All Chapters of ทะลุมิติมาเป็นสุดยอดแม่เลี้ยง ชีวิตใหม่นี้ขออย่ามีผัวเฮงซวย: Chapter 51 - Chapter 60

เกิดเสียงฮือฮาอีกรอบ แต่ซิ่วอิงไม่รอแล้ว เธอหันไปยิ้มเบะปากให้ทั้งจ้าวตงไห่และตู้เหมยอิน ก่อนจะหันไปจับมือกับกรรมการทั้งสามคนที่ยืนด้านหลัง และพูดคุยทักทายกันตามประสา โดยไม่สนใจสองชู้รักนั่นอีกเลย หลังซิ่วอิงออกไปจากห้องประชุม ไม่นานนักพวกกรรมการก็ลุกตาม และค่อยๆ ออกไปจนหมด ชัดเจนแล้วว่าทุกคนยินดีรับข้อเสนอของว่าที่ประธานกลุ่มเจียงหานคนใหม่ เพราะอย่างไรแล้วการได้ร่วมงานกับเจียงหานก็ถือว่าอยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหารในวงการธุรกิจของเจียงซี สุดท้ายในห้องประชุมใหญ่ก็เหลือเพียงจ้าวตงไห่และกู้เหมยอิน เขารู้ว่าซูฮวาเก่ง แต่ไม่รู้ว่าเธอหัดเล่นกับความโลภของคนตั้งแต่เมื่อไร กระทั่งผู้ช่วยเจี่ยที่เป็นมือเป็นเท้าให้ทั้งคู่ด้วย ก็ยังถูกซื้อตัวไปง่ายๆ ไม่ได้ต่างอะไรจากนักหนังสือพิมพ์คนนั้นของสำนักพิมพ์เลี่ยงหวงที่ถูกซื้อตัวไปเช่นกัน แต่แล้วอยู่ๆ ปึกเอกสารหนึ่งก็ถูกกระแทกบนโต๊ะต่อหน้าจ้าวตงไห่จนเขาสะดุ้ง เงยหน้าขึ้นมาก็เห็นว่าเป็นกู้ซีฮัน “นี่คือหลักฐานว่าแกกับชู้ยักยอกทรัพย์สินของบริษัทเอสบีไปได้อย่างไร เอาไปมากแค่ไหน และเอาไปฟอกเงินด้วยวิธีใด รวมถึงมีใครบ้างที่ร่วมขบวนการน

ทุกคนยืนว้าวุ่นกันอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน เป็นเวลาอยู่นาน ในที่สุดประตูก็เปิดออก และแพทย์เป็นคนผู้ออกมา“ญาติคนไข้ซ่านกวงกวงใช่ไหมครับ” หมอหนุ่มเอ่ยขึ้น ซิ่วอิงพยักหน้าแล้วรีบปราดเข้าไปหา ก่อนอีกฝ่ายจะเอ่ยถามขึ้นอีก “ท่านไหนคือคุณซุนซูฮวาครับ คนไข้ฝากมีข้อความฝากไว้ ก่อนเขาจะเข้ารับการผ่าตัด”“ฉันเองค่ะ คุณอามีอะไรหรือคะ แล้วตอนนี้เขาปลอดภัยดีใช่ไหมคะ” นี่เป็นครั้งแรกในชาติภพใหม่ที่คนใกล้ตัวเป็นแบบนี้ เธออดคิดไปถึงในชาติก่อนตอนยายป่วยหนักไม่ได้ มันน่าเสียขวัญมาก“คุณซ่านกวงกวงปลอดภัยแล้วครับแต่ยังไม่รู้สึกตัวเพราะยาสลบ เขาคงจะรู้ตัวว่าต้องใช้เวลานานเลยอยากให้หมอบอกอะไรบางอย่างไว้กับญาติ” หมอเดินเลี่ยงไปอีกทางเพื่อให้หญิงสาวเดินตามไปใกล้ๆ ก่อนจะบอก “คุณซ่านกวงกวงบอกว่า นี่ไม่ใช่อุบัติเหตุ ให้คุณซุนซูฮวาถามทุกอย่างจากคนขับรถ เพราะเขารู้เห็นอยู่ในเหตุการณ์ตลอด”“คนขับรถ...แล้วตอนนี้เขาอยู่ไหนคะ คุณอาบาดเจ็บหนักขนาดนี้ เขาก็คงไม่ต่างกัน”“ตอนนี้น่าจะอยู่ในห้องพักฟื้นรวมเพราะเขาไม่ได้เจ็บหนักครับ คุณลองถามพยาบาลตรงนั้นดูว่าห้องไปทางไหน” หมอคิดว่าเรื่องจากนี้ไม่เกี่ยวกับตนเองแล้วจึงขอแยกตัวไปก่

“แล้วยังไงอีก” หญิงสาวสวนกลับ เพราะเธอไม่ใช่ซูฮวาตัวจริง แม้จะเสียใจแต่ไม่ได้เจ็บปวดกับสิ่งที่เพิ่งได้ยิน “คิดจะทำให้ฉันสติแตกหรือไง ขอโทษนะ ตอนนี้ไม่มีอะไรทำร้ายฉันได้อีกแล้ว และต่อให้แกพยายามฆ่าฉันแค่ไหน แต่คนที่เพิ่งได้โอกาสกลับมามีชีวิตอีกครั้งฉัน จะไม่มีทางยอมตาย!”เชือกที่มัดข้อมือหลุดออก ซิ่วอิงพุ่งเข้าใส่ตงไห่จนล้มไปทั้งคู่ แกลลอนน้ำมันหลุดมือแล้วสาดจนเปียกไปด้วยกัน“เฮ้ย! นังบ้านี่!”สองคนฟัดกันนัวไปหมดที่พื้น ตงไห่ตบหญิงสาว แต่เธอก็ถีบกลับจนหงายหลัง ชายหนุ่มจึงคว้าได้เชือกมัดมือที่ซิ่วอิงแก้ไข และเอามันมารัดคอเธอแทน“แค่ก...”ภาพความทรงจำที่ฝังอยู่ในวิญญาณหวนกลับมาหา ในชาติที่แล้วบนเกี้ยวเจ้าสาว ซูฮวามองออกไปนอกหน้าต่างเกี้ยวเห็นแสงจันทร์และดวงดาว ไม่ต่างอะไรจากในตอนนี้ที่เธอกำลังตาเหลือกมองขึ้นไปด้านบนที่เป็นช่องแสงของโกดัง“ซิ่วอิง หลังคดีการตายของอนุในจวนข้าจบสิ้นเพราะความช่วยเหลือในการแฝงตัวเป็นสายลับของเจ้า ข้าจะมอบชีวิตที่สงบสุขและร่ำรวยให้เจ้า เจ้าจะได้อยู่ในตระกูลกู้ในฐานะภรรยาคนหนึ่งแต่ไม่ต้องปรนนิบัติข้า ชีวิตเจ้าลำบากมามากก็ควรได้อยู่อย่างมีความสุขเสียที ความจริงข

ซิ่วอิงรีบถูเชือกให้เร็วขึ้นเพราะไฟลามมาเร็วขึ้นแล้ว น้ำมันที่ถูกเทเป็นวงกลมตรงตำแหน่งเดิมที่เธออยู่ ตอนนี้มันทำไฟลุกโชติช่วงราวกับมาจากนรก“ขะ...ขาดแล้ว!” ในที่สุดก็สำเร็จ ซิ่วอิงปลดปล่อยตัวเองได้ เธอพยายามจะวิ่งสวนออกไป แต่อยู่ๆ ถูกตู้เหมยอินกระชากกลับ ให้เข้าไปอยู่ในวงล้อมด้วยกัน“แกจะหนีไปไหน ทั้งหมดนี้มันเริ่มต้นเพราะแกคนเดียว เพราะฉะนั้นแกต้องตายไปพร้อมกับฉันด้วย จะได้ไม่ต้องมีใครอยู่เสวยสุขเพียงคนเดียว!”“ใครอยากตายก็เชิญตายไปเลยแต่ฉันจะไม่ยอมตาย!” ซิ่วอิงทั้งทิ่มศอกและแทงเข่า ทั้งสองกลายมาเป็นคู่ต่อสู้กัน ในขณะที่ตงไห่ก็หนีไปไหนไม่ได้เพราะติดกุญแจมือ “ผีเน่าโลงผุอย่างพวกแกขอให้ได้ตกนรกด้วยกันไปทุกชาติเถอะ ชาติหน้าอย่าได้มาเจอกันอีกเลย!”“กรี๊ด!”ซิ่วอิงสลัดพวกนั้นมาได้และวิ่งไปอย่างไม่คิดชีวิต ตอนนี้ไฟไหม้ล้อมไปทั้งโกดังแล้ว ผลของน้ำมันที่ถูกเทไปจนทั่ว“แค่กๆๆ” หญิงสาวเริ่มสำลักควัน พยายามเอามือมาปิดหน้าแต่ก็แสบที่ควันเข้าตาอยู่ดี “แล้วฉันจะหนีไปทางไหนได้ ไม่มีทางออกแล้ว!”“ทางนี้...มาทางนี้” เสียงแปลกๆ ดังมาจากทางหนึ่ง และพอซิ่วอิงหันไป ก็ได้เห็นคนที่เธอเห็นมาแล้วในห้องนอนของ

หญิงสาวจมสู่นิทรารมณ์อย่างรวดเร็ว...ที่นั่นดูเหมือนเป็นโลกอดีต ทั้งสิ่งปลูกสร้างและผู้คนที่แต่งกายแบบโบราณ ดูเหมือนกำลังมีงานเลี้ยงฉลองบางอย่าง มีเด็กๆ ที่แต่งกายอย่างชนชั้นสูงวิ่งเล่น เด็กหญิงคนหนึ่งวิ่งมาชนเธอ“ท่านอา ขออภัยเจ้าค่ะ” หนูน้อยเอ่ยคำด้วยเสียงสดใส ซิ่วอิงเห็นใบหน้านั้นแล้วก็รู้สึกเอ็นดู และคิดว่าทำไมหน้าตาเหมือนตนในชาติก่อน “ท่านอา เห็นเด็กผู้ชายตัวสูงเท่าข้าไหมเจ้าคะ ข้ากำลังตามหาเขาอยู่เจ้าค่ะ ข้าจะไปจัดการ...”ซิ่วอิงยังไม่ทันตอบ ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเรียกหาเด็กคนนี้“ถิงเอ๋อร์ ไปยืนทำอะไรตรงนั้นจ๊ะลูก มาเข้าร่มได้แล้ว” สตรีที่แต่งกายด้วยแพรพรรณอย่างคนสูงศักดิ์ น้ำเสียงอ่อนหวานทอดอย่างอ่อนโยนเช่นคนได้รับการอบรมมาเป็นอย่างดี เพียงแต่ว่าใบหน้านั้น...“นั่นมัน! ตัวข้าเองนี่นา!”ซิ่วอิงตกใจจนทำอะไรไม่ถูก เมื่อได้เห็นร่างกายของตัวเองยังเคลื่อนไหวได้อยู่ทั้งที่ตนตายไปแล้ว หรือว่าข้างในนั้นจะไม่นางกัน แต่เป็นวิญญาณคนอื่น!“ท่านแม่ ลูกตามหาเพื่อนอยู่เจ้าค่ะ เดี๋ยวลูกเจอแล้วจะกลับมาหาท่านแม่นะเจ้าคะ” หนูน้อยแสบซนมาก วิ่งหนีแม่ไปทางอื่น นี่แสดงว่าเด็กคนนี้คงเป็นลูกที่เกิดจาก