Semua Bab Seductress Unforgotten: Bab 171 - Bab 180

Sa mga sumunod na linggo, naging abala si Apple sa pagpapalaki kay Amara at sa negosyo nila ni Mia. Isang maliit na bridal shop ang itinayo nila ilang buwan na ang nakalipas, at ngayon ay unti-unti na itong nakikilala. Ang pangalan ng shop—Wedding Imperial—ay naging simbolo ng bagong simula niya.Sa kabila ng lahat, hindi niya kailanman ipinagkait kay Lance ang pagiging ama nito kay Amara. May schedule sila para sa co-parenting, at tinitiyak niyang may oras ang mag-ama sa isa’t isa. Ngunit sa tuwing susunduin ni Lance si Amara sa kanilang bahay, hindi maiiwasang mapansin ni Apple ang lungkot sa kanyang mga mata.Isang gabi, habang kinakarga niya ang walong buwang gulang na si Amara upang patulugin, dumating si Mia na may dalang mga papel."Apple, grabe! Ang daming nag-inquire sa shop natin! Ang dami rin nagpa-book ng wedding packages!" excited na balita nito habang inilapag ang mga dokumento sa lamesa.Napangiti si Apple at hinalikan sa noo si Amara bago ito dahan-dahang inilapag sa k

Ang malamig na ihip ng hangin ay tila hindi sapat upang palamigin ang tensyon sa loob ng bahay nina Lance at Monica. Matapos ang pag-uusap nina Lance at Rene Lenon, bumigat ang pakiramdam ni Lance. Para bang may isang bagay na unti-unting kumakain sa kanyang loob—isang bagay na hindi niya kayang ipaliwanag kay Monica.Samantala, si Monica naman ay hindi mapakali. Hindi niya maalis sa isip ang huling sinabi ng kanyang ama. Para bang may nais itong iparating, pero hindi niya magawang unawain nang buo.Habang nasa kusina siya at naghahanda ng hapunan, lumapit si Lance at yumakap mula sa kanyang likuran."Okay ka lang?" tanong nito, ramdam ang bigat sa katawan ng asawa.Nagpanggap si Monica ng ngiti at tumango. "Oo naman. Medyo napagod lang siguro ako."Ngunit alam niyang hindi iyon totoo.Lalong humigpit ang yakap ni Lance, pero sa loob-loob niya, isang pangalan ang gumugulo sa kanyang isipan—Apple.Ilang araw ang lumipas, abala si Lance sa kanyang opisina nang biglang tumunog ang cellph

Lumipas ang ilang araw at dumating ang Sabado ulit, ang araw na kukunin ni Lance si Amara upang makasama ito sa bahay nila ni Monica. Dumating siya sa bahay ni Apple nang maaga, bitbit ang mga paboritong laruan at gatas ng anak nila. Nang makita niya si Amara na nakadungaw sa kuna nito, malakas siyang natawa.“Ang baby ko!” masayang bati ni Lance habang binuhat si Amara.Humagikgik ang bata at inilapit ang munting mga kamay nito sa mukha ng ama. Mahigpit siyang niyakap ni Lance, tila binubura ang ilang araw na hindi sila nagkasama.“Napakakulit mo na, baby,” natatawang sabi niya habang nilalaro ang maliit na kamay ni Amara.“Syempre, mana sa’yo,” sagot ni Apple, nakangiti habang pinagmamasdan ang dalawa. Ngunit sa likod ng ngiting iyon, alam niyang may kaba siyang nararamdaman. Ito ang unang beses na makakasama ni Amara si Monica, at hindi niya maiwasang mag-alala.“Apple,” seryosong wika ni Lance, “Wala kang dapat ipag-alala. Hindi ko pababayaan si Amara.”Tumango si Apple ngunit hin

Habol-hininga si Lance habang nakatitig sa pinto kung saan lumabas si Monica. Naiwan siyang nakatayo sa gitna ng sala, habang si Amara ay natutulog sa duyan niya sa gilid. Napalunok siya, ramdam ang bigat ng sitwasyon. Hindi niya ginusto ang ganito. Pero paano niya ipapaintindi kay Monica na wala siyang intensyon na ipagpalit ang anak niya para lang sa kanya?Dahan-dahan siyang lumapit sa duyan at marahang hinaplos ang maliit na kamay ni Amara. Napakaliit, napaka-inosente. Para bang hindi niya kayang intindihin kung paano nasasaktan si Monica sa presensya ng isang musmos.Napapikit siya. Mahalaga rin si Amara. Anak ko siya. Pero paano ko ipaparamdam ‘yon kay Monica?Mabilis na naglakad si Monica palabas, halos hindi na alintana kung saan siya pupunta. Nilalamon siya ng galit, ng sakit, at ng matinding hinanakit. Hawak-hawak niya ang tiyan niya, ramdam niya ang bahagyang pagkislot ng sanggol sa loob niya.“Shh… baby, huwag kang mag-alala. Hindi tayo pababayaan ng mama mo,” bulong niya,

Lumalim ang boses ni Rene, halatang nagpipigil ng galit. “Hindi mo kailangang mag-alala, anak. Wala na siyang ibang pagpipilian kundi ikaw. Hindi kita paluluhain ng kahit sino, lalo na ng isang lalaking hindi marunong lumingon sa responsibilidad niya.”Napakapit si Monica sa kanyang tiyan, pilit na pinapakalma ang sarili. “Papa, mahal ko si Lance…”Alam ni Rene na totoo ang mga salitang iyon, at iyon ang pinakamasakit para sa kanya bilang ama. Mahal ng anak niya ang isang lalaking hindi kailanman natutong mahalin ito nang buo.“Anak, pakinggan mo ako.” Mahinahong pero madiin ang boses ni Rene. “Huwag mong hayaang si Apple at ang anak nila ang sumira sa buhay ninyong mag-asawa. Ikaw ang asawa ni Lance, hindi siya. May anak kayo. Ikaw ang may hawak ng alas. Huwag mong hayaang matalo ka.”Napapikit si Monica. “Pa… paano kung hindi sapat?”“Sapat ka, anak,” sagot ni Rene. “At sisiguraduhin kong malalaman ni Lance ‘yan.”pagkatapos ng tawag ay pumunta sa silid si Monica.Sa loob ng kwarto n