Lahat ng Kabanata ng After the Daylight : Kabanata 91 - Kabanata 100

Sa kalagitnaan nang aming pagkukulitan magkapamilya. Dumating sina tita Wena, sakto lang ang pagdating nila ngayon. Dahil kanina pa sila hinahanap ng mga anak namin ni Youtan. Nakangiting lumapit sila sa amin, sabay abot ni kuya Simon ng mga chocolates sa mga bata. Hindi ko na rin pinigilan pa, dahil ang mga ngiti pa lang ng mga bata, pinapagaan na ang loob ko."Kuya, Simon, Eina, Tita Wena, sumabay na po kayo sa pagkain namin," sabay ngiti ko. "Ma'am, Zinnia, nakakahiya naman po. Ayos lang po kami, mauna na po kayo, dahil bonding niyo 'yan magpamilya.""Tama si Tita Wena, ma'am Zinnia, nakakahiya naman po," dagdag pa ni kuya Simon."Huwag na po kayo mahiya. Isa pa, kilala niyo naman na ako at kilala ko na rin naman kayo. Kaya, kumain na kayo rito sa tabi namin. Dahil sabik na sabik rin sa inyo ang mga anak ko. Pagbibigyan niyo po ba ako sa hiling ko o hindi?" "Uncle...""Tita, tita...""Uncle, tita, umupo na po kayo please..." Pagpapacute ng mga bata."Mukhang wala na tayong pagpip

Habang nag-uusap kami rito ni Youtan. Napatingin ako kay kuya, dahil parang nabigla siya sa tumawag sa kanya. Seryoso niya rin kinakausap ang tao sa cellphone. Kalaunan, lumapit siya ulit sa amin ni Youtan. Tinitigan niya ako, na parang pinapaalis niya muna ako, dahilan na may malaking pagtataka ang pumasok sa isipan ko. Kahit na ganon, nakinig na lamang ako. Nagtungo ako rito sa sala, habang deretso pa rin na nakatingin kina kuya na seryosong nag-uusap ng asawa ko. Napapaisip na lang ako, kung ano 'yon. Pero, mukhang napaka-importante nito dahil na rin sa reaction ng mga itsura nila. Hindi naman siguro ako stress, pero, mas lalo bumilis ang pagsubo ko, siguro dahil na rin sa hindi ako mapakali dahil gusto kong malaman kung ano ang mga pinag-uusapan nila.Kalaunan, sabay silang lumapit sa akin. Gumalaw lang sila na walang kakaiba o problema sa harap ko. Pero, kahit na ganon, alam kong may tinatago sila sa akin. Kaya, umakma na lang din ako ng normal. "Baby, may importanteng lalakatin

I'm here at my office now, thinking again of my big brother. He changed already, I don't understand him. Maybe, he changed, dahil ilang taon na rin kaming hindi nagkikita at nagkakasama. Hinding hindi ko talaga ito inaasahan, mas mahihirapan akong ibalik siya dahil sa ugali niya ngayon. Ano na lang ang mararamdaman ni Mom and Dad, kung sakaling pagsabihan rin sila nang masama ni kuya. Ang pinapangarap kong maibalik si Kuya Darck, mukhang hindi pa ang oras ngayon. I'm not giving up. But, I need to take time, to fix this."Ohh, wow ang laki pa rin ng office ko, ahh. This is not bad anymore." Boses ni kuya Darck. Bigla lang siyang pumasok, at hindi man lang nagawang kumatok.Napatayo ako at gulat na napatingin sa gawi niya. "What are you doing here?" pagtatataka ko."I'm visiting this company. Why? Is there something wrong? This company is mine, right?" nakangising tugon niya.I don't know what to say, bigla na lang kumupot ang labi ko. Napapa isip na lang ako, kung ano ba ang sadya niy

Hindi ako maagang nakauwi ngayon, dahil hinihintay pala ako ng ibang mga CEO sa labas ng office ko. Pagkabukas ko pa lang ng pinto, tumumbad agad sila sa akin. Hindi man lang sila pumasok, ano kaya ang naisip nila para magpunta rito."Mr. Youtan." Sabay sabay at seryosong tawag nila sa akin.Napahinga na lang ako nang malalim because I don't know kung saan at kung ano ang una kong sasabihin. Nakakagulat din naman ang pagdating nila dito, dahil hindi man lang sila tumawag. Kumpara dati, kailangan pa nilang tumawag bago pumunta rito."What are you doing there?" Seriously asked."Oo nga naman, bakit kayo naririto?" Ruan asked."May tumawag sa amin, nagpakilalang kuya mo raw. He's name is Darck Youtan.""Yes, we know that thing already.""Alam namin na may kapatid kang nawawala, and now he's back. Kausapin daw kami, that's why nandito kaming lahat.""What? kanina pang umalis ang kuya ko. Hindi man lang din ba niya sinabi sa inyo?""Kakatawag niya, I think 5 minutes pa lang ang nakakalipas

ZINNIA POV.Nagising ako dahil sa ingay ng mga bata. Ang lilikot nila, ginising nila ako nang ginising. "MOMMY... MOMMY...""Mommy, wake up.""Mommy, umaga na po, gising na....""Mommy, naman ang tagal gumising ehh..""Mommy, gising na mamamasyal pa tayo, ehh..."Mga salitang naririnig ko galing sa mga bata habang niyuyogyog ako."Hmmm, mga anak, wait lang. Bigyan niyo pa ako ng 5 minutes, pwede ba," mahinahon kong sambit. Puyat na puyat pala ako ngayon, dahil sa pinaggagawa ng asawa ko kagabi. Nakalimutan ko tuloy na may sinabi ako sa mga anak ko. Ipapasyal ko sila ngayon, pang bawi ko na rin sa kanila dahil ilang araw nila akong hindi nakasama nang nagkasakit ako. Kaso nga lang, hindi namin makakasama ang Daddy nila dahil, maaga silang umalis kasama si kuya.Dahil sa kakulitan ng mga anak ko. Nagmadalk na lang akong bumangon at nag-asikaso. Mag 9 na pala ng umaga, hindi ko napansin. Nang matapos ako, excited na napatingin sa akin ang mga bata, sabay patalon talon pa nila. Hindi l