บททั้งหมดของ บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง: บทที่ 241 - บทที่ 250

เจ้าไม่คิดปฏิเสธเลยรึ นางถอนหายใจหนัก ๆ ออกมา “ท่านเห็นไหมว่าทั้งเรือนทั้งร้าน ถูกเผาจนเกือบวอดวาย หากรู้ว่าข้าเป็นเจ้าของหอโอสถ จะไม่ถูกคนเหล่านั้นเผาทิ้งอีกหรือ” ท่านหมอเถียนมุมปากกระตุกเบา ๆ สตรีนางนี้รู้จักเกรงกลัวจริง ๆ รึ “ได้ข่าวว่าเจ้าตบปากสองพี่น้องแซ่ฉีจ

หลี่เมิ่งเหยารีบเดินทางไปยังเรือนโลกันตร์ นางมีกุญแจประตูหลัง ที่นี่ไร้คนเฝ้ายามเพราะมีกลไก ป้องกันโจรผู้ร้ายเอาไว้ หากใครต้องการงัดแงะกุญแจที่คล้อง จะมีกรงขังหล่นลงมา ครอบคนผู้นั้นเอาไว้ นางจ้างช่างที่ทำเรื่องกลไก มาทำให้อย่างลับ ๆ ลงลายมือชื่อห้ามเปิดเผยเรื่องนี้ นางไขกุญแจเข้าไปด้านใน

ฉีฟู่โบกมือให้ลูกชายคนโตอย่างหงุดหงิด “ให้เจ้าไปจัดการก็แล้วกัน” ฉีหมิงเฉียวรับปากบิดา “ได้ขอรับ” “ท่านพ่อพวกเราเรียกรวมคน บุกไปฆ่าพวกมันให้หมดเลยดีไหม ปล่อยไว้เช่นนี้มีแต่คน จะดูถูกดูแคลนคนแซ่ฉีเอาได้” ฉีเยว่ซินอยากเหยียบตระกูลเซี่ยโหวให้จมฝ่าเท้ายิ่งนัก

“บ้านเจ้าก็ทำโคมงามเหมือนกัน” “บ้านเจ้าทำรูปกระต่ายก็ดูน่ารักไม่น้อย” หญิงชราน้ำตาคลอเบ้าเล็กน้อย “ดีจริง ๆ ปีนี้พวกเราได้เห็นความครึกครื้นกันเสียที ต้องขอบคุณเถ้าแก่ห้างเข่อซิง นอกจากจะไม่คิดค่าเช่าหนึ่งเดือน ยังรับซื้อโคมไฟกับตุ้ยเหลียนของชาวบ้านอีกด้วย” บุตรชาย

เก่อซีฮันส่ายหน้าไปมาอย่างท้อแท้ “ข้าก็ไม่เข้าใจหรอก” ฮวาฮวาน้อยไม่รู้เรื่อง แต่นางส่ายหน้าตามพี่ชายไปด้วย เสี่ยวหยวน “...” เจ้าจะหัวเราะเพื่อ ทั้งโต๊ะพลันหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ทำให้บรรยากาศในร้านพลอยรื่นเริงขึ้นมา ลูกค้าโต๊ะอื่นพากันมองมาด้วยความสงส