"หึๆๆ""ปล่อยได้แล้วคะ"เธอบอกผมพลางบิดตัวไปมา ผมจึงหอมแก้มเธอไปแล้วปล่อยเธอ"ไปครับกลับบ้าน"ผมยืนขึ้นแล้วยื่นมือไปรอรับมือจากเธอ เธอหันมามองหน้าผมด้วยสีหน้าสงสัย แต่ก็ยอมยื่นมือมาให้ผมจับ ผมจึงจับมือเธอ และเดินไปหยิบกระเป๋าของเธอและกุญแจรถของผม แล้วพาเธอเดินออกไปขึ้นรถ ผมเดินไปประตูให้เธอขึ้นรถ เธอก็ยอมขึ้นรถ เเล้วผมก็เดินมาขึ้นรถและสตาร์ทรถขับออกไปจากคอนโด"พี่รามขับเร็วๆหน่อยสิคะหนูคิดถึงมี๊"ฮันนี่หันมาโวยวายใส่ผมก็ผมอยากอยู่กับเธอนานๆหนิครับ"มันอันตรายขับไวไม่ได้"ผมโกหกเธอหน้าตาย เธอชะโงกหน้ามองไปที่กระจกรถผมที่ติดฟิล์มไว้มืดทึบ ปกติเวลานี้รถมันต้องติด แต่วันนี้รถไม่มีติดเลยสักคัน วันนี้มันวันอะไรว่ะ ปกติรถติดเยอะแยะ ทำไมวันนี้ไม่ติดล่ะ "พี่รามเร็วๆๆสิคะหนูคิดถึงมี๊กับแด๊ดแย่แล้วเนี่ย!"เธอหันมาโวยวายใส่ผมอีกรอบ ผมจึงจำใจต้องยอมขับรถเร็วให้เธอ"โอ้ยพี่รามเบาๆก็ได้คะมันแรงไป"เธอหันมาโวยวายใส่ผมอีกรอบ ผมเหยีบคันเร่งซะมิดขนาดนั้น เธอไม่โวยวายสิแปลก"เอ้าก็หนูบอกให้พี่ขับไวไวไม่ใช่เหรอคะ?”ผมตีหน้าตายใส่เธอเธอก็หันมองผมพลางทำสายตาดุๆใส่ผม ผมจึงยื่นมือไปลูบหน้าเธอ"พี่รามมมมม!"เธอเรียกผ
Last Updated : 2025-02-26 Read more