All Chapters of เกมรักพนันสวาท: Chapter 21 - Chapter 30

รถจอดหน้าร้านอาหารญี่ปุ่น เธอเดินตามเจ้ามือไป ห้องวีไอพีเปิดออก อาหารหน้าตาหน้าทานถูกวางเรียงราย นาราภัทรคีบอาหารเข้าปาก เขาคอยคีบใส่จานให้ตลอด เธอแสร้งยิ้มเพื่อให้เขาตายใจ“ทานเยอะๆ นะหนูนารา พักนี้ฉันว่าหนูผอมไป” พูดจบ กวาดตามองทั่วเรือนร่าง“ขอบคุณมากค่ะท่าน”“ทานอาหารเสร็จจะกลับเลยไหม ฉันจะไปส่ง” อรรถเดชอาสา“ไปส่งที่ลานจอดรถที่รับนารามาดีกว่านะคะ เพราะนาราต้องขับรถกลับบ้านด้วย”“ได้สิ” อรรถเดชคีบอาหารใส่ปาก สายตาไม่วายเหลือบมองสาวน้อยแสนสวยเป็นระยะ “แล้วพรุ่งนี้หนูมีนัดอะไรไหม ฉันอยากเจอหนูอีก”หญิงสาวชะงักมือคีบอาหาร “พรุ่งนี้มีถ่ายตั้งแต่เช้าถึงเย็นเลยค่ะ กลางคืนมีงานอีก พรุ่งนี้คงไม่ว่างนะคะ”“ถ้าอย่างนั้น ฉันขอเบอร์หนูหน่อยได้ไหม เอาไว้ติดต่อ”ใจไม่อยากให้ แต่เธอไม่อยากเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยง อย่างไรต้องเล่นตามเกมไปก่อน“ได้สิคะท่าน”เธอแอดไลน์ และเบอร์ของอรรถเดชไว้ เมื่อกลับไปตั้งใจเปลี่ยนใหม่ ชายแก่คนนี้น่ากลัว เป็นคนเห็นแก่ตัว ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ใช้อำนาจบีบบับคับให้เธอจำยอม นาราภัทรตะเกียบเพื่อบอกว่าอิ่มแล้ว อรรถเดชเลยเรียกพนักงานเก็บเงิน สองร่างเดินเคียงกันออกมาจากร้าน“เดี

ร้านอาหารใจกลางกรุง สาวสวยสวมแว่นดำ ใส่ผ้าปิดปาก สวมหมวก ท่อนบนเป็นเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนส์สีซีด รองเท้าผ้าใบ สะพายกระเป๋าผ้า ก้าวเข้ามาภายในร้าน กวาดตามองหาเป้าหมาย แล้วทรุดกายลงนั่งตรงข้าม ทุกครั้งที่พบหน้า ภีมพลยังคงหล่อเหลาไม่เปลี่ยน นับวันเขายิ่งเนื้อหอม ตามหน้านิตยสารธุรกิจมีรูปเขาโชว์หราเต็มไปหมด น่าอิจฉาที่ชายคนนี้ประสบความสำเร็จในชีวิตแทบทุกอย่าง แปลกสิ่งเดียว คือการที่เขาไม่มีข่าวเรื่องผู้หญิงเอาเสียเลยคนตัวเล็กถอดผ้าคาดปากและหมวกออก แต่ยังคงสวมแว่นสีดำอยู่ ไม่อยากให้ใครล่วงรู้ ถ้าเป็นข่าวอาจกลายเป็นเรื่องใหญ่“ระวังตัวมากเลยนะครับ” ภีมพลเอ่ยแซวริมฝีปากบางเม้มสนิท “ฉันไม่อยากโดนถ่ายได้น่ะค่ะ คุณไม่เข้าใจหรอก ถ้าโดนพวกนักข่าวถ่ายได้ มันจะกลายเป็นปัญหาใหญ่” หญิงสาวกระซิบ“เป็นข่าวกับผมเสียหายตรงไหนครับ” เขาบอก แล้วยิ้มกว้าง คนฟังชะงักเล็กน้อย“ไม่เสียหายหรอกค่ะ แต่ไม่อยากเป็น ฉันกลัวโดนตบเอา” เธอแย้ง แล้วมองรอบๆ อย่างระแวดระวังภีมพลเลยตัดสินใจเข้าเรื่องทันที ถ้าหากทุกอย่างเป็นไปอย่างใจหวัง ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอคงคืบหน้าขึ้นเรื่อยๆ จนถึงวันที่เขาจะขออภัย เรื่องอันเคยผ

อรรถเดชครุ่นคิด หรือการที่นาราภัทรคบหากับลูกชายเพื่อหนีเขา ผู้หญิงคนนั้นคิดอะไรกันแน่ ต้องการเอาภีมพลมากั้นเขาออกไปงั้นเหรอ ไม่มีทาง“เลิกกันซะ!” อรรถเดชสั่งบุตรชายเสียงกร้าวคนถูกสั่งขมวดคิ้ว “หมายความว่ายังไงครับพ่อ”“ฉันสั่งให้แกไปเลิกกับนาราภัทรซะ!”“เหตุผลล่ะครับ”“พ่อไม่ชอบผู้หญิงคนนี้!” เขาตอบแบบขอไปที“มันไม่ใช่เหตุผลนะครับพ่อ เพราะผมคือคนที่จะต้องใช้ชีวิตอยู่กับนารา พ่อยังไม่ได้เจอนารา ยังไม่เคยพูดคุยทำไมถึงไม่ชอบครับ ทั้งที่ก่อนหน้าพ่อยังถามผมถึงเธออยู่เลย” เขาแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องของพ่ออรรถเดชเจอลูกไล่ต้อน ไม่สนหรอกว่าลูกคิดยังไง เขาไม่ชอบใจเลยที่ผู้หญิงอย่างนาราภัทร กล้าล้อเล่นกับคนอย่างเขา วันนั้นที่นัดทานข้าว เธอแสดงท่าทีเหมือนตอบรับ ทว่าพอกลับไปแล้ว เธอก็ทำตัวห่างเหินติดต่อไม่ได้ หาตัวยาก เหมือนพยายามหลบเลี่ยง แน่ล่ะ ชายแก่คราวพ่อกับหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ผู้หญิงยังสาวยังสวยแบบนั้นต้องเลือกคนหนุ่มอยู่แล้ว“พ่อไม่ชอบรู้ไว้แค่นี้ และถ้าภีมไม่เลิกคบกับผู้หญิงคนนั้น ก็ไม่ต้องมานับถือพ่ออีก!”คนเป็นลูกลุกยืน ทอดสายตามองบิดา มีความผิดหวังแทรกอยู่ในนั้น ตั้งแต่พ่อบอกว่าจะเอาเม

แควก! พวกมันกระชากเสื้อ จนเหลือเพียงบราเซีย แล้วปลดกระดุมกางเกงออกจนเผยให้เห็นซับในห่อหุ้มเนินเนื้อ มันจับขอบกางเกงหมายรูดลง“เฮ้ย ทำอะไรน่ะ!” เสียงร้องของคนในรีสอร์ทดังขึ้น พอเห็นภาพตรงหน้าเด่นชัด เลยตะโกนลั่น “มีคนถูกข่มขืน ช่วยด้วย เร็วเข้ามาช่วยกันหน่อย!”เสียงตะโกนทำให้สองคนร้ายชะงัก พวกมันมองหน้ากัน เสียดายร่างงามตรงหน้า แต่ไม่กล้าเสี่ยงเลยพากันวิ่งหนีอย่างรวดเร็วพนักงานรีสอร์ทผู้หญิงวิ่งเข้ามาประคองร่างบอบช้ำไว้ แล้วหันไปมองเพื่อน“ไปเอาผ้าเช็ดตัวมาคลุมหน่อย!”เพื่อนชายรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็ว พอได้ผ้ามาคลุมกายไม่นาน รถพยาบาลก็แล่นมาจอด เจ้าหน้าที่ลงมาตรวจเช็คร่างกาย แล้วแบกร่างไร้สติขึ้นเตียงพาขึ้นรถไปโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว“น้ำ...” เสียงหวานแผ่วละเมอ ดวงตาปรือ คนเฝ้ารีบรุดมาน้ำตาเอ่อ หยิบน้ำขึ้นมาให้จิบ มือลูบไล้ใบหน้าแผ่วเบาด้วยความสงสาร“นารา ได้ยินเจ๊ไหม” เจ๊มะนาวเรียก มองสภาพของนาราภัทรแล้วรู้สึกผิด ที่ปล่อยให้เด็กอยู่คนเดียวคนเจ็บปรับสายตาเข้ากับแสง เหลือบมองเจ๊มะนาว ก่อนสะอื้นออกมาไม่หยุด“เจ๊ นารากลัว กลัวเหลือเกิน!” เธอร้องบอก อยากขยับกาย แต่มันกลับทำไม่ได้ร่างกายเจ็

ดวงตาคนเป็นพ่อมองลูก นานเท่าไหร่แล้วไม่ได้คุยกัน ภีมพลไร้การติดต่อหา ตั้งแต่วันนั้นวันที่เขาบอกให้เลิกรากับนาราภัทร เขาทราบเรื่องแฟนลูกถูกทำร้าย และพอรู้ว่าใครเกี่ยวข้อง“ขอตัวก่อน!” ชายหนุ่มบอกเสียงห้วนแล้วเดินหนีจากตรงนั้นมาทันทีขวัญจิราผวาตาม แต่กลับถูกสามีกระชากเรียวแขนให้หันกลับมา“ไม่อายคนอื่นบ้างหรือไง พอเห็นลูกเลี้ยงแล้วระริกระรี้ ไม่คิดว่าที่ไหนเลยหรือไงกัน!”“ปล่อยฉันนะ!” หญิงสาวตวาด แล้วกวาดตามองรอบๆ เห็นพนักงานกำลังมองมาแล้วซุบซิบกันยกใหญ่ พอเห็นเธอมองเลยวงแตกหนีกันไปหญิงสาวกัดฟันไม่พอใจสามี ทุกวันนี้อยู่ด้วยกันก็เหมือนไม่อยู่ กินอาหารไม่พร้อมกัน นอนคนละห้อง เธออยากจะบ้าตายอยู่แล้ว น้ำตามันเอ่อล้นออกมา มองสามีแววตาตัดพ้อ“จะด่าฉันดูตัวเองหรือยัง คุณโกรธลุกตัวเอง เพราะไม่ได้ผู้หญิงคนนั้นมาทำเมียอีกคน แล้วมันต่างจากฉันตรงไหนมิทราบ!”“ต่างสิ! ต่างตรงที่ผมไม่เคยคิดเอาคนในครอบครัวคุณมาทำเมียอีกไงเล่า!” อรรถเดชตะโกนลั่นจนคนฟังสะดุ้ง กัดริมฝีปากแน่นขวัญจิรากำมือ กัดริมฝีปากเพื่อข่มอารมณ์เอาไว้ สะบัดใบหน้าแล้วเดินหนีไปทันที ต่อปากต่อคำไป เธอคงได้แค่อับอายเท่านั้น เธอไม่มีวันยอม