All Chapters of กรง | กาม: Chapter 51 - Chapter 60

— โรงแรม ตอนนี้มันค่ำแล้วคุณโชนเลยมาหาโรงแรมนอนก่อน เขาบอกว่าขับรถกลางคืนมันอันตราย ไม่รู้ว่าอยากนอนโรงแรมหรืออยากจะทำอะไรกันแน่ แต่ฉันก็เตรียมใจเอาไว้แล้วแหละยังไงซะ ก็หนีไม่พ้นอยู่ดี “ไปอาบน้ำสิ” คุณโชนถอดเสื้อออกเหลือเพียงกางเกงยีน ส่วนท่อนเป็นเปลือยเปล่าเผยให้เห็นซิกแพ๊คที่เรียงรายบนหน้าท้องแก่งของเขา ร่างหนาขึ้นไปนอนบนเตียงพรางเล่นโทรศัพท์ไปด้วยก่อนจะหันมาสั่งฉันให้ไปอาบน้ำ “ค่ะ” ฉันตอบ สั้นๆ ก่อนจะหยิบเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าเพื่อเตรียมไปเปลี่ยนในห้องน้ำ “มาแต่งตัวข้างนอก” คุณโชนดึงเสื้อผ้าในมือฉันออกอย่างไม่สบอารมณ์ แต่ฉันก็ไม่ขัดอะไรเขาหรอก “ค่ะ” “พูดเป็นคำเดียวหรือไงวะ ห๊ะ!!” “แล้วจะให้ฉันพูดว่าอะไร คุณก็รู้ว่าฉันไม่ได้เต็มใจที่จะมากับคุณ” “เหอะ !!” บรรยากาศภายในห้องเงียบสงัด ฉันรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำเพราะไม่อยากมีปากเสียงกับเขาอีก เขาไม่รู้หรอกว่าการอยู่กับเขามันอึดอัดมากขนาดไหน เขาไม่รู้หรอกว่าฉันทรมานขนาดไหน เพราะเขามันเห็นแก่ตัว หลังจากอาบน้ำเสร็จ ฉันนุ่งกระโจมอกออกมาเพราะคุณโชนให้ฉันมาแต่งตัวข้างนอก “คะ คุณช่วยเบาแอร์ลงหน่อยได้มั้ย” ฉันบอกเสียงสั่นเพราะตอนนี

ฉันไม่พูดอะไรต่อหลังจากที่คุณโชนบอกมาแบบนั้น เขากำลังล้อเล่นกับความรู้สึกของฉันอยู่ ข้อนี้ฉันรู้ดี “เงียบทำไม ?” “เปล่าค่ะ” ฉันกำลังจะเดินเลี่ยงออกไปจากห้อง แต่ถูกคุณโชนนั้งแจนเอาไว้สะก่อน “เย็นนี้ทำอาหารเอาไว้ด้วยล่ะ” “ทราบแล้วค่ะ” ฉันแกะมือตัวเองออกจากมือของคุณโชน แต่เจ้าตัวดันไม่ยอมปล่อยมือฉันคุณโชนดันฉันไปติดกับผนังห้องจากนั้นก็ยกแขนของฉันทั้งสองข้างไปราบดึงไว้เหนือหัว ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมาฝังรอยแดงไว้บนคอของฉัน“อื้อ พอแล้วมันเจ็บค่ะ...” ฉันร้องประท้วงคนตัวโต เบาๆ เพราะเขาดูดตรงคอของฉันหลายต่อหลายจุดจนรู้สึกปวดระบมไปทั่วต้นคอ “อีกรอยเดียว อื้ม...” ริมฝีปากหนาดูดทำรอยไว้อย่างเอาแต่ใจ ไม่ว่าจะห้ามยังไงเขาก็ไม่ยอมฟัง แถมหลังจากทำรอยพวกนี้เสร็จแล้วเขายังทำหน้าเหมือนภูมิใจมากที่เห็นฝีมือของตัวเองอยู่ที่คอของฉัน “โรคจิต” ฉันมองจิกเขา “ก็แค่กับเธอคนเดียว” จะให้ฉันเชื่องั้นหรอ คงไม่มีทางเขาคงไม่ได้เป็นแบบนี้แค่กับฉันคนเดียวแน่ โรคจิตแบบนั้นควงผู้หญิงหลายต่อหลายคน ใครจะไปเชื่อกันล่ะ“แค่ลมปากค่ะ ไม่ต้องมาพูดแบบนี้หรอกจะน้ายก็ร้าย ไม่ต้องมาตบหัวแล้วลูบหลัง ฉันไม่อิน!!”“เธอไม่คิด

“เธอว่ามันง่ายหรือไงที่ฉันจะกล้าพูดอะไรเลี่ยนๆแบบนี้กับผู้หญิงสักคน ถ้าไม่ใช่เธอ คิดว่าฉันจะพูดกับผู้หญิงที่ไหนหรือไง แม่ง!!” ฉันเหมือนคนหูดับไม่ได้ยินอะไรไปชั่วขณะเลยหลังจากที่ได้ยินว่าคุณโชนกำลังขอฉันคบ ขะ ขอ เป็นแฟน อย่างงั้นน่ะหรอ... ตึกตัก ตึกตัก!! หัวใจของฉันเต้นรัวราวกับว่าข้างในกำลังเกิดแผ่นดินไหวขั้นรุนแรง เป็นไปไม่ได้ฉันต้องฝันอยู่แน่ๆ ตื่นสิแสนดีตื่นมาเผชิญกับโลกความจริง ตื่นมาเผชิญกับคนใจร้ายอย่างคุณโชน ไม่ใช่แบบนี้สิ!! แปะ แปะ! ฉันตบหน้าของตัวเองไม่แรงมากสองครั้งเพื่อดึงสติตัวเอง และทำให้รู้ว่านี่มันไม่ใช่ความฝัน ตรงหน้าของฉันยังมีคุณโชนนอนอยู่ และเขากำลังมองฉัน “เธอทำอะไรของเธอแสนดี ?” “มะ ไม่ค่ะ ฉันไม่คบกับคุณ” ฉันสะดุ้งก่อนจะรีบลุกขึ้นจากเตียงเพราะเมื่อกี้คุณโชนทำท่าเหมือนจะทำอะไรฉันสักอย่าง เขากำลังเล่นบ้าอะไรอยู่กันแน่ ฉันไม่สนุกด้วยเลยสักนิด แป็ก! สวิตช์โคมไฟบนหัวเตียงถูกเปิดสว่างทำให้ฉันมองเห็นอะไรภายในห้องได้ชัดขึ้น “ไม่คบ เธอบอกว่าเธอจะไม่คบกับฉันอย่างงั้นใช่มั้ย ?”“ชะ ใช่ค่ะ” “ทำไมวะ !!” จู่ๆ น้ำเสียงของเขาก็เปลี่ยนไป เขาไม่พอใจที่ฉันปฏิเสธ “....

คุณฌอนมองฉันกับน้องชายของเขาแล้วก็ ยิ้มๆ ฉันก็ยิ้ม แห้งๆ ตอบ แต่ก็ต้องหุบยิ้มเมื่อเห็นว่าคุณท่านกำลังเดินตรงมาทางนี้ “ขะ ขอตัว...”“ไม่ได้ !!” พูดยังไม่จบก็โดนคุณโชนพูดขัดสะก่อนแถมเขายังกอดเอวฉันแน่นมากขึ้นกว่าเดิมเพื่อไม่ให้ฉันดิ้นหลุดไปได้อีกด้วย คุณท่านเดินมาหยุด ข้างๆ กับคุณณอนก่อนจะมองฉันกับคุณโชนด้วยความสงสัยจากนั้นก็ยิ้มออกมา ฉันรีบก้มหน้าลงไม่รู้จะเริ่มพูดยังไงกับคุณท่านดี “สะ สวัสดีค่ะคุณท่าน...” ฉันก้มหน้าพูด “ไม่เจอกันนานเลยนะหนู แล้วทำไมถึงมากับมันได้ล่ะหื้ม...” จะตอบว่ายังไงดีล่ะที่บอกว่าจะไปใช้ชีวิตอยู่เอง คือฉันอยู่กับคุณโชนตลอด “พ่อครับ ผมคบกับแสนดี” จู่ๆ คุณโชนก็พูดโพล่งขึ้น ทำเอาฉันถึงกับตาโตรีบปฏิเสธทันที “มะ ไม่ใช่นะคะ เรายังไมีได้คบกัน !!” พอฉันพูดออกไปแบบนั้นคุณโชนก็ทำหน้าเหวี่ยงใส่ฉันทันที ฉัรพูดผิดตรงไหน ก็เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันหนิ “สำหรับหนูแสนดีฉันไฟเขียวให้อยู่แล้ว แกเอาชนะใจเธอให้ได้ก็แล้วกัน” คุณท่านพูดพรางยิ้มให้ฉัน มันรู้สึกคลายความกังวลไปได้เยอะพอสมควรเลยนะเมื่อเห็นท่าทางของคุณท่านที่ไม่ได้โกรธหรืออะไรฉัน คุณท่านกับคุณโชนคุยกันเรื่องธุรกิจใน

— Talk Sandee เช้า.... ฉันตื่นมาด้วยความว่างเปล่า เมื่อคืนคุณโชนไม่ได้กลับมานอนที่ห้อง ไม่อยากจะคิดต่อให้เขาไปนอนกับใคร กับผู้หญิงที่ไหน ยังไงมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันอยู่ดี แต่ฉันกลับคิดเรื่องเขาทั้งคืน แถมตื่นขึ้นมาก็ยังจะคิดอีก ฉันพยายามแล้ว แต่มันห้ามใจตัวเองไม่ได้ จริงๆ ที่เขาทำดี ที่เขาสารภาพว่าคิดยังไงกับฉัน ลึกๆ แล้วฉันดีใจมากแต่มันมี หลายๆ อย่างที่ทำให้ฉันยังไม่ปักใจเชื่อที่เขาพูด มันดีแล้วที่ฉันใจแข็ง สุดท้ายเขาก็แสดงตัวตนที่แท้จริงออกมา คงจะเก็บกดมากสินะ เหอะ!! ฉันลุกขึ้นจากเตียงเข้าห้องน้ำอาบน้ำล้างหน้าล้างตา พยายามจะไม่ให้ตัวเองหงุดหงิดแต่ก็ทำไม่ได้ บ้าจริง!! แกร่ก (เสียงเปิดประตู) ฉันเปิดประตูห้องกำลังจะเก้าเท้าเดินแต่สายตาดันมองไม่เห็นดอกกุหลาบสีขาวช่อโตวางอยู่ตรงพื้นหน้าประตูสะก่อน แต่ฉันก็ไม่แปลกใจอะไรไม่ต้องเดาให้ยากก็รู้ว่าใครเป็นคนเอามาวางไว้ ฉันเลือกจะเดินเลี่ยงทำเมินไม่สนใจกุหลาบช่อนั้น ก่อนจะเดินไปนั่งดูทีวีตรงโซฟาตัวใหญ่ “สาบานว่าเธอมองไม่เห็นกุหลาบช่อนั้น !!” เสียงของคุณโชนดังขึ้นจากทางด้านหลังของฉัน เขาพูดพรางเดินมาหยุดตรงหน้าฉันพร้อมกับมองฉันแบบไ