All Chapters of TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART: Chapter 11 - Chapter 20

Napatigil siya at tumingin. Si Luke, bagong ligo, ang pumasok. Tanging tuwalya lamang ang nakabalot sa kanyang baywang, at ang amoy ng kanyang aftershave ay mabilis na pumuno sa silid. Ramdam ni Belle ang pagkabog ng kanyang dibdib, hindi dahil sa pagmamahal, kundi dahil sa kaba at pag-aalala. Lumapit si Luke sa kanya at umupo sa tabi niya. Dahan-dahan siyang niyakap mula sa likod, ang malamig na balat nito ay sumayad sa kanyang balikat. "Ana,"bulong niya, ang boses niya ay puno ng lambing at pananabik. "Baka pwede na ngayon. Miss na miss na kita. Alam mo bang halos mabaliw ako nang mawala ka?" Kinagat ni Belle ang kanyang labi, pilit na pinipigilan ang sariling magpakita ng alinmang emosyon. Alam niyang kailangan niyang gampanan ang papel ng kanyang kambal. Kung si Ana ang narito, hindi ito magdadalawang-isip. Ngunit siya, si Belle, ay hindi sanay sa ganitong mga tagpo. Hindi niya alam kung paano ipapakita ang intimacy na inaasahan ni Luke. "Luke," mahina niyang sambit, pilit na

Sa araw na dumating ang magulang ni Luke na sina Nenita at Philip Villa, napuno ng kasiyahan at pagkasabik ang mansion. Dumating sila bitbit ang mga pasalubong mula sa US at sabik na makita ang kanilang apo na si Anabella, na matagal nilang hinintay na makasama. Nang makita ni Nenita si Ana (o si Belle, na nagpapanggap bilang Ana), agad niya itong niyakap nang mahigpit. "Ana! Anak, salamat sa Diyos at ligtas ka! Hindi ko maipaliwanag ang saya ko na makita kang buhay at kasama si Anabella,"sabi ni Nenita, halos maiyak sa sobrang emosyon. "Maraming salamat, Mama," sagot ni Belle, pilit na itinatago ang kanyang kaba. "Buti na lang, andito na kayo para makasama si Anabella. Tuwang-tuwa rin siyang makilala kayo."Lumapit naman si Philip at tinapik si Belle sa balikat. "Tama na ang drama, Nenita. Ang mahalaga, ligtas si Ana at nandito tayo ngayon. Ngayon, ipakita mo na sa amin ang apo namin," aniya, sabay tawa. Agad na dinala ni Belle si Anabella mula sa kuna. Nang makita ng mag-asa

Lumapit si Luke, hinawakan ang kanyang kamay, at marahang hinalikan ito. "Miss na miss na kita, Ana," bulong nito habang dahan-dahang inilapit ang kanyang mukha kay Belle. "Sana naman, matapos ng lahat ng pinagdaanan natin, maibalik natin ang dating tayo."Napalunok si Belle, ramdam ang matinding init ng sitwasyon. Nais niyang kumawala, ngunit hindi niya maaaring ipakita ang kanyang pagkailang. "Luke, hindi ko alam kung ano ang sasabihin," sagot niya, pilit na nilalambot ang boses para magmukhang si Ana. "Hindi mo kailangang magsalita," sagot ni Luke, ang boses niya mababa at puno ng lambing. "Ang mahalaga, nandito ka. Buhay ka. At kasama kita ngayon."Dahan-dahan, hinila siya ni Luke papunta sa kama. Nag-aalangan si Belle, ngunit alam niyang hindi siya pwedeng umatras. Kailangan niyang magpanggap, kahit pa ang sitwasyong ito ay nagpapahirap sa kanya. Habang papalapit sila sa kama, pilit na nag-iisip si Belle ng paraan upang umiwas nang hindi mahalata ni Luke. "Luke, sandali,"bi

Habang naglalakad si Belle palayo sa kwarto nila ni Luke, hindi niya mapigilang makaramdam ng matinding pagkalito. "Ano ba ito, Belle?" bulong niya sa sarili, pilit pinipigilan ang kilig na pilit sumisibol sa kabila ng sitwasyon. "Hindi pwede ‘to. Hindi ako nandito para magpakatanga sa emosyon. Pero bakit ang lakas ng dating niya? Ano ba ‘tong ginagawa mo, Luke!" Pinilit niyang i-focus ang sarili sa kanyang misyon, ngunit ang kabog ng puso niya ay tila nagsasabing iba. "Ana, tulungan mo naman ako,"bulong niya, halos maiiyak sa presyur. "Paano kita ipaglalaban kung pati ako, parang bumibigay na kay Luke?" Sa kabilang banda, si Sheila ay naroon sa pasilyo, na halos pumutok sa inis habang pasilip-silip mula sa sulok malapit sa hagdan. "Ano ba naman ito!" bulong niya sa sarili, nakakunot ang noo."Bakit hindi nagagawi si Ana sa hagdanan? Parang alam niyang may plano ako. Nakakainis talaga! At yung mga tauhan ko, puro inutil! Ang tagal ko nang sinasabi, tapusin na si Ana, pero hanggang nga

Pinakawalan siya ni Luke at tumingin ito sa kanya nang diretso sa mga mata. Ang init ng titig nito ay parang apoy na sumusunog sa kanyang pagkatao. "Kung may problema ka, sabihin mo sa akin. Hindi ko kayang isipin na may itinatago ka sa'kin, Ana. Mahal na mahal kita," sabi nito, halos pabulong, ngunit puno ng emosyon.Pinilit ni Belle na ngumiti, ngunit ramdam niya ang kabog ng dibdib niya. "Wala akong itinatago, Luke. Maniwala ka. Mahal kita," sagot niya, bagama’t pilit, habang umiwas ng tingin.Tumango si Luke, ngunit bakas sa mukha nito ang pagdududa. "Sana nga, Ana," sagot nito, sabay halik sa kanyang noo. "Pero kung may problema ka, ipagtapat mo agad. Hindi kita pababayaan."Pagkatapos ng gabing iyon, habang natutulog si Luke sa tabi niya, tahimik na bumangon si Belle mula sa kama. Pinagmasdan niya ang gwapong mukha ng lalaking niyakap niya ang lihim na poot. Alam niyang hindi siya pwedeng magpadala sa damdamin. Ang bawat galaw niya ay may kalakip na panganib.Pumunta siya sa nur