All Chapters of The Billionaire's Unplanned Heir: Chapter 81 - Chapter 90

Sa paggalang, inutusan ni Rico ang driver na ihatid si Sharia pauwi, habang sumakay naman siya sa sasakyan ni Rachel. Tahimik ang mag-ina sa buong biyahe patungo sa isa pang bahay sa lungsod.Bihira lang silang bumalik sa lumang bahay kapag may libreng oras. Maraming ari-arian ang pamilya Velasquez, at dahil mas gusto nilang magkaroon ng sariling espasyo, hindi sila sanay na magsama-sama sa iisang tirahan.Nanirahan si Rico sa Repulse Bay, isang high-end subdivision sa Makati dahil malapit ito sa negosyo niya, samantalang mas pinili nina Rachel at ng kanyang asawa ang tahimik na buhay sa isang exclusive village sa Alabang. Karamihan sa mga nakatira roon ay kaedad nila, at madalas silang bumisita sa isa’t isa tuwing weekdays.Ang bawat bahay sa village ay malalawak, may malalaking bakuran at matataas na gate, kaya may sapat na privacy ang bawat pamilya. Dumaan ang itim na SUV sa driveway, nag-iwan ng bahagyang alikabok sa sementadong daan.Pagpasok sa gate ng bahay, agad bumaba si Rach

Ang malamig na hangin ay bahagyang humahampas sa kanilang balat, kaya hindi sila nagtagal sa labas. Matapos kumuha ng ilang litrato, umakyat sila sa rooftop ng villa, kung saan may isang glass greenhouse na nagsisilbing pahingahan.Kapag tumingala ka roon, makikita mo ang malawak na kalangitan na pinapalamutian ng kumikislap na mga bituin. Sa paligid, may mga halamang namumulaklak, nagbibigay ng preskong hangin at aliwalas sa loob ng mainit-init na silid na yari sa salamin.Hindi naman sila matakaw, kaya matapos lang ang kaunting iniihaw na karne at gulay, nag-relax si Ella sa isang semi-enclosed na upuang rattan. Hawak niya ang baso ng orange juice at dahan-dahang hinihigop ito habang nakatingin sa labas.Maluwag ang upuan—kasya ang dalawa. Kaya nang patayin ni Rico ang mga baga sa ihawan, umupo siya sa tabi ni Ella, dala ang isang platito ng seresa. Ipinatong niya ito sa maliit na mesa bago kumuha ng isa gamit ang mahahabang daliri.Dahan-dahan niyang inilapit ang prutas sa labi ni

Mas pinatagal ni Ella ang pananatili sa opisina kahit alam niyang uwian na. Nakaupo siya sa swivel chair, nakatanaw sa malalawak na bintana ng opisina. Ang city lights sa ibaba ay kumikislap sa dilim ng gabi, ngunit hindi iyon sapat para mapawi ang bigat na bumabalot sa kanyang dibdib.Hindi niya namalayang bumukas ang pinto at tahimik na pumasok si Rico. Hindi ito nagparamdam agad, sa halip, pinagmasdan siya nito—ang bahagyang pagkakunot ng noo, ang malalim na buntong-hininga, at ang kamay niyang walang tigil sa marahang paghagod sa kanyang umbok na tiyan.Maya-maya pa, walang sabi-sabing umupo si Rico sa harap niya. Hindi niya kailangang magsalita para ipaalam sa kanyang nandiyan lang siya."You okay?" basag nito sa katahimikan, puno ng pag-aalala ang tinig.Saglit siyang natigilan bago dahan-dahang tumango.Pinagmasdan siya ni Rico, tila hinuhulaan kung anong laman ng isip niya. Hindi niya rin natiis ang sariling titigan ang asawa. Sa ilalim ng malamlam na ilaw ng opisina, kita niy

Ang umaga ay nagdala ng banayad na liwanag sa kanilang silid, dumadampi sa mga kurtina at unti-unting sumasayad sa kanilang mga balat. Pagmulat ng mata ni Ella, una niyang naramdaman ang malambot at mainit na haplos sa kanyang tiyan. Paglingon niya, naroon si Rico, nakahilig sa tabi niya, tahimik na nakamasid na parang iniukit sa kanyang isipan ang bawat detalye ng kanyang mukha. Sa mga mata nitong puno ng lambing, para siyang isang mahalagang obra maestra na gusto nitong titigan nang habambuhay.“Good morning, love,” bulong ni Rico, malalim at puno ng init, bago inilapat ang isang halik sa kanyang noo.Napangiti si Ella, inilapat ang kanyang kamay sa pisngi ng asawa, hinahaplos iyon na parang tiniyak sa sariling hindi siya nananaginip. “Good morning,” sagot niya, bahagyang paos ang tinig mula sa mahimbing na pagtulog.May bahagyang pag-aalala sa mga mata ni Rico nang tanungin siya nito, “Okay ka lang ba? May masakit ba sa’yo?”Umiling siya, pilit na ipinaparamdam na nasa maayos siyan

Maagang nagising si Ella kinabukasan. Hindi niya alam kung dahil ba sa sikat ng araw na marahang pumapasok sa bintana o sa bigat ng damdaming gumising sa kanya bago pa man ang alarm clock. Tahimik siyang umupo sa gilid ng kama, hinahaplos ang kanyang tiyan, iniisip ang lahat ng nagbago sa buhay niya nitong mga nakaraang buwan. Mula sa pagiging isang simpleng babae na inuuna ang sarili niyang mga pangarap, hanggang sa ngayon—isang babaeng may dalang bagong buhay sa sinapupunan, isang babaeng humaharap sa reyalidad ng isang pamilyang unti-unting naglalaho sa kanyang mga kamay.Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan niya bago siya tumayo at lumapit sa bintana. Mula roon, tanaw niya ang langit na may bahagyang kaulapan, ngunit hindi sapat upang itago ang kalinawan ng umagang ito. Tulad ng kanyang puso—may dilim, may alinlangan, ngunit sa kabila nito, naroon ang liwanag na dala ng isang pag-asa.Ramdam niya ang banayad na pagyakap ni Rico mula sa kanyang likuran, ang init ng kata