บททั้งหมดของ อุ้มรักท่านประธาน: บทที่ 1 - บทที่ 10

“ใสซื่อจริงๆ พอใจ คืนนั้นฉันจำได้ทุกซอกทุกมุมของเธอนะพอใจ และฉันก็อยากได้อีกด้วยตอนนี้ เธอทำให้ฉันหลงรู้ไหม” มือใหญ่โยนซองสีขาวในมือทิ้งไปด้านหลังพร้อมนำมือมาลูบไล้แก้มนวลเนียนไล้มายังลำคอระหงที่หดห่อคอหนีมือใหญ่ตัวเอง “ยะ...อย่าทำอะไรบ้าๆ นะท่านประธาน วันนี้ฉันมาลาออกเพื่อไปหางานใหม่ทำ และถ้าจะเรียกฉันมาพบเพราะแบบนี้ดิฉันขอตัวค่ะ” เธอกัดฟันข่มความรู้สึกวาบหวิวไว้ในอกแล้วผลักเขาออกห่างเต็มแรง ร่างใหญ่ประธานหนุ่มกระเด็นไปตามแรงผลัก แต่ก็เด้งกลับมาอีกครั้งและครั้งนี้ก็ตวัดกอดเอวเล็กคอดรั้งเข้าปะทะร่างหนาตัวเองแทน ว้าย! มือน้อยดันอกหนาไว้ทันทีด้วยกลัวว่าสองเต้าจะบดเบียดกับหน้าอกแกร่งของท่านประธานหนุ่ม หึหึ “อย่าพยายามเลยทูนหัว ยังไงซะร่างกายนี้ก็เคยเป็นของผมมาแล้วครั้งหนึ่ง และจะมีอีกครั้งจะเป็นไรว่าไหมพอใจ อ่ะ อื้อ”สุดประโยคปากหนาอุ่นร้อนก็โน้มลงไปบดจูบปากอวบอิ่มสีระเรื่อที่กำลังจะขยับเอ่ยตอบโต้ตัวเองทันที มือใหญ่ที่กอดเอวเล็กอีกข้างผละออกมาจับบังคับคางเล็กให้แหงนเงยรองรับจูบเร่าร้อนของตัวเอง อาชาสอดแทรกเรียวลิ้นอุ่นร้อนเข้าไปในโพรงปากเล็กควานก

พั่บ! พั่บ! พั่บ!“อือ ร้อน พอใจไม่ไหวแล้วท่านประธาน อ่า ไม่ไหวแล้ว อ่ะ อ่อย อื้อ”“โอว์ ฉันก็ไม่ไหวแล้วเมียจ๋า อ่า ดีเหลือเกิน เธอตอดรัดฉันแรงมากพอใจ อ่า พอใจเสียวเหลือเกินทูนหัว อ่า เสียว โอว์”ความงามของพอใจกำลังตอดรัดเขาหนักหน่วง เขาสอดเร่าเอวซอยถี่และเพียงเวลาไม่นานความสุขก็มาโอบกอดเขาและเธอพร้อมกัน เมื่อต่างฝ่ายต่างกระตุกเกร็งปล่อยน้ำแห่งความสุขของตัวเองออกมาพร้อมกันพร้อมกับที่เขากอดเธอแน่นหยุดเคลื่อนไหวเอวหนา“โอว์ เก่งมากทูนหัว อ่า”“อ่ะ พะ...พอแล้วพอใจเหนื่อย อ่า” เธอซบหน้าฟุบไปกับอกแกร่งอย่างอ่อนแรงตอนนี้ เธอเหนื่อยกว่าไปวิ่งรอบสนามเสียอีกตอนนี้“ชูว์ เหนื่อยก็พักเถอะ เรายังมีต่ออีกคืนนี้ทูนหัว” เขากดหัวเธอซบเข้าหาอกตัวเองพร้อมถอดถอนแก่นกายร้อนออกมาจากความเป็นสาวเธอ“อ่ะ อื้อ” เธอครางกระเส่าเมื่อเขาถอดถอนตัวจากร่างทำให้เกิดการเสียดสีจนเผลอจิกเล็บยาวๆ ไปกับแผ่นหลังหนาของบุรุษ“อ่า คืนนี้ต่อกัน ตอนนี้ไปกินข้าวกันเถอะ หรือจะสั่งมากินที่ห้องทูนหัว” เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“ไม่มีคืนนี้หรืออะไรทั้งนั้น ดิฉันจะกลับ ก็บอกแล้วไงว่าลาออก” เมื่อสติเริ่มกับมาเจ้าหล่อนเริ่มพยศอีกครั

เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าทุกอย่างเรียบร้อยและฝากเพื่อนปล่อยเช่าคอนโดตัวเองในอินเตอร์เน็ตเรียบร้อยแล้วเช่นกัน ทุกอย่างเรียบร้อยเพราะอยากกลับบ้านเร็วๆ อยากหนีไปเร็วๆ เมื่อจัดการทุกอย่างได้เร็วกว่าที่คิดก็หกโมงเย็นชั่งใจอยู่นานว่าจะกลับเลยหรือรอกลับพรุ่งนี้แต่แล้วก็ไม่อยากรอด้วยกลัวว่าอาชาจะมาหาตัวเองในคืนนี้เหมือนที่เขาบอกจึงลากกระเป๋าเดินทางลงมาลานจอดรถ เพื่อจะจากไปพร้อมกับที่มีรถแล่นมาจอดเทียบข้างๆ เธอหันไปมองก็ถึงกับปล่อยมือที่กำลังจะเปิดประตูรถทันที “จะหนีไปไหน” อาชารีบจอดรถดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูลงมาถามพร้อมกระชากดึงกระเป๋าเดินทางในมือเธอมาถือไว้ทันที “กลับบ้าน” พอใจตอบสั้นๆ แล้วยื่นมือไปหมายจะแย่งกระเป๋าเดินทางตัวเองกลับมา “งั้นก็ไปด้วยกัน บ้านเธอคือบ้านฉันเท่านั้นทูนหัว บอกแล้วไงว่าเธอเป็นเมียฉันพอใจ” พูดจบก็กระชากดึงร่างเล็กเข้ามาปะทะอกแกร่งตัวเองแล้วก็ปล่อยมือจากกระเป๋าเดินทางมารั้งท้ายทอยเธอให้แหงนเงยขึ้นแล้วบดกระแทกจูบปากอวบอิ่มแสนหวานของคนดื้อทันที “อ่ะ อื้อ” มือเล็กทุบตีอกแกร่งคนตัวโตพร้อมกับพยายามบิดเบือนหน้าหนีแต่ก็ยากเหลือเกินเมื่อแรงเขาเ

ยืนถกเถียงฉุดกระชากกันไปมาอยู่นานแต่สุดท้ายแล้วพอใจก็ไปไหนไม่รอด เธอถูกเขายกอุ้มขึ้นมายังห้องนอนใหญ่ของเขาพร้อมกับที่เขาโยนเธอไปกับเตียงนุ่มแล้วตามด้วยตัวเขาเคลื่อนไหวรวดเร็วมาคร่อมทับกดร่างเธอไว้กับเตียงด้วยกลัวว่าเธอจะกระโดดหนีจากเตียง “อื้อ คุณมันละ...” ท้ายประโยคกลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อปากหนาทาบทับบดกระแทกเอาแต่ใจ ข้อมือเล็กทั้งสองถูกกดทับไว้ข้างลำตัวด้วยมือหนาของประธานหนุ่มจึงดิ้นหนีหรือผลักดันเขาออกห่างไม่ได้ในตอนนี้ “อ่า อื้อ” เสียงคางอู้อี้ดังลอดออกมาจากริมฝีปากของทั้งคู่ แม้ว่าตอนนี้พอใจจะไม่ยอมให้เขาจูบแต่ก็ใช่ปัญหาไม่ เพราะเขารู้ดีว่าอีกไม่นานหล่อนจะอ่อนระทวยและสมยอมเอง เหมือนตอนนี้ที่ร่างกายของพอใจกำลังบิดกายดิ้นถอยหนี แต่ยิ่งดิ้นสองเต้าที่มีเสื้อผ้าขวางกั้นอยู่ตอนนี้ยิ่งแอ่นเด้งเร่าเสียดสีหน้าอกแข็งแรงของเขา “อ่า อืม” เรียวลิ้นอุ่นร้อนของอาชาสอดเร่าเข้าไปในโพรงปากเล็กไล่ต้อนเรียวลิ้นเล็กจนจนมุมก่อนจะตวัดเกี่ยวรัดคลึงลิ้นน้อยของคนพยศไว้กับลิ้นหนาตัวเอง ส่วนมือทั้งสองที่กดทับข้อมือเล็กไว้ข้างลำตัวก็เคลื่อนมากดหัวไหล่เล็กแล้วเคลื่อนมากอบกุมขยุมขยำสองเต้

สมานและภรรยาเดินทางมาถึงกรุงเทพฯ ตั้งแต่เช้า คือตั้งใจจะมารับลูกสาวกลับบ้านด้วยกันเพราะพอใจโทรไปบอกว่าจะย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านช่วยงานบัญชีที่โรงงานน้ำแข็งของครอบครัว แต่พอมาถึงกลับติดต่อลูกสาวไม่ได้ และถามนิติบุคคลก็บอกว่าลูกสาวได้ประกาศให้เช่าห้องไปแล้วตอนนี้       สมานพาพริ้งพราวภรรยาที่รักแวะมาหาเพื่อนรักที่บ้านหลังใหญ่ในเช้าวันนี้ ตอนแรกว่าจะไปเช่าโรงแรมอยู่แต่คิดไปคิดมาว่าตัวเองมีเพื่อนอยู่กรุงเทพฯ จึงได้มาหาเพื่อขอค้างที่บ้านสองสามวันระหว่างรอติดต่อลูกสาวสุดที่รักของตัวเองได้       “เอ้า! ไปไงมาไงถึงได้มาหากูไอ้สมาน” ทันทีที่เด็กรับใช้ไปตามเขาที่กำลังดูคนสวนลงดินปลูกดาวเรืองก็รีบมาทันที และเพราะเด็กรับใช้บอกแค่ว่ามีคนมาหาตน       “ก็ไม่ไงมาไงหรอก ตั้งใจจะมารับพอใจกลับบ้านแต่มาถึงก็ไม่อยู่แล้ว ติดต่อก็ไม่ได้สงสัยไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เขาแน่นอน เพราะลูกคนนี้ชอบไปเที่ยวแล้วไม่บอกบ่อยๆ” สมานตอบเพื่อนรัก