All Chapters of All I'm Asking For Is A Second Chance: Chapter 1 - Chapter 10

"Jen kanino galing eto?" Ang tanong ko sabay hawak ang isang bungkos ng bulaklak na nakalagay sa bedside ko. Ah kay Paul, ibigay ko daw sayo. Napaupo ako sa kama habang nakatitig sa bulaklak at nag-iisip. Hindi ko na kasi mabilang kung ilang taon na ba ang pag iwas at hindi ko pagpapakita sa kanya. Hindi ko alam ang nararamdaman ko, pilit ko kasing nilalabanan. Ang naiisip ko lang ang mga bagay na sobrang pinag sisisihan ko na mga ginawa ko sa kanya at ang mga ginawa nya sa akin n sobrang sakit pa rin hanggang ngayun. Pilit bumabalik sa akin ang nakaraan kung paano nagsimula akong ibigin sya at paano nya ako kinasuklaman at pandirian at siguro ikahiya pa. Hindi ko na mabilang. Hanggang di ko na namalayan na pinagmamasdan na pala ako ni Jen. Si Jen ay isang roomate at bestfriend ko n rin. At alam naman nya ang mga nangyari sa amin. "Nadine Vergara Briones" ani Jen habang nakasandal sa may pinto at nakapamewang pa. "Ang lalim na naman ng iniisip mo. Sa sobrang lalim hindi ko na maab

Simula ng mangyari iyun, araw araw na lang ako umiiwas at nagpaka seryoso sa pag aaral. Halos buong taon ako umiwas at nilibang na lang ang sarili sa ibang bagay. Naging abala ako at nagpart time job pa ako sa isang fastfood para lang makadagdag ng gastusin lalo na sa mga projects. Hanggang sa naging third year college na kami, At lalong naging busy ako. Lalo na may mga thesis na at marami na rin akong kaibigan na masasamahan. At ganun din naman si Paul halos bihira na magcross ang landas namin. Parang hindi na nga kami magkakilala. Pero yung sakit na nararamdaman ko ay parang sariwa pa rin. Hanggang sa may nanligaw sa akin. Si Cris, nasa engineering department din siya. Civil engineering ang course nya. Kami naman ni Paul ay chemical engineering ang course. Ok naman si Cris. Mabait naman sya. Matangkad at maputi, medyo jolly kausap kaya napalagayan din ang loob ko sa kanya. Kaya lang kaibigan lang turing ko sa kanya kasi parang lambutin ang tingin ko sa kanya. Napaka mama's boy nya.

Panay pa rin ang pag aattempt na lumapit sa amin ni Jen si Paul, pero hindi ko binibigyan ng pagkakataon. Hanggang sa lumipas ang mga araw hindi ko namalayan malapit na pala kaming grumaduate. Ang saya ko kasi matatapos na rin sa wakas. Kaya lang may halong kaba kasi napipressure ako. Kasi dapat after graduation makahanap agad ako ng trabaho para matulungan ko si tatay at nanay ko sa pag papaaral sa mga sumunod ko pang kapatid. Eto na nga ang pinakahihintay namin araw na ng graduation. At cumlaude ako. As usual ganon din si Paul. Hindi ko nga kasi talaga sya matalo talo pag dating sa academics di ba? Tapos okay naman sana habang naghihintay na kami na magsimula. Kaya lang syempre mag kakaibigan ang magulang namin ni Paul dahil isang baryo nga kami. So ayun kahit anong iwas ko dahil nga kasama nya din magulang nya at ako din magulang ko kaya magkasama din kami. Biglang sabi nya "Nadine ahm gusto ko sanang humingi ng sorry sa mga nagawa ko. Alam ko madami akong kasalanan, at m

PAUL ZABALA VASQUEZ Ang bigat ng bawat hakbang ko palayo sa bahay ng pinakamamahal ko. Oo Nads mahal na mahal kita noon pa. Hindi mo lang alam kung gaano kabigat ang ginawa kong desisyon na iyon para layuan mo ako. Bawat kirot na nararamdaman mo. Doble sa nararamdaman ko. Mas pinili kong layuan mo ako ng mga panahong iyun, dahil paghinayaan lang kita sa mga ginagawa mo sa akin, baka hindi ako makapagpigil. Aray ko, may humampas pala sa likod ko habang naglalakad ako pauwe. Si lolo Digoy pala. "Bakit po lolo?" sabi ko. "Ano bang nangyayari sayong bata ka? Kanina pa kita kinakausap habang naglalakad ka, hindi mo man lang ako pinapansin. Parang wala kang nakikita at naririnig." Ani ni lolo. "Ay sorry po lolo, hindi nga po kita narinig." Sabi ko habang papasok na kami sa tarangkahan ng bahay namin, medyo nag aagaw na ang dilim at liwanag noon. "Tinatawag kita kasi kakain na tayo ng hapunan" sabi ni lolo. Medyo maaga kasi sila kumain ng hapunan. Ganito din talaga pag dito sa probinsya

Biyernes ng hapon papauwe n ako galing company, biglang tumawag si Jen. "Day hindi ako makakauwe, biglaang nagkayayaan ng swimming dito sa Pansol overnight daw." "Okay enjoy kayo" sabi ko. Wala pala akong kakainin pag uwe ko kasi tinamad naman ako magluto at wala si Jen. Kaya dumaan muna ako sa fastfood para magtake out. Tama ba itong nakikita ko, habang paparating na ako sa gate ng bahay, nasa labas si Paul may dala ring pagkain. "Paul anong ginagawa mo dito? Tsaka paano mo nalaman na dito ako nakatira" Sobrang tumibok na naman ang puso ko, natatakot akong titigan sya sa mata baka mahalata nya. Pero deep inside sobrang miss ko na talaga sya. Ayaw kong mahalata nya ang nararamdaman ko sa kanya kaya gusto ko lang maging casual yung pakikitungo ko sa kanya. "Nads" ani Paul, naku yung tawag na naman nya sa akin ay para na naman akong nakalutang sa sarap pakinggan. "Kachat ko kasi kanina si Jen kaya sinabi nya sa akin kung saan kayo nakatira." Sabi naman ni Paul. Napaisip tuloy