คู่สามีภรรยาเดินกะหนุงกะหนิง จับมือกัน มาหยุดยืนหน้าทะเลสาบผืนงาม ดวงอาทิตย์ยามเช้าสาดแสงสะท้อนวิบวับกับสายน้ำที่กำลังกระเพื่อมไหว ตามแรงลมนิรณาหรี่ตามองธรรมชาติเบื้องหน้า ที่นี่ค่อนข้างเงียบสงบ ยิ่งรู้สึกปลื้มใจ"ทำไมถึงชอบที่นี่นักล่ะครับ?" บดินทร์ถามด้วยความสงสัย นัยน์ตาคมจ้องมองคนข้างกายที่ดูปลื้มปริ่มเหลือเกินกับสถานที่ตรงหน้า จนต้องบุกป่าฝ่าดง เดินเข้ามาไกลถึงสองกิโลเมตร เล่นเอาเจ้าบ่าว คิดไม่ตก ควรจะชวนแขกมายังไงดี"นิชอบค่ะ เห็นในนิตยสารแล้วสวยดี" เสียงใสตอบตามความจริง แต่อีกอย่างคือไม่อยากชวนแขกมาให้วุ่นวาย เธอไม่ชอบงานเลี้ยงและไม่ปลื้มเวลามีใครมาจดจ้องซึ่งในใจจริง ๆ นิรณาก็แค่อยากจะใส่ชุดเจ้าสาว แล้วแต่งงานให้เสร็จสิ้น ตั้งแต่ตอนนี้เลยด้วยซ้ำทว่าบดินทร์นั้นอยากจะทำให้มันเป็นทางการเพราะคือวันสำคัญในชีวิต ทั้งคู่จึงเลือกไปกันคนครึ่งทางคือให้ฝ่ายหญิงเลือกสถานที่ ส่วนฝั่งผู้ชายจัดสรรแขกแต่พอได้เห็นโลเคชั่นหน้างานจริง ๆ บดินทร์เลยได้แต่ทำใจ งานแต่งงานครั้งนี้เขาคงเชิญได้แค่ญาติและเพื่อนสนิท เพราะถึงแม้สถานที่จะสวย แต่การเดินทางนั้นแสนลำบาก"เห็นห
Terakhir Diperbarui : 2025-01-04
Masuk
