บททั้งหมดของ ขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ: บทที่ 21 - บทที่ 30

เหตุการณ์ก่อนหน้านั้นสองชั่วโมงโรมแรมWหรูระดับห้าดาวใจกลางเมืองชั้นที่8 โซนพนักงานของโรงแรมขวัญเอย กมลวรรรณ…..พรึบ“นี่ขวัญเอยเพื่อนแป้งค่ะ….”ถุงแป้งเพื่อนจากมหาลัยที่เรียนคณะเดียวกับฉันเอ่ยบอกผู้หญิงวัยกลางคนที่เเต่งชุดยูนิฟอร์มสีฟ้าของโรงแรมแห่งนี้ด้วยถ้อยคำและน้ำเสียงสุภาพ ฉันจึงยกมือไหว้ผู้หญิงคนนั้นตามมารยาท“อืม….”หญิงวัยกลางคนยกมือรับไหว้ฉันพลางมองหน้าฉันอย่างพินิจพิจารณาตั้งแต่หัวจรดเท้าเท้าจรดหัว ฉันก็ยืนตัวแข็งทื่อด้วยความเกร็งพลางหันไปมองหน้าถุงแป้งอย่างหวาดกลัว เธอก็ทำเพียงแค่ยิ้มอ่อนให้ฉันที่จริงฉันไม่ค่อยสนิทกับเธอด้วยซ้ำไปหรอก เพราะเธอเป็นคนที่ไม่ค่อยรวยน่ะ แต่เธอเรียนเก่งจนได้เป็นเด็กนักเรียนทุน ฉันที่กำลังมองหางานอยู่ จึงเข้าไปคุยทำความรู้จักกับเธอและบอกถึงจุดประสงค์ของตัวเองว่าฉันอยากหางานสบายๆที่ไม่เหนื่อยไม่ต้องตากแดดทำน่ะ ถุงเเป้งก็เลยชวนฉันมาที่นี้ โรงแรมระดับห้าดาวที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองกรุงแห่งนี้“วันนี้เธอก็ตามยัยถุงแป้งเพื่อดูงานที่เธอจะต้องทำไปก่อน…”“และพรุ่งนี้ค่อยนำเอกสารการสมัครงานมาให้ฉัน…”“ขอบคุณค่ะคุณเกล^_^”ถุงแป้งยิ้มกว้างอย่างดีใจพลางยกมือไหว

“ก็ได้ครับ…” “ว่าแต่คุณภีมมาเมืองไทยรอบนี้….จะอยู่กี่วันครับ…?” “ก็ไม่รู้สิครับ…อยู่จนกว่าคุณคีรีจะเบื่อผม^_^” “คุณคีรี…?”ฉันที่ได้ยินบทสนาที่ฟังดูสนิทสนมของชายสองคนนั้นได้อย่างชัดเจนและได้ยินเสียงที่คุ้นหูฉัน พี่คีรี มาทำอะไรที่นี้และทำไมเขาดูสนิทสนมกับคุณภีมขนาดนั้น พรึบ “พี่คีรีจริงๆด้วย..”ฉันพึมพำออกมาเมื่อโผล่หัวออกมาจากหลังโซฟาเพื่อดูหน้าผู้ชายสองคนนั้นให้ชัดเจน ก็ต้องถึงกับตกใจที่เป็นพี่คีรีจริงๆด้วย เขากำลังยืนโอบกอดผู้ชายร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีดำและทั้งสองคนกำลังยืนจ้องหน้ากันอยู่ก่อนที่จะค่อยๆโน้มใบหน้าหล่อเข้าหากันอย่างช้าๆ “จ๊วฟฟฟฟฟ” “อื้อออ”ทั้งสองมอบจุมพิตที่เร้าร้อนและดุดันให้กันและกัน ผิดกับฉันที่อ้าปากค้างกับภาพเบื้องหน้าที่เห็น พี่คีรี แฟนของฉันกำลังจูบอยู่กับผู้ชาย ที่เขาไม่ยอมจูบฉันก็เพราะว่าเขา ไม่ได้ชอบฉัน “อื้ออ” พรึบ ฉันเอามือปิดปากไม่ให้ส่งเสียงร้องเล็ดลอดออกไปเมื่อผู้ชายรูปร่างหน้าตาที่หล่อดูดีไปหมดทุกสัดส่วนสองคนกำลังจูบกันอย่างดูดดื่มและค่อยๆพากันเดินเข้าไปในห้องน้ำ พรึบ ฉันลุกขึ้นยืนและค่อยๆก้าวขาที่เเข็งทื่อเดินไปดูภาพบาดตาบาดใจเบื้องหน้า กว่า

“จะเคนโซไหนก็ช่างผมเถอะครับ…!!”เสียงของผู้ชายคนนั้นเปล่งออกมาอย่างไม่ค่อยพอใจ“ว่าแต่พี่มาเมาอะไรที่เปลี่ยวๆแบบนี้?”“ไม่กลัวโดนลากไปรุมโทรมเหรอไง?”“ดูแต่งตัวดิ!”พรึบ“อื้อออ…ไม่เอา…ฉันร้อน!”ฉันเอ่ยบอกเขาไปพลางพยายามดึงเสื้อแจ็คเก็ตที่หนักมากออกไปจากร่างของฉันที่โดนเคนโซเอาคุมร่างของฉันไว้พรึบ“ถ้าไม่ใส่…ก็กลับบ้าน!”เคนโซว่าพร้อมกับคว้าข้อมือของฉันและออกแรงดึงร่างของฉันให้ลุกขึ้นพรึบ“ไม่กลับ!!”ฉันสะบัดข้อมือตัวเองอย่างแรงให้หลุดจากการจับกุมของเคนโซและเอ่ยตะคอกใส่เขากลับไป“อย่าดื้อได้เปล่าวะ!!”เคนโซตวาดเสียงดังใส่ฉัน แต่ตอนนี้ฉันไม่กลัวเขา และไม่กลัวใครทั้งนั้น“อย่ามายุ่ง!!”ฉันแผดเสียงดังใส่เคนโซ จนเขาทำเพียงแค่ยืนมองฉันเฉยๆ“พี่เป็นอะไรเนี่ย…ทำตัวเป็นยัยขี้เมาเหมือนคนอกหักแบบนี้”“ฉันไม่ได้อกหัก!!”ฉันเงยหน้าขึ้นไปตะโกนเสียงดังตอบเขาไป“เขาก็แค่ไม่รัก…ฉัน”และฉันก็พูดเสียงแผ่วเบาอย่างคนที่จุกอยู่ในอก นี้เป็นการอกหักและการผิดหวังครั้งแรกในชีวิตของฉัน ซึ่งฉันไม่เคยเตรียมใจกับเรื่องอย่างนี้มาก่อน เพราะฉันคิดว่าฉันโชคดีที่สุดที่ได้พี่คีรีเป็นแฟน และคิดมาตลอดว่าเขารักฉันมาก “ฮืฮๆๆๆใช

ผมจัดการปลดกระดุมเสื้อช็อปของผมออกทุกเม็ดและถอดเสื้อช็อปของผมออกไปจากร่างของผมทันทีและโยนมันทิ้งไว้ที่พื้นห้องอย่างไม่ใยดี“อื้อออ”เสียงกระเส่าของพี่ขวัญเอยทำให้น้องชายของผมเริ่มขยายใหญ่โตจนรู้สึกอึดอัดมือของผมเริ่มซุกซนลูบไล้ท่อนขาอ่อนเรียวขาวของเธอทำให้ร่างของพี่ขวัญเอยสั่นสะท้านเล็กน้อยเวลาที่โดนผมสัมผัสทำให้ผมกระตุกยิ้มออกมา“จ๊วฟฟฟ”ผมดูดดื่มน้ำลายของพี่ขวัญเอยและยื่นปลายลิ้นไปหยอกเย้าโพรงปากหวานนุ่มของเธอ “อื้ออ!”พี่ขวัญเอยร้องท้วงขึ้นเมื่อมือของผมเริ่มซุกซนลุกล้ำเข้าไปในกระโปรงทรงเอผ่าข้างตัวจิ๋วที่สั้นแสนสั้นของเธอ เธอก็คว้าข้อมือผมไว้ทันที“อย่าดื้อสิครับ…”ผมผละริมฝีปากออกมาจากริมฝีปากหวานของพี่ขวัญเอยและกดเสียงต่ำบอกเธอไป เธอก็มองหน้าผมด้วยแววตาหวานเยิ้มจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หรือเธอกำลังมีอารมณ์อยู่อันนี้ผมเองก็ไม่แน่ใจ“คนสวยของผม…”ผมว่าเสียงทุ้มต่ำละมุนและยื่นใบหน้าหล่อเข้าไปหาใบหน้าหวานสวยไร้ที่ติของเธอพร้อมกับกดปลายจมูกของผมสูดดมกลิ่นแก้มนวลของเธอ พี่ขวัญเอยเริ่มเคลิ้มตามกับเสียงนุ่มและการกระทำที่อ่อนโยนของผม เธอยอมปล่อยมือไปจากข้อมือผมทำให้ผมกระตุกยิ้มและเริ่มลงมือในการปล

“อื้ออ!”กมลวรรณร้องครวญครางพลางส่ายความเป็นสาวไปมาทันทีที่คิิณภพจับลำกายใหญ่ของเขาถูเสียดสีไปกับร่องสวาทที่เปียกชุ่มเเฉะของเธอ“น้ำหงี่…พี่เอยนี่เยอะจริงๆนะครับ…”“อื้อออ…อย่าขยี้ปุ่มกระสันฉัน!”กมลวรรณครางกระเส่าพลางกำโซฟาแน่นด้วยความเสียวซ่าน“ก็ปุ่มกระสันของพี่…มันน่ารัก..หนิครับ…”“รูเหมือนยังไม่เคยโดน…?”“พี่เอยซิงเหรอครับ?”คิณภพที่จัดการแหวกร่องสวาทสีชมพูสดใสที่ปิดสนิทของกมลวรรณเอ่ยถามเธอไปด้วยความสงสัย เพราะเขาเองก็เคยผ่านผู้หญิงมาเยอะ แต่ความเป็นสาวของเธอคนนี้ทำให้หัวใจของเขาพองโตจนตื่นเต้นและรับรู้ได้ทันที ว่าเธอยังไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน เขาจึงไม่หยิบอุปกรณ์ป้องกันมาสวมใส่“ฉันไปทำรีแพร์มาย่ะ!!”“อ้อ…หรือครับ…”คิณภพตอบเสียงเข้มพร้อมกับทำหน้าล้อเลียนเธอ ก่อนที่เขาจะค่อยๆดันลำกายใหญ่ของเขาเข้าไปในร่องสวาทที่ปิดแน่นของเธอ“อื้ออ!”“แน่นขนาดนี้….ยังบอกว่าไม่ซิง…”คิณภพบ่นอุบอย่างเอ็นดูคนร่างเล็ก เขาจับลำกายใหญ่ของเขาออกมาและจัดการดันลำกายใหญ่ของเขาเข้าไปในร่องสวาทของเธออีกครั้ง แต่ก็เหมือนเดิมเพราะข้างในของเธอแน่นจนเขาเสียบแทงไม่เข้าถึงจะมีน้ำหล่อลื่นไหลเปียกชุ่มแฉะเป็นจำนวนมากก