All Chapters of อนุชายาบรรณาการ: Chapter 61 - Chapter 70

89 Chapters

ตอนที่61.จะจริงหรือเท็จ

สภาพของตงเหมยไม่แตกต่างอะไรจากขอทาน เสื้อผ้าคร่ำคร่าเก่าขาดไม่น่าจะป้องกันอากาศอันหนาวเหน็บได้ หน้าตาของนางสกปรกมอมแมม ไม่เหลือเค้าความจิ้มลิ้มพริ้มเพราของกาลก่อน...นางสั่นสะท้านทั้งๆ ที่ยังสลบไสล “ช่วยพยุงนางเข้าไปในเรือนก่อน” จ้าวชิงเฟิงสั่ง บ่าวสตรีร่างใหญ่สองนางตั้งท่าจะเข้าไปช่วยพยุงตงเหมย ปากก็ถามว่า “ให้พาไปห้องไหนเจ้าคะ? พระชายา” แต่เสียงที่ตอบมา กลับเป็นเสียงของชินอ๋อง “ห้องเก็บฟืน...เอาเสื้อนวมกันหนาวให้นางตัวหนึ่ง รอนางฟื้น ให้ข้าว ให้น้ำ ให้เงินขวัญถุง แล้วก็ให้นางจากไป” “เจ้าค่ะ” บ่าวสตรีทั้งสองรับคำ แล้วรีบทำตามคำสั่ง ชินอ๋องเข้ามาโอบกอดร่างในชุดคลุมเสื้อขนสุนัขจิ้งจอกเงิน แล้วรั้งตัวพาเข้าเรือนไป “นางอาจจะเจ็บป่วยอยู่ก็ได้?” จ้าวชิงเฟิงเอ่ยเสียงเบา “เดี๋ยวพวกบ่าวก็จัดการช่วยเหลือนางเอง” ชินอ๋องตอบเสียงเรียบๆ แล้วเปลี่ยนเรื่องว่า “ข้ามีของขวัญให้เจ้า ฟูเหริน” “.....” ชินอ๋องหยิบถุงสีแดงปักลายดอกไม้จากอกเสื้อใบหนึ่งให้แก่จ้าวชิงเฟิง พลางคะยั้นคะยอว่า “เปิดดูสิ” จ้
last updateLast Updated : 2025-01-22
Read more

ตอนที่62. สองหมื่นตำลึงทอง

“เจ้าค่ะ พระชายา” หญิงสาวชุดม่วงตอบคำ ยอบกายคารวะอย่างอ่อนช้อย “แล้วเจ้ามาที่เมืองหลวงเป่ยได้อย่างไร?” จ้าวชิงเฟิงถามต่อ “ข้าน้อยถูกท่านอำมาตย์ฉินซื้อตัวมาจากหอสุราจุ้ยเซียนเจ้าค่ะ” “ใช่แล้ว...พระชายา” อำมาตย์ฉินที่หน้าแหลมปากยื่นราวกับหนูตัวใหญ่กล่าวพลางหัวเราะแหะๆ “ข้าน้อยเสียเงินซื้อนางตั้งหมื่นตำลึงทองเชียวขอรับ” “เช่นนั้น...ข้าให้ท่านสองหมื่นตำลึงทอง” พอจ้าวชิงเฟิงกล่าวออกไป...เสียงฮือฮาก็ดังระงมทั้งห้องจัดเลี้ยง “ฟูเหริน” ชินอ๋องเรียกเสียงเรียบๆ จ้าวชิงเฟิงหันมามองชินอ๋อง พลางกล่าวเสียงเบา “ท่านอ๋อง ท่านบอกข้าว่าให้ใช้จ่ายตามใจชอบมิใช่หรือ?” “อืม...” ชินอ๋องยอมรับว่าใช่ แต่ใช้มาซื้อสาวสวยแบบนี้ มันออกจะ... “นี่...” อำมาตย์หน้าตาเหมือนหนูทำสีหน้าลำบากใจ มองเซียงเซียงด้วยสายตาเสียดาย “พระชายาทำให้ข้าน้อยลำบากใจ” “ลำบากใจอย่างไร?” ชินอ๋องเป็นคนเอ่ยปากถาม “คือว่า...พระชายาจะอย่างไรก็เป็นบุรุษ มาซื้อสตรีสาวสวยเช่นนี้ ออกจะ...” อำมาตย์หน้ามุสิกทำตาลอกแลก
last updateLast Updated : 2025-01-22
Read more

ตอนที่63.ขณะเดียวกัน..

“อ๊า...อาาา...” เสียงครางแผ่วหวานรัญจวนของจ้าวชิงเฟิง ทำให้ชินอ๋องยิ่งฮึกเหิม... ทันใด...มีรังสีสังหารพุ่งตรงมา ร่างในชุดดำโพกปิดหน้ามิดชิดทะลุหลังคาลงมาพร้อมดาบยาวเงาวับ ฟันฉับรุนแรงลงบนร่างเปลือยเปล่าสองร่างที่เกาะเกี่ยวกันอยู่บนเตียงนอน ชินอ๋องกอดจ้าวชิงเฟิงกลิ้งหลบ ฉับๆๆ...เงาดาบฟันพลาดลงที่นอนขาดกระจุยไปตามติด ชินอ๋องดีดตัวกระโดดหลบดาบ ใช้มือหนึ่งกอดร่างเปลือยเปล่าของจ้าวชิงเฟิงเอาไว้ อีกมือจู่โจมคอหอยของนักฆ่าชุดดำ กร็อบ ! เสียงกระดูกลำคอแตก เลือดสีแดงฉานพุ่งออกจากบาดแผล ขณะเดียวกัน...ดาบยาวคมกริบอีกสามเล่มก็จู่โจมเข้าใส่ เคล้ง ! เคล้ง ! เคล้ง ! องครักษ์ลับที่พุ่งเข้ามาทั้งทางประตูและหน้าต่าง เข้ามาสกัดขวาง เกิดการต่อสู้ชุลมุน ชินอ๋องใช้เวลาเพียงชั่วพริบตา ดึงผ้าม่านมาห่อร่างจ้าวชิงเฟิงเอาไว้ และครู่ต่อมา...นักฆ่าอีกสามคนก็กลายเป็นซากศพ คนหนึ่งถูกกระบี่แทงทะลุหัวใจ ส่วนอีกสองคนฆ่าตัวตายเพราะงานล้มเหลว ชินอ๋องยังคงยืนตระหง่านทั้งที่เปลือยเปล่า เอ่ยตำหนิเสียงต่ำว่า
last updateLast Updated : 2025-01-22
Read more

ตอนที่64. เรือนรับรอง

ลู่ซีแต่งกายอย่างสตรีที่มีสามีแล้ว นางสวมใส่ชุดเสื้อผ้าสีฟ้าสดใส “ซีซี...แม่นางลู่” เสียงของจ้าวชิงเฟิงเหมือนสายลมล่องลอย ชินอ๋องเข้าใกล้จนชิดร่างบอบบางเอามือโอบเขาเอาไว้แสดงความเป็นเจ้าของ ลู่ซีค่อยได้สติ ยอบกายถอนสายบัวต่อชินอ๋อง “คารวะชินอ๋องเจ้าค่ะ” แล้วยอบกายถอนสายบัวต่อจ้าวชิงเฟิง “คารวะพระชายาเจ้าค่ะ” “ไม่ต้องมากพิธี ฟูเหรินหานลู่ซื่อ(ภรรยาของคนแซ่หานมาจากตระกูลลู่)” ซึ่งเป็นการบอกต่อจ้าวชิงเฟิงกลายๆ ว่า อีกฝ่ายได้แต่งงานแล้ว “ซีซี ทำไมเจ้าไม่รอข้า?” เสียงชายหนุ่มร้องเรียกไม่ไกลนัก แล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งมาใกล้นาง จึงเห็นคนที่ยืนสนทนากับนางอีกสอง หานอวี้รีบประสานมือน้อมคำนับ “คารวะชินอ๋องและพระชายาขอรับ” “เจ้าสบายดี?” “ด้วยบารมีของชินอ๋องและพระชายา ข้าน้อยสบายดีขอรับ” “เจ้ากับภรรยามาเดินเที่ยวชมโคมไฟหรือ?” “ขอรับ...ซีซีคิดถึงบ้าน ข้าน้อยจึงพานางมาเยี่ยมบ้าน โชคดีที่อำเภอสุ่ยไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่นัก มิเช่นนั้นถ้าการเดินทางลำบาก ข้าคงมิกล้
last updateLast Updated : 2025-01-22
Read more

ตอนที่65. ตามลำพัง

ที่ห้องนอน... จ้าวชิงเฟิงให้เสี่ยวหง เสี่ยวชุ่ย และเสี่ยวหยวนจื่อ ออกไปจากห้อง เหลือไว้เพียงจางจงคนเดียว เมื่ออยู่กันตามลำพัง...จ้าวชิงเฟิงก็เอาตั๋วเงินยี่สิบใบยื่นส่งให้จางจง จางจงไม่รับไปในทันที แต่ถามว่า “พระชายา...นี่อะไรขอรับ?” “ตั๋วเงินยี่สิบใบ ใบละห้าหมื่นตำลึงทอง รวมทั้งหมดหนึ่งล้านตำลึงทอง...ข้าให้เจ้า เจ้าเอาไปซื้อบ้าน ซื้อคนรับใช้ และซื้อลูกชายสักคน แล้วไปอยู่ในที่ที่ท่านอ๋องไม่รู้ และไม่ต้องติดต่อหรือส่งข่าวมาให้ข้ารู้ด้วย” จ้าวชิงเฟิงเอ่ยเสียงเรียบๆ “เจ้าไปใช้ชีวิตที่มีความสุข และมีอิสระเถอะ!” “พระชายา...ท่านไม่ต้องการบ่าวแล้วหรือขอรับ?” จางจงน้ำตาไหลนองหน้า “ในชีวิตนี้ คนที่ข้าเป็นห่วงมากที่สุดก็คือเจ้า...จางจง” จ้าวชิงเฟิงกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง ........... “ข้าน้อยขอร้องท่านอ๋อง...” ตู้เสียงกล่าว เมื่อไม่มีคนอื่น นอกจากเขากับชินอ๋องอยู่ในห้องรับรองเพียงลำพัง “โปรดช่วยถวายฎีกาขอให้ฝ่าบาทปล่อยตัวบุตรสาวคนโตของข้าน้อยด้วย” “ท่านใช้สิ่งใดมาขอร้องข้าล่ะ?” ชินอ
last updateLast Updated : 2025-01-22
Read more

ตอนที่66. ให้นางเข้ามา

“ฟูเหรินพูดอะไรกับเจ้าบ้าง...จงบอกข้ามาให้หมด” ชินอ๋องสั่ง จางจงจึงเล่าเรื่องที่สนทนากับจ้าวชิงเฟิงให้ชินอ๋องฟังอย่างละเอียด ก่อนจะเสริมท้ายว่า “บ่าวไม่ต้องการเงิน บ่าวไม่ต้องการอิสระ บ่าวไม่ต้องการสร้างครอบครัว บ่าวเพียงต้องการอยู่รับใช้พระชายาเท่านั้น” “ข้าก็ไม่ต้องการให้เจ้าไปจากฟูเหริน” ชินอ๋องเอ่ย “เพราะถ้าไม่มีเจ้าซึ่งเขาถือว่าเป็นญาติสนิทเพียงคนเดียว เขาจะไร้ที่พึ่งพิงทางใจ ข้า...” หยุดถอนหายใจเฮือก “เกรงว่า เขาจะคิดสั้น!” “หา...” จางจงอุทาน สีหน้าตกใจ “แล้ว...นี่...นี่บ่าวจะทำอย่างไรดี!” สังเกตดูจากปฏิกิริยาของจางจง...ชินอ๋องได้แต่เอ่ยตรงๆ ว่า “ดูท่า...ไม่เพียงแต่ฟูเหรินนับเจ้าเป็นญาติเพียงคนเดียว เจ้าเองก็นับฟูเหรินเป็นญาติเพียงคนเดียวเช่นกัน” “บ่าวมิกล้าขอรับ...พระชายาสูงส่ง ส่วนบ่าวต่ำต้อย เพียงแต่บ่าวภักดีต่อพระชายามากกว่าชีวิตของตนเอง” “จะรักเหมือนบุตร หรือจะภักดีเป็นนาย ก็เป็นเช่นเดียวกัน สำหรับเจ้ากับฟูเหริน...เจ้าคือที่พึ่งทางใจของเขา และเขาก็คือที่พึ่งทางใจของเจ้า ดังนั้นพวกเจ้าจะแยกจากกันมิได้...
last updateLast Updated : 2025-01-24
Read more

ตอนที่67.หลอกลวง ?

“จางจง...” เสียงจ้าวชิงเฟิงสั่นสะท้าน แล้วหันไปมองชินอ๋องด้วยนัยน์ตาเคืองขุ่น “ท่านอ๋อง ท่านทำอะไรเขา?” “เขาลอบออกไปข้างนอกยามค่ำมืดดึกดื่น พกเงินไปด้วยจำนวนมาก ถามอะไรก็ไม่ตอบ จึงถูกโบย” ชินอ๋องกล่าวเสียงเรียบๆ “เงินนั่นข้าเป็นคนให้เขาเอง” จ้าวชิงเฟิงเอ่ยแล้วจะลุกไปดูบ่าวคนสนิท แต่ถูกชินอ๋องคว้าแขนดึงเอาไว้ จนต้องนั่งอยู่กับที่ “แล้วทำไมต้องลอบออกไปดึกๆ ดื่นๆ?” จ้าวชิงเฟิงเม้มปากแน่น ก่อนจะเอ่ยเสียงดังว่า “ข้าเป็นคนให้เขาหนีไปเอง” “ทำไมต้องหนี...อยู่กับข้าไม่ดีตรงไหน?” ชินอ๋องเริ่มมีโมโห จับแขนอีกฝ่ายแน่นขึ้น จนจ้าวชิงเฟิงรู้สึกเจ็บ แต่ขบริมฝีปากเอาไว้ ไม่ยอมส่งเสียงร้อง “ฟูเหริน...เจ้าจะทำอะไรกันแน่?” “ถ้าข้ามั่นใจว่าจางจงปลอดภัยแล้ว ข้าเองก็จะหนีไป” ประโยคนี้เหมือนแตะถูกเกล็ดย้อนของมังกร(คนจีนเชื่อว่ามังกรมีเกล็ดย้อนอยู่เกล็ดหนึ่ง เป็นจุดที่ถ้าใครไปแตะถูก จะทำให้มังกรพิโรธ)...ชินอ๋องเกรี้ยวโกรธจนสั่งเสียงดังว่า “โบยบ่าวรับใช้ของฟูเหรินทั้งสี่คนเดี๋ยวนี้” “หยุด...” จ้าวชิงเฟิงตะเบ
last updateLast Updated : 2025-01-24
Read more

ตอนที่68.อีกแล้วหรือ?

“เจ็บมากหรือไม่?” จ้าวชิงเฟิงที่ครึ่งนั่งครึ่งนอนอยู่บนเตียงนอนเอ่ยถามจางจงเสียงเบา “ไม่ขอรับ” จางจงตอบ พลางมองเจ้านายที่ดวงหน้าซีดเซียว “ใส่ยาหรือยัง?” “ใส่แล้วขอรับ” “ข้าขอโทษ...เจ้าต้องมาเจ็บตัวเพราะข้าแท้ๆ” “พระชายาอย่ากล่าวเช่นนี้” จางจงมาคุกเข่าที่ข้างเตียง “ที่จริง...บ่าวรู้สึกดีใจที่ถูกท่านอ๋องจับได้...มิฉะนั้นแล้วยามนี้บ่าวคงเคว้งคว้าง ไม่รู้จะไปไหน ไม่รู้จะอยู่อย่างไร ยิ่งกว่านั้นจะต้องคิดถึงพระชายาจนคลุ้มคลั่งเป็นแน่...โปรดให้บ่าวอยู่ข้างๆ พระชายาเถิดขอรับ แม้ไม่รู้อนาคตจะเป็นอย่างไร บ่าวก็ไม่กังวล ขอเพียงยามนี้ เวลานี้ ได้อยู่รับใช้พระชายา บ่าวก็มีความสุขแล้ว...บ่าวเป็นเหมือนนกน้อยที่ถูกเลี้ยงอยู่ในกรงมาโดยตลอด ปล่อยบ่าวออกจากกรงไป บ่าวก็ไม่รู้ว่าจะอยู่อย่างไร...ข้างนอกกรงนั้นมีอันตรายมากมายรออยู่ ทั้งจากโจรผู้ร้าย ทั้งไม่มีคนรู้จัก” “ข้าลืมไปว่า...ข้างนอกก็อยู่ยากเช่นกัน!” จ้าวชิงเฟิงกล่าวอย่างปลงๆ “ช่างมันเถอะ...พวกเราสองคนก็อยู่ในกรงของชินอ๋องต่อไป จนกว่าจะตาย” “พระชายาเจ็บมากหรือไม่ขอรับ?” จางจงเปล
last updateLast Updated : 2025-01-24
Read more

ตอนที่69. ท่านพ่อตา

จุดประสงค์ของประมุขพรรคยาจกที่มาพบชินอ๋องระหว่างทาง ก่อนเข้าสู่เมืองหลวงต้าหนาน ก็เพื่อพาชินอ๋องและเซียงเซียงไปพบกับอาหลี ซึ่งยังรักษาตัวอยู่ที่บ้านหลังหนึ่งในชนบท จ้าวชิงเฟิงขอติดตามไปด้วย ซึ่งชินอ๋องก็ไม่ขัดใจ... อาหลีมีสภาพที่น่าสงสารมาก...หนุ่มน้อยวัยสิบเจ็ดขดตัวเป็นก้อนกลมอยู่มุมในสุดของเตียง ราวกับจะแทรกร่างเข้าไปหลบซ่อนอยู่ในผนังห้องเสียให้ได้ สีหน้าและแววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ปากก็พร่ำพูดแต่คำว่า “อย่าเข้ามาๆๆๆ...” “อาหลี” เซียงเซียงเรียกน้องชาย “นี่พี่เอง” พลางเดินเข้าไปใกล้ แต่อาหลียกมือขึ้นปัดป่าย พลางร่ำร้อง “กลัวแล้วๆๆๆ...” เซียงเซียงร้องไห้สะอึกสะอื้น ประมุขเฉินจึงเข้าไปสกัดจุดหลับของอาหลี แล้วจัดให้เขานอนราบบนเตียงดีๆ จ้าวชิงเฟิงถึงได้เห็นอาหลีชัดเจน...เขาหน้าตาสะสวยละม้ายเหมือนเซียงเซียงราวกับคนคนเดียวกัน! เซียงเซียงกุมมือน้องชายพลางร้องไห้พลาง “เพราะอย่างนี้แหละ ข้าถึงต้องไปลากตัวหมอเทวดามา” ประมุขเฉินกล่าวขึ้น หลวงจีนลืมชื่อเข้าไปตรวจดูอาการของอาหลีสักพัก ก็บอก
last updateLast Updated : 2025-01-24
Read more

ตอนที่70. หยกหงส์แดงชิ้นนั้น

อีกสามวันต่อมา... ฮ่องเต้จัดงานเลี้ยงต้อนรับการกลับเมืองหลวงต้าหนานของชินอ๋องกับพระชายาในพระราชวัง เป็นงานเลี้ยงที่มีเหล่าเสนาอำมาตย์ ข้าราชบริพาร ตลอดจนฝ่ายในเข้าร่วมงานด้วย พอชินอ๋องพาจ้าวชิงเฟิงเข้างานมา...สายตาทุกคู่ก็จับจ้องอยู่ที่พระชายา! เสียงซุบซิบลอบวิพากษ์วิจารณ์แผ่วเบาเกิดขึ้น “อายุเท่าไหร่นะ?” “ได้ยินว่าปีนี้อายุสิบแปด” “ข้าเคยมีอนุชายคนนึง แรกได้มาอายุสิบสาม ก็สนุกสมใจดี แต่พออายุมากขึ้น ก็หยาบกร้านจนไม่น่าพิสมัยแล้ว ข้าจึงไล่เขาไป” “อายุสิบแปด อีกไม่นานก็กลายเป็นหนุ่มเต็มตัว ถึงเวลานั้นชินอ๋องจะยังรักยังหลงหัวปักหัวปำอยู่อีกหรือไม่ก็ไม่รู้?” “ถึงเวลานั้นก็เวลานั้นสิ แต่เวลานี้ท่านดูสิ ช่างงดงามราวเทพเซียน หากได้ร่วมเตียงสักครั้งคงมีความสุขราวกับได้ขึ้นสวรรค์” “ได้ยินว่า วันที่ชินอ๋องพาพระชายากลับมานั้น ชาวบ้านชาวเมืองพากันมาเบียดเสียดกันเพื่อดูพระชายาเต็มไปหมด” “เป็นใครก็อยากเห็น บุรุษอะไรกัน ทำให้เจ้าบ่าวทิ้งเจ้าสาวไปกลางงานแต่ง” “ว่าก็ว่าเถอะ ถูกอ๋องห้าลักพาตัวไปอย่า
last updateLast Updated : 2025-01-24
Read more
PREV
1
...
456789
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status