บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาเป็นสุดยอดแม่เลี้ยง ชีวิตใหม่นี้ขออย่ามีผัวเฮงซวย: บทที่ 41 - บทที่ 50

“อ้อ...อย่างนั้นนะเอง” ซิ่วอิงหลบตา เธอคิดว่าตัวเองน่าจะเริ่มชอบซีฮันเข้าไปแล้ว อาจเพราะด้วยโชคชะตาที่ได้แต่งเข้าตระกูลกู้ตั้งแต่ชาติก่อน มันอาจผูกพันเธอไว้กับตระกูลนี้ตั้งแต่แรก“นี่ซูฮวา เธอจะเอายังไงต่อไปกับจ้าวตงไห่ ขอโทษที่ต้องถามตอนนี้ เพราะฉันไม่อยากให้มันยืดเยื้ออีกต่อไปแล้ว” น้ำเสียงซีฮันจริงจังขึ้น สีหน้าที่ดูห่วงใยด้วยเช่นกัน “ฉันรู้ว่าเธอหวังไว้กับเขามาก แต่ในเมื่อเขาหักหลังเธอรุนแรงเกินกว่าที่ควรจะรับได้ เธอก็ควรยอมรับความพ่ายแพ้ครั้งนี้ได้แล้ว มันไม่น่าอายหรอกที่จะรับว่าเธอขุดสันดานคนชั่วอย่างเขาไม่สำเร็จ ในเมื่อผู้ชายคนนั้นเป็นขยะ เธอก็แค่...”“ฉันจะหย่า!” อยู่ๆ หญิงสาวก็โพล่งขึ้น แววตาเด็ดเดี่ยว ซิ่วอิงที่เคยเป็นทาสมาตลอดชีวิต แต่ตอนนี้เธอคิดได้แล้ว “ฉันจะหย่ากับจ้าวตงไห่ ไม่ควรให้คนอย่างซูฮวาคนนี้ต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับคนเลวระยำพรรค์นั้นอีก ฉันตัดสินใจแล้ว จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงความคิดนี้แน่นอน!”“ดี!” แม้จะสงสัยว่าทำไมครั้งนี้เพื่อนสาวดันพูดง่ายไม่เถียงอะไรสักคำด้วย แต่ซีฮันก็บอกตัวเองว่าเพราะซูฮวาคงเอือมระอาเต็มทน “อย่างนั้นฉันจะเตรียมการทุกอย่างให้เอง เธอจะได้หลุด

หญิงสาวเปลี่ยนสีหน้าแล้วหันไปหาพวกนักข่าวที่ตั้งท่ารออยู่ ความทรงจำของเจ้าของร่างมันชัดเจนขนาดนั้น และเธอเชื่อว่าถ้าซูฮวาตัวจริงยังอยู่ ก็คงอยากจะทำแบบนี้เช่นกัน“ความจริงฉันกับประธานกู้ เราเป็นคู่หมั้นหมายกันมาตั้งแต่เด็ก อย่างที่ทุกท่านคงจะทราบ ตระกูลซุนและตระกูลกู้ได้ร่วมมือสร้างกลุ่มเจียงหานขึ้นจนยิ่งใหญ่และเป็นปึกแผ่นขนาดที่ปกครองโลกการค้าของมณฑลเจียงซีได้ ก็คงไม่น่าแปลกใจถ้าทั้งสองตระกูลจะมีสัญญาใจให้ลูกๆ ได้แต่งงานกัน”เธอกวาดตามองทุกคน เห็นว่าตั้งใจฟัง ก็เลยยิ้มขึ้นไปอีก แม้เรื่องที่กำลังจะพูดเป็นสิ่งน่ากลัว“แต่แล้วเมื่อห้าปีก่อน ในงานเลี้ยงประจำปีของกลุ่มสหการค้า ฉันถูกชายใจทรามคนหนึ่งวางยา เขาเป็นเพียงพนักงานตำแหน่งเล็กๆ ในธุรกิจรายย่อย ที่หวังจะเป็นหนูตกถังข้าวสาร...”“และใช่ค่ะ เขาทำสำเร็จ เขาพรากความบริสุทธิ์ที่ฉันภูมิใจนักหนาไป และเขาสร้างหลักฐานขู่ฉันด้วยว่าหากไม่ยอมแต่งงานกับเขาออกหน้าออกตา เขาจะทำให้คนทั้งเจียงซีรู้ ว่าคุณหนูตระกูลซุนอย่างฉันเป็นผู้หญิงเหลวแหลก และจะทำให้คุณพ่อของฉันต้องเสียหน้าและเสียใจ...เรื่องนี้มันย่อมมีผลต่อกลุ่มการค้าเจียงหาน และฉันรับไม่ได้ค่ะ

เธอพูดต่อในใจ...ที่ฉันได้กลับมาเกิดใหม่ในร่างแม่นางซูฮวาในโลกอนาคต เพราะเธอคืออดีตว่าที่คู่หมั้นของคนตระกูลกู้ สวรรค์คงอยากให้เธอได้ทำตามตั้งใจก่อนตายในชาติก่อนกระมัง“ฉันพูดเล่นน่า ทำเป็นจริงจังไปได้ ไม่สมกับเป็นตัวเธอเลย” ชายหนุ่มแย่งถ้วยเครื่องดื่มในมือเธอออกแล้วไปวางให้ ก่อนจะรั้งร่างบางเข้ามาใกล้ ทีแรกเธอขัดขืน แต่เพราะเขาไม่มีทีท่าเจตนาร้าย ก็เลยปล่อยให้เขาทำ ซีฮันใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือคลึงขมับให้หญิงสาว ส่วนปลายนิ้วที่เหลือก็กดจุดนวดไปตามแนวคิ้วและหน้าผาก “รู้สึกดีขึ้นไหม หลายวันมานี้เกิดเรื่องราวมากมาย ความจริงฉันอยากให้เธออยู่เฉยๆ แล้วฉันเป็นคนปกป้อง แต่ดูเหมือนอยู่ๆ เธอก็อยากจะปกป้องตัวเอง”“นั่นสิ คงเพราะเมื่อก่อนฉันปกป้องตัวเองไม่ได้ละมั้ง” ในฐานะทาส ซิ่วอิงทำอะไรไม่ได้ทั้งสิ้น มีแต่ต้องยอมให้ถูกข่มเหงทั้งกายและใจ “แต่ตอนนี้ฉันเกิดสำนึกขึ้นมาได้ว่า ในเมื่อฉันเป็นลูกสาวของผู้ยิ่งใหญ่ เป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลซุน เป็นนักธุรกิจสาวอันหาจับตัวได้ยาก แล้วยังมีเธอที่เป็นประธานกู้อยู่เคียงข้างอีกด้วย แล้วมันเรื่องอะไรที่ฉันยังต้องปล่อยให้ใครๆ มาทำร้ายอีก ในเมื่อมีอำนาจในมือแล้ว ฉันก็แค่ต

“หืม...เธอไม่เคยบอกฉันเลยนะว่ามาช่วยคุณอาด้วย ซีฮัน” หญิงสาวหันไปหาคนข้างๆ ดูท่าแล้วชายหนุ่มจะทำอะไรไว้ให้ซูฮวาอีกมากที่ไม่บอก และเรื่องนั้นยิ่งทำให้ซิ่วอิงประทับใจในตัวผู้ชายคนนี้ “สงสัยจบเรื่องวุ่นวายพวกนี้แล้ว เราคงได้คุยเรื่องสัญญาของสองตระกูลกันแบบจริงจัง”“เดี๋ยวๆๆ มาแกล้งพูดแบบนี้ ระวังฉันคิดจริง” ชายหนุ่มชี้หน้าแบบแกล้งๆ “ซูฮวา เธอกับคุณอาพูดคุยกันได้ก็ดีแล้ว เวลาแบบนี้ที่บ้านเธอก็มีแค่คุณอาคนเดียวที่เป็นญาติใกล้ชิด ส่วนคนอื่นๆ ก็ล้วนเป็นสายตระกูลรองกันไปหมด ไม่ได้สนิทสนมเหมือนคนที่อยู่ร่วมชายคา ฉันว่าฉันไปนอนก่อนดีกว่า เธอก็อยู่คุยกับคุณอาไปแล้วกัน”ชายหนุ่มโบกมือแล้วหนีไปเฉยๆ ทำหาวใส่ให้รู้ว่าง่วงมาก ซิ่วอิงสั่นหน้ายิ้มขำ และคิดว่าเหตุใดซูฮวาตัวจริงถึงได้ไม่หลงรักคนที่แสนดีแบบนี้กัน“คุณหนูใหญ่ ตอนดิฉันมาถึงก็เจอกับหัวหน้าโรงพิมพ์พอดี เลยได้ฟังเรื่องราวคร่าวๆ มาแล้วค่ะ” เยว่ซินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง “ดูท่าครั้งนี้ความสัมพันธ์กับคุณตงไห่ คงถึงเวลาแล้วสินะคะ แล้วจากนี้คุณหนูจะทำอย่างไรต่อไป”“ฉันจะหย่าค่ะ ถ้าเขาไม่ยอมดีๆ ก็ฟ้องหย่าค่ะ แต่ฉันจะไม่มีวันกลับไปใช้ชีวิตเป็นสา

เลขาฯ ฮุ่ยวางโทรศัพท์ลงกับแป้นวาง แล้วหันไปพยักหน้าให้กู้ซีฮัน แววตาบ่งบอกทุกอย่าง“ดีที่ฉันไม่ได้ประมาท เพราะแม้ว่าจ้าวตงไห่จะเป็นคนโง่ แต่คนข้างๆ ไม่ได้โง่ขนาดนั้น” ชายหนุ่มเลื่อนสายตาไปหาหญิงสาวที่นั่งกอดอกฝั่งตรงข้าม “ผู้หญิงแบบตู้เหมยอิน เธอใช้คำว่าอะไรนะซูฮวา ฉันลืมไปแล้ว”“อีนังอสรพิษ!” หญิงสาวส่งเสียงลอดไรฟัน “แต่สุดท้ายฉันยังมีคนอย่างกู้ซีฮันเป็นแม่ทัพใหญ่ให้อยู่ดี ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว”“ถ้าฉันเป็นแม่ทัพใหญ่ เธอจะเป็นกุนซือสาวแสนสวยคอยวางแผนหรือไง” อยู่ๆ ชายหนุ่มเปลี่ยนเรื่องมาวกเข้าแบบนี้จนเลขาฯ ฮุ่ยหันหน้าหนีแทบไม่ทันเพราะไม่อยากเห็นฉากสวีทของเจ้านาย ส่วนซิ่วอิงหันขวับไปมองหน้าเขาแทน ที่เธอพูดคำว่าแม่ทัพใหญ่ เพราะคิดไปถึงนายท่านกู้ซีห่าวที่มีบุญคุณต่างหาก “ไม่ดีแฮะ อย่าเป็นกุนซือเลยไม่เหมาะกับเธอหรอก เป็นฮูหยินภรรยาท่านแม่ทัพดีกว่า หรือเธอว่าไง”“แค่กๆๆ” หญิงสาวสำลักน้ำลายไอจนเสียหลัก รีบควานมือหากระดาษซับหน้าจนอีกฝ่ายหัวเราะแต่ก็รีบช่วย “บ้าจริงซีฮัน พูดอะไรแบบนี้หา! ฉันตกใจหมด”ความจริงมันไม่ได้มีอะไรน่าตกใจเลย เพราะหลายวันมานี้ต่างฝ่ายต่างก็แกล้งพูดหยอกเย้ากันไปมาหลายรอ