Lahat ng Kabanata ng After the Daylight : Kabanata 71 - Kabanata 80

Narito na kami ngayon sa hospital. Kung ano ang napag-usapan namin ni Ruan ay hindi namin pwedeng ipaalam kay Zinnia. Dahil hindi namin pwedeng dagdagan ang iniisip ni Zinnia. Kanina pa siyang tulala at walang imik. Nais ko siyang kausapin pero hindi ko magawa. Hindi ko mapigilan ang pagmasdan siya. Tama si Ruan sa sinabi niya sa 'kin. Mas nasasaktan nga si Zinnia, kaysa sa 'kin at mas dinagdagan ko pa dahil sa maling trato ko sa kanya. Sana, bumalik na ang dating ako na pare-parehong hinihiling nila.Wala rin akong ibang pwedeng gawin kundi pilitin rin na bumalik ang aking mga alaala. Upang magawa ko nang protektahan si Zinnia at makasama siya. Gusto ko naman ehh, pero hindi ko agad magagawa dahil kay Princess. Palaging nasa tabi ko si Princess kaya hindi ko talagang magawa na iwan siya basta-basta kahit may hindi magandang nararamdaman ako sa kanya. May mga bagay na ginagawa siya na hindi ko alam, mabuti na lang nakikita ni Simon.PRINCE POV.Hayts, nakakawalang gana 'to. Imbes na i

Ito na ang araw na nakatala. Ngayon na ako kailangan pumunta sa lugar na 'yon. Hindi na ako mapakali dahil gustong gusto ko nang makita ang mga anak ko. Walang alinlangan na pumasok ako sa hide out. Kinakabahan ako dahil nakatutok sa 'kin ang mga baril ng mga masasama taong naririto. Halos mapalibutan nila nag lugar na 'to. Ang iba pa ay nasa itaas kaya wala akong takas sa ganito. Isang pagkakamali ko lang sigurado akong, papuputukan nila ako."Maligayang pagdating. Ms. Zinnia or Mrs. Melanie Peru. Ano ba naman 'yan ang dami mong pangalan. Pero, bakit hindi mo gamitin ang totoo mong pangalan, Roselle Grace.""Ano po ba ang pinagsasabi mo?" Hindi ko alam kung paano nila nalaman 'yon. Parang ang dami nilang alam tungkol sa 'kin."Huwag ka na, mag maangmaangan pa, dahil alam namin kung sino ka talaga. Kaso nga lang hindi ko alam kung ano ang itatawag ko sayo dahil ang dami dami mong pangalan.""Hahah, totoo, pero boss, pwede bang sa 'kin na lang muna siya. Ang kinis naman ng katawan niya

Sh*t natamaan pa ako sa braso ko. Mabuti na lang at daplis lang. Matapos kanina, ipinasa sa 'kin ni Ruan si Zinnia, kaya nakalayo kami. Buhat buhat ko ngayon si Zinnia, at malapit na kami sa rooftop. Kahit nadaplisan na ako, kinakaya ko pa rin at pinilipit na tumayo. Tinamaan rin kanina ang binti ko, matapos akong hampasin ng naka-maskarang 'yon gamit ang bakal. Bwesit, sana maka-abot pa ako sa rooftop. Bakit kasi ang daming hagdan rito at ang haba pa. Anak, hintayin mo kami, malapit na kami. Hindi ako papayag na basta-basta lang kayo pasabugin ng mga hay*p at g*ng-g*ng na mga taong 'to."Youtan..." mahinang boses ni Zinnia."Thanks, you're awake, Zinnia.""Ang mga bata, asan ang mga bata?" Hindi ako nakapagsalita at napayuko lang ako. Pinilit niyang bumaba sa 'kin sabay iyak. Wala akong ibang nagawa kundi yakapin at patahanin siya. Maya-maya, pareho kaming nagpatuloy na lumakad upang magtungo sa 'taas. Gusto ko siyang buhatin dahil mahina pa ang katawan niya. Pero, nagmamatigas siya

Iniluwa ng pintuan si Princess. Bakit siya nandito, nandito nanaman ba siya para guluhin kami. Pwede bang huwag muna ngayon, dahil ayaw kong maistorbo ang pagpapahinga ng mga anak ko. Siguro nga, nandito nanaman siya para sulsulan nanaman si Youtan ng hindi maganda. Tsk! Wala ba siyang ibang magawa kundi guluhin ang pamilya ko. Sinubukan niyang lumapit sa 'kin habang masamang nakatingin, subalit humarang sina Prince, Alexander pati na rin ang kuya ko. Wala rin naman akong magagawa, kaya ibinaling ko na lang ang atensyon ko sa mga anak ko. Mas mahalaga sa 'kin ngayon ang kalagayan ng mga anak ko. Ngayong, nakuha ko na si Angela, sana lang talaga, tumupad si, Youtan, sa mga napag-usapan naming dalawa. Nagtitiwala ako sa kanya, kaya sana hindi niya talaga ilayo sa akin ang anak ko. Hindi niya rin naman 'yon magagawa, dahil ipaglalaban ko ang karapatan ko sa mga anak ko."Zinnia! walang hiya ka! inilagay mo pa talaga sa panganib ang asawa ko!" galit at nangigigil na sigaw ni Princess.Hin

Sobrang tuwa ang nararamdaman ko ngayon, matapos kong mabawi si Youtan. Sinasabi ko na nga ba, lahat ng 'to makakaya ko. Ngunit hindi pa rin ako nalalagay sa pagiging kampante dahil hanggang ngayon, hindi pa rin nagigising si Dion. Siya na lang ang hinihintay namin, para maging maayos na ang lahat. Sinabi sa akin ng doctor kanina, na mas humina ang function ng puso niya. Pero, magigising naman daw dahil naagapan agad. Subalit, ngayon wala pa rin malay ang anak ko. Mas lalo akong nangangamba. Dion lumaban ka, ang daming naghihintay sa paggising mo. Hindi lang si Mommy ohh, nandito din ang mga kapatid mo, uncles at higit sa lahat ang Daddy mo. Kaya, gumising ka na anak ko. Nag-aalala na nang sobra si Mommy.Mula kanina, nakahawak pa rin sa kamay ko si, Youtan. Hindi niya pa rin ako binibitawan. Ang dalawang kambal ko naman ay nasa kama nil, nililibang ng mga Uncles nila. Masaya akong nagkakatuwaan sila, pero mas magiging masaya ako kung kasama nila si Dion. Minsan ko na lang makitang bu