All Chapters of Mr. Saltzman Rejected Wife: Chapter 61 - Chapter 70

Natapos ang isang linggo paghahanda namin ni Ales at ngayon mismo ang araw na pupunta ako kay Judie. He texted me the address and I did not bother to respond to his text messages so he called me that night, nagging about why I did not text back. I just told him that I am busy but I received his text and will go there today. Galit na galit dahil hindi lang talaga ako nag-reply.Nang makarating ako sa harap ng malaking building, inayos ko ang aking suot na damit. Huminga ako nang malalim at pumasok na, lumapit ako sa information desk. “Good day, I have an appointment with Mr. Judiel Marco Sanrazo,”I said and smiled to him. He looked at me head to toe, na para bang kinikilala ako. “You must be, Lucille Santos he mentioned?” he asked and I nodded with a smile. “This way, Ma’am.” He pointed the right way patungko sa elevator. “Thank you, kaya ko na ito.” Tanggi ko sa kanya dahil balak pa yata akong ihatid hanggang sa opisina ni Judiel. He nodded and bid a goodbye.Ako lang mag-isa sa ele

Habang tahimik kaming naglalakd sa hallway papunta sa kwarto namin, napahinto ako saglit at napasapo sa noo nang maalalang sinabi ko pala sa kanya na sa isang kwarto lang kami. Hindi ko na maintindihan ang sarili ko, plano ko namang mapalapit sa kanya pero bigla yatang nagbago nang hinalikan niya ako kanina. Kaagad akong lumapit sa kanya nang akma niyang bubuksan ang room unit ko. “Sir, saglit lang po.” Huminto siya sa pagtawag ko sa kanya, tiningnan niya ako nang nagtataka. “Why?” he asked, tumingin ako sa hawak nitong susi sa kwarto ko. “Oh, don’t worry. I won’t sleep here, I will stay in my room.” I bit my lower lip. Nakaramdam kaya siya na biglang ayaw ko? “Here you go, good night. Wear presentable tomorro,” he added. Tumango na lang ako at naunang pumasok sa kwarto ko. “Good night,” he said in a low voice. I did not respond to him. Hinayaan ko na lang siyang isarado ang pinto. Naikuyom ko ang aking mga kamo at napasigaw nang mariin dahil sa inis ko sa sarili ko. “Ito ang gusto

Habang nag-uusap sila, nasa gilid lang ako ni Judiel, kumakain ng tahimik pero hindi ako makakain nang maayos dahil nakahawak si Judiel sa lap ko. Pilit ko itong inaalis pero pilit niya rin binabalik kaya hanggang sa hinayaan ko na lang. Nagsitayuan na sila at tumayo na rin ako kasabay si Judiel para magpaalam sa mga ka-meeting niya, nang mawala silang lahat tumingin ako kay Judiel na ngayon ay nakatingin na rin sa akin. “Bakit?” nahihiya kong tanong. Imbis na sagutin ako, tumalikod siya na mas lalong ikinataka ko. Ano ba talagang problema ng isang iyon?And can someone remind me kung paano ulit ako naging girlfriend niya kasi parang hindi pa rin makatarungan sa akin ang paraan na naging dahilan ng pagkakaroon namin ng relasyon sa isa’t isa. May nangyari lang naman sa amin isang gabi pero kasintahan niya na kaagad ako? Baliw yata ang isang iyon.“Saan na tayo sa susunod?” tanong ko nang makalapit ako sa kanya, he looked at me in a serious eyes.“We’re going to buy things for your fa

Umatras ako nang maramdamang kinabahan sa ginawa niya, umiwas ako ng tingin at naglakad patungo sa lamesa niya para ayusin ang mga naroon kahit hindi naman makalat. Bakit ba masyado siyang clingy sa akin? Dapat masama ang ugali niya sa akin. Kung ano-ano na tuloy naiisip ko, baka kilala niya na ako. I need to be careful next time with him, hindi pa puwedeng makilala niya kung sino ako, masyado pang maaga at baka masira lang ang lahat ng pinaghirapan ko.“You have a meeting with some executive and investors tomorrow. Gusto ka rin makausap ng may-ari ng Lioven Modeling Agency.” Sinasabi ko iyon habang hindi nakatingin sa kanya. Pakiramdam ko wala na akong mukhang ihaharap sa kanya, hindi ko naman iniisip na ganito siya kabilis na dapat ako ang gumagawa.Or maybe, it’s a good thing he came first before me para hindi na rin mahirap sa akin. Tumingin ako sa kanya nang makita kong lumapit siya. “Bakit?” tanong ko sa kanya, napakunot naman ang noo ko dahil sa pagngiti niya sa akin. “What’s w

After I heard those words from Alessandra, hindi ako nakapagsalita dahil aaminin kong totoo naman ang sinabi niya. Pero kahit ganoon, hindi ko pa rin maramdaman ang sinasabi nilang pakiramdam dahil iba ang pinapairal ko at ayos lang sa akin iyon, para sa akin walang problema ang nararamdaman ko. Galit sa mga taong nagkasala sa akin. Wala silang karapatang sumaya habang ang magulang ko ay hindi pa rin nakakamit ang hustisya. Kung itinago nila lahat at ginamitan ng pera kaya hindi ito tinatrabaho ng mga nasa batas, pwes ako ang gagawa.“Mauuna na ako,” paalam ko sa kanya at saka lumabas na sa kotse. I heaved a sigh before walking away from her and her car. Narinig ko na rin ang pag-alis niya kaya tumingin na lang ako sa building kung nasaan si Judiel. Unang punta ko pa lang dito pero alam ko na kung saan siya at ang unit niya pero kailangan ko pa rin magtanong sa information area. “A guest for Judiel Marco Sanrazo,” I requested to a lady. Tumingin siya sa akin na para bang nagtataka ku