All Chapters of รักสำรอง: Chapter 131 - Chapter 140

"อื้ออออขุน!!"ฉันก็ร้องท้วงเขาด้วยความเจ็บที่เขาใช้ปลายจมูกฟัดเต้าอวบของฉันอย่างแรง ทำให้ขุนศึกหยุดและแปรเปลี่ยนมาใช้ปลายลิ้นแตะสัมผัสพร้อมกับตวัดเลียยอดปทุมถันของฉันแทนทำให้ฉันแอ่นหน้าอกสู้กับปลายลิ้นสากของเขาด้วยความสุขสมน้ำลายของขุนศึกเปียกชุ่มไปทั่วบริเวณยอดปทุมถันของฉัน เสียงขุนศึกดูดดื่มยอดปทุมถันของฉันมันส่งเสียงดังก้องิยู่ในหูฉันยิ่งทำให้ฉันเสียวซ่าน"อื้อออ"ฉันครางกระเส่าพร้อมกับบิดร่างกายไปมาอย่างสุขสมมือหนาของขุนศึกก็บีบคลึงเต้าอวบของฉันทั้งสองข้างพร้อมเค้าคลึงในขณะเดียวกันเขาก็ยังใช้ปลายลิ้นดูดดึงยอดปทุมถันให้ฉันอย่างนุ่มนวล มือเล็กของฉันยกขึ้นมาโอบกอดคล้องคอของขุนศึกอย่างไม่เอียงอายเขา"จ๊วฟฟฟฟฟ""อื้อออตรงนั้น!"ฉันร้องท้วงขึ้นมาพร้อมกับเบิกตาโตขึ้นจ้องหน้าหล่อของขุนศึกอย่างตกใจที่รับรู้ได้ถึงสัมผัสของนิ้วเรียวที่คลืบคลานเข้าไปหยอกเย้ากลีบกุหลาบงามของฉัน"มันทำไมเหรอ?"ขุนศึกไม่หยุดการกระทำของเขาแต่เขาถามฉันพร้อมกับยกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งเหมือนจะทำให้ฉันยอมรับว่าฉันชอบสัมผัสของเขา"อื้ออขุน!""มันทำไมเหรอครับ?"ขุนศึกเอ่ยถามย้ำฉันเสียงกระเส่าอีกครั้งพร้อมกับใช้ปลายนิ้วเรียวแหวก

"ซี๊ดโดดเด็ด" ผมครางออกมาพร้อมกับสายตาที่จับจ้องไปที่หน้าอกออวบอิ่มที่มันกระเพื่อมขึ้นลงไปตามแรงขย่มของคนบนร่างผม มันช่างปลุกความหื่นให้อารมณ์ของผมพุ่งได้เป็นอย่างดีพรึบ"อ๊ะ"เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บและสะดุ้งที่ผมยื่นหน้าเข้าไปใช้ฟันของผมขบกัดยอดปทุมถันสีชมพูสดที่มันแข็งชูชันของเธอ พรึบ"อ๊าาาห์เอริโคตรสุดยอด"ผมครางเสียงหวานกระเส่าออกมาเมื่อเธอยกแขนทั้งสองข้างของเธอมาโอบรอบคอผมและจัดการใช้หน้าอกอวบอิ่มของเธอถูไปมากับใบหน้าของผมทำให้ผมแทบคลั่ง ฟัดหน้ากับหน้าอกของเธอไปพร้อมกับสูดดมอย่างกระหาย โดยที่ส่วนเชื่อมของเราทั้งคู่ยังคงบรรเลงบทเพลงรักกันอย่างบ้าคลั่ง โดยที่เธอเองก็ขย่มผมโดยที่ผมไม่ต้องยกก้นเธอขึ้นลงสอดใส่ไปกับท่อนเอ็นยักษ์ของผมอีกแล้วเพราะเธอเริ่มจะเป็นงานและตอบสนองความต้องการของอารมณ์กามในร่างกายของตัวเองได้แล้วน่ะสิ"ขย่มผัวแรงๆเลยเมียจ๋า"ผมครวญครางเสียงหวานอู้อี้บอกเธอไปพลางใช้ปลายจมูกสูดดมไปกับหน้าอกอวบอิ่มหอมๆของเธออย่างไม่ลดละ ยิ่งเสียงเจ๊าะเจ๊ะของน้ำรักเอริที่หลั่งรินออกมาเป็นตัวล่อลื่นของเอริกระทบกับหน้าขาใหญ่ของผมดังแจ๊ะทำให้ผมอยากจะกระแทกๆเธอแรงๆเพราะมันทำให้ผมกำลัง

พรึบ"อื้อออจ๊วฟฟฟฟฟ"ขุนศึกจับร่างของฉันให้นอนหงายลงไปบนที่โซฟาโดยไม่ถอดถอนริมฝีปากออกจากฉัน เรายังคงมอบจุมพิตที่เร้าร้อนและร้อนแรงตามอารมณ์กามของเราทั้งคู่ให้แก่กันและกัน"อื้อ"ฉันร้องออกมาพร้อมกับลืมตาเบิกโพรงขึ้นเมื่อรับรู้ได้ถึงแรงกระแทกที่แข็วแรงและหนักหน่วงของขุนศึกหลังจากที่เขาเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมและเป็นคนนำเกมส์แทน"อื้อออออขุนนนน"ฉันครางเสียงหวานพร้อมกับมองใบหน้าหล่อของขุนศึกอย่างออดอ้อดเมื่อขุนศึกผ่อนเเรงสะโพกสอบลงและแปรเปลี่ยนมาเข้าออดอย่างเนิ่บๆช้าๆแทนทำให้ฉัรแทบคลั่งกับความสุขและความเสียวที่เขามอบให้"ครับ.....ริชอบไหม?"ขุนศึกขานรับฉันเสียงหวานพร้อมกับจ้องมองเข้ามาในดวงตาของฉันอย่างอ่อนโยน ฉันก็กัดริมฝีปากตัวเองอย่างยั่วยวนและพยักหน้าบอกขุนศึกไปว่าฉันเสียวมาก"อ๊ะ"ฉันร้องออกมอีกครั้งเมื่อขุนศึกก้มหน้าลงไปซุกไซ้เต้าอวบอิ่มของฉันพร้อมกับใช้ปลายลิ้นสากตวัดเลียยอดปทุมถันของฉันพร้อมกับดูดดึงอย่างอ้อยอิ่งทำให้ฉันสั่นระริกเงยหน้าขึ้นร้องครวญครางเสียงดังลั่นอย่างไม่เอียงอาย"แผล๊บๆๆๆ"ขุนศึกดูดดึงยอดปทุมถันของฉันสลับกันทั้งสองข้างพร้อมกับใช้มือทั้งสองข้างของเขาบีบคลึงขย้ำเต้าอวบของฉั

"คือพี่มีนัดกับลูกค้าซะด้วยสิ"คุณจอมพลว่าพร้อมกับทำสีหน้าลำบากใจ"พี่จอมไม่ต้องเป็นห่วงริหรอกค่ะ.....ไปตามนัดกับลูกค้าดีกว่านะคะ""แล้วริจะกลับยังไงล่ะ?"คุณจอมพลเอ่ยถามฉันกลับมาด้วยสีหน้าเป็นห่วง"ริเอารถมาค่ะ...พี่จอมไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ""เอาอย่างงั้นเหรอ?"คุณจอมพลว่าต่ออย่างลำบากใจและสองจิตสองใจ เหมือนว่าเขาเลือกไม่ได้เพราะนั้นก็ลูกค้านี่ก็ฉัน เขาคงจะลำบากใจไม่น้อยเลย"ค่ะ...เอาอยากนี้แหละค่ะไม่ต้องเป็นห่วงรินะคะ""โอเคเอาตามที่เธอว่าก็ได้....แต่ถึงบ้านแล้วโทรบอกพี่เลยนะ"คุณจอมพลแย้งเสียงแข็ง ฉันก็ยิ้มกริ่มให้เขาพร้อมกับพยักหน้าเข้าใจและรับคำเขาไม่งั้นคุณจอมพลไม่ยอมแน่"โอเคค่ะ....พี่จอมก็ขับรถดีๆนะคะ""ครับ...งั้นพี่ไปแหละเดี๋ยวรถติด""ค่ะบ๊ายบายค่ะ""บ๊ายบายครับ"คุณจอมพลยกมือโบกลาฉันและยิ้มหวานให้ฉันจนลับทางเดินไป ฉันก็ยิ้มและโบกมือส่งเขาจนร่างของคุณจอมพลละสายตาฉันไปเช่นกัน ฉันถึงจะนั่งลงและคิดหาทางว่าจะเอาตัวเลขรายรับรายจ่ายของเดือนที่แล้วว่ามันหายไปได้ยังไงตลอดระยะเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาขุนศึกและนามิมาทำงานด้วยกันทุกวัน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะย้ายไปอยู่ด้วยกันแล้วที่คอนโดของขุนศึ

"สวัสดียามเช้าครับ....คุณเลขาของผม"คุณจอมพลเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของฉันพร้อมกับเอ่ยคำทักทายด้วยน้ำเสียงแจ่มใส แววตาเป็นประกาย"สวัสดีค่ะท่านรอง"ฉันเองก็ก้มศีรษะเล็กน้อยและเอ่ยทักทายคุณจอมพลกลับไป เขาก็ยักคิ้วข้างหนึ่งให้ฉันก่อนจะยิ้มหัวเราะใส่ฉัน"วันนี้ผมไม่ได้ออกไปไหนนะครับ....เพราะฉะนั้นคุณเอริทำตัวตามสบายได้เลย""ค่ะท่านรอง"ฉันตอบรับคุณจอมพล"ผมขอเป็นกาแฟร้อนไม่ใส่น้ำตาลสักแก้วครับ""ได้ค่ะเดี๋ยวดิฉันจะนำเข้าไปให้นะคะ...เชิญท่านรองรอในห้องดีกว่าค่ะ""โอเคครับ"คุณจอมพลเอ่ยตอบฉันก่อนจะทำตาหวานให้ฉันหนึ่งทีก่อนจะเดินหลีกฉันไปยังห้องทำงานของเขา ฉันก็รีบเดินไปชงกาแฟให้คุณจอมพลที่ห้องอาหารว่างทันที บริษัทฉันจะมีห้องชงกาแฟไว้สำหรับพนักงานทุกชั้น โดยคนที่ดูแลส่วนนี้จะเป็นฉันเองฉันใช้เวลาในการชงกาแฟไม่ถึงห้านาที ฉันก็นำแก้วกาแฟใส่ถาดพร้อมกับขนมบิสกิตจัดใส่จานห้าหกชิ้นอย่างสวยงามเพื่อนำไปให้คุณจอมพลทานคู่กับกาแฟร้อน ฉันชำนาญเรื่องนี้เพราะฉันมักจะทำให้ขุนศึกเป็นประจำก๊อกๆๆๆๆ"เชิญครับ"เสียงทุ้มใสเอ่ยตอบกลับมาหลังจากที่ฉันเคาะประตูห้องทำงานเพื่อจะขออนุญาตเข้าไป ฉันก็เปิดประตูห้องทำงานของคุณ