All Chapters of I'm Crazy For You: Chapter 161 - Chapter 170

"Kap, hindi mo na kaya. Please, magpahinga ka naman kahit sandali lang!"Halos pasigaw na pakiusap ni Marites habang pinipigilan si Jal na bumangon mula sa kama. Nanginginig pa ang mga kamay niya habang pinipigilan ang kapitan na muling bumalik sa trabaho."Hindi ako puwedeng magpahinga, Marites. Kailangan ako ng mga tao rito!" madiing sagot ni Jal, pinilit tumayo kahit mahina pa ang katawan. Nanginginig ang kanyang tuhod at halos matumba siya, buti na lang at agad siyang nasalo ni Marites."Ano ka ba, Jal?! Halos bumagsak ka na sa sahig pero gusto mo pa rin magtrabaho?! Hindi mo ba naiintindihan na kung hindi mo inalagaan ang sarili mo, mas lalong magkakagulo ang mga tao rito?!"Napalunok si Jal. Alam niyang tama si Marites. Pero paano siya magpapahinga kung halos araw-araw ay may pasaherong binabawian ng buhay?"Hindi mo naiintindihan, Marites," bulong niya, bakas ang panghihina sa kanyang boses. "Kapag nakikita kong may namamatay… pakiramdam ko, kasalanan ko. Dapat ako ang nandiyan

Isang buwan ang lumipas mula nang pumanaw si Mr. Huang. Ang Blue Ocean Cruise Ship ay nanatiling naka-quarantine sa port ng Vietnam, limitado pa rin ang kilos ng mga tripulante at pasahero. Wala pa ring kasiguraduhan kung kailan sila makakaalis sa kalbaryong ito.Ngunit sa kabila ng lahat ng gulong dala ng pandemya, isang lihim ang unti-unting nabubuo."Buntis ako…"Mahina ngunit matalim ang tinig ni Capt. Prescilla Gana habang nakatitig sa pregnancy test na hawak niya. Dalawang linya. Positibo.Napahawak siya sa kanyang tiyan, tila hindi makapaniwala. Hindi niya akalain na magbubunga ang gabing iyon—ang gabing sinadya niyang lasingin si Jal para lamang makuha ito. Alam niyang isang pagkakamali iyon, pero huli na. Narito na ang bunga ng kanyang ginawa.Nanginginig niyang kinuha ang cellphone at tinawagan ang doktor sa barko. "Dok, kailan mo ako pwedeng makita?""Prescilla? Anong problema?""Basta, Dok. Kailangan kitang makausap nang personal."Nasa medical bay siya ng barko nang dumat

Ilang linggo pa ang lumipas, unti-unting natanggap ni Cherry ang katotohanang kailanman ay hindi na siya babalik sa buhay ni Jal. Ngunit sa kabila ng lahat, hindi niya maiwasang magtanong sa kanyang sarili—tunay na ba siyang malaya? O pinipilit niya lang itong ipaniwala sa sarili niya?Isang umaga, habang tinutulungan niya ang kanyang ina sa kusina, biglang nag-ring ang kanyang cellphone. Hindi niya inaasahang makikita ang pangalan ni Marites sa screen."Tes?" sagot niya, pilit na inaalis ang kaba sa kanyang dibdib."Nagbunga nga talaga ang gabing pagtataksil ni Jal sa akin."Mahinang bulong ni Cherry habang nakatingin sa kawalan. Ramdam niya ang muling pagguhit ng sakit sa kanyang puso. Alam niyang wala na siyang magagawa—tapos na ang lahat, pero bakit ang hirap pa rin tanggapin?"Cherry…" Mahinang tinig ni Marites sa kabilang linya. "Pasensya ka na. Alam kong hindi mo na gustong pag-usapan ito, pero ayoko rin namang malaman mong huli ka sa balita.""Salamat, Tes," pilit niyang sagot

Sa loob ng Blue Ocean Cruise Ship, isang tahimik ngunit mabigat na tensyon ang bumalot sa paligid. Habang patuloy na umiiral ang pandemya, isang kasalang hindi inaasahan ang magaganap.Ang kasal nina Jal Pereno at Prescilla Gana.Ito ang desisyong ipinilit ng matandang Luisa Pereno, ang matriarka ng pamilya, para matiyak na ang dugong Pereno ay mapanatili. Isang kasal na walang pagmamahal, walang saya—kundi isang obligasyong kailangang gampanan.Sa loob ng isang maliit na function room ng barko, inayos ang isang virtual wedding ceremony. Isang malaking LED screen ang itinayo, kung saan naka-video call si Luisa Pereno at ang ilang piling pamilya at kaibigan ni Jal. Wala ang engrandeng selebrasyon—walang maraming bisita, walang choir, walang engrandeng bulaklak—dahil limitado lamang ang pwedeng dumalo dahil sa quarantine restrictions.Ngunit sa kabila ng lahat, ang kasalang ito ay magaganap.SA LOOB NG BLUE OCEAN CRUISE SHIP – ARAW NG KASALNakatayo si Jal sa harapan ng isang makeshift

Si Cherry ay nakahiga sa kanyang kama, pilit pinapakalma ang sarili habang hinahaplos ang kanyang tiyan. Naisip niyang may tatlong munting buhay na umaasa sa kanya ngayon. Hindi na lang siya mag-isa.Muling nag-ring ang cellphone niya. Marites ulit.“Cherry… okay ka lang ba?”Saglit siyang hindi nakasagot. Paano ba niya sasabihin na kahit pilit niyang nilalabanan ang sakit, para siyang nabibiyak sa loob?“Cherry?” muling tawag ni Marites.Huminga siya nang malalim bago sumagot. “Oo… nandito pa naman ako.”“Cherry, alam kong hindi madali ‘to. Pero please, huwag mong pababayaan ang sarili mo. Para sa triplets mo.”Napahawak si Cherry sa tiyan niya. “Hindi ko naman sila pababayaan, Marites… kahit anong mangyari, sila na lang ang buhay ko ngayon.”Natahimik si Marites sa kabilang linya.“Cherry, may gusto sana akong sabihin sa’yo…”“Anong—”Hindi pa natatapos ni Cherry ang sasabihin nang biglang may kumatok sa pintuan.“Anak,” tawag ni Gemma, ang kanyang ina. “May dumating na sulat para s