All Chapters of เกลียดที่สุด หยุดที่รัก : Chapter 21 - Chapter 30

นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มจดจ่ออยู่กับจอมอนิเตอร์ผ่านซอฟต์แวร์ที่เขาเขียนขึ้น 'ออร่าแสกนนิ่ง' ที่ใช้กับ 'ออร่าชิฟ' เป็นเทคโนโลยีที่เขาพัฒนาขึ้นเพื่อฝังลงบนร่างกายของมนุษย์โดยใช้แนวคิดของปรสิตที่อาศัยอยู่ในตัวของสิ่งมีชีวิตนั้น ๆนานวันเข้าออร่าชิฟนี้จะกลมกลืนไปกับสรีระและกายภาพ แม้จะตรวจจับได้ก็จะเห็นเป็นเพียงก้อนขนาดเล็กใต้ผิวหนังที่มีขนาดเท่ากับเม็ดข้าวหรือถูกเข้าใจว่าเป็นปรสิตจำพวกหนึ่งความสามารถและจุดเด่นของออร่าชิฟคือการบ่งชี้อารมณ์ ความรู้สึก กรุ๊ปเลือด สารสื่อสมอง ที่ผลิตอยู่ ณ เวลานั้น แนวโน้มของพฤติกรรมในอนาคต ช่วงเวลาที่จะเกิดขึ้น นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องจีพีเอสระบุตำแหน่งที่แม่นยำสูงโปรแกรมออร่าแสกนนิ่งจะทำการวิเคราะห์ออกมาในรูปแบบของพลังงานจากแสงรังสีของร่างกาย ซึ่งพลังงานนี้ของบุคคลนั้นๆ จะส่งคลื่นความถี่ของสมองและอัตราการเต้นของหัวใจไปยังโปรแกรมประมวลผลอีกครั้งถ้าในคนที่มีฌาณอาจเรียกว่า 'ทิพย์จักษุ" แต่สำหรับแม็กนัส อาเวนชี่ มันคือวิวัฒนาการที่ผสานปรจิตวิทยาเข้ากับเทคโนโลยีขั้นสูงที่เป็นไปได้"ออร่า ชิฟของอาชญากรที่คนของสมาคมไปฝังไว้ เป็นของวัคกาโซ่ อดีตเจ้าหน้าที่SAPSของแอฟร

กลางดึกคืนหนึ่งในบ้านสีลูกกวาดที่เธอกำลังเร่งสเก็ตภาพส่วนสุดท้ายและแก้ไข้บางส่วนของเนื้อกระดาษที่เสียหายไป โดยมีฮัลค์ชายร่างใหญ่คอยอยู่อำนวยความสะดวกและความปลอดภัยให้กับคนพิเศษของเจ้านายหญิงสาวที่นั่งอยู่ใต้โคมไฟชะโงกหน้ามองออกไปที่หน้าต่างและเห็นว่าฮัลค์เดินออกไปดูลาดเลารอบบ้านพร้อมกับพูดคุยโทรศัพท์กับใครบางคนอยู่ สักพักเขาก็ผลุบหายเข้ามาในบ้านกระนั้นเสียงเคาะประตูห้องของเธอก็ดังขึ้นจนชวนให้รู้สึกใจคอไม่ดี"มีอะไรหรือเปล่าคะ" "มีครับ เดี๋ยวผมจะเล่าให้คุณเดมี่ฟังอีกทีนะครับ แต่ตอนนี้คุณต้องเก็บของแล้วเตรียมไปกับผมที่สนามบินเดี๋ยวนี้""ไปเดี๋ยวนี้" "ครับ เพราะตอนนี้คนของพ่อเจ้านายกำลังมาที่นี่เพื่อมาจับตัวคุณไปเป็นตัวประกัน"หญิงสาวไม่ต่อความยาวสาวความยืดให้เสียเวลาและชีวิต เร่งเก็บแผนที่ฉบับเก่าและใหม่ลงในหลอดเก็บม้วนกระดาษแล้วหยิบของสำคัญเสื้อผ้าสองสามตัวลงในกระเป๋าเป้ขนาดกระทัดรัดด้วยความรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นานเธอก็มาอยู่บนเครื่องบินส่วนตัวของ Magnus Co. ขณะที่ปาตาโกไททันมาโยรัมเอาแต่นั่งจ้องหน้าเธออย่างมีคำถามว่ามันทำไมถึงมาอยู่ที่นี่แต่พอฮัลค์ยื่นลูกบอลสมุนไพรมาให้เจ้าแมวต

ฮัลค์เล่าต่ออีกว่าพ่อของแม็กนัสมาส่งแม่กับเขาที่บ้านเกิดในเดนมาร์ก เพราะแม่อยากย้ายกลับมาอยู่ที่นี่ถาวรส่วนพ่อก็กลับไปเจรจาธุรกิจ และรับปากว่าถ้าว่างเมื่อไหร่จะมาเยี่ยม แต่พ่อก็ไม่เคยมา กระทั่งหนังสือพิมพ์ลงข่าวอึกทึกครึมโครมว่า พ่อกำลังคบหากับนักเต้นบัลเล่ต์ดาวรุ่งคนหนึ่ง ซึ่งก็คือ ดมิสา ธนินกุล น้าแท้ ๆ ของเธอหลังจากนั้นไม่กี่เดือนแม่ของเขาที่ป่วยด้วยโรคมะเร็งตับก็เสียชีวิตอย่างสงบ ดังนั้นเด็กหนุ่มอายุเพียง 6 ขวบอย่างเขาก็ถูกเลี้ยงดูจากเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่แม่ไว้ใจ แม็กนัส ณ เวลานั้น แม้จะยังเป็นเพียงแค่เด็กที่ยังไม่ตาสีตาสาแต่ก็พยายามเสาะหาสาเหตุที่พ่อทิ้งแม่ไป กระทั่งรู้ว่าพ่อนอกใจแม่ ไปมีผู้หญิงคนอื่นนานแล้ว และยังมีอีกหลาย ๆ คนตามมาไม่นานพวกผู้หญิงเหล่านั้นก็ล้วนแต่มีชะตากรรมอันแสนอัปยศไม่ต่างจากแม่ใครก็ตามที่ให้ประโยชน์แก่พ่อของเขา พ่อจะเข้าไปผูกสัมพันธ์อย่างไม่ลังเล เพื่อแลกกับอำนาจในมือ ต่อให้ต้องสูญเสียสิ่งใดเขาก็ไม่เคยแยแสจวบจนปู่แท้ ๆ ของเขา มารับเขาไปดูแลต่อที่เมืองจีน ที่นั่นเขาได้พบกับพ่ออีกครั้ง ทว่าความเกลียดชังที่เขามีต่อพ่อของตัวเองก็ยากที่จะสลายให้มลายไปเสียแล

แม็กนัสยืนตัวแข็งค้างเพราะใบหน้าด้านหลังถูไถเสียดสีไม่หยุด ต้องใช่แน่ ๆ ไอ้ปาตาโกไททันมันต้องถ่ายทอดดีเอ็นเอแมวให้เดมี่ไปเรียบร้อย"หอมจัง อุ่นด้วย""ปล่อยได้หรือยัง""ปล่อยก็ได้ค่ะ"พอสองมือของดารินธิราปล่อยออกเท่านั้น ทาสหนุ่มผู้เจ้าเล่ห์ก็หันหลังดึงแมวน้อยเข้ามาสู่อ้อมอกอย่างว่องไวจนใบหน้าจมมิดหายลงไปในอ้อมกอด"ฉันปล่อยแล้วนะคะ คุณมากอดทำไมอีกอ่ะ ขี้โกงเห็น ๆ""คุณอ่อยผู้ชายไม่ได้เรื่องเลย ทำตัวเหมือนแมวกำลังขอปลาทู" เขาแซวจนอีกฝ่ายร้อนผะผ่าวไปทั้งหน้า"อ่อยเหมือนแมวขอปลาทูเหรอคะ....คุณดูถูกฉันมาก" จะว่าไปเธอก็เพิ่งอ่อยผู้ชายเป็นครั้งแรก แล้วใครมันจะไปรู้เล่าว่าต้องทำท่าทางยังไงหนุ่มผมเงินก้มหน้าลงมองแก้มก้อนที่แสนน่ารัก ที่ตอนนี้กำลังบู้บี้เกยอยู่กับแผงอกของเขาช่างน่าเอ็นดูและน่าจับฟัดในเวลาเดียวกัน"คุณกำลังจะทำให้ผมคลั่งตาย รู้ตัวไหม"หญิงสาวส่ายหน้าและกระพริบตาเป็นเชิงขอคำตอบจากอัจฉริยะหนุ่ม เขาทำท่านึกสักพักและฝังจมูกโด่งลงมาบนหน้าสูดดมความหอมจากพวงแก้มขาวอมชมพูฟอด!!!!"อื้อ..หอมแรงไปแล้ว เดี๋ยวแก้มมี่พังหมด" หญิงสาวเผลอแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นสั้น ๆ ที่ฟังแล้วโคตรน่ารัก"มี่เห

การสนทนาระหว่างแม็กนัสและอิศณะเป็นไปอย่างเคร่งเครียดและจริงจังทำให้โมนาถือโอกาสคุยกับหญิงสาวผู้ที่เธอเคยใฝ่ฝันถึงว่าสักวันจะนำน้องสาวคนนี้มาเป็นนางแบบฉลองครบรอบนิตยสารโมนาลิซ่าเข้าสู่ปีที่ 9 ไหน ๆ ตอนนี้โชคก็เข้าข้างเธอแล้ว เธอไม่ยอมพลาดการเจรจาครั้งนี้เด็ดขาด"พี่ตามข่าวเราอยู่บ้างก็เลยรู้ว่าเราเผชิญปัญหาอะไร พี่เคยบอกเดมี่แล้วไม่ใช่เหรอ ถ้าเราเดือดร้อนเมื่อไร ขอแค่เราเอ่ยปากบอก พี่ก็พร้อมจะช่วยเราทุกเรื่อง""หนูขอโทษค่ะ ก็หนูเกรงใจนี่นา" ดารินธิราก้มหน้าคอตก"พี่เข้าใจว่าเราชอบที่จะยืนหยัดด้วยลำแข้งตัวเอง พี่ชื่นชมในส่วนนี้นะ แต่เรื่องสปอนเซอร์นั่นพี่ขอเถอะ พี่อยากช่วยจริง ๆ พี่เคยเจอฟีโอน่าปลานกแก้วนั่นพูดจ้อกับพี่ราวกับสนิทกันมาพันปีได้ ตอนนั้นนางเสนอตัวจะขึ้นปกถ่ายแบบด้วยนะ ช่างมั่นหน้าซะเหลือเกิน แต่พี่ปฏิเสธไป เพราะลุคนางไม่แมสกับโมนาลิซ่า" โมนา ผู้บริหารนิตยสารคนดังจีบปากจีบคอเบะปากพูดถึงฟีโอน่าด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์"ฮ่า ๆ แต่เธอก็ไฮโซดูโก้หรูดีออกนะคะ ส่วนเรื่องสปอนเซอร์ ความจริงถ้าหนูได้พี่โมนามาเป็นสปอนเซอร์รายใหม่ทุกคนที่สถาบันคงดีใจกันมากแน่ ๆ เลยค่ะ""งั้นถือว่าเราตกลง