All Chapters of สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!: Chapter 41 - Chapter 44

"บีบี! ถ้าจะโง่ ก็โง่ให้มันน้อย ๆ หน่อยเถอะ คิดยังไง ถึงจะหนีออกจากบ้านห๊ะ!" เตชินที่เพิ่งกลับมาเอ็ดใส่ภรรยาที่กำลังเก็บข้าวเก็บของ ยัดกระเป๋าเดินทาง ท่าทางกะฟัดกะเฟียด หัวเสียอยู่ใช่เล่น"บ้านที่พ่อ..ไม่แม้แต่จะหันมาสนใจใยดี บีไม่อยู่หรอก!""อยากโดนแย่งสมบัตินักใช่ไหม? ถึงได้ปล่อยให้นิรณาทำคะแนนอยู่ฝ่ายเดียว!" เสียงก้าวร้าว ตะคอกใส่หน้าภรรยา นึกอยากจะควักสมองบันนิดามาดู ทำไมถึงได้โง่งมขนาดนี้"ถ้าบีหายไป เดี๋ยวคุณพ่อก็ไปง้อเองแหละ ห่างกันสักพัก คงจะมีเวลาทบทวนความจำ ถึงยังไงคนอย่างเขา ถ้าขาดบีไป สุดท้ายก็คงทนไม่ได้อยู่ดี" บันนิดามั่นใจมากเพราะปกติบดินทร์จะเป็นฝ่ายไปตาม กลับมาตลอด สาเหตุหลัก ๆ คงเพราะทนความรู้สึกผิดที่อยู่ในใจไม่ไหวล่ะมั้ง"เอาอะไรมามั่นใจ ตอนนี้ไอ้ดินมันได้เมียใหม่ ลูกใหม่แล้ว คิดว่ามัน จะไปเอาคนอย่างบีกลับมา ให้ปวดหัวเหรอไง?""เตชิน!""ฟังให้ดี ๆ นะ บีน่ะ..ไม่มีสิทธิ์ในสมบัติของบดินทร์ ถ้าตัดขาดมันไป เราสองคนจะไม่เหลืออะไรเลย""แต่ว่า…""เราสองคนไม่มีงานทำนะ ส่วนบีไปอยู่ที่ไหน..ก็ไม่รอด แล้วเราจะเอาอะไรกิน?""บัตรไง..วงเงิน

หลังจากเริ่มรับประทานอาหาร ทำให้ทั่วทั้งห้อง ตกอยู่ภายใต้ความเงียบ น่าอึดอัดใจ บดินทร์ที่ทานไปได้ สองสามคำ ค่อย ๆ ตัดสินเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ"พ่อจะให้เวลาหนูกับเตชินพิสูจน์ตัวเอง เลิกยุ่งกับยาเสพติด แล้วไปหางานทำให้ได้ภายในเดือนนี้""บีเลิกยุ่งกับยาพวกนั้น..นานแล้วค่ะ" บันนิดาปฏิเสธเสียงแข็ง คราวก่อนที่บดินทร์ส่งไปบำบัด เธอจำได้ดีว่ามันทรมานแค่ไหน และไม่อยากกลับไปเหยียบอีก..เป็นหนที่สอง ทว่าร่างกายกลับเสพติดของพวกนั้น จนไม่อาจทนต่อความต้องการไหว"หนูทำหรือไม่ทำ บีบีรู้อยู่แก่ใจตัวเอง พ่อจะไม่เข้ายุ่ง แต่ถ้าเดือนหน้า หนูกับเตชินยังมีสภาพแบบนี้อยู่ พ่อคงจะให้อยู่ที่นี่ไม่ได้""ผมเข้าไม่เข้าใจ พวกเราสองคนทำอะไรผิด ทำไมคุณพ่อ ถึงต้องไล่ผมกับบีออกไปด้วย" คนเป็นลูกเขยกล่าวเสียงสั่นเครือ แสร้งทำน้ำเสียงเศร้าซึมตามมาแต่นั้นกลับเป็น การเล่นละครที่น่าสะอิดสะเอียน ในสายตาบดินทร์ ทำเอากลืนอาหารลงคอด้วยความยากลำบากไม่คิดว่าการมาทานข้าวร่วมกับลูกสาวครั้งนี้ รสชาติกับข้าวราคาแพงจะฝืดคอได้มากขนาดนี้ พร้อมกันจึงยกน้ำเปล่าจิบนิด ๆ หวังให้ละเลียดลงกระเพาะไปให้จบ ๆ จ