เข้าสู่ระบบแชร์
ช่วยฉันด้วยค่ะ 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-09 13:30:35เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าทุกอย่างเรียบร้อยและฝากเพื่อนปล่อยเช่าคอนโดตัวเองในอินเตอร์เน็ตเรียบร้อยแล้วเช่นกัน ทุกอย่างเรียบร้อยเพราะอยากกลับบ้านเร็วๆ อยากหนีไปเร็วๆ เมื่อจัดการทุกอย่างได้เร็วกว่าที่คิดก็หกโมงเย็นชั่งใจอยู่นานว่าจะกลับเลยหรือรอกลับพรุ่งนี้แต่แล้วก็ไม่อยากรอด้วยกลัวว่าอาชาจะมาหาตัวเองในคืนนี้เหมือนที่เขาบอกจึงลากกระเป๋าเดินทางลงมาลานจอดรถ เพื่อจะจากไปพร้อมกับที่มีรถแล่นมาจอดเทียบข้างๆ เธอหันไปมองก็ถึงกับปล่อยมือที่กำลังจะเปิดประตูรถทันที
“จะหนีไปไหน” อาชารีบจอดรถดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูลงมาถามพร้อมกระชากดึงกระเป๋าเดินทางในมือเธอมาถือไว้ทันที
“กลับบ้าน” พอใจตอบสั้นๆ แล้วยื่นมือไปหมายจะแย่งกระเป๋าเดินทางตัวเองกลับมา
“งั้นก็ไปด้วยกัน บ้านเธอคือบ้านฉันเท่านั้นทูนหัว บอกแล้วไงว่าเธอเป็นเมียฉันพอใจ” พูดจบก็กระชากดึงร่างเล็กเข้ามาปะทะอกแกร่งตัวเองแล้วก็ปล่อยมือจากกระเป๋าเดินทางมารั้งท้ายทอยเธอให้แหงนเงยขึ้นแล้วบดกระแทกจูบปากอวบอิ่มแสนหวานของคนดื้อทันที
“อ่ะ อื้อ” มือเล็กทุบตีอกแกร่งคนตัวโตพร้อมกับพยายามบิดเบือนหน้าหนีแต่ก็ยากเหลือเกินเมื่อแรงเขาเยอะกว่า
“อ่า เห็นไหมเธอคือของฉันพอใจ ไปกับฉัน” อาชาถอนจูบออกมาเอ่ยย้ำให้คนดื้อจำใส่ใจว่าเขาคือใครและหล่อนคือใครก่อนจะดึงลากเดินเธอไปทางฝั่งนั่งข้างคนขับแล้วเปิดประตูยัดเธอเข้าไปและเปิดประตูหลังโยนกระเป๋าเดินทางเธอตามไปด้วย
“อย่าคิดแม้แต่จะหนี ฉันรู้ว่าบ้านเธออยู่ไหนฉันตามถึงที่แน่” เขาขู่หล่อนเมื่อเห็นว่าเธอทำท่าจะเปิดประตูรถหนี และมันได้ผลเมื่อเธอนั่งนิ่งและบอกเขาว่า...
“งั้นก็ล็อกรถให้ฉันด้วยค่ะ” ส่งยื่นกุญแจรถของตัวเองในมือให้ชายหนุ่ม
“ได้สิ” รับมาแล้วกดล็อกให้เธอแล้วเก็บไว้เอง เธอกดล็อกรถเองก็ได้แล้วทำไมต้องให้เขากดให้ล่ะแต่ก็ดีเหมือนกันตอนนี้พอใจหนีไปไหนไม่ได้แล้ว เขาเดินยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วเดินอ้อมมาทางฝั่งคนขับขึ้นรถแล้วติดเครื่องยนต์ออกไปทันที
ตลอดทางที่นั่งรถมาพอใจเงียบมองทางมาตลอด ส่วนอาชาก็ใช้หางตามองดูหน้าคนตัวเล็กที่บังคับมาตลอด รอให้เธอเปิดปากพูดกับตัวเอง แต่หล่อนก็เอาแต่เงียบไม่ยอมปริปากจนเขาอึดอัดทนไม่ไหวเปิดปากคุยก่อน
“ไม่คิดจะถามเหรอว่าฉันจะพาไปไหน?” เขาถามเธอเสียงเข้ม
“ไม่ค่ะ” เธอตอบกลับสั้นๆ
“ว่าง่ายดีนี่ แล้วเมื่อกี้จะหนีไปไหน” เขาถามเธอ
“ไม่ได้หนีแค่จะกลับบ้าน”
“แล้วงานล่ะ”
“ลาออกแล้ว”
“แต่ฉันยังไม่อนุมัติเลยนะทูนหัว”
“ไม่อนุมัติก็จะออก ฉันไม่อยากทำงานกับท่านประธานแล้ว”
“อือ ฉันก็ไม่ได้อยากให้เธอทำงานใช้สมองแล้วตอนนี้ ฉันอยากให้เธอใช้ร่างกายทำงานมากกว่าทูนหัว” เอ่ยจบก็หันมายิ้มมุมปากให้เธอ
“ทำไมคุณยังไม่ปล่อยฉันไปคุณอาชา ปล่อยฉันไปเถอะ ตอนนี้ฉันไม่มีอะไรเหลือแล้ว ความสาวของฉันมันหมดค่าไปแล้วตอนนี้ และเลิกทำกับฉันแบบนี้เถอะ คุณมีผู้หญิงมากมายที่รอให้คุณไปหา แล้วทำไมถึงมาวุ่นวายกับฉัน”
“นั่นสินะ ฉันก็งงเหมือนกัน เราทำงานด้วยกันมาตั้งนานก็เกือบปี ทำไมฉันถึงมาสนใจเธอตอนนี้ อาจเพราะเธอสวยก็ได้พอใจ อีกอย่างอย่าลืมสิเธอเมาแล้วยั่วฉันเอง และฉันก็ติดใจ เธอควรดีใจที่ฉันต้องการฉันซ้ำๆ นะทูนหัว”
“ฉันควรดีใจเหรอคะที่คุณต้องการฉันซ้ำๆ แต่ขอโทษฉันไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้นของคุณที่ต้องการคุณ ฉันไม่ใช่พวกหล่อน”
“งั้นจะเอาเงินเท่าไหร่ว่ามา อยู่กับฉันจนกว่าฉันจะเบื่อ” เขาถามหล่อนกลับ
“สารเลว! คุณคิดว่าเงินคุณซื้อฉันได้รึไงท่านประธาน” เธอสวนกลับ
“ก็เงินฉันมีเยอะ ถ้างั้นเธออยากได้อะไรจากฉันเดี๋ยวฉันจะหาให้เอง แต่ตอนนี้อยู่กับฉันก่อน” เขาพูดพร้อมกับมองถนนที่บังคับรถหรูมา ตอนนี้ใกล้ถึงบ้านเขาแล้ว และอาชาเพิ่งรู้ว่าตัวเองขับรถพาเธอมาบ้าน แต่จะรู้อีกทีก็เลี้ยวเข้ามาในรั้วบ้านเสียแล้ว
“ให้ตายสิ ฉันพาเธอมาที่นี่ได้ยังไง” เขาพึมพำกับตัวเองแต่ก็จอดรถสนิทที่โรงจอดรถเมื่อได้เข้ามาแล้ว
“ลงไป เนี่ยบ้านฉัน” สั่งเสียงเข้มพร้อมกับดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูก้าวขายาวๆ ของตัวเองลงจากรถยนต์ลงมาเปิดกระชากประตูรถฝั่งของพอใจออกแล้วลากดึงเจ้าหล่อนลงมาโดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะปลดเข็มขัดนิรภัยหรือยัง
“ฉันเจ็บนะ! รอหน่อยไม่ได้รึไง แล้วพาฉันมาที่นี่ทำไมท่านประธาน” เธอตะโกนใส่หน้าเขาพร้อมปัดมือเขาออกจากมือตัวเองแล้วปลดเข็มขัดนิรภัยออกแล้วก้าวลงจากรถตามชายหนุ่มลงมา
“ก็ลีลาชักช้านี่” เขาตอบห้วนๆ พร้อมกับคว้ามือเล็กมาจับดึงลากเดินเข้าไปในบ้าน โดยใช้อีกมือผลักประตูรถปิดเต็มแรง
ปึก!
เสียงประตูรถกระแทกกันอย่างแรงทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร เท้าเล็กขืนจิกพื้นไม่ยอมเดินตามแรงฉุดลากของประธานหนุ่ม แต่ก็เหมือนทุกครั้งเธอแรงเท่ามดแต่เขาน่ะแรงเท้าช้าง พอใจถูกดึงลากเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ของคนตัวโต เธอร้องตะโกนขอความช่วยเหลือจากผู้คนในบ้าน
“ช่วยฉันด้วยค่ะ ช่วยฉันด้วยค่ะ”
เสียงร้องตะโกนขอความช่วยเหลือทำให้อดิรุจกับอุ่นเรือนที่กำลังชักชวนกันขึ้นไปนอนรีบลุกขึ้นเดินออกมาดูทันทีว่าใครกันมาร้องเรียกขอความช่วยเหลือในบ้านตัวเอง พอออกมาก็เห็นพ่อตัวดีของตัวเองฉุดกระชากลากถูกผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้เข้ามาในบ้าน แต่อดิรุจรู้จักดีเพราะเนี่ยคือพอใจลูกสาวของสมานเพื่อนรักของตน
บทที่เกี่ยวข้อง
อุ้มรักท่านประธาน ช่วยฉันด้วยค่ะ 3
“หนูพอใจ” อดิรุจเรียกชื่อหญิงสาวพร้อมสาวเท้าเดินเข้าไปหา ส่วนอาชาก็หยุดดึงลากคนตัวเล็กหันไปทางพ่อตัวเองด้วยความสงสัยว่าท่านรู้จักผู้ช่วยเลขาของตัวเองได้ยังไง ส่วนพอใจก็สะบัดมือออกจากอุ้งมือใหญ่แล้ววิ่งไปหาคุณลุงที่เป็นเพื่อนของพ่อตนเองทันที เธอจำท่านได้เพราะเมื่อต้นปีที่แล้วท่านยังไปหาพ่อเธอที่บ้านอยู่เลย “คุณลุงช่วยพอใจด้วยค่ะ” เธอวิ่งมาเกาะแขนผู้ใหญ่ ส่วนอดิรุจก็มองไปทางลูกชายที่ก้าวเดินยาวๆ ตามมากระชากเธอดึงกลับไปกอด ว้าย! “ปล่อยฉันนะ!” หล่อนดิ้นขัดขืนพร้อมทุบตีอกของเขาพร้อมหันหน้าไปขอความช่วยเหลือจากคุณลุงเพื่อนสนิทของผู้เป็นพ่อที่รักตนเอง “ไอ้ตัวดีปล่อยน้องเดี๋ยวนี้นะ แล้วมีอะไรถึงได้ทำแบบนี้หึ” อดิรุจตะโกนถามลูกชายพร้อมดึงพอใจออกจากอ้อมกอดแข็งแรงของอาชา แต่ลูกชายตัวดีกอดรัดแน่นไม่ยอมกอด “แล้วพ่อล่ะมารู้จักผู้ช่วยเลขาผมได้ยังไง แล้วเธอด้วยพอใจรู้จักพ่อฉันได้ยังไง” เขาเลิกคิ้วถามกลับท่านและหญิงสาวที่ตนกอดวแน่น “นั่นสิคะ คุณรู้จักหนูคนสวยได้ยังไงกัน” อุ่นเรือนถามสามีบ้าง “เอ้า! ก็เนี่ยไงลูกสาวของสมานที่จะหมั้นน่ะ ก็มันโทรมาอวด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09อุ้มรักท่านประธาน เกลียดหรือรัก 1
ยืนถกเถียงฉุดกระชากกันไปมาอยู่นานแต่สุดท้ายแล้วพอใจก็ไปไหนไม่รอด เธอถูกเขายกอุ้มขึ้นมายังห้องนอนใหญ่ของเขาพร้อมกับที่เขาโยนเธอไปกับเตียงนุ่มแล้วตามด้วยตัวเขาเคลื่อนไหวรวดเร็วมาคร่อมทับกดร่างเธอไว้กับเตียงด้วยกลัวว่าเธอจะกระโดดหนีจากเตียง “อื้อ คุณมันละ...” ท้ายประโยคกลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อปากหนาทาบทับบดกระแทกเอาแต่ใจ ข้อมือเล็กทั้งสองถูกกดทับไว้ข้างลำตัวด้วยมือหนาของประธานหนุ่มจึงดิ้นหนีหรือผลักดันเขาออกห่างไม่ได้ในตอนนี้ “อ่า อื้อ” เสียงคางอู้อี้ดังลอดออกมาจากริมฝีปากของทั้งคู่ แม้ว่าตอนนี้พอใจจะไม่ยอมให้เขาจูบแต่ก็ใช่ปัญหาไม่ เพราะเขารู้ดีว่าอีกไม่นานหล่อนจะอ่อนระทวยและสมยอมเอง เหมือนตอนนี้ที่ร่างกายของพอใจกำลังบิดกายดิ้นถอยหนี แต่ยิ่งดิ้นสองเต้าที่มีเสื้อผ้าขวางกั้นอยู่ตอนนี้ยิ่งแอ่นเด้งเร่าเสียดสีหน้าอกแข็งแรงของเขา “อ่า อืม” เรียวลิ้นอุ่นร้อนของอาชาสอดเร่าเข้าไปในโพรงปากเล็กไล่ต้อนเรียวลิ้นเล็กจนจนมุมก่อนจะตวัดเกี่ยวรัดคลึงลิ้นน้อยของคนพยศไว้กับลิ้นหนาตัวเอง ส่วนมือทั้งสองที่กดทับข้อมือเล็กไว้ข้างลำตัวก็เคลื่อนมากดหัวไหล่เล็กแล้วเคลื่อนมากอบกุมขยุมขยำสองเต้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19อุ้มรักท่านประธาน เกลียดหรือรัก 2
“โอว์ แน่นดีเหลือเกิน อ่า ทูนหัวของผัว ซี๊ด อ่า เสียว ไม่ไหวแล้ว อ่า แน่นดีเป็นบ้า โอว์ พอใจของผัว อ่า แน่น” พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงจังหวะเด้งเร่าสอดเนื้อกระทบกระทั่งกันดังหนักหน่วงด้วยจังหวะเสียวซ่าน และยิ่งความคับแน่นตอดรัดคลึงเคล้นหนักหน่วงยามเขาสอดกายลึกเร่าในร่างเล็กอุ่นร้อนของพอใจยิ่งทำให้เขาคลั่งหลงใหลในตัวของผู้ช่วยเลขาสาว ตั้งแต่โตเป็นหนุ่มไม่เคย “มะ...ไม่ไหวแล้ว อ่า พอใจไม่ไหวแล้วท่านประธาน อ่า เสียว อ่า อื้อ” หล่อนเผลอร้องครางน่าเกลียดออกมา แต่ก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วเพราะเธอรู้สึกอย่างที่พูดออกมาจริงๆ เรียวขาเล็กแยกกว้างตวัดกอดรัดเอวสอบที่กำลังเคลื่อนไหวโยกเร่าเหนือร่างแน่น “อ่า เก่งมากแบบนี้แหละผัวชอบ อ่า เรียนรู้ไวเหลือเกินพอใจของผัว อ่า เสียว ตอดรัดดีจริงๆ อ่า ซี๊ด” พั่บ! พั่บ! พั่บ! อาชาเร่งเร่าสาวเอวสอบห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21อุ้มรักท่านประธาน แวะมาหาเพราะคิดถึง 1
สมานและภรรยาเดินทางมาถึงกรุงเทพฯ ตั้งแต่เช้า คือตั้งใจจะมารับลูกสาวกลับบ้านด้วยกันเพราะพอใจโทรไปบอกว่าจะย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านช่วยงานบัญชีที่โรงงานน้ำแข็งของครอบครัว แต่พอมาถึงกลับติดต่อลูกสาวไม่ได้ และถามนิติบุคคลก็บอกว่าลูกสาวได้ประกาศให้เช่าห้องไปแล้วตอนนี้ สมานพาพริ้งพราวภรรยาที่รักแวะมาหาเพื่อนรักที่บ้านหลังใหญ่ในเช้าวันนี้ ตอนแรกว่าจะไปเช่าโรงแรมอยู่แต่คิดไปคิดมาว่าตัวเองมีเพื่อนอยู่กรุงเทพฯ จึงได้มาหาเพื่อขอค้างที่บ้านสองสามวันระหว่างรอติดต่อลูกสาวสุดที่รักของตัวเองได้ “เอ้า! ไปไงมาไงถึงได้มาหากูไอ้สมาน” ทันทีที่เด็กรับใช้ไปตามเขาที่กำลังดูคนสวนลงดินปลูกดาวเรืองก็รีบมาทันที และเพราะเด็กรับใช้บอกแค่ว่ามีคนมาหาตน “ก็ไม่ไงมาไงหรอก ตั้งใจจะมารับพอใจกลับบ้านแต่มาถึงก็ไม่อยู่แล้ว ติดต่อก็ไม่ได้สงสัยไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เขาแน่นอน เพราะลูกคนนี้ชอบไปเที่ยวแล้วไม่บอกบ่อยๆ” สมานตอบเพื่อนรัก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23อุ้มรักท่านประธาน แวะมาหาเพราะคิดถึง 2
เฮ้อ! สมานถอนหายใจดังออกมาแล้วหันมามองหน้าภรรยาที่นั่งข้างๆ ตอนนี้พริ้งพราวได้แต่นิ่งเงียบไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมาให้สามีอย่าเขารับรู้อารมณ์เลยจึงเอ่ยถามขึ้น “พริ้งว่ายังไงล่ะ ถ้าหากว่าจะเกี่ยวดองกับไอ้รุจมัน” พริ้งพราวนิ่งเงียบไม่ยอมปริปากตอบ เพราะตอนนี้ยังอึ้งและงงอยู่ ก็อยู่ๆ อาชามาบอกว่าลูกสาวสุดที่รักเป็นภรรยา และก็พักอยู่นี่ด้วย แม่อย่างนางควรทำยังไงล่ะ คนที่อยากได้เป็นเขยก็กลับไม่ได้ คนไม่ได้อยู่ในความคิดกลับโผล่มาซะงั้น แล้วจะทำยังไงล่ะ “แล้วทำยังไงละพี่สมาน เฮียเนี๊ยบของยัยพอใจกลับมาแล้วนะ อีกอย่างพอใจกับเฮียเนี๊ยบ ลูกชายเฮียเกียงเราก็หมั้นหมายคุยกันให้ไว้ตั้งแต่เด็กสองคนเล็กๆ แล้วมาแบบนี้เราไม่ผิดคำสัญญาเหรอพี่สมาน” พริ้งพราวเอ่ยกับสามี “แต่ตอนนี้มันก็ต้องผิดสัญญา เพราะคนของเราก็เป็นของคนอื่นไม่ใช่เฮียเนี๊ยบแล้วพริ้ง” สมานเอ่ยบอกภรรยาให้คำนึงถึงความจริงข้อนี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24อุ้มรักท่านประธาน พอกันทั้งคู่ 1
กลับมาลพบุรีก็เอาแต่เหม่อลอย ผ่านมาจะสองเดือนแล้วก็ไม่มีข่าวคราวของประธานหนุ่ม แม้ปากบอกว่าเกลียดคนสารเลวแต่แท้จริงแล้วลึกๆ ในใจก็เฝ้ารอเขา และยิ่งไปกว่านั้นประจำเดือนก็ยังไม่มาเลยทั้งๆ ที่เลยครบกำหนดมาจะอาทิตย์แล้ว เธอกลัวกังวลไปหมดกลัวว่าจะอุ้มท้องลูกประธานหนุ่ม “พอใจวันนี้จะออกไปทานข้าวเย็นกับบ้านเฮียเนี๊ยบไหมลูก”พริ้งพราวและสามีไม่ได้ซักไซ้ถามความลูกสาวไปมากกว่าที่ได้รู้จากอาชา เพราะกลับมาลูกสาวก็ไม่ได้พูดอะไรที่ผิดเพี้ยนไปจากอาชาพูด และพอใจก็เลือกที่จะไม่นึกถึงไม่พูดถึงมัน นางและสามีจึงไม่อยากถามด้วยกลัวว่าลูกสาวจะเสียใจ แต่พริ้งพราวนางมองออกว่าตอนนี้ใจของลูกสาวอยู่ที่ไหนไม่ได้อยู่ที่เฮียเนี๊ยบหรืออยู่ที่ตัว แต่มันอยู่กับคนที่กรุงเทพฯ คนที่พอใจจากมา “เย็นนี้พอใจนัดเฮียเนี๊ยบไปกินบิงซูกันที่ร้านเปิดใหม่ซอยข้างๆ เราค่ะแม่พริ้ง” เธอบอกท่าน “แล้วข้าวเย็นล่ะพอใจ จะกลับมากินที่บ้านไหม”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25อุ้มรักท่านประธาน พอกันทั้งคู่ 2
“ใครบอกพ่อว่าผมไม่ได้รักแม่ผู้ช่วยเลขานั่น ถ้าผมไม่รักผมไม่กลับมาบ้านให้พ่อกับแม่ไปสู่ขอให้หรอกครับ ผมต้องการเธอจริงๆ ผมนอนไม่หลับตั้งแต่เธอกลับไปวันนั้น ดูหน้าลูกสิพ่อรุจกับแม่อุ่นไม่สงสารบ้างเหรอครับ แก้มตอบขนาดนี้ดูสิครับกินข้าวกินปลาแทบไม่ได้ แถมตื่นเช้ามาก็มักจะวิงเวียนคลื่นไส้เหมือนคนนอนหลับไม่พอครับ” เขาบอกในตอนท้ายเสียงเศร้า และพอนึกถึงท้องไส้ก็ปั่นป่วนขึ้นมาอีกครั้งและก็ต้องรีบลุกวิ่งไปยังห้องน้ำที่อยู่ห้องข้างๆ ทันที “อาชาลูกเป็นอะไรรึเปล่าลูก” อุ่นเรือนร้องตะโกนถามไล่หลังลูกชายที่อยู่ๆ ก็วิ่งพรวดพราดออกไปไม่บอกกล่าวสักคำ “หรือว่าลูกจะแพ้ท้องคะพี่รุจ อุ่นเรือนยกมือทาบอกเมื่อคิดได้ว่าอาการของลูกชายเป็นมันคล้ายสมัยเธอตั้งครรภ์ลูกชาย และอดิรุจก็มีอาการแบบนี้เลย “อุ่นไปดูลูกเถอะ พี่จะโทรหาไอ้สมานมันว่าหนูพอใจมีอาการแปลกๆ ไหม” อดิรุจเองก็นึกสงสัยเหมือนกัน เมื่ออาการของลูกชายตอนนี้มันเหมือนคนกำลังแพ้ท้องแทนเมีย และก็จะบอกเพื่อนรักด้วยว่าลูกชายตัวดีต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26อุ้มรักท่านประธาน พอกันทั้งคู่ 3
“ทำไมเอาแต่มองหน้าไม่ยอมตอบล่ะหึ ว่าไงจะแต่งงานด้วยไหม เนี่ยผัวขอแต่งงานนะ” อาชาถามคนตัวเล็กย้ำอีกครั้ง “ทำไมต้องแต่งงานด้วย เราไม่ได้เป็นอะไรกันมากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง ไม่สิตอนนี้แค่อดีตเจ้านายเท่านั้นค่ะ” เธอขืนตัวเองออกจากวงแขนแข็งแรง “แน่ใจที่พูดมาว่าไม่เป็นได้เป็นอะไรกัน เราเป็นอะไรพอใจน่าจะรู้ดีว่าตัวเองเป็นอะไรกับฉัน หรือต้องให้ทำตรงนี้ ทำให้ชาวบ้านรู้เลยว่าเธอเป็นเมียฉันทูนหัว”เขาบอกตอบกลับด้วยสีหน้าเครียดขรึม ทำไมหล่อนดื้อแบบนี้ เนี่ยยังต้องการอะไรอีก มันยังไม่ชัดเจนอีกเหรอว่าเขาน่ะต้องการเธอ เขาขาดเธอไม่ได้ ชีวิตนี้เขาโหยหาเธอตั้งแต่ที่เธอจากมาก็แทบเป็นบ้าเป็นหลัง ทำงานทำการไม่ได้สมาธิก็แทบไม่มีเพราะเธอคนเดียวเลยทูนหัว......“พอได้แล้วค่ะ เลิกเล่นสนุกได้แล้วฉันไม่มีเวลามาเล่นด้วยหรอกนะคะ ปล่อยค่ะจะเข้าบ้านแล้ว และมาทางไหนก็กลับไปทางนั้น”“ไม่ปล่อยไม่กลับจนกว่าเมียจะกลับด้วย ว่าไงแต่งงานกันนะ จะแต่งไม่แต่ง”“ทำไมต้องแต่งงานกันด้วย คุณเองก็ไม่ได้รักฉันและฉันก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27
บทล่าสุด
อุ้มรักท่านประธาน ตอนพิเศษ ท่านประธานขาเมียไม่ไหวแล้ว...
“อ่ะ อื้อ เสียวเหลือเกินค่า...” ร่างอวบอิ่มท้องแก่ใกล้คลอดกำลังนอนดิ้นบิดเร่าครางเสียวอยู่ใต้ร่างของสามีที่รัก ทั้งๆ ที่ท้องแก่ใกล้คลอดอีกสองเดือนข้างหน้านี้แล้ว แต่อาชาก็ยังคงหื่นจัด เชื่อแล้วว่าเขามันบ้ามันหื่นที่สุด และยิ่งไปกว่านั้นเธอก็ชอบ ตั้งแต่เขาหายอาการแพ้ท้องแทนเธอเขาก็ดุดันมีพลังเยอะเหลือเกินยามสอดเร่าในตัวเธอ “อ่า ผัวก็เสียวเมียจ๋า...อ่า แน่นมาก อ่า ไม่ไหวแล้ว พร้อมกันทูนหัว” พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงจังหวะกระแทกเนื้อของทั้งคู่ดังเด้งหนักหน่วง แม้ท้องของพอใจจะโตแต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับคนเก่งอย่างอาชา “อ่า ไม่ไหวแล้วท่านประธานของเมีย อ่า ไม่ไหวแล้ว เสียว เมียไม่ไหวแล้ว อ่า ลึกอีก อูว์” เอวกลมแอ่นเด้งรับตอบสนองท่อนเนื้ออวบใหญ่ของสามี ปากและมือของอาชากำลังกอบกุมกลืนกินเต้าอวบของเธอไปด้วยพร้อมเอวสอบก็แอ่นเด้งกระแทกกายเข้าออกในความเป็นสาวเธอด้วยจังหวะเสียวทรวง&nbs
อุ้มรักท่านประธาน พอกันทั้งคู่ 3
“ทำไมเอาแต่มองหน้าไม่ยอมตอบล่ะหึ ว่าไงจะแต่งงานด้วยไหม เนี่ยผัวขอแต่งงานนะ” อาชาถามคนตัวเล็กย้ำอีกครั้ง “ทำไมต้องแต่งงานด้วย เราไม่ได้เป็นอะไรกันมากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง ไม่สิตอนนี้แค่อดีตเจ้านายเท่านั้นค่ะ” เธอขืนตัวเองออกจากวงแขนแข็งแรง “แน่ใจที่พูดมาว่าไม่เป็นได้เป็นอะไรกัน เราเป็นอะไรพอใจน่าจะรู้ดีว่าตัวเองเป็นอะไรกับฉัน หรือต้องให้ทำตรงนี้ ทำให้ชาวบ้านรู้เลยว่าเธอเป็นเมียฉันทูนหัว”เขาบอกตอบกลับด้วยสีหน้าเครียดขรึม ทำไมหล่อนดื้อแบบนี้ เนี่ยยังต้องการอะไรอีก มันยังไม่ชัดเจนอีกเหรอว่าเขาน่ะต้องการเธอ เขาขาดเธอไม่ได้ ชีวิตนี้เขาโหยหาเธอตั้งแต่ที่เธอจากมาก็แทบเป็นบ้าเป็นหลัง ทำงานทำการไม่ได้สมาธิก็แทบไม่มีเพราะเธอคนเดียวเลยทูนหัว......“พอได้แล้วค่ะ เลิกเล่นสนุกได้แล้วฉันไม่มีเวลามาเล่นด้วยหรอกนะคะ ปล่อยค่ะจะเข้าบ้านแล้ว และมาทางไหนก็กลับไปทางนั้น”“ไม่ปล่อยไม่กลับจนกว่าเมียจะกลับด้วย ว่าไงแต่งงานกันนะ จะแต่งไม่แต่ง”“ทำไมต้องแต่งงานกันด้วย คุณเองก็ไม่ได้รักฉันและฉันก
อุ้มรักท่านประธาน พอกันทั้งคู่ 2
“ใครบอกพ่อว่าผมไม่ได้รักแม่ผู้ช่วยเลขานั่น ถ้าผมไม่รักผมไม่กลับมาบ้านให้พ่อกับแม่ไปสู่ขอให้หรอกครับ ผมต้องการเธอจริงๆ ผมนอนไม่หลับตั้งแต่เธอกลับไปวันนั้น ดูหน้าลูกสิพ่อรุจกับแม่อุ่นไม่สงสารบ้างเหรอครับ แก้มตอบขนาดนี้ดูสิครับกินข้าวกินปลาแทบไม่ได้ แถมตื่นเช้ามาก็มักจะวิงเวียนคลื่นไส้เหมือนคนนอนหลับไม่พอครับ” เขาบอกในตอนท้ายเสียงเศร้า และพอนึกถึงท้องไส้ก็ปั่นป่วนขึ้นมาอีกครั้งและก็ต้องรีบลุกวิ่งไปยังห้องน้ำที่อยู่ห้องข้างๆ ทันที “อาชาลูกเป็นอะไรรึเปล่าลูก” อุ่นเรือนร้องตะโกนถามไล่หลังลูกชายที่อยู่ๆ ก็วิ่งพรวดพราดออกไปไม่บอกกล่าวสักคำ “หรือว่าลูกจะแพ้ท้องคะพี่รุจ อุ่นเรือนยกมือทาบอกเมื่อคิดได้ว่าอาการของลูกชายเป็นมันคล้ายสมัยเธอตั้งครรภ์ลูกชาย และอดิรุจก็มีอาการแบบนี้เลย “อุ่นไปดูลูกเถอะ พี่จะโทรหาไอ้สมานมันว่าหนูพอใจมีอาการแปลกๆ ไหม” อดิรุจเองก็นึกสงสัยเหมือนกัน เมื่ออาการของลูกชายตอนนี้มันเหมือนคนกำลังแพ้ท้องแทนเมีย และก็จะบอกเพื่อนรักด้วยว่าลูกชายตัวดีต
อุ้มรักท่านประธาน พอกันทั้งคู่ 1
กลับมาลพบุรีก็เอาแต่เหม่อลอย ผ่านมาจะสองเดือนแล้วก็ไม่มีข่าวคราวของประธานหนุ่ม แม้ปากบอกว่าเกลียดคนสารเลวแต่แท้จริงแล้วลึกๆ ในใจก็เฝ้ารอเขา และยิ่งไปกว่านั้นประจำเดือนก็ยังไม่มาเลยทั้งๆ ที่เลยครบกำหนดมาจะอาทิตย์แล้ว เธอกลัวกังวลไปหมดกลัวว่าจะอุ้มท้องลูกประธานหนุ่ม “พอใจวันนี้จะออกไปทานข้าวเย็นกับบ้านเฮียเนี๊ยบไหมลูก”พริ้งพราวและสามีไม่ได้ซักไซ้ถามความลูกสาวไปมากกว่าที่ได้รู้จากอาชา เพราะกลับมาลูกสาวก็ไม่ได้พูดอะไรที่ผิดเพี้ยนไปจากอาชาพูด และพอใจก็เลือกที่จะไม่นึกถึงไม่พูดถึงมัน นางและสามีจึงไม่อยากถามด้วยกลัวว่าลูกสาวจะเสียใจ แต่พริ้งพราวนางมองออกว่าตอนนี้ใจของลูกสาวอยู่ที่ไหนไม่ได้อยู่ที่เฮียเนี๊ยบหรืออยู่ที่ตัว แต่มันอยู่กับคนที่กรุงเทพฯ คนที่พอใจจากมา “เย็นนี้พอใจนัดเฮียเนี๊ยบไปกินบิงซูกันที่ร้านเปิดใหม่ซอยข้างๆ เราค่ะแม่พริ้ง” เธอบอกท่าน “แล้วข้าวเย็นล่ะพอใจ จะกลับมากินที่บ้านไหม”
อุ้มรักท่านประธาน แวะมาหาเพราะคิดถึง 2
เฮ้อ! สมานถอนหายใจดังออกมาแล้วหันมามองหน้าภรรยาที่นั่งข้างๆ ตอนนี้พริ้งพราวได้แต่นิ่งเงียบไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมาให้สามีอย่าเขารับรู้อารมณ์เลยจึงเอ่ยถามขึ้น “พริ้งว่ายังไงล่ะ ถ้าหากว่าจะเกี่ยวดองกับไอ้รุจมัน” พริ้งพราวนิ่งเงียบไม่ยอมปริปากตอบ เพราะตอนนี้ยังอึ้งและงงอยู่ ก็อยู่ๆ อาชามาบอกว่าลูกสาวสุดที่รักเป็นภรรยา และก็พักอยู่นี่ด้วย แม่อย่างนางควรทำยังไงล่ะ คนที่อยากได้เป็นเขยก็กลับไม่ได้ คนไม่ได้อยู่ในความคิดกลับโผล่มาซะงั้น แล้วจะทำยังไงล่ะ “แล้วทำยังไงละพี่สมาน เฮียเนี๊ยบของยัยพอใจกลับมาแล้วนะ อีกอย่างพอใจกับเฮียเนี๊ยบ ลูกชายเฮียเกียงเราก็หมั้นหมายคุยกันให้ไว้ตั้งแต่เด็กสองคนเล็กๆ แล้วมาแบบนี้เราไม่ผิดคำสัญญาเหรอพี่สมาน” พริ้งพราวเอ่ยกับสามี “แต่ตอนนี้มันก็ต้องผิดสัญญา เพราะคนของเราก็เป็นของคนอื่นไม่ใช่เฮียเนี๊ยบแล้วพริ้ง” สมานเอ่ยบอกภรรยาให้คำนึงถึงความจริงข้อนี้
อุ้มรักท่านประธาน แวะมาหาเพราะคิดถึง 1
สมานและภรรยาเดินทางมาถึงกรุงเทพฯ ตั้งแต่เช้า คือตั้งใจจะมารับลูกสาวกลับบ้านด้วยกันเพราะพอใจโทรไปบอกว่าจะย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านช่วยงานบัญชีที่โรงงานน้ำแข็งของครอบครัว แต่พอมาถึงกลับติดต่อลูกสาวไม่ได้ และถามนิติบุคคลก็บอกว่าลูกสาวได้ประกาศให้เช่าห้องไปแล้วตอนนี้ สมานพาพริ้งพราวภรรยาที่รักแวะมาหาเพื่อนรักที่บ้านหลังใหญ่ในเช้าวันนี้ ตอนแรกว่าจะไปเช่าโรงแรมอยู่แต่คิดไปคิดมาว่าตัวเองมีเพื่อนอยู่กรุงเทพฯ จึงได้มาหาเพื่อขอค้างที่บ้านสองสามวันระหว่างรอติดต่อลูกสาวสุดที่รักของตัวเองได้ “เอ้า! ไปไงมาไงถึงได้มาหากูไอ้สมาน” ทันทีที่เด็กรับใช้ไปตามเขาที่กำลังดูคนสวนลงดินปลูกดาวเรืองก็รีบมาทันที และเพราะเด็กรับใช้บอกแค่ว่ามีคนมาหาตน “ก็ไม่ไงมาไงหรอก ตั้งใจจะมารับพอใจกลับบ้านแต่มาถึงก็ไม่อยู่แล้ว ติดต่อก็ไม่ได้สงสัยไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เขาแน่นอน เพราะลูกคนนี้ชอบไปเที่ยวแล้วไม่บอกบ่อยๆ” สมานตอบเพื่อนรัก
อุ้มรักท่านประธาน เกลียดหรือรัก 2
“โอว์ แน่นดีเหลือเกิน อ่า ทูนหัวของผัว ซี๊ด อ่า เสียว ไม่ไหวแล้ว อ่า แน่นดีเป็นบ้า โอว์ พอใจของผัว อ่า แน่น” พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงจังหวะเด้งเร่าสอดเนื้อกระทบกระทั่งกันดังหนักหน่วงด้วยจังหวะเสียวซ่าน และยิ่งความคับแน่นตอดรัดคลึงเคล้นหนักหน่วงยามเขาสอดกายลึกเร่าในร่างเล็กอุ่นร้อนของพอใจยิ่งทำให้เขาคลั่งหลงใหลในตัวของผู้ช่วยเลขาสาว ตั้งแต่โตเป็นหนุ่มไม่เคย “มะ...ไม่ไหวแล้ว อ่า พอใจไม่ไหวแล้วท่านประธาน อ่า เสียว อ่า อื้อ” หล่อนเผลอร้องครางน่าเกลียดออกมา แต่ก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วเพราะเธอรู้สึกอย่างที่พูดออกมาจริงๆ เรียวขาเล็กแยกกว้างตวัดกอดรัดเอวสอบที่กำลังเคลื่อนไหวโยกเร่าเหนือร่างแน่น “อ่า เก่งมากแบบนี้แหละผัวชอบ อ่า เรียนรู้ไวเหลือเกินพอใจของผัว อ่า เสียว ตอดรัดดีจริงๆ อ่า ซี๊ด” พั่บ! พั่บ! พั่บ! อาชาเร่งเร่าสาวเอวสอบห
อุ้มรักท่านประธาน เกลียดหรือรัก 1
ยืนถกเถียงฉุดกระชากกันไปมาอยู่นานแต่สุดท้ายแล้วพอใจก็ไปไหนไม่รอด เธอถูกเขายกอุ้มขึ้นมายังห้องนอนใหญ่ของเขาพร้อมกับที่เขาโยนเธอไปกับเตียงนุ่มแล้วตามด้วยตัวเขาเคลื่อนไหวรวดเร็วมาคร่อมทับกดร่างเธอไว้กับเตียงด้วยกลัวว่าเธอจะกระโดดหนีจากเตียง “อื้อ คุณมันละ...” ท้ายประโยคกลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อปากหนาทาบทับบดกระแทกเอาแต่ใจ ข้อมือเล็กทั้งสองถูกกดทับไว้ข้างลำตัวด้วยมือหนาของประธานหนุ่มจึงดิ้นหนีหรือผลักดันเขาออกห่างไม่ได้ในตอนนี้ “อ่า อื้อ” เสียงคางอู้อี้ดังลอดออกมาจากริมฝีปากของทั้งคู่ แม้ว่าตอนนี้พอใจจะไม่ยอมให้เขาจูบแต่ก็ใช่ปัญหาไม่ เพราะเขารู้ดีว่าอีกไม่นานหล่อนจะอ่อนระทวยและสมยอมเอง เหมือนตอนนี้ที่ร่างกายของพอใจกำลังบิดกายดิ้นถอยหนี แต่ยิ่งดิ้นสองเต้าที่มีเสื้อผ้าขวางกั้นอยู่ตอนนี้ยิ่งแอ่นเด้งเร่าเสียดสีหน้าอกแข็งแรงของเขา “อ่า อืม” เรียวลิ้นอุ่นร้อนของอาชาสอดเร่าเข้าไปในโพรงปากเล็กไล่ต้อนเรียวลิ้นเล็กจนจนมุมก่อนจะตวัดเกี่ยวรัดคลึงลิ้นน้อยของคนพยศไว้กับลิ้นหนาตัวเอง ส่วนมือทั้งสองที่กดทับข้อมือเล็กไว้ข้างลำตัวก็เคลื่อนมากดหัวไหล่เล็กแล้วเคลื่อนมากอบกุมขยุมขยำสองเต้
อุ้มรักท่านประธาน ช่วยฉันด้วยค่ะ 3
“หนูพอใจ” อดิรุจเรียกชื่อหญิงสาวพร้อมสาวเท้าเดินเข้าไปหา ส่วนอาชาก็หยุดดึงลากคนตัวเล็กหันไปทางพ่อตัวเองด้วยความสงสัยว่าท่านรู้จักผู้ช่วยเลขาของตัวเองได้ยังไง ส่วนพอใจก็สะบัดมือออกจากอุ้งมือใหญ่แล้ววิ่งไปหาคุณลุงที่เป็นเพื่อนของพ่อตนเองทันที เธอจำท่านได้เพราะเมื่อต้นปีที่แล้วท่านยังไปหาพ่อเธอที่บ้านอยู่เลย “คุณลุงช่วยพอใจด้วยค่ะ” เธอวิ่งมาเกาะแขนผู้ใหญ่ ส่วนอดิรุจก็มองไปทางลูกชายที่ก้าวเดินยาวๆ ตามมากระชากเธอดึงกลับไปกอด ว้าย! “ปล่อยฉันนะ!” หล่อนดิ้นขัดขืนพร้อมทุบตีอกของเขาพร้อมหันหน้าไปขอความช่วยเหลือจากคุณลุงเพื่อนสนิทของผู้เป็นพ่อที่รักตนเอง “ไอ้ตัวดีปล่อยน้องเดี๋ยวนี้นะ แล้วมีอะไรถึงได้ทำแบบนี้หึ” อดิรุจตะโกนถามลูกชายพร้อมดึงพอใจออกจากอ้อมกอดแข็งแรงของอาชา แต่ลูกชายตัวดีกอดรัดแน่นไม่ยอมกอด “แล้วพ่อล่ะมารู้จักผู้ช่วยเลขาผมได้ยังไง แล้วเธอด้วยพอใจรู้จักพ่อฉันได้ยังไง” เขาเลิกคิ้วถามกลับท่านและหญิงสาวที่ตนกอดวแน่น “นั่นสิคะ คุณรู้จักหนูคนสวยได้ยังไงกัน” อุ่นเรือนถามสามีบ้าง “เอ้า! ก็เนี่ยไงลูกสาวของสมานที่จะหมั้นน่ะ ก็มันโทรมาอวด
