All Chapters of เกลียดที่สุด หยุดที่รัก : Chapter 31 - Chapter 40

ยามที่ดวงตาเรียวจ้องมองสัดส่วนที่เยื้องกรายอย่างไร้เดียงสานั้น วิญญาณของเขาคล้ายกับจะหลุดออกมาอยู่มะลอมมะล่อพระเจ้า เรือนร่างของเธอนี้ช่างสร้างความระทึกต่อใจของเขาเหลือเกินวันนี้เขาเข้าใจหัวอกพี่รองอย่างอิศณะอย่างกระจ่างแจ้งถึงแก่นแท้แล้วว่า ความหึงหวงคืออะไร ความไม่อยากให้ใครหน้าไหนได้มีโอกาสใช้สายตากวาดมองเรือนร่างคนรักเป็นอย่างไรวินาทีนี้เขากำลังตกอยู่ภวังค์นั้น เขากำลังตกหลุมความเร่าร้อนและเย้ายวนของเดมี่"คุณแน่ใจนะว่าจะใส่ชุดนี้""แน่ใจสิคะ" น้ำเสียงสดใสหันหน้ามาตอบต้นเสียงที่ยืนประชิดอยู่ด้านหลัง แต่ใบหน้ากลับชนกับแผ่นหลังสูงเข้าเต็ม ๆ "คุณไม่ชอบเลยอยากให้มี่เปลี่ยนกลับใช่ไหม" ย่นคิ้วถามอย่างรู้ทัน ใช้น้ำเสียงหวานจนหัวใจแม็กนัสแทบละลายทว่าเขากลับยืนนิ่ง ก้มหน้าล้วงกระเป๋ากางเกงไม่ยอมพูดยอมจา ดารินธิราจึงลองยื่นนิ้วไปจิ้มแก้มของพ่อคนหน้าขรึมเล่น "ดูทำหน้าบูดเชียว เดี๋ยวมี่เปลี่ยนใส่ชุดอื่นก็ได้ค่ะ" หมับ!นิ้วชี้ของเธอถูกเขาจับไว้ มือใหญ่อีกข้างรวบเอวสวยเข้ามากดหนัก ๆ ให้แนบชิดกับบริเวณหน้าท้องแกร่ง สองมือน้อย ๆ ถูกรวบยกขึ้นให้วางลงบนหัวไหล่หนา"ผมเคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าผมม

ตอนนั้นเขาจำได้ว่ามีรูป ๆ หนึ่งถูกม้วนเก็บแยกไว้บนชั้นวางของ ซึ่งเขาคิดว่ารูปนี้ต้องเป็นรูปที่สำคัญมากแต่เขาก็ไม่เคยเปิดม้วนกระดาษนั่นออกมา และตัดสินใจเผาทิ้งจนเป็นขี้เถ้าภายในพริบตาเดียว แสดงว่ารูปนั้นอาจจะเป็นรูปภาพของเขาจากฝีมือการวาดของเธอ"คุณรักผมใช่ไหมเดมี่" เสียงทุ้มกระซิบถามอย่างนุ่มนวลแล้วใช้นิ้วเรียวสวยเกลี่ยลงบนแก้มอมชมพูจากพิษแอลกฮอลล์ดวงตากลมโตปรือมองอีกครั้งทาบมือลงแผงอกของเขา "รัก" พูดเสียงแผ่วเบาแล้วขยับตัวลุก คร่อมลงมาบนตัวเขาอย่างไม่นัดแนะ เรียวขาเล็กขนาบอยู่ระหว่างเอว"คุณจะทำอะไรเดมี่""มี่จะแก้แค้นคุณป๋าแม็ก" สิ้นเสียงแม่แมวน้อยก็ก้มลงมาบดจูบซะดื้อ ๆ แถมยึดข้อมือของเขาจนแน่น หรือนี่แม่คุณกำลังคิดจะเอาคืนกับสิ่งที่ฟีโอน่า พาร์สันเคยทำกับเขา จะยังไงตอนนี้เขาก็ไม่อยากคิดให้ปวดหัวแล้ว เพราะตอนนี้เขาอยากจูบตอบเธอให้ขาดใจไปเลย ถ้าอยากแก้แค้น เขาก็จะพลีกายให้เธอเดี๋ยวนี้แม้จะปฏิญาณกับตนเองว่าขอเธอแต่งงานเมื่อไร เขาถึงจะยอมหลับนอนให้เป็นไปตามธรรมนองคลองธรรมแต่ตอนนี้ บนเตียงนี้ ช่างยากเหลือเกินที่จะระงับความปรารถนากับเรือนร่างเร่าร้อนและอาการโต้ตอบอันรุนแรงของแม่แมวเ

จังหวะเดียวกับที่ฮัลค์เดินตามหลังมาแฟนสาวของเจ้านายมา ชายหนุ่มเห็นร่างของดารินธิราถูกหอบหิ้วขึ้นรถตู้คันหนึ่งดวงตาของเขาเบิกกว้างตกใจ เพราะชายฉกรรจ์หนึ่งในนั้นเป็นคนของกลุ่มเฮิรฟ์ เขาจึงเร่งรีบโทรออกหาผู้บังคับบัญชาของตนด้วยความร้อนรน"คุณแม็ก.....พวกเฮิรฟ์จับตัวคุณเดมี่ไปแล้วครับ!"ทันทีที่ได้ยินแบบนัันร่างกายก็คล้ายกับถูกกระแสไฟหลายแสนโวลต์ช็อตลงมาที่กลางใจนี่เขาตกหล่นตรงไหน ถึงได้พลาดพลั้งทำคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตหลุดไปอยู่ในมือของอาชญากรตัวเป้งคู่อริของสมาคมได้โถ่เว้ย!....ทำไมเขาสัพเพร่าแบบนี้ ทั้งที่ผ่านมาฉลาดเป็นกรดมาตลอดแท้ ๆ เป็นอย่างที่พี่อิศกับพี่เซทปรามาสกับเขาไว้ว่า 'ต่อให้เก่งกาจขนาดไหน เมื่อตกอยู่ในห้วงรัก ทุกคนก็มักจะมืดบอดกันทั้งสิ้น'ชายหนุ่มผมเงินประคองสตินึกถึงสิ่งที่จะทำให้เขาตาสว่าง และนึกเรื่องหนึ่งได้ว่า เขามอบแหวนหัวน็อตให้ดารินธิราเอาไว้ เผื่อว่าเกิดเหตุอะไรขึ้นกับเธอ...โชคดีที่แหวนหัวน็อตของเขาฝัง GPS เพื่อใช้สำหรับค้นหาพิกัดเวลาสถานการณ์คับขันแม็กนัสจึงรีบเปิดหาสัญญาณติดตามและเปิดดูพิกัดผ่านโปรแกรมที่เขาเขียนขึ้น ซึ่งสามารถดูผ่านโทรศัพท์ได้อย่างสะดวกรวด

ใบหน้าซีดนั่งเงียบมาตลอดทางที่นั่งรถกลับมากับเขา ตอนนี้เธอไม่อาจให้เขาแตะเนื้อต้องตัวเพราะกลัวว่าจะดูเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจและไร้ยางอายในสายตาของเขากระทั่งเสื้อที่เขาถอดคลุมผิวกายที่สั่นระริกของเธอก็ยังไม่สมควรจะอยู่บนเรือนร่างนี้ด้วยซ้ำ ถ้าเกิดว่าเขามาไม่ทัน หรือตัดใจทิ้งเธอไป วินาทีนั้นเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงของเขาอีกต่อไปแล้ว "ทำไมคุณต้องนั่งห่างผมขนาดนั้นเดมี่""มี่รู้สึกตัวเอง.....สกปรก"ช่างเป็นคำพูดที่ทำให้คนฟังอย่างเขาหดหู่ใจขึ้นมา ทำไมเธอต้องพูดดูแคลนตัวเองขนาดนี้ เขาไม่เคยมองว่าเธอสกปรกเลยสักนิดหรือเธอเห็นว่าเขาเป็นคนที่รักความสมบูรณ์แบบจึงกลัวว่าตนจะไม่สมบูรณ์แบบสำหรับเขาแม็กนัสพาดารินธิรามาที่พักแห่งใหม่ซึ่งอยู่บนยอดเขาห่างไกลจากอันตราย ซึ่งบนนี้มีกำแพงเขื่อนสูงใหญ่และประตูเหล็กนิรภัยอีกสองชั้นสถานที่แห่งนี้จะใช้เป็นเซฟเฮาส์ทุกครั้งเมื่อมาปฏิบัติภารกิจที่แอฟริกาใต้แต่ด้วยสถานการณ์คับขัน เพราะผู้หญิงของเขาตกเป็นเป้าหมายของพวกกลุ่มเฮริฟ์อย่างไม่ทันตั้งตัว เขาจำเป็นต้องพาเธอมาซ่อนตัวสักพักร่างบางที่กอดก่ายเสื้อสูทตัวนอกที่เขาใช้คลุมปกปิดความล่อแหลมบนเรือนร่าง ค่อย ๆ ปลดอ

ขายาวในเสื้อเชิ้ตสีดำตัวโคร่งนั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้วาดรูป หลังจากตื่นนอนภาพเมื่อคืนก็ผุดพรายขึ้นราวกับสตอรี่ที่แสนร้อนรุ่ม ทำให้ต้องควานหากิจกรรมอย่างอื่นทำเพื่อกลบภาพอันซาบซ่านดารินธิรารีบไปบอกฮัลค์ให้จัดหาอุปกรณ์วาดรูปให้เธอ ไม่น่าเชื่อว่าภายในกี่นาทีเขาก็กลับมาพร้อมกับสิ่งที่เธอต้องการ ศิลปินสาวจดจ้องใบหน้าสว่างที่คว่ำแนบอยู่กับหมอนอิงใบใหญ่ "น่ารักน่าหยิกเหลือเกิน"กรอบหน้านวลสว่างงดงามกว่าผู้หญิงดึงดูดใจให้เธออยากตวัดปลายดินสอเพื่อสเก็ตรูปของเขายามหลับใหลอีกครั้งรูปเมื่อห้าปีก่อนของเธอถูกเขาทำลาย เป็นรูปที่เธอแอบวาดเขาตอนกำลังป่วยอยู่ในคฤหาสน์อาเวนชี่ จำได้ว่าตอนนั้นแม็กนัสมีไข้สูง หน้าขาว ๆ ของเขาก็กลายเป็นสีแดงจัด วันนั้นน้าสาวของเธอไปงานเลี้ยงกับพ่อของเขา ทำให้น้ากำชับว่าให้เธออยู่คฤหาสน์อาเวนชี่คอยช่วยแม่บ้านใหญ่คอยดูแลคุณหนูแถมคุณหนูที่ว่าก็คือเด็กหนุ่มอายุ 18 ที่ป่วยนอนซมอยู่ ตอนนั้นเธอที่อายุ 21 ปีก็เป็นเหมือนพี่เลี้ยงเด็กไปอีกคนโดยปริยาย ช่วงนั้นเธอกำลังส่งรูปภาพเข้าประกวดเพื่อชิงรางวัลศิลปินแห่งซิลิคอนวัลเล่ย์ รวมทั้งต้องเฝ้าเด็กหนุ่มที่ย้อมผมสีเทาเงินประชดชีวิต