All Chapters of I'm Crazy For You: Chapter 151 - Chapter 160

Saglit siyang napapikit, pilit pinipigil ang bugso ng emosyon. "Tangina..." Napakuyom siya ng kamao. Hindi ito puwedeng mangyari. "Saan tayo pupunta ngayon?""Wala pang ibang port na tumatanggap ng may COVID cases, Captain," sagot ni Chief Officer Ramiro na kararating lang. "Kahit Taiwan at Singapore, mahigpit din ang restrictions nila. Baka kailangan nating maghintay ng clearance sa open waters.""Tumawag kayo sa lahat ng ports!" matigas na utos ni Captain Jal habang hinahagod ng isang kamay ang kanyang mukha, pilit pinipigilan ang frustration. "Tatawag ako sa main office natin. Kailangan nating makahanap ng solusyon bago tuluyang lumala ang sitwasyon."Nang paalis na sana si Chief Officer Ramiro upang gawin ang utos, muling lumapit ang manager ng medical supplies, si Mr. Franco, halatang balisa."Captain," anito habang pinapahiran ng panyo ang pawis sa noo, "may isa pa tayong problema.""Ano na naman?" mahina ngunit may halong inis na tanong ni Jal."Nagkakaubusan na tayo ng gamot p

Dumating si Chief Steward Marites at sinubukang pakalmahin sila. “Mga ginoo’t ginang, ginagawa ng kapitan natin ang lahat ng makakaya niya.”“Ano ang ginagawa niya?! Wala! Hanggang kailan tayo makukulong dito?!”Sa isang iglap, nagkaroon ng komosyon. May ilang pasaherong nagtangkang pumasok sa control room, dahilan para rumesponde ang ilang crew members upang pigilan sila.Dumating si Captain Jal, ang matalim niyang titig ay sapat para mapatahimik ang lahat.“Makinig kayo!” Malakas ang kanyang tinig, puno ng awtoridad. “Alam kong takot kayo, pero hindi tayo maaaring magwala! Ang sitwasyong ito ay hindi natin ginusto, pero ginagawa natin ang lahat para malampasan ito!”“Ano ang plano mo, Captain?” mariing tanong ni Mr. Soriano.“Nakikipag-ugnayan na tayo sa Pilipinas para makadock. Sundin ninyo ang protocols at huwag kayong gumawa ng gulo, dahil mas lalo lang itong makakasama sa atin.”Nagkatinginan ang mga pasahero. Alam nilang wala silang ibang magagawa kundi maghintay.Muling bumali

Sa loob ng Blue Ocean Cruise Ship, isang nakakabinging katahimikan ang bumalot sa control room habang nakatitig si Captain Jal sa malaking screen ng Smart TV. Sunod-sunod ang balita—mas dumami na ang kaso ng COVID-19 sa iba’t ibang bahagi ng mundo, mas marami nang borders ang nagsara, at ang pinakamasakit sa lahat, wala pa ring bansang tumatanggap sa kanila.Hinugot niya ang malalim na buntong-hininga, pilit pinipigil ang panghihina ng kanyang loob. Pero paano? Parami na nang parami ang nagkakasakit. Ilang crew at pasahero na ang bumagsak sa sahig, nilalagnat, hinahabol ang hininga, at hindi na kayang tumayo.Napapikit siya saglit."Captain?"Napalingon siya. Naroon si Captain Prescilla, ang kanyang second-in-command, at kitang-kita sa kanyang mga mata ang pag-aalala.“Jal, kailangan mong magpahinga.” Lumapit ito at maingat na tinignan ang kanyang mukha. “Ikaw na lang ang natitirang malakas sa atin. Kung bumagsak ka rin, paano na tayo?”Napahawak si Jal sa sariling noo. Pakiramdam niy

Napaluha si Cherry sa narinig. Ilang linggo na niyang kinikimkim ang takot at pangamba para kay Jal at sa buong crew ng Blue Ocean Cruise Ship. Ngayon, sa wakas, may pag-asa nang masagip sila."Tes, totoo ba ‘yan? Saan? Kailan?" sunod-sunod ang kanyang tanong, hindi maitago ang kaba at pananabik.Sa kabilang linya, ramdam ni Marites ang emosyon ni Cherry. "Hindi ko pa masabi ang eksaktong bansa, pero may ginagawang paraan ang mga opisyal. May mga pulitiko at humanitarian groups na kumikilos para tulungan kami. Wala pa ring kasiguraduhan, pero ito na ang pinakamalapit na pagkakataon para makababa kami ng barko!"Napahawak si Cherry sa kanyang tiyan, ramdam ang paggalaw ng kanyang mga anak sa loob ng sinapupunan. "Salamat sa Diyos, Tes! Sana maging maayos na ang lahat.""Pero, Cherry… may isang bagay akong sasabihin sa’yo.""Ano ‘yon?""Si Jal… bumagsak kanina. Sinugod siya sa infirmary.""Ano?!"Nanlamig ang buong katawan ni Cherry. Ang pangamba niyang matagal nang kinatatakutan, ngayo

Habang ang buong mundo ay patuloy na nababahala sa lumalalang pandemya, ang Blue Ocean Cruise Ship ay nananatiling palutang-lutang sa dagat—isang barkong puno ng pangamba, sakit, at pag-asa.Sa loob ng kwarto ni Jal, naroon si Marites at ilang medical staff, nakamasid habang unti-unting bumabalik ang lakas ng kapitan."Captain… Salamat naman at gising ka na," mahina ngunit may halong pag-aalalang sabi ni Marites.Napakurap si Jal, pilit inaalala ang nangyari. Ang huling natatandaan niya ay ang matinding lagnat, ang bigla niyang pagbagsak… at ang panaginip niya kay Cherry."Anong nangyari?" mahina niyang tanong."Nagka-severe symptoms ka ng COVID, Captain. Akala namin… akala namin hindi mo na malalampasan," sagot ni Dr. Huang, isang volunteer doctor na tumutulong sa kanila remotely."Pero lumaban ka, Captain. Hindi mo kami iniwan," dagdag ni Marites, pilit pinipigilan ang luha.Napangiti si Jal, bagama’t mahina pa rin ang kanyang katawan. "Hindi ko pwedeng iwan ang crew ko… ang barko k