้วจริง"ถ้าคุณไม่ได้เป็นอะไรแล้ว ฉันก็จะกลับ" นินิวไม่บอกเปล่าร่างบางลุกขึ้น แต่กับโดนคนตัวโตนั้นรั้งเอาไว้ เมียอุตส่าห์เป็นห่วงและมาเยี่ยมเขาทั้งที จะปล่อยกลับไปง่ายๆ นี้ก็ไม่ใช่เขาละสิ อยากง้อ อยากหอม อย่ากคืนดีกับเมียจะแย่ ร่าง
ร่างสูงจับแขนคนตัวเล็กให้ออกมาคุยกับเขาที่อีกมุมของภายในร้านอาหาร ซึ่งเวลานี้เหลือเพียงพนักงานในร้าน 2-3 และเซบาสเตียนเก็บร้านอยู่อีกมุม ร่างสูงเสมองใบหน้าเรียวเล็กของนินิว ที่ดวงตากลมเล็กกำลังมีน้ำใสๆ ไหลออกมา เขาไม่โกรธหรือโทษนินิวเลยซักนิดที่เธอปิดบังเขาสายตาคมจับจ้องไปยังหน้าท้องนูนของร่างบาง"ไม่เป็นไรใช่ไหม นินิวและตัวเล็กในท้องสบายดีใช่ไหมครับ" ริกเอ่ยถามนินิวมาเสียงเรียบ นินิวถึงกับรู้สึกจุกขึ้นมาในทรวงอก ใบหน้าที่เคยหล่อเหลากับซูบผอมลงจนดูผิดตา"ฉันไม่ได้เป็นอะไร ฉันสบายดี" นินิวเอ่ยตอบและพยายามจะไม่ให้เสียงสั่น แต่นั้นกับทำให้ริกนั้นเผยรอยยิ้มออกมาที่มุมปากหยักของตน"เจอหน้าพี่ถึงกับร้องไห้เลยเหรอครับ ไม่ร้องสิ เดี๋ยวตัวเล็กในท้องก็ร้องตามหรอก" ริกเอ่ยบอกพร้อมกับปลายนิ้วสัมผัสแก้มนวลใสของคนตัวเล็กริกเช็ดคราบน้ำตาออกให้กับนินิวมาอย่างเบามือ"พี่มาได้ยังไงกัน ไกลขนาดนี้พี่ยังตามฉันมา อีกเหรอ" นินิวเอ่ยถามร่างสูงมาด้วยเสียงเรียบ พร้อมกับสบตาเข้ากับใบหน้าคมสันของคนตรงหน้า"พี่มาตามเมียกับลูกกลับบ้านของเราครับ พี่ขอโทษ อย่าหนีพี่มาไกลขนาดนี้เลยนะครับ พี่ขอโทษที่ไม่เคยชัดเจนกับเร
"มึงหมายความว่าไง นินิวไม่ได้แท้งลูกอย่างที่บอกกับกูใช่ไหม..." ริกถามมาด้วยสีหน้ามีความหวัง"ก็คงงั้น""ไอ้ห่าน๊อตไอ้เพื่อนเวร มึง...""กูไม่ใช่เพื่อนมึงไอ้เวรริก กูพี่เมียมึงไอ้สัสริกให้เกียรติกูด้วยครับ" น๊อตเอ่ยมาพร้อมกับเสมองหน้าเพื่อน"มึงพูดจริงใช่ ไหม ไอ้น๊อต ลูกกูยังอยู่ใช่ไหม เขายังไม่ได้เป็นอะไรไปอย่างที่กูเข้าใจใช่ไหม" ริกได้แต่เขย่าตัวน๊อต พร้อมกับถามเพื่อนซ้ำๆ นินิวไม่ได้แท้งลูกอย่างที่บอกกับเขา ริกทั้งดีใจและเสียใจในเวลาเดียวกัน ความรู้สึกมันปะปนกันไปหมด น๊อตได้เผยรอยยิ้มและให้กำลังใจเพื่อนมา"อืม..." คำตอบของน๊อต ทำเอาริกถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว ปล่อยให้น้ำใสๆ ไหลออกมา อย่างไม่รู้สึกอายน๊อตเลยซักนิดเดียว เขารู้สึกทั้งดีใจและเสียใจ ดีใจที่นินิวไม่ได้แท้งลูกยังมีโอกาสได้เกิดมา แต่อีกใจก็เสียใจมาก ที่ไม่ได้มีส่วนดูแลนินิวเลยเนี้ยสิ ริกร้องไห้ออกมาต่อหน้าต่อตาน๊อต และกลับเป็นน๊อตเสียเองที่ต้องมานั่งปลอบใจเพื่อน เข้าใจแหละเมียท้องทั้งทีและน้องสาวนั้นก็ใจร้ายเกิน ทำกับไอ้ริกผู้บอบบางได้ลงคอ น๊อตได้แต่กลั้นขำเพราะไม่คิดว่าตนต้องมานั่งปลอบใจเพื่อนที่พวงตำแหน่งน้องเขย"น้องกูมั
วันต่อมา ด้านริกหลังจากที่รับรู้ว่าตนและนินิวนั้นสูญเสียลูกไป มันเป็นอะไรที่ทำให้เขารู้สึกทรมานใจที่สุด ไหนจะสภาพจิตใจของนินิวที่เธอเป็นคนอุ้มท้องลูกของตน แต่กับต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายอะไรเช่นนี้ ใบหน้าคมสันของริกถึงกับคิดหนัก เขาไม่อยากจะทำอะไรเช่นนี้เลย แต่ก็ยอมให้คนที่ทำร้ายนินิวและลูกนั้นลอยนวลและผ่านไปง่ายๆ เขาเองก็ยอมมันไม่ได้เช่นกัน ร่างสูงไม่รอช้าต่อสายหาณัฐลูกน้องคนสนิทและให้ทำหน้าที่ตามคำสั่งของตนทันทีด้านนัตตี้หลังจากที่เรื่องในวันนั้นเกิดขึ้นกับยัยนินิว สายของฉันรายงานมาว่าลูกของนังนินิวมันตาย ดีซะอีก โดนฉันผลักแค่นั้นลูกของริกกับนังนินิวตายๆ ไปได้ยิ่งดี ริกจะได้รู้ซะบ้างว่าการสูญเสียมันเป็นยังไง เขาจะต้องไม่มีความสุข ริมฝีปากแดงของนัตตี้นั่งดื่มไวน์ของตนด้วยท่าทีที่มีความสุข และความสุขนั้นก็อยู่กับเธอได้ไม่นานRrrrrrr Momเมื่อกดรับสายจากมารดาที่อยู่อีกซีกโลก นัตตี้ถึงกับต้องตกใจอีกครั้ง"แกนังโง่ คิดแต่จะทำอะไรโง่ๆ เพราะแกคนเดียวที่ต้องให้แด๊ดแกโดนฝั่งคุณไพโรจน์ นั่นถอนหุ้นออกจากบริษัท ไหนจะสินสอดของหมั้นที่แกควรจะได้ ตาริกก็ยึดของแกไปหมด เพราะความโง่ของแกคนเดียวนังเด็