แชร์

31 ภรรยาพาออกเดท

ผู้เขียน: มออิ้น
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-04 19:15:49

คู่สามีภรรยาเดินกะหนุงกะหนิง จับมือกัน มาหยุดยืนหน้าทะเลสาบผืนงาม ดวงอาทิตย์ยามเช้าสาดแสงสะท้อนวิบวับกับสายน้ำที่กำลังกระเพื่อมไหว ตามแรงลม

นิรณาหรี่ตามองธรรมชาติเบื้องหน้า ที่นี่ค่อนข้างเงียบสงบ ยิ่งรู้สึกปลื้มใจ

"ทำไมถึงชอบที่นี่นักล่ะครับ?" บดินทร์ถามด้วยความสงสัย นัยน์ตาคมจ้องมองคนข้างกายที่ดูปลื้มปริ่มเหลือเกินกับสถานที่ตรงหน้า จนต้องบุกป่าฝ่าดง เดินเข้ามาไกลถึงสองกิโลเมตร เล่นเอาเจ้าบ่าว คิดไม่ตก ควรจะชวนแขกมายังไงดี

"นิชอบค่ะ เห็นในนิตยสารแล้วสวยดี" เสียงใสตอบตามความจริง แต่อีกอย่างคือไม่อยากชวนแขกมาให้วุ่นวาย เธอไม่ชอบงานเลี้ยงและไม่ปลื้มเวลามีใครมาจดจ้อง

ซึ่งในใจจริง ๆ นิรณาก็แค่อยากจะใส่ชุดเจ้าสาว แล้วแต่งงานให้เสร็จสิ้น ตั้งแต่ตอนนี้เลยด้วยซ้ำ

ทว่าบดินทร์นั้นอยากจะทำให้มันเป็นทางการเพราะคือวันสำคัญในชีวิต ทั้งคู่จึงเลือกไปกันคนครึ่งทางคือให้ฝ่ายหญิงเลือกสถานที่ ส่วนฝั่งผู้ชายจัดสรรแขก

แต่พอได้เห็นโลเคชั่นหน้างานจริง ๆ บดินทร์เลยได้แต่ทำใจ งานแต่งงานครั้งนี้เขาคงเชิญได้แค่ญาติและเพื่อนสนิท เพราะถึงแม้สถานที่จะสวย แต่การเดินทางนั้นแสนลำบาก

"เห็นห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   32 สันดานคนเจ้าชู้

    บีบีอยากจะบ่นเตชินให้หูชา อุตส่าห์หอบสังขารไปตั้งไกล กลับพบว่าไอ้เจ้าของร้านสมุนไพรประหลาดนั้น ถูกผัวชาวบ้านบุกมาแทงตาย ตั้งแต่เมื่อสองปีก่อนเพราะไปแย่งเมียเขา สุดท้ายเลยต้องกลับบ้านมามือเปล่าแต่สมองยังคง ไม่วายจะคิดหา..แผนการกำจัดนิรณา ทว่ามันกลับตื้อตัน จนนึกอะไรไม่ค่อยจะออกเลยตัดสินใจเดินเร็ว ๆ หนีสามีไปคนละทาง หวังจะกลับไปนอนพักเอาแรงเผื่อว่าความคิดจะได้โลดแล่นด้านเตชินที่ถูกทิ้งก็ไม่ได้สนใจหรือใส่ใจบันนิดาสักนิด แถมยังเริ่มเบื่อหน้าภรรยาเต็มทน ได้แต่นึกสงสัย ทำไมบีบีถึงไม่น่ารักเหมือนตอนแอบคบกันนิสัยหวานแหววพวกนั้นมันหายไปไหนหมด ทำไมถึงกลายเป็นคนเอาแต่ใจขนาดนี้ แล้วทางเลือกที่ยอมแต่งงานกับบีบีมันถูกหรือเปล่านะ ถ้าหากยังคบกับนิรณาอยู่ คงไม่ทำให้รู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยมากถึงขนาดนี้ คงไม่ใช่แค่ไอ้เบ้ที่คอยเดินตาม เกาะชายกระโปรงผู้หญิงไปเป็นวัน ๆยิ่งคิดแล้วยิ่งเสียดาย ถึงแม้แฟนเก่าจะบ้างาน แต่คนคนนั้นก็เสมอต้นเสมอปลายมาตลอดเวลาที่คบกันช่วงเวลาแปดปีที่เป็นแฟน นิรณาไม่เคยรักน้อยลงเลยและไม่เคยนอกใจเขาทั้งที่ตัวเลือกเธอนั้นมีมากมายผู้หญิงที่แสนดีกลับเล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05
  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   33 เอาใจคนท้องเหนื่อยหน่อยนะ

    "โอ๊ยย..เมื่อยขามากเลยค่ะ" นิรณาบ่นอู้อี้ เรียกได้ว่าวันนี้เธอเดินเท้าไกล ไปกลับทะเลสาบถึงรถ ตั้งสี่กิโลเมตร ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าขานั้นจะล้ามากแค่ไหน พลางเริ่มรู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจถูกแล้วที่ยอมกลับมาแต่งงานที่โรงแรมไม่ไปทรมานสังขารให้ร่างกายต้องเหนื่อยอ่อน..บุกดงพงป่าแบบนั้นอีกแน่ แถมวันแต่งงานยังต้องมีพิธีการแสนมากมาย ตามมาอีกเป็นขบวน แค่คิดก็ยุ่งยากน่าดู ทว่าก็ได้แต่ต้องทำจิตใจให้ร่ม ๆ ด้วยเป็นวันดีในชีวิตซ้ำยังไม่อยากให้มันออกมาน่าเบื่อ แล้วชูโทรศัพท์ให้สามีดู..หน้าจอปรากฏชัดเป็นโปรแกรมการเตรียมตัวเจ้าสาว ให้เพียบพร้อมสำหรับงานวิวาห์..ในภาพฝัน"พรุ่งนี้นิสัญญาว่าจะเลิกงานให้ตรงเวลาค่ะ หลังจากนั้นเราสองคนไปที่นี่กันนะคะ? " นิรณากล่าว น้ำเสียงตื่นเต้น"ได้หมดล่ะครับ นิอยากทำอะไร พี่ก็พร้อมสนับสนุน" บดินทร์รับตอบ ข้อเสนอง่ายดาย เมื่อรู้ว่าภรรยาต้องการ มีหรือจะไปขัดใจให้บาดหมางกัน ยอมตามใจนั้น..ง่ายที่สุดแล้ว"เป็นสามีดีเด่นขนาดนี้ พี่ดินอยากจะได้รางวัลไหมคะ?""แล้วหนูจะให้อะไรพี่เหรอครับ?""พี่ดิน รู้จักวิธีเอา….ใจ คนท้องหรือเปล่าคะ?""อย่าเว้นวรรคไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06
  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   34 คนรักเก่ามาขอคืนดี

    เช้าตรู่ของวันใหม่ นิรณาหลับไปประมาณห้าหกชั่วโมง สะดุ้งตื่นขึ้นมาช่วงเวลาตีสี่ตีห้า เธอมักจะชอบลุกเข้าห้องน้ำ สองเท้าจึงเยื้องย่าง ไปจัดการอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะมุ่งหน้าเดินออกจากห้องไป หวังจะ..ทำข้าวต้มหมูสับ เอาใจคุณสามีสลับกับฝั่งเตชิน ที่นอนกกแม่บ้านสาว ในห้องนอนแขก สะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ จนทำอะไรไม่ถูก เหลือบมองนาฬิกา ปานนี้บีบี ไม่ถล่มบ้านตามหาเขาแล้วหรือไงสองเท้าจึงเร่งรีบก้าวลงจากเตียงไปคว้าเอาเสื้อผ้ามาแต่งตัว กะว่าจะค่อยๆ แอบหลบออกจากห้องไม่ให้คนอื่นเห็น แต่แล้วหลังจากออกมา กลับเห็นร่างกายที่คุ้นเคยมุ่งหน้าไปอีกทาง สองขาดันก้าวตามเธอไปแอบมองอยู่นาน เห็นนิรณากำลังสาละวนอยู่กับการตระเตรียมข้าวของทำอาหาร เลยอดใจไม่ได้ที่จะเอ่ยทักทาย"สวัสดีครับ..คุณแม่" เสียงยียวนกวนประสาท นิรณาจำได้ดีทีเดียว คงไม่ใช่ใครอื่นใด นอกจากเตชิน พลันนั้นดวงหน้าสวยเงยมองขึ้นมา นัยน์ตาแววไม่สบอารมณ์อย่างแรง"มาทำอะไรที่นี่?""บ้านของภรรยา ผมก็ต้องมาอยู่กับเธอสิครับ""เฮอะ! จะไปไหนก็ไปเถอะ เห็นหน้าแล้ว รู้สึกเหมือนจะซวยไปทั้งวัน"เตชินคิดตาม กำลังสงสัยว่าตนเป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07
  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   35 รักร้าว

    "พี่ดิน! พี่ดินคะ" นิรณาว่าแล้วเขยิบตัวไต่ขึ้นเตียงไปทีละนิด จนกระทั่งมาอยู่ใกล้ ๆ ตัวสามี เธอจึงเอานิ้วไปจิ้มแก้มบดินทร์ เรียกขานชื่ออีกรอบชายตรงหน้าก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา พร้อมกันจึงเหลือบมองนาฬิกาปลายเตียง เข็มสั้นยังชี้อยู่ที่เลขห้า"ตอนนี้ยังเช้าอยู่เลย พี่ขอนอนต่ออีกหน่อยนะครับ""ได้ค่ะ แต่ว่าบ้านเรามีกล้องวงจรปิดไหมคะ?""แล้วหนูอยากดูกล้องไปทำไมกันครับ?" บดินทร์ถาม นึกสงสัย นิรณาจะสำรวจบ้านตัวเองผ่านกล้องวงจรหรือยังไง"ก็นิอุตส่าห์ตื่นตั้งแต่เช้าตรู่ จะลงไปทำอาหารให้พี่ดินได้ลิ้มลองฝีมือของศรีภรรยาคนนี้ แต่เตชินน่ะสิคะ ไม่รู้ว่าโผล่ออกมาจากไหน อยู่ดี ๆ เขาก็พรวดพราด มาขอคืนดี แบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน" เสียงหวานโพล่งออกไป นิรณาไม่ใช่ผู้หญิงที่จะอมพะนำเรื่องราว จนมันบานปลายซ้ำยังมีคติประจำใจคือ..พูดก่อนได้เปรียบ คนสวยเลยรีบฟ้องสามีแทบทันที เมื่อเห็นว่าบดินทร์มีเวลารับฟัง"ทำไมเตชินถึงยังมาวุ่นวายกับหนูอีกล่ะ?" เขาถามด้วยความอ่อนใจ ปัญหาระหว่างสามคนนี้ น่าปวดหัวเหลือเกิน"เพราะเตชินเป็นคนเจ้าชู้ค่ะ พี่ดินต้องจัดการนะ ไม่งั้นคนที่น้ำตาเช็ดหัวเข่าจะเป็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   36 ถ้าเลิกไม่ได้ ผมจะบังคับให้หย่า

    นิรณาเดินกระฟัดกระเฟียด สีหน้าบอกบุญ..ไม่รับออกมาจากห้องครัว ก่อนจะตามมาด้วยชายผู้มีศักดิ์เป็นลูกเขยวิ่งตามมาทางด้านหลังมันคนนั้นคว้าเอวผู้หญิงของเขาไปกอดไว้ แถมยังเอาหน้าไปชิดใกล้แก้มนุ่ม ทำให้ความรู้สึกแปลก ๆ แทรกเข้ามา เตชินเป็นอย่างที่ภรรยาพูดบดินทร์เห็นทุกอย่างผ่านกล้อง แต่กลับไม่ได้ยินเสียง อาจเพราะมันไกลเกินไปเขาลงมือเลื่อนวิดีโอกลับ โชคร้ายที่ในห้องครัวนั้นไม่มีกล้อง จึงไม่ได้รู้ ได้เห็นว่าสิบกว่านาทีที่หายเข้าไปด้านในทั้งคู่ทำอะไรอยู่ และเพราะความสงสัยคิดว่าทั้งคู่อาจนัดกัน พลันเลื่อนสายตามองสลับไปยังจอด้านข้างที่ติดกล้องของชั้นบนไว้ แล้วเลื่อนกลับเรื่อย ๆจนเห็นภรรยากำลังเดินงัวเงีย ออกจากห้องนอนของตัวเอง ยกมือสางผมนุ่มสลวย เดินมุ่งหน้าเหมือนต้องการจะไปทางห้องครัวจริง ๆ ไม่ใช่ทางอื่น บดินทร์พลันโล่งใจทว่าตอนที่คนภรรยากำลังจะเดินลงบันไดไป ภาพของเตชินดันพรวดพราดออกมาจากห้องนอนแขกยัดเสื้อลงกางเกงท่าทางดูร้อนรน เงยหน้ามองซ้ายขวา ท่าทางระแวดระวัง และเหมือนว่าเขาจะเห็นนิรณา สองเท้าจึงเร่งเดินตามเธอไปซึ่งมัน..จะไม่ทำให้บดินทร์โกรธเลยสักนิด ห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09
  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   37 บดินทร์กับคดีพยายามฆ่า

    เมื่อคล้อยหลังลูกเขยตัวดีที่เดินคอตกออกไป บดินทร์ก็ค่อย ๆ เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ท่าทางเหนื่อยใจเรื่องราวของ..นิรณา เตชิน บีบีปกติก็น่าปวดหัวมากอยู่แล้ว ตอนนี้ไอ้ลูกเขยที่นรกส่งมา ดันไปสร้างวีรกรรม นอนกับสาวใช้ซ้ำร้ายยังไม่รู้ว่า..ป้องกันหรือเปล่า หากท้องขึ้นมาคงสร้างความลำบากไม่ใช่น้อย แต่ครั้นจะให้เขาแก้ปัญหาให้ก็ไม่ใช่เรื่องของตัวเองติดแค่กับบีบีเด็กคนนั้นสภาวะอารมณ์ไม่คงที่ ให้รู้เรื่องราวไม่ได้ เขาเลยจำต้องปิดบัง จนกว่าจะถึงวันที่เธอพร้อมใจนั้นยิ่งนึกโกรธเตชิน ทว่าจะให้กระทืบหรือใช้ความรุนแรง นั้นก็ไม่ใช่ทางออกที่แท้จริงดีไม่ดีต้องขึ้นโรงขึ้นศาลเหมือนคราวก่อน ยิ่งทำให้เสียชื่อเสียงที่บิดามารดาสร้างสมไว้หากตายไป บดินทร์..คงไม่มีหน้ากลับไปหาบรรพบุรุษ"ผมควรทำยังไงดีครับ? พี่บุษ" เสียงทุ้มสอบถามบุษบา นัยน์ตาจ้องมองรูปแต่งงานของตัวเองกับภรรยาเก่า หวนนึกถึงเรื่องราว ครั้งแรกที่เจอกัน"ต่อไปนี้ คุณบุษบา เธอจะมาเป็นพี่เลี้ยงของลูกนะ" มารดาที่กำลังป่วยรู้ตัวดีว่าคงอยู่ดูแลเขาได้อีกไหมนานตัดสินใจจ้างวานลูกสาวของชาติ เศรษฐีเพื่อนบ้านที่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10
  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   38 เราสองคนก็จะเหมือนกัน

    พะพายเดินอารมณ์ดี มายังโซนที่พวกแม่บ้านนั่งทานข้าวกัน ดวงตามองนาฬิกาเรือนสวยที่เตชินยอมถอดออกจากข้อมือแล้วยื่นให้ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาตลอดทาง"มา ๆ นังพาย มากินข้าว" เสียงป้าเรียกหา มือแกกำลังยกสำรับอาหารมาหลายอย่าง เตรียมตั้งวง"จ้ะป้า"รับคำเสร็จสิ้น เธอจึงเดินไปช่วย แล้วทรุดนั่ง มองพวกอาหารในถาด หน้าตาน่ากิน ด้วยใจจดใจจ่อแต่กลับต้องรอคนให้มาครบซะก่อน ไม่งั้นคงถูกนินทา หาว่าตายอดอยาก กินข้าวไม่รอผู้ใหญ่ คิดเพียงแค่นั้นก็รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ หากว่ามีเงินมากกว่านี้ คงไม่ต้อง..เป็นขี้ข้าใคร"แล้วแกหายไปไหนมาทั้งคืนล่ะ? ยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่กลับมาเชียว มีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นงั้นเหรอ?""อ๋อ ฉันทำความสะอาดเพลินไปหน่อย แล้วก็ไปทำอีท่าไหนก็ไม่รู้ ประตูห้องมันดันเปิดไม่ออก""ทำไมแกถึงไม่โทรหาป้า?""ฉันไม่ได้เอาโทรศัพท์ไป""อ้าว! แล้วออกมาได้ยังไง?" ป้าซักถามด้วยความสงสัย เมื่อเห็นหลานสาวมีท่าทีแปลก ๆ"ฉันก็ไปทำอีท่าไหน ไม่รู้เหมือนกัน อยู่ดี ๆ ประตูมันดันเปิดออกมาได้คนเดียว""มึงแถขนาดนี้สีข้างไม่ถลอกเหรอ?" เสียงแป๋วประชดขึ้น แล้วว่าต่อ "ฮึ! อย่าคิดว่ากู

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11
  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   39 ตัดขาดกันเถอะ

    "ไม่น่าเชื่อว่าแกอยากจะขอโทษฉัน มีอะไรแอบแฝงหรือเปล่า?" นิรณาถามโต้ง ๆ จะมองยังไงก็ดูไม่น่าไว้ใจสักนิด"ฉันขอโทษจริง ๆ นะ ทั้งหมดทุกเรื่องที่ทำไป ก็แค่อิจฉาแกเท่านั้น" คนตรงหน้าพยายามพูด โทนเสียง..เป็นมิตรแต่หากสนิทจริง ๆ ก็จะดูออกอยู่ดีว่าแกล้งทำแต่เพราะอยากรู้เจตนา จึงยินยอมตามน้ำ กล่าวถามออกไปเสียงเรียบ"ฉันดีกว่าแกตรงไหนงั้นเหรอ?""ใคร ๆ ก็รักแกนี่น่า ฉันน่ะ ฉันแค่อยากเป็นแกก็เท่านั้น ทุกคนจะได้ชอบฉัน" บีบีหลุดปากออกไป เขยิบตัวเข้าไปใกล้กับนิรณาอีกนิด"เลยเอาตัวเองไปนอนกับแฟนฉัน ไม่สิ! อดีตต่างหาก" พูดจบ คนซักไซ้จึงเงียบเสียงลง ก่อนจะลอบมองปฏิกิริยาท่าทางดูร้อนรนของบีบี ยิ่งไม่วางใจ พร้อมยกแขนขึ้นกอดอก นัยน์ตา ยังคงจับจ้อง หยั่งเชิงดูว่า..คนที่เคยเป็นเพื่อนจะทำยังไงต่อไป"เข้าใจถูกต้องแล้วล่ะ..เพราะฉันอยากเป็นแก ฉันเลยอยากได้เตชิน" บีบีร่ายออกมาเหมือนยียวนหาเรื่องกวนประสาท หากแต่ใครบ้างจะรู้..จริง ๆ เธอนั้นโคตรอิจฉา โลกของนิรณาเสียจริง"ฉันไม่เข้าใจสักนิดเดียว ทำไมถึงอยากเป็นฉันนักหนา""ใคร ๆ ก็รักแก ทุกคนที่อยู่รอบตัวฉัน..รักแต่แกคนเดี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-12

บทล่าสุด

  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   50 ได้โปรดกลับมาเถอะนะ (จบ)

    นิรณามองสามีด้วยแววตาอ่อนล้า หัวใจหนักอึ้งด้วยความเวทนา บดินทร์กลายเป็นเจ้าชายนิทรามานานกว่าห้าเดือนแล้ว ร่างกายที่เคยแข็งแรงบัดนี้นอนนิ่งไร้การตอบสนอง ไม่มีวี่แววว่าจะฟื้นคืนสติ"ขอโทษนะคะ ขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้านิไม่ก้าวมาในชีวิตของพี่ เรื่องราวก็คงไม่เป็นแบบนี้" เสียงแผ่วเบาแฝงความเศร้าหมอง คำพูดเดิมที่เธอพร่ำบอกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าตลอดเวลาที่เขาหลับใหล เธอเอาแต่โทษตัวเอง วันแล้ววันเล่าที่จมดิ่งอยู่กับความรู้สึกผิด ไม่อาจปลดเปลื้องความทุกข์ในใจได้แต่เพราะเด็กชายที่อยู่ในท้อง คนเป็นแม่จำต้องพยายามไม่ให้ตัวเองเครียดมากนัก หาสิ่งต่าง ๆ ทำวนเวียนไป เพื่อไม่ให้มีเวลาครุ่นคิดจนเกินไป แต่สุดท้าย ไม่ว่าจะพยายามสักเพียงใด ก็ไม่อาจลบเลือนความคิดถึงที่มีต่อสามีได้แม้แต่น้อยทุกลมหายใจเข้าออกยังคงเป็น...บดินทร์หากการอ้อนวอนต่อฟากฟ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใด ๆ จะช่วยได้ นิรณาอยากจะร้องขอสักครั้ง..ขอให้คืนคนรักของเธอกลับมาขอเพียงให้ลูกน้อยที่ใกล้จะลืมตาขึ้นมาเผชิญโลกกว้าง ได้มีพ่อที่เป็นปกติเหมือนเช่นคนอื่นได้โปรดแต่คำอธิษฐานดูจะไม่มีวันได้รับคำตอบ เวลาผ่านล่วงเข้าสู่เดือนที่เจ็ดของการหล

  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   49 อย่าฆ่าผม

    จนเวลาล่วงเลยผ่านมาอีกสามวัน นิรณายังคงวนเวียนอยู่แถวบริเวณนี้ เพื่อติดตามการค้นหาบีบีและเตชินใช้เส้นสายที่มีให้ติดประกาศจับ แต่ยังไม่พบเจอว่าคนทั้งคู่ไปหลบเลี่ยงอยู่ในรูไหน ทุกอย่างเลยมืดแปดด้าน"พี่! พี่..เจอแล้วพี่" นราภพวิ่งเข้ามาในห้องพัก ก่อนจะหยุดยืนหอบต่อหน้านิรณา แล้วยื่นมือถือมาให้ดู"สายของผมถ่ายรูปคล้ายกับไอ้เตชินได้แถวท่าเรือร้างทางใต้ เมื่อประมาณครึ่งชั่วโมงก่อน ผมเลยให้มันไล่ตามไปแต่ก็คลาดกันจนได้" เสียงสั่นด้วยความเหนื่อยอธิบายเร็ว ๆฝั่งนิรณาเพียงแค่กวาดสายตามองรูปก็จำได้แทบทันที ว่าชายในภาพคือเตชิน แม้ว่าสภาพจะเละเทะ เนื้อตัวเสื้อผ้าสกปรกเปรอะเปื้อนไปดินโคลนทว่าสำหรับบุคคลที่เคยอยู่ร่วมกันมาหลายปีย่อมจำได้ แม้แต่ปลายเส้นผม เธอก็จำได้..จำได้ว่าเขาคือ เตชิน!"รีบเตรียมรถ พี่จะรออยู่ด้านหน้า" เสียงจริงจังหันไปสั่งน้องชาย ก่อนจะเดินไปหยิบอาวุธ และเช็กดูกระสุนในที่สุดสองพี่น้อง..ก็เดินทางมาถึงท่าเรืออันเงียบสงบ จนน่าประหลาดใจ เวลานั้นสัญชาติ..บอกให้นิรณาระวังตัว เธอเร่งหันไปส่งสัญญาณให้น้องชายตามมา ก่อนจะลัดเลาะไปตามตู้คอนเทนเนอร์ที่เรียงราย ดั่งเขาวงกตจนมาถึงอีกฝั่ง

  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   48 ไล่ล่า

    ฝั่งนิรณาในที่สุด..ก็สามารถตามตัวเจอ จากข้อความที่นราภพ สู้อุตส่าห์ไปตามสืบ จนพบว่าคนพวกนั้น ไปปรากฎตัว อยู่แถวท่าเรือ อันเป็นสถานที่..ที่พวกอาชญากรทั้งหลายมักจะใช้หลบหนีออกนอกประเทศยิ่งทำให้กลัวใจ..กลัวว่ามันจะทำการหลบหนีได้สำเร็จ สองเท้าก้าวฉับ ๆ คว้าเอากุญแจรถ เตรียมมุ่งหน้าไปตามหาพวกมัน หวังจะจับให้ได้ด้วยมือตัวเองจวบจนเวลาเข้าสู่ยามโพล้เพล้ใกล้ค่ำ นิรณาที่ขับรถวนรอบเกาะและท่าเรือที่คาดว่าพวกมันจะไปกลับไม่เจอเลยสักนิด จนรู้สึกท้อใจ ตัดสินใจแวะปั๊มทางข้าง ลงไปล้างหน้า ล้างตา ให้รู้สึกสดใส จะได้มีแรงฮึดต่อดวงตากลับเหลือบเห็นใครบางคนในชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนส์สีดำ สวมแมส สวมหมวก ปิดบังใบหน้า แต่ออร่าความหล่อยังพุ่งกระจาย ยืนเคียงข้างกับหญิงสาวตัวเล็ก ๆ ในชุดเดรสสีชมพู สวมปีกกว้างกำลังยืนลังเล..อยู่หน้าร้านสะดวกซื้อ ทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆทว่าหากเป็นคนนอกมองมา คงคิดว่าเป็นคู่รักดารา แอบมาเที่ยวสวีทหวาน ไม่อยากให้ใครเห็นหน้าแต่นั้นไม่ใช่กลับนิรณา เธอมองแค่ปราดเดียวก็จำได้ทันทีว่า..สองคนนั้นแหละ! คือคู่ผัวเมียที่ตัวเองมาตามจับแต่ขณะที่ค่อย ๆ ย่องเข้าไป มือกำลัง เตรียมปืนจะยกขึ้นเล็งขู

  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   47 ความผิดพลาด

    สามอาทิตย์..ก่อนหน้านั้น"หมอขอแสดงความเสียใจด้วยครับ ทางเราสามารถยื้อชีวิตคุณบดินทร์ได้แล้ว แต่เขาถูกสารเสพติดประเภทหลอนประสาท ทำลายสมองมากเกินไป ฝั่งการรับรู้เลยไม่ทำงาน" แพทย์วัยกลางคนอธิบายเสียงเศร้า อับจนปัญญาที่จะช่วยเหลือได้นอกจากรอเวลา ให้ร่างกายคนไข้ ฟื้นตัวเอง ซึ่งแทบจะไม่มีปาฏิหาริย์ เพราะสมอง ส่วนการรับรู้โดนฤทธิ์ของยานรกที่เกินขนาดเล่นงานให้"หมายความว่าพี่ดินจะต้องนอนเป็นผักอยู่แบบนี้เหรอคะ?" สิ้นคำถาม แพทย์เจ้าของไข้พยักหน้ารับ ก่อนจะขอตัวไปตรวจอาการคนอื่นต่อนิรณาเลยได้แต่มองตามหมอจนลับสายตา ความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาใส่ตัว เธอไม่น่าใช้บดินทร์เพื่อเป็น..เครื่องมือแก้แค้น ไม่น่าทำแบบนั้นเลยสักนิดมันความคิด..ที่ผิดพลาด ตั้งแต่เริ่ม ถ้าวันนั้นตัดสินใจ ไม่เข้าหา ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า เขาก็คงไม่ต้องมานอนหลับไม่รู้สติอยู่แบบนี้พอยิ่งคิดถึงความหลัง นิรณายิ่งโทษตัวเอง ได้แต่ถามว่าทำไม ๆ ทำไมบดินทร์ต้องเป็นคนรับกรรมที่ตัวที่เขาไม่ได้สร้าง ทำไม ไม่เป็นเธอที่ต้องนอนอยู่ตรงนี้ทำไมทุกอย่างมันเลวร้าย แย่ลงไปหมด ทั้งที่เขาไม่ได้ทำผิดอะไร ทั้งที่เขาทำดีทุกอย่างแต่สุดท้าย คนใจดีคนนั

  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   46 เขาว่ากันว่า

    "อโหสิกรรมให้กันเถอะนะ แล้วชาติฉันท์ใด อย่าได้มาเจอะมาเจอกันอีกเลย" สิ้นเสียงพูด นิรณายกมือไหว้ พร้อมปักธูปลงลงบนกระถาง ใบหน้าราบเรียบ ไร้ซึ่งชีวิตชีวา"ป้าเสียใจด้วยนะคะ..คุณนิ" หญิงวัยกลางเดินมาหาคนเป็นเจ้าภาพงานขาวดำครั้งนี้ แล้วยื่นมือไปรับธูป นำไปเคารพคนจากไป สีหน้าที่เศร้าสร้อย"หนูเสียใจด้วยนะคะ" หญิงสาวอีกคนที่ตามเข้ามาเอ่ยด้วยเสียงซึมเล็กน้อย นิรณาก็ไม่ได้พูดอะไร และยังคงตีสีหน้าเฉยเมย พร้อมยื่นธูปให้คนคนนั้นไป ดั่งหุ่นยนต์นัยน์ตาสีหวานว่างเปล่า ไร้ซึ่งความรู้สึก ตอนนี้ชีวิตเคว้งคว้าง มองไปทางไหนก็มีแต่ความว่างเปล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นเลยเถิด จนทำให้เธออยากจะเป็นบ้าอีกด้านหนึ่ง พวกคุณหญิงต่างพากัน หันหน้ามาซุบซิบ"เห้ออ..สงสารคุณนิเนอะ ท้องตั้งหลายเดือนขนาดนั้น ยังต้องมาคอยจัดการงานตัวคนเดียวอีก""ฉันได้ข่าวมาว่าเขาไม่มีญาติเหลือเลยสักคน""แบบนั้นก็น่าสงสารแย่เลย" หญิงอีกคนพูด รู้สึกเห็นใจ ทั้งนิรณาและคนเสียชีวิต"นั้นสินะ! ยังหนุ่มยังแน่นอยู่แท้ ๆ ทำไมถึงมาด่วนจากไปเร็วก็ไม่รู้""เมื่อเช้าฉัน..ก็ลองถามหาสาเหตุนะ แต่ว่าคุณนิไม่ยอมพูดอะไรเลย" อีกคนกล่าวสมทบ"เธอก็คงช็อกมากแ

  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   45 ตามหาสามี

    นิรณากลับมาถึงบ้านด้วยความเหนื่อยอ่อน ไม่ว่าจะทำยังไง..คนเห็นแก่ตัวก็ไม่หมดไปสักทีทำเอางานในมือเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ต่างจากคนปฏิบัติงานที่มีเพียงเพียงน้อยนิด ไม่สัมพันธ์กันแต่แล้วเมื่อเปิดประตูห้องนอนออก บดินทร์กลับไม่อยู่พอลองโทรหา ก็ไม่ติด ทำให้คนเป็นภรรยาเริ่มกังวลใจตั้งแต่คบกันมาเวลาเขาจะไปไหน มักจะส่งข้อความบอกตลอด แต่วันนี้กลับไม่มีปฏิบัติการตามหาสามีจึงเริ่มต้นขึ้น เธอออกสำรวจไปทั่วบ้าน จนถึงโรงรถพบว่ายังมีรถบดินทร์จอดอยู่ ไม่ได้ไปไหน"สวัสดีค่ะ คุณนิ" แม่บ้านคนหนึ่งเดินปะหน้ากับนิรณาพอดี ยกมือขึ้นไหว้ทักทาย เธอจึงส่งมอบรอยยิ้มกลับไป"ฉันมาตามหาพี่ดินค่ะ พี่พอจะรู้ว่าเขา อยู่ที่ไหนหรือเปล่าคะ?" เสียงหวานถามออกไปอย่างเป็นมิตร"คิดว่าน่าจะบ้านคุณบีบีนะคะ เห็นพวกแม่บ้านฝั่งนั้น วุ่นวายออกไปซื้ออาหารตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้ว""พวกเขามีนัดทานข้าวกันตอนเย็นเหรอคะ?" นิรณาถามอย่างงุนงง บดินทร์ก็นะ ไม่ยอมบอกอะไรเธอสักอย่าง"ค่ะ ฉันเห็นว่าคุณดิน ไปบ้านหลังนั้น ตั้งแต่ห้าโมงเย็นแล้วนะคะ" แม่บ้านรายงานทุกอย่างตามความจริง"ขอบคุณที่บอกค่ะ""แล้วคุณนิจะไปบ้านคุณบีบีไหมคะ?""เกรงว่าถ้าไปแล้วระเบิ

  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   44 อย่ามาเรียกผมว่าพ่อ

    บีบีและเตชินร่วมมือ ช่วยกันพาร่างไร้สติของบดินทร์ขึ้นมา จนถึงห้องนอน ยังเห็นว่าเขายังหลับสนิท คนเป็นสามีจึงเริ่มตั้งกล้องตรงปลายเตียง ก่อนจะเดินออกไปจากปิดประตูดัง..ปึงงง ไม่สนใจ หรือหึงหวงบันนิดา เลยแม้แต่น้อยฝ่ายภรรยาก็ได้แต่มองตามเตชินหน้าจ๋อย ไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำทุกอย่างได้เพื่อเงิน ถึงขนาดยอมให้เธอใช้ร่างกายร่วมหลับนอนกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเอง สลับกับเลื่อนสายตามองดูบดินทร์ ใจนั้นไม่อยากทำกับเขาแบบนี้เลยทว่าต้องทำอย่างไรล่ะ..หากว่าถอยตอนนี้ผลเสียย่อมมากกว่า เธอลงมือทุกอย่างไปอย่างชัดเจน เขาเห็นทั้งหน้า และรู้ตัวว่าโดนวางยา ความรู้สึกหลังจากนี้ บดินทร์คงมองตัวเธอเปลี่ยนไปแน่นอนยังไงซะ ตอนนี้ก็ไม่อาจถอยได้ ต้องเดินตามแผนต่อไปจวบจนเวลาผ่านไป รู้สึกตัวอีกที บดินทร์กลับพบว่าตัวเองกำลังนอนเปลือยเปล่า อยู่ข้างบีบีที่ไม่ได้สวมใส่อะไร เวลานั้นความรู้สึกมากมายถาโถมเข้ามาใส่ ทั้งช็อก ทั้งโกรธ ทั้งโมโหและเศร้าใจ เร่งสะบัดศีรษะไปมาเพื่อเรียกสติให้คืนกลับ พร้อมยกมือขึ้นมาตบหน้าตัวเอง หวังจะเช็กดูให้แน่ใจว่าสิ่งที่พบเจอ ไม่ใช่ความฝันและนั้น! ไม่ใช่ความฝ

  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   43 เริ่มแผนแบล็กเมล

    หลังจากเริ่มรับประทานอาหาร ทำให้ทั่วทั้งห้อง ตกอยู่ภายใต้ความเงียบ น่าอึดอัดใจ บดินทร์ที่ทานไปได้ สองสามคำ ค่อย ๆ ตัดสินเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ"พ่อจะให้เวลาหนูกับเตชินพิสูจน์ตัวเอง เลิกยุ่งกับยาเสพติด แล้วไปหางานทำให้ได้ภายในเดือนนี้""บีเลิกยุ่งกับยาพวกนั้น..นานแล้วค่ะ" บันนิดาปฏิเสธเสียงแข็ง คราวก่อนที่บดินทร์ส่งไปบำบัด เธอจำได้ดีว่ามันทรมานแค่ไหน และไม่อยากกลับไปเหยียบอีก..เป็นหนที่สอง ทว่าร่างกายกลับเสพติดของพวกนั้น จนไม่อาจทนต่อความต้องการไหว"หนูทำหรือไม่ทำ บีบีรู้อยู่แก่ใจตัวเอง พ่อจะไม่เข้ายุ่ง แต่ถ้าเดือนหน้า หนูกับเตชินยังมีสภาพแบบนี้อยู่ พ่อคงจะให้อยู่ที่นี่ไม่ได้""ผมเข้าไม่เข้าใจ พวกเราสองคนทำอะไรผิด ทำไมคุณพ่อ ถึงต้องไล่ผมกับบีออกไปด้วย" คนเป็นลูกเขยกล่าวเสียงสั่นเครือ แสร้งทำน้ำเสียงเศร้าซึมตามมาแต่นั้นกลับเป็น การเล่นละครที่น่าสะอิดสะเอียน ในสายตาบดินทร์ ทำเอากลืนอาหารลงคอด้วยความยากลำบากไม่คิดว่าการมาทานข้าวร่วมกับลูกสาวครั้งนี้ รสชาติกับข้าวราคาแพงจะฝืดคอได้มากขนาดนี้ พร้อมกันจึงยกน้ำเปล่าจิบนิด ๆ หวังให้ละเลียดลงกระเพาะไปให้จบ ๆ จ

  • สวมเขาให้ฉัน ระวังพ่อแกให้ดี!   42 ยื่นคำขาด

    บดินทร์เดินเตร่มาตามเส้นทางสวนสวย ๆ ดวงตามองแสงตะวันยามโพล้เพล้ หวังให้ความงดงามของธรรมชาติช่วยบรรเทาอาการเครียดที่มีตอนนี้เขารู้แล้วว่าบันนิดากลับไปใช้สารเสพติดอีกครั้ง หลังจากให้แม่บ้าน นำผมลูกสาวไปส่งตรวจความทรงจำแย่ ๆ เริ่มไหลย้อนกลับมา และนั้นคงเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตของบีบีคนเป็นพ่ออย่างเขา ย่อมจำได้ดี บันนิดาในวัยเด็กนั้นน่ารักและร่าเริง แต่พอช่วงอายุได้ประมาณสิบหกปีเด็กคนนั้นก็เข้ามาถาม เรื่องที่ตัวเอง ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของเขา ซึ่งบดินทร์ก็ยอมรับไปแต่ใครจะคิดว่า เบื้องหน้าสาวน้อยสดใสจะถูกความน้อยเนื้อต่ำใจกลืนกิน แถมเขายังไม่เคยมีเวลาให้กว่าจะรู้ตัวบีบี ดันถลำลึกเกินฉุดรั้ง เคราะห์ร้ายเธอยังไปหลงรักผู้ชายเลว ๆ และหนีไปอยู่ด้วยกัน เชื่อมาตลอดว่านั้นคือความรักที่แท้จริง สุดท้ายบดินทร์จึงส่งบีบีไปลองตรวจอาการทางจิต ปรากฏว่าเธอป่วยเป็นโรคเรียกร้องความสนใจ ทั้งบดินทร์และบุษบาเลยส่งบีบีไปรักษา พอออกมาได้ ทั้งสองคนก็พยายามช่วยกันกลบปมด้อยภายในใจของลูกสาว ทำให้บันนิดามีอาการดีขึ้นแต่ความสุขดันมีได้ไม่นาน หลังจากที่ทั้งคู่สูญเสียคนกลางไป ความสัมพันธ์ระหว

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status