All Chapters of ของตายยังไม่ตาย: Chapter 1 - Chapter 6

01…เก็บรักขอบคุณที่เมื่อวานวายุไม่ได้ทิ้งฉันเหมือนที่เคยทำ เขายังหาเวลามารับฉันอย่างที่เขาสัญญาเอาไว้ เพียงแต่ฉันไม่รู้สึกดีใจเหมือนก่อนหน้านี้เลย อาจจะเป็นเพราะว่าเขาทำตามสัญญามากเกินไปหรือเปล่า“เมื่อวานวายุมารับใช่มั้ย” มู่ลี่ถามทันทีที่เห็นหน้าฉัน“อืม! บอกแล้วว่าเขาไม่ทิ้งหรอกในเมื่อสัญญากันไว้แล้ว” ถึงจะไม่ใช่ทุกครั้งก็ตามแต่อย่างน้อยครั้งนี้เขาก็ไม่ปล่อยให้ฉันต้องรอเหมือนที่ผ่านมา“อย่างน้อยมันก็ยังหาเวลามาแต่หน้าแกดูไม่ค่อยโอเคเลยมีอะไรหรือเปล่า” แอลรินมองหน้าฉันอยู่พักใหญ่“ก็อย่างที่พวกแกรู้นั้นแหละ...”ความเสมอต้นเสมอปลายของเขาบางทีก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีสักเท่าไหร่เมื่อวานเขามารับฉันก็จริงแต่รับฉันไปส่งที่คอนโดนอกจากเขาจะไม่ได้ลงไปส่งฉันแล้วเขายังทิ้งฉันให้เดินไปตามลำพังโดยที่เขาขับรถออกไปไม่ได้สนใจใยดีเลยว่าฉันจะรู้สึกกับการกระทำเย็นชาพวกนี้ของเขายังไงวายุพูดแค่ว่าเขาต้องกลับไปทำงานที่มหาลัยให้เสร็จก่อนแล้วจะรีบกลับมา จนถึงตอนนี้ฉันก็ไม่ได้เห็นแม้แต่เงาของผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าแฟนเลยสักนิด“เขาสัญญาว่าจะมารับฉันเขาก็มาแต่หลังจากนั้นก็อย่างที่พวกแกเห็นเขาแค่ไปส่งเท่านั้น

​03…ของตายณ คลับXXX ของวายุเสียงเพลงที่ดังไปทั่วทั้งผับก็ไม่ได้ทำให้สองคนชายหญิงที่กำลังนัวเนียจูบกันอย่างเมามันสะทกสะท้านได้เลยแม้แต่น้อย“ไอ้วา!!!!!! เบาๆหน่อยก็ได้นะมึงเดี๋ยวน้องเขาก็ช้ำหมดหรอก”“หุบปาก! พวกมึงไปเลย”วายุหันมาด่าพวกเพื่อนอันเป็นที่รักก่อนจะหันกลับไปหาของหวานข้างๆกายที่เขาพกติดจากมหาลัยมาด้วยเธอเป็นรุ่นน้องดาวคณะของเขาเอง“มึงไม่คิดจะไปง้อแกมม่าสักนิดหรอว่ะ!”เสียงของเทนที่พูดขึ้นมาทำให้ผมหยุดการกระทำทุกอย่างก่อนจะหันกลับไปมองหน้ามัน ใครใช่ให้มันมาพูดชื่อเธอในเวลาแบบนี้กันว่ะ!“ใครกันค่ะพี่วา เอมี่รู้จักหรือเปล่า”เอมี่ดาวคณะปีนี้คู่ควงคนใหม่ของผมถามขึ้นมา หึ!มารยาหญิงแบบนี้ผมเจอมานักต่อนักแล้วทำเป็นไม่รู้จักแต่จริงๆแล้วเธอรู้อยู่เต็มอกว่าแกมม่าเป็นใคร“อย่าไปสนใจเลยนะพี่ว่าเรามาทำเรื่องของเราให้เสร็จกันก่อนดีกว่านะคะคนดี”“ไอ้วายุ!!!!!!!!!!!!!!!!”“มึงหุบปากไอ้เชี้ยเทน!!!!!!!!!!!!”ไอ้นี้ก็เหมือนกันเป็นแค่เพื่อนแต่ทำตัวเหมือนเป็นพ่อ!ไม่รู้มันจะอะไรกับแกมม่านักหนาจะไปสนใจทำไมว่ายัยนั้นจะเป็นตายร้ายดียังไงขนาดผมที่เป็นเจ้าของเธอผมยังไม่แคร์เลย!เพราะยังไงแก

เพราะความเจ็บปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!O_O!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!พรึ่บ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ผมรีบผลักแกมม่าออกทันทีที่ได้ยินเสียงประตูห้องเปิดออก ก่อนที่มันจะปรากฏร่างของใครบางคน คนที่ผมไม่อยากให้มาในตอนนี้“ไอ้วา!”“ไง! สนุกดีมั้ยลักกินขโมยกินของกูเนี๊ยะ”สีหน้ามันอาจจะไม่ได้แสดงถึงความไม่พอใจอะไรมากนัก แต่สายตากับคำพูดที่มันส่งไปให้คนข้างๆ ผมที่เอาแต่นั่งเงียบอยู่ตอนนี้ ยิ่งทำให้ผมเป็นห่วงแกมม่าเข้าไปใหญ่เหตุการณ์เมื่อกี้ระหว่างผมกับเธอมันคงเป็นอารมณ์ขณะหนึ่งที่เธอเก็บมันเอาไว้“ทีหลังถ้าเธอจะพาใครมาทำอะไร กรุณาไปที่อื่นไม่ใช่ห้องฉัน!!!!!!!!!!!!!”“ไอ้วายุ!!!!!!!!!!!!!!”“ทำไม! มึงจะทำไม!”พรึ่บ!ไม่พูดเปล่ามันพุ่งตัวมากระชากคอเสื้อผมโดยที่ผมยังไม่ทันได้ตั้งรับอะไรแม้แต่น้อย ก็จริงที่เมื่อกี้ผอาจจะผิดที่ไปทำแบบนั้นกับแกมม่า แต่ถ้าจะให้มองอีกมุมคนที่ทำให้เป็นแบบนี้ก็คือมันไม่ใช่หรือไง!“ฉันขอโทษ….”“………………………….” เงียบ!ทั้งผมละก็ไอ้วายุถึงกับตกอยู่ในความเงียบทันทีที่แกมม่าพูดคำว่าขอโทษ ก่อนที่เธอจะลุกออกจากตรงนั้นแล้วเดินเข้าไปในห้องนอน“แกมม่า~~~~~~~”เอาจริงๆ นะผมไม่เค