เย็นวันเดียวกัน17:00น.เคนโซ คิณภพ….ซ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาปื้นนนนนนนนนนนน“ฝนตก!”ผมพึมพำออกมาอย่างหัวเสีย ที่ฝนก็มาตกตอนที่ผมกำลังจะขี่รถกลับบ้าน รอให้ผมถึงบ้านก่อน...ก็ไม่ได้ค่อยตกเห้อ!ปื้นนนนนนนนนเอี๊ยด!ผมกำเบรกรถพร้อมกดไฟเลี้ยวเพื่อจะเลี้ยวรถลงจอดศาลาข้างทางเพื่อจะพามีนาหลบฝน ถ้าผมมาคนเดียว ผมคงจะขี่รถฝ่าสายฝนกลับบ้านไปเลย แต่นี่ผมพามีนามาด้วยและเธอก็ไม่ได้ใส่เสื้อกันฝนป่านนี้เธอคงจะเปียกหมดแล้วพรึบ“แวะหลบฝนก่อนนะ…มีนา…”ผมเอ่ยบอกมีนาไปในขณะที่ผมถอดหมวกกันน็อคออกมาจากศีรษะอย่างลวกๆแล้วมีนาเองก็ลงจากรถผม เมื่อมีนาลงจากรถผมไปแล้วผมก็ลงจากรถและจูงรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ของผมเข้ามาหลบฝนในศาลาข้างทางด้วย โชคดีที่ตรงนี้มีไฟเลยพอให้แสงสว่างกับเราได้บ้าง“เปียกหรือเปล่าคะ?”ผมเอ่ยถามมีนาไปพลางมองไปที่ชุดยูนิฟอร์มของเธอ ที่ตอนนี้เธอกำลังใช้กระดาษทิชชูเช็ดเสื้อช็อปของเธออยู่ ซึ่งมันก็เปียกนะ แต่เปียกน้อยกว่าของผมน่ะ“นิดหน่อยค่ะ…”“ครับ..”ผมพยักหน้าให้มีนาพร้อมกับยิ้มบางๆให้เธอและเดินลงมานั่งลงที่นั่งในศาลาเพื่อรอฝนให้หยุดตก เม็ดฝนเม็ดใหญ่ต่างพากันลงมากระแทกกับสังกะสีของศาลาทำให้เกิดเส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-17 อ่านเพิ่มเติม