“ใสซื่อจริงๆ พอใจ คืนนั้นฉันจำได้ทุกซอกทุกมุมของเธอนะพอใจ และฉันก็อยากได้อีกด้วยตอนนี้ เธอทำให้ฉันหลงรู้ไหม” มือใหญ่โยนซองสีขาวในมือทิ้งไปด้านหลังพร้อมนำมือมาลูบไล้แก้มนวลเนียนไล้มายังลำคอระหงที่หดห่อคอหนีมือใหญ่ตัวเอง
“ยะ...อย่าทำอะไรบ้าๆ นะท่านประธาน วันนี้ฉันมาลาออกเพื่อไปหางานใหม่ทำ และถ้าจะเรียกฉันมาพบเพราะแบบนี้ดิฉันขอตัวค่ะ” เธอกัดฟันข่มความรู้สึกวาบหวิวไว้ในอกแล้วผลักเขาออกห่างเต็มแรง ร่างใหญ่ประธานหนุ่มกระเด็นไปตามแรงผลัก แต่ก็เด้งกลับมาอีกครั้งและครั้งนี้ก็ตวัดกอดเอวเล็กคอดรั้งเข้าปะทะร่างหนาตัวเองแทน
ว้าย!
มือน้อยดันอกหนาไว้ทันทีด้วยกลัวว่าสองเต้าจะบดเบียดกับหน้าอกแกร่งของท่านประธานหนุ่ม
หึหึ
“อย่าพยายามเลยทูนหัว ยังไงซะร่างกายนี้ก็เคยเป็นของผมมาแล้วครั้งหนึ่ง และจะมีอีกครั้งจะเป็นไรว่าไหมพอใจ อ่ะ อื้อ”
สุดประโยคปากหนาอุ่นร้อนก็โน้มลงไปบดจูบปากอวบอิ่มสีระเรื่อที่กำลังจะขยับเอ่ยตอบโต้ตัวเองทันที มือใหญ่ที่กอดเอวเล็กอีกข้างผละออกมาจับบังคับคางเล็กให้แหงนเงยรองรับจูบเร่าร้อนของตัวเอง อาชาสอดแทรกเรียวลิ้นอุ่นร้อนเข้าไปในโพรงปากเล็กควานกลืนความหวานในโพรงปากน้อยที่แสนคะนึงหาทันที แม้เจ้าตัวจะพยายามเบือนหน้าหนีแต่มือใหญ่ที่จับบังคับล็อกคางไว้ก็แรงกว่า
“อ่ะ อื้อ” ปากหนาบดจูบคลึงเฟ้นความหวานในปากน้อยของผู้ช่วยเลขาส่วนตัว ด้วยปลายลิ้นแสนชำนาญ มือใหญ่อีกข้างที่โอบรัดเอวเล็กคอดก็เคลื่อนไล้มายังแผ่นหลังแล้วรั้งท้ายทอยเล็กให้แหงนเงยตอบสนองตัวเอง
“อ่ะ อื้อ” เสียงครางอู้อี้ยังคงดังรอดออกมาจากริมฝีปากของทั้งคู่ อาชารู้ว่าแม่คนตัวเล็กไร้เดียงสา หล่อนเผลอตัวจูบตอบเงอะงะมันทำให้เขาเผลอระบายยิ้มมุมปากออกมาพร้อมกับยกอุ้มเธอขึ้นนั่งบนโต๊ะทำงานแล้วผละมือที่บังคับคางเล็กออกมาสอดเร่าไปในชายกระโปรงชุดเดรสซีฟองของเจ้าหล่อน
“อ่า อื้อ” เรียวลิ้นใหญ่กอดเกี่ยวฟัดลิ้นเล็กอ่อนเดียงสาของพอใจในโพรงปากเล็กก่อนจะผละออกมาจูบมุมปากอวบอิ่มแสนหวานให้เธอได้หายใจเอาอากาศไปเลี้ยงปอดตัวเอง
“อือ ฮือ” พอใจหอบหายใจแรงเมื่อปากเป็นอิสระ แล้วก็ต้องเม้มปากเบ้หน้าเมื่อรับรู้ว่ามือใหญ่ที่สอดล้วงเข้ามาในชายกระโปรงกำลังจะดึงรั้งกางเกงชั้นในและกางเกงซับในตัวเองออก
“ยะ...อย่านะท่านประธาน” เธอจับมือใหญ่ที่สอดในกระโปรงตัวเองที่กำลังจะถลกดึงกางเกงซับในและกางเกงชั้นในตัวเองให้หยุด
“อย่าห้ามผัวสิทูนหัว มารำลึกความหลังกันหน่อยเป็นไง อยากรู้ไหมว่าเสียตัวให้ผมยังไงคืนนั้น และผมเอาคุณไปกี่ยก และอยากรู้ไหมว่าคุณน่ะเก่งแค่ไหนและครางหวานแค่ไหนยามผมสอดกระแทกตัวเข้าออกแรงๆ ในตัวคุณ” พูดจบก็กระชากดึงรั้งกางเกงชั้นในและกางเกงซับในของเธอออกทันที
ว้าย!
เธอร้องตกใจอยากจะดิ้นหนีแต่ก็ถูกเขากอดไว้บนโต๊ะทำงานที่สำคัญเขากำลังจะเปลื้องผ้าเธอ และเธอก็ทำอะไรไม่ได้เธอรู้สึกตื่นเต้นไปกับการรุกเร้าของเขาในตอนนี้ ท่านประธานที่เคยเคร่งขรึมเวลาอยู่ต่อหน้าผู้คน แต่เวลานี้มันเหมือนไม่ใช่อาชาเลยสักนิด เขากำลังจะจัดการเธอจัดการให้เธอเป็นของเขาอีกครั้ง แม้ว่าเรื่องคืนนั้นจะเลือนรางแต่เธอก็รู้ดีว่าเธอได้เสียสิ่งสำคัญให้คนตัวโตคนนี้ไปแล้ว
เพียงเวลาไม่นานชุดเดรสซีฟองตัวสวยของหล่อนก็ถูกถอดทิ้งไปตามด้วยยกทรงสีหวานของเธอ มันถูกโยนทิ้งราวกับว่าเขามีเวทมนต์ก็มิปาน มันรวดเร็วมากไม่ทันแม้แต่จะขัดขืนดิ้นหนี รู้ตัวอีกทีมือของเขาก็กอบกุมหน้าอกบีบนวดนาบเรียบร้อยแล้วและเธอก็เปลือยให้เขาเอาเปรียบตามใจชอบในตอนนี้
“อ่ะ ยะ...อย่าท่านประธาน คุณมาทำแบบนี้กับดิฉันไม่ได้นะ” หล่อนดิ้นตัวถอยหนีแต่เขาก็ตามมาและโต๊ะทำงานเขาที่เคยมองว่ามันใหญ่กว้างก็ดูแคบไปทันที จะดิ้นไปไหนก็ไม่ได้ด้วยกลัวจะพลาดตกไปกับพื้นห้อง
“ทำไม่ได้ก็มาดูกันว่าจะทำได้ไหม แต่ที่แน่ๆ คุณเป็นของผมพอใจ ตั้งแต่คืนนั้นแล้วทูนหัว”
พูดจบก็โน้มหน้าลงไปซุกกลางอกอวบอูมพอดีมือที่กำลังเคล้นคลึงนวดนาบทันที เขาเคลื่อนไหวมือเป็นจังหวะ ส่วนมือเล็กของพอใจก็พยายามจะแกะมือหนาออกจากหน้าอกตัวเองและพยายามดิ้นถอยหนี แต่ยิ่งพยายามอีกแขนของเขาที่กอดเกี่ยวเอวเล็กไว้ก็กอดรั้งเข้าหา เหมือนทุกอย่างสนับสนุนคล้อยตามไปหมดทั้งๆ พยายามขัดขืน
“อ่ะ อื้อ ยะ...อย่าทำแบบนี้ท่านประธาน อ่า อย่าทำฉันเลย หยุดเถอะได้โปรด...อื้อ อ่า” เธอขอร้องเขาเมื่อสุดทางแล้วก็ไปไหนไม่รอดนอกจากขอความเมตตาให้เขาหยุดมือหยุดการกระทำน่าเกลียดนี้
“ไม่ทันแล้วพอใจ เธอเป็นของฉันยังไงฉันก็ต้องทำกับเธออยู่ดีทูนหัว ปล่อยตัวตามสบายแล้วทุกอย่างจะดีเองทูนหัว” ขาโน้มหน้าลงไปจูบกระหม่อมสวยของเธอแล้วเคลื่อนไถเคราสากกับแก้มนวลเนียนของเจ้าหล่อน ตอนนี้อาชารู้ว่าพอใจกำลังพยายามต่อต้านแต่ร่างกายของเธอนั้นมันอ่อนระทวยให้เขาเชยชม
“อ่ะ อื้อ พะ...พอแล้วท่านประธาน อ่า”
ปากบอกอย่างแต่ร่างกายกลับแอ่นเด้งเร่ากระแทกขึ้นหาคนที่คร่อมทับตัวเองเหนือร่าง ประธานหนุ่มก็ไม่รอช้าจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองให้เหลือแต่กายเปลือยเปล่า พอกายใหญ่เปลือยเปล่าเสมอเท่าเทียมกับกายเล็กของผู้ช่วยเลขา อาชาก็อยากจะสอดกายที่แข็งอุ่นร้อนกลางหว่างขาที่กำลังเหยียดตัวขยายพร้อมรบเร่าในความคับแน่นแสนหฤหรรษ์ของเจ้าหล่อน
“ยะ...อย่านะท่านประธาน ยะ...อ่า อื้อ” พอใจพยายามห้ามมือใหญ่ที่กอบกุมหน้าอกตัวเองแล้วก็ต้องร้องครางเสียวกระเส่าซ่านสยิวตรงกลางหว่างขา เมื่อรับรู้ความอุ่นร้อนแข็งแรงความเป็นบุรุษของท่านประธานหนุ่มกำลังเสียดสีถูไถกับเนินสวาทอวบอูมตนเองในตอนนี้
“อ่า อย่าแม้แต่คิดว่าจะออกจากห้องนี้ไปได้พอใจ รู้ไหมว่าเธอทำให้ผมนอนไม่หลับทั้งคืน ตั้งแต่ที่ได้คุณผมก็อยากได้ซ้ำๆ บอกเลยว่าผมต้องการคุณมากทูนหัว” น้ำเสียงครางพร่าประธานหนุ่มเอ่ยรดใบหน้าชื้นเหงื่อของพอใจพร้อมกับจูบเบาๆ ที่ระหว่างคิ้วของเธอก่อนจะเคลื่อนมาประกบปากแสนหวานที่กำลังจะร้องค้านปฏิเสธตนเองไว้
“อ่ะ อื้อ” เสียงครางอู้อี้ดังลอดออกมาอีกครั้งพร้อมกับที่สองมือเล็กพยายามดันมือใหญ่ออกจากสองเต้า แต่มันก็ไร้ประโยชน์เสียเปล่าเมื่อเรี่ยวแรงที่เคยมีมันหดหายไปหมดแล้วในตอนนี้
มือใหญ่กอบกุมบีบเร่าเคล้นคลึงหนักหน่วงเป็นจังหวะกับเต้าที่จับอยู่ อีกมือก็กอดรัดเอวเล็กยกขึ้นหาตัวเองพร้อมกับเคลื่อนกายแข็งร้อนกดแนบเบียดกายเข้าหาความเป็นสาวที่คับแน่นตอดเร่ารัดคลึงตัวเอง
“อ่ะ อื้อ” ดวงตากลมโตเบิกกว้างตกใจเมื่อความใหญ่โตอัดแน่นเบียดเสียดสีเข้ามาในตัวเธอ ทั้งอึดอัดและรู้สึกเจ็บแต่ก็แค่แว๊บแรกเท่านั้น เมื่อเอวหนาของประธานหนุ่มเริ่มขยับเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ พร้อมกับมือและเรียวลิ้นของเขาควานกลืนความหวานในปากกอดรัดฟัดลิ้นเธอหยอกเย้า
“อ่ะ อื้อ” ความคับแน่นในกายของพอใจกำลังตอดรัดเร่งเร่าทรมานอาชา ตอนนี้เขาเป็นเหมือนม้าหนุ่มที่กำลังควบขี่สาวน้อยบนโต๊ะทำงาน ร่างเล็กเริ่มเรียนรู้จะตอบสนอง แม้จะอ่อนเดียงสาไร้ประสบการณ์แต่เขาก็พึงพอใจนักที่หล่อนเริ่มมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวเอง
พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงกระทบเนื้อของทั้งคู่ดังหนักหน่วงบวกประสานกับเสียงขาโต๊ะทำงานใหญ่ที่ไหวโยกตามแรงโยกเร่าของประธานหนุ่มกับผู้ช่วยเลขาบนโต๊ะ และยิ่งไปกว่านั้นสองมือใหญ่ก็กอบกุมสองเต้าปล่อยร่างน้อยบิดเอวพลิ้วไหวไปกับทำงานจนตอนนี้ข้าวของตกกระจัดกระจายเกลื่อนพื้นไปหมด เพล้ง! เสียงข้าวของตกกระทบพื้นทีละชิ้นสองชิ้นพร้อมกับเอวสอบเริ่มเร่าสาวเอวซอยถี่เพื่อส่งตัวเองและพอใจให้ถึงความสุข พอใจได้แต่กำมือน้อยทั้งสองกับขอบโต๊ะทำงานเมื่อมิอาจปฏิเสธหรือหนีไปจากสถานการณ์ตอนนี้ได้ หล่อนชอบเหลือเกินยามนี้ ความเจ็บในคราแรกได้หายไปแล้ว มันมีแต่ความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก แล้วภาพจำในคืนนั้นก็ไหลย้อนกลับมาทำให้ใบหน้าสวยชื้นเหงื่อซับสีเลือดขึ้นมาทันที “โอว์ ดีมากทูนหัวของผม อ่า เสียวมาก คุณตอดรัดผมดีเหลือเกินพอใจ อ่า เสียว” พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงดังหนักหน่วงเมื่อเอวสอบบดเอวรัวถี่กว่าเดิม ประธานหนุ่มเร่งเร่าสาวเอวกดคลึงสวาทเข้าออกในความเป็นสาวพร้อมกับโมตัวคร่อมทับลงไปหาปากน้อยที่กำลังร้องครางเสียว เพื่อกลืนกินเสียงครางหวานของเธอแล้วบดเร่าสอดแทรกเรียวลิ้นไปก
พั่บ! พั่บ! พั่บ!“อือ ร้อน พอใจไม่ไหวแล้วท่านประธาน อ่า ไม่ไหวแล้ว อ่ะ อ่อย อื้อ”“โอว์ ฉันก็ไม่ไหวแล้วเมียจ๋า อ่า ดีเหลือเกิน เธอตอดรัดฉันแรงมากพอใจ อ่า พอใจเสียวเหลือเกินทูนหัว อ่า เสียว โอว์”ความงามของพอใจกำลังตอดรัดเขาหนักหน่วง เขาสอดเร่าเอวซอยถี่และเพียงเวลาไม่นานความสุขก็มาโอบกอดเขาและเธอพร้อมกัน เมื่อต่างฝ่ายต่างกระตุกเกร็งปล่อยน้ำแห่งความสุขของตัวเองออกมาพร้อมกันพร้อมกับที่เขากอดเธอแน่นหยุดเคลื่อนไหวเอวหนา“โอว์ เก่งมากทูนหัว อ่า”“อ่ะ พะ...พอแล้วพอใจเหนื่อย อ่า” เธอซบหน้าฟุบไปกับอกแกร่งอย่างอ่อนแรงตอนนี้ เธอเหนื่อยกว่าไปวิ่งรอบสนามเสียอีกตอนนี้“ชูว์ เหนื่อยก็พักเถอะ เรายังมีต่ออีกคืนนี้ทูนหัว” เขากดหัวเธอซบเข้าหาอกตัวเองพร้อมถอดถอนแก่นกายร้อนออกมาจากความเป็นสาวเธอ“อ่ะ อื้อ” เธอครางกระเส่าเมื่อเขาถอดถอนตัวจากร่างทำให้เกิดการเสียดสีจนเผลอจิกเล็บยาวๆ ไปกับแผ่นหลังหนาของบุรุษ“อ่า คืนนี้ต่อกัน ตอนนี้ไปกินข้าวกันเถอะ หรือจะสั่งมากินที่ห้องทูนหัว” เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“ไม่มีคืนนี้หรืออะไรทั้งนั้น ดิฉันจะกลับ ก็บอกแล้วไงว่าลาออก” เมื่อสติเริ่มกับมาเจ้าหล่อนเริ่มพยศอีกครั
พอใจนั่งมองเงาสะท้อนตัวเองในกระจกที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งของคอนโดตัวเอง เธอมองตัวเองแล้วก็ยกมือขึ้นลูบแก้มเนียนที่ประธานหนุ่มจูบก่อนจะจากไปเมื่อตอนเช้า ตั้งแต่เมื่อวานในห้องทำงานจนมาถึงเมื่อเช้าเขาเพิ่งจะปล่อยเธอให้ได้รับอิสระ เธอลูบเช็ดแก้มตัวเองแรงๆ แล้วคว้าหยิบโทรศัพท์หน้าโต๊ะเครื่องแป้งที่วางอยู่ตรงหน้าขึ้นมากดต่อสายหาพ่อกับแม่ที่อยู่ต่างจังหวัดทันที ‘เจอกันตอนเย็นทูนหัว’ คำพูดก่อนจากของอาชายังคงดังก้องในหูแต่แล้วก็ต้องสลัดทิ้งเมื่อปลายสายกดรับสาย “แม่พริ้งขา” “ว่าไงลูกรัก เสียงเหนื่อยๆ ไม่สบายรึเปล่าลูกรัก” ปลายสายตอบและถามกลับมาด้วยความห่วงใย “หนูสบายดีค่ะ แต่พอใจจะโทรมาบอกแม่พริ้งว่าพอใจจะลาออกจากงานกลับไปทำบัญชีที่โรงน้ำแข็งเรานะคะแม่” “อืม มาสิ ป๊าต้องดีใจแน่เลยที่พอใจจะกลับมาช่วยงานที่โรงน้ำแข็งของเรา ว่าแต่จะมาวันไหนที่รักของแม่” “น่าจะสองสามวันนี้ค่ะแม่พริ้ง รอจัดการลาออกจากงานและเก็บของในคอนโดและประกาศปล่อยเช่าก่อนค่ะจะกลับได้” “อือ ทำให้เสร็จแล้วกลับมาบ้านเราเถอะลูก เนี่ยที่ลพบุรีของเรากำลังอากาศดีเลย ลมเย็นๆ แม่คิดถึ
เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าทุกอย่างเรียบร้อยและฝากเพื่อนปล่อยเช่าคอนโดตัวเองในอินเตอร์เน็ตเรียบร้อยแล้วเช่นกัน ทุกอย่างเรียบร้อยเพราะอยากกลับบ้านเร็วๆ อยากหนีไปเร็วๆ เมื่อจัดการทุกอย่างได้เร็วกว่าที่คิดก็หกโมงเย็นชั่งใจอยู่นานว่าจะกลับเลยหรือรอกลับพรุ่งนี้แต่แล้วก็ไม่อยากรอด้วยกลัวว่าอาชาจะมาหาตัวเองในคืนนี้เหมือนที่เขาบอกจึงลากกระเป๋าเดินทางลงมาลานจอดรถ เพื่อจะจากไปพร้อมกับที่มีรถแล่นมาจอดเทียบข้างๆ เธอหันไปมองก็ถึงกับปล่อยมือที่กำลังจะเปิดประตูรถทันที “จะหนีไปไหน” อาชารีบจอดรถดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูลงมาถามพร้อมกระชากดึงกระเป๋าเดินทางในมือเธอมาถือไว้ทันที “กลับบ้าน” พอใจตอบสั้นๆ แล้วยื่นมือไปหมายจะแย่งกระเป๋าเดินทางตัวเองกลับมา “งั้นก็ไปด้วยกัน บ้านเธอคือบ้านฉันเท่านั้นทูนหัว บอกแล้วไงว่าเธอเป็นเมียฉันพอใจ” พูดจบก็กระชากดึงร่างเล็กเข้ามาปะทะอกแกร่งตัวเองแล้วก็ปล่อยมือจากกระเป๋าเดินทางมารั้งท้ายทอยเธอให้แหงนเงยขึ้นแล้วบดกระแทกจูบปากอวบอิ่มแสนหวานของคนดื้อทันที “อ่ะ อื้อ” มือเล็กทุบตีอกแกร่งคนตัวโตพร้อมกับพยายามบิดเบือนหน้าหนีแต่ก็ยากเหลือเกินเมื่อแรงเขาเ
“หนูพอใจ” อดิรุจเรียกชื่อหญิงสาวพร้อมสาวเท้าเดินเข้าไปหา ส่วนอาชาก็หยุดดึงลากคนตัวเล็กหันไปทางพ่อตัวเองด้วยความสงสัยว่าท่านรู้จักผู้ช่วยเลขาของตัวเองได้ยังไง ส่วนพอใจก็สะบัดมือออกจากอุ้งมือใหญ่แล้ววิ่งไปหาคุณลุงที่เป็นเพื่อนของพ่อตนเองทันที เธอจำท่านได้เพราะเมื่อต้นปีที่แล้วท่านยังไปหาพ่อเธอที่บ้านอยู่เลย “คุณลุงช่วยพอใจด้วยค่ะ” เธอวิ่งมาเกาะแขนผู้ใหญ่ ส่วนอดิรุจก็มองไปทางลูกชายที่ก้าวเดินยาวๆ ตามมากระชากเธอดึงกลับไปกอด ว้าย! “ปล่อยฉันนะ!” หล่อนดิ้นขัดขืนพร้อมทุบตีอกของเขาพร้อมหันหน้าไปขอความช่วยเหลือจากคุณลุงเพื่อนสนิทของผู้เป็นพ่อที่รักตนเอง “ไอ้ตัวดีปล่อยน้องเดี๋ยวนี้นะ แล้วมีอะไรถึงได้ทำแบบนี้หึ” อดิรุจตะโกนถามลูกชายพร้อมดึงพอใจออกจากอ้อมกอดแข็งแรงของอาชา แต่ลูกชายตัวดีกอดรัดแน่นไม่ยอมกอด “แล้วพ่อล่ะมารู้จักผู้ช่วยเลขาผมได้ยังไง แล้วเธอด้วยพอใจรู้จักพ่อฉันได้ยังไง” เขาเลิกคิ้วถามกลับท่านและหญิงสาวที่ตนกอดวแน่น “นั่นสิคะ คุณรู้จักหนูคนสวยได้ยังไงกัน” อุ่นเรือนถามสามีบ้าง “เอ้า! ก็เนี่ยไงลูกสาวของสมานที่จะหมั้นน่ะ ก็มันโทรมาอวด
กรี๊ด! ร่างเล็กตื่นมาพร้อมเสียงกรีดร้องตกใจ เมื่อเห็นสภาพตัวเองเปลือยเปล่าและยังไม่พอคนที่นอนข้างๆ คือท่านประธานตัวร้ายของเธอด้วย ยิ่งไปกว่านั้นเท้าของเธอก็เร็วเหลือเกินยกถีบเขากลิ้งตกเตียงนอนนุ่มทันทีด้วยความตกใจระคนโกรธ ตุ๊บ! โอ้ย! ร่างใหญ่กลิ้งไถลตกลงไปกองกับพื้นพร้อมเสียงร้องจุกเจ็บ เมื่อร่างใหญ่กระแทกกับพื้นห้องแบบไม่ทันได้ตั้งตัว “เธอทำบ้าอะไรของเธอพอใจ” เสียงห้าวตะโกนถามเจ้าของเท้าที่ถีบตัวเองกลิ้งไถลตกเตียงทันทีด้วยความขึงโกรธพร้อมลุกขึ้นลูบสะโพกที่กระแทกพื้นของตัวเองไปมาด้วยความเจ็บร้าว พลางนึกในใจว่ามันอาจจะหักหรือกระดูกเคลื่อนก็ได้ “แล้วท่านประธานทำอะไรฉัน” เธอร้องถามเขาพร้อมกับยกมือปิดตา เมื่อเห็นว่าท่านประธานหนุ่มไม่ได้เหนียมอายร่างเปลือยของตัวเองในตอนนี้ “ก็แค่นอนด้วยกันเอง คิดมากอะไรกัน” เขาตอบกลับสั้นๆ แล้วเดินพาร่างเปลือยตัวเองไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาใส่ให้เรียบร้อย เพียงเวลาไม่นานประธานหนุ่ม อาชา ศรสุรีย์ หรือ อาชา วัย 32 ปี ก็แต่งตัวเรียบร้อย ร่างสูงใหญ่แม้จะอยู่ในชุดไหนก็ดูดี บวกกับหน้าตาที่ดีมากแล้วยิ่งทำให้
“หนูพอใจ” อดิรุจเรียกชื่อหญิงสาวพร้อมสาวเท้าเดินเข้าไปหา ส่วนอาชาก็หยุดดึงลากคนตัวเล็กหันไปทางพ่อตัวเองด้วยความสงสัยว่าท่านรู้จักผู้ช่วยเลขาของตัวเองได้ยังไง ส่วนพอใจก็สะบัดมือออกจากอุ้งมือใหญ่แล้ววิ่งไปหาคุณลุงที่เป็นเพื่อนของพ่อตนเองทันที เธอจำท่านได้เพราะเมื่อต้นปีที่แล้วท่านยังไปหาพ่อเธอที่บ้านอยู่เลย “คุณลุงช่วยพอใจด้วยค่ะ” เธอวิ่งมาเกาะแขนผู้ใหญ่ ส่วนอดิรุจก็มองไปทางลูกชายที่ก้าวเดินยาวๆ ตามมากระชากเธอดึงกลับไปกอด ว้าย! “ปล่อยฉันนะ!” หล่อนดิ้นขัดขืนพร้อมทุบตีอกของเขาพร้อมหันหน้าไปขอความช่วยเหลือจากคุณลุงเพื่อนสนิทของผู้เป็นพ่อที่รักตนเอง “ไอ้ตัวดีปล่อยน้องเดี๋ยวนี้นะ แล้วมีอะไรถึงได้ทำแบบนี้หึ” อดิรุจตะโกนถามลูกชายพร้อมดึงพอใจออกจากอ้อมกอดแข็งแรงของอาชา แต่ลูกชายตัวดีกอดรัดแน่นไม่ยอมกอด “แล้วพ่อล่ะมารู้จักผู้ช่วยเลขาผมได้ยังไง แล้วเธอด้วยพอใจรู้จักพ่อฉันได้ยังไง” เขาเลิกคิ้วถามกลับท่านและหญิงสาวที่ตนกอดวแน่น “นั่นสิคะ คุณรู้จักหนูคนสวยได้ยังไงกัน” อุ่นเรือนถามสามีบ้าง “เอ้า! ก็เนี่ยไงลูกสาวของสมานที่จะหมั้นน่ะ ก็มันโทรมาอวด
เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าทุกอย่างเรียบร้อยและฝากเพื่อนปล่อยเช่าคอนโดตัวเองในอินเตอร์เน็ตเรียบร้อยแล้วเช่นกัน ทุกอย่างเรียบร้อยเพราะอยากกลับบ้านเร็วๆ อยากหนีไปเร็วๆ เมื่อจัดการทุกอย่างได้เร็วกว่าที่คิดก็หกโมงเย็นชั่งใจอยู่นานว่าจะกลับเลยหรือรอกลับพรุ่งนี้แต่แล้วก็ไม่อยากรอด้วยกลัวว่าอาชาจะมาหาตัวเองในคืนนี้เหมือนที่เขาบอกจึงลากกระเป๋าเดินทางลงมาลานจอดรถ เพื่อจะจากไปพร้อมกับที่มีรถแล่นมาจอดเทียบข้างๆ เธอหันไปมองก็ถึงกับปล่อยมือที่กำลังจะเปิดประตูรถทันที “จะหนีไปไหน” อาชารีบจอดรถดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูลงมาถามพร้อมกระชากดึงกระเป๋าเดินทางในมือเธอมาถือไว้ทันที “กลับบ้าน” พอใจตอบสั้นๆ แล้วยื่นมือไปหมายจะแย่งกระเป๋าเดินทางตัวเองกลับมา “งั้นก็ไปด้วยกัน บ้านเธอคือบ้านฉันเท่านั้นทูนหัว บอกแล้วไงว่าเธอเป็นเมียฉันพอใจ” พูดจบก็กระชากดึงร่างเล็กเข้ามาปะทะอกแกร่งตัวเองแล้วก็ปล่อยมือจากกระเป๋าเดินทางมารั้งท้ายทอยเธอให้แหงนเงยขึ้นแล้วบดกระแทกจูบปากอวบอิ่มแสนหวานของคนดื้อทันที “อ่ะ อื้อ” มือเล็กทุบตีอกแกร่งคนตัวโตพร้อมกับพยายามบิดเบือนหน้าหนีแต่ก็ยากเหลือเกินเมื่อแรงเขาเ
พอใจนั่งมองเงาสะท้อนตัวเองในกระจกที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งของคอนโดตัวเอง เธอมองตัวเองแล้วก็ยกมือขึ้นลูบแก้มเนียนที่ประธานหนุ่มจูบก่อนจะจากไปเมื่อตอนเช้า ตั้งแต่เมื่อวานในห้องทำงานจนมาถึงเมื่อเช้าเขาเพิ่งจะปล่อยเธอให้ได้รับอิสระ เธอลูบเช็ดแก้มตัวเองแรงๆ แล้วคว้าหยิบโทรศัพท์หน้าโต๊ะเครื่องแป้งที่วางอยู่ตรงหน้าขึ้นมากดต่อสายหาพ่อกับแม่ที่อยู่ต่างจังหวัดทันที ‘เจอกันตอนเย็นทูนหัว’ คำพูดก่อนจากของอาชายังคงดังก้องในหูแต่แล้วก็ต้องสลัดทิ้งเมื่อปลายสายกดรับสาย “แม่พริ้งขา” “ว่าไงลูกรัก เสียงเหนื่อยๆ ไม่สบายรึเปล่าลูกรัก” ปลายสายตอบและถามกลับมาด้วยความห่วงใย “หนูสบายดีค่ะ แต่พอใจจะโทรมาบอกแม่พริ้งว่าพอใจจะลาออกจากงานกลับไปทำบัญชีที่โรงน้ำแข็งเรานะคะแม่” “อืม มาสิ ป๊าต้องดีใจแน่เลยที่พอใจจะกลับมาช่วยงานที่โรงน้ำแข็งของเรา ว่าแต่จะมาวันไหนที่รักของแม่” “น่าจะสองสามวันนี้ค่ะแม่พริ้ง รอจัดการลาออกจากงานและเก็บของในคอนโดและประกาศปล่อยเช่าก่อนค่ะจะกลับได้” “อือ ทำให้เสร็จแล้วกลับมาบ้านเราเถอะลูก เนี่ยที่ลพบุรีของเรากำลังอากาศดีเลย ลมเย็นๆ แม่คิดถึ
พั่บ! พั่บ! พั่บ!“อือ ร้อน พอใจไม่ไหวแล้วท่านประธาน อ่า ไม่ไหวแล้ว อ่ะ อ่อย อื้อ”“โอว์ ฉันก็ไม่ไหวแล้วเมียจ๋า อ่า ดีเหลือเกิน เธอตอดรัดฉันแรงมากพอใจ อ่า พอใจเสียวเหลือเกินทูนหัว อ่า เสียว โอว์”ความงามของพอใจกำลังตอดรัดเขาหนักหน่วง เขาสอดเร่าเอวซอยถี่และเพียงเวลาไม่นานความสุขก็มาโอบกอดเขาและเธอพร้อมกัน เมื่อต่างฝ่ายต่างกระตุกเกร็งปล่อยน้ำแห่งความสุขของตัวเองออกมาพร้อมกันพร้อมกับที่เขากอดเธอแน่นหยุดเคลื่อนไหวเอวหนา“โอว์ เก่งมากทูนหัว อ่า”“อ่ะ พะ...พอแล้วพอใจเหนื่อย อ่า” เธอซบหน้าฟุบไปกับอกแกร่งอย่างอ่อนแรงตอนนี้ เธอเหนื่อยกว่าไปวิ่งรอบสนามเสียอีกตอนนี้“ชูว์ เหนื่อยก็พักเถอะ เรายังมีต่ออีกคืนนี้ทูนหัว” เขากดหัวเธอซบเข้าหาอกตัวเองพร้อมถอดถอนแก่นกายร้อนออกมาจากความเป็นสาวเธอ“อ่ะ อื้อ” เธอครางกระเส่าเมื่อเขาถอดถอนตัวจากร่างทำให้เกิดการเสียดสีจนเผลอจิกเล็บยาวๆ ไปกับแผ่นหลังหนาของบุรุษ“อ่า คืนนี้ต่อกัน ตอนนี้ไปกินข้าวกันเถอะ หรือจะสั่งมากินที่ห้องทูนหัว” เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“ไม่มีคืนนี้หรืออะไรทั้งนั้น ดิฉันจะกลับ ก็บอกแล้วไงว่าลาออก” เมื่อสติเริ่มกับมาเจ้าหล่อนเริ่มพยศอีกครั
พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงกระทบเนื้อของทั้งคู่ดังหนักหน่วงบวกประสานกับเสียงขาโต๊ะทำงานใหญ่ที่ไหวโยกตามแรงโยกเร่าของประธานหนุ่มกับผู้ช่วยเลขาบนโต๊ะ และยิ่งไปกว่านั้นสองมือใหญ่ก็กอบกุมสองเต้าปล่อยร่างน้อยบิดเอวพลิ้วไหวไปกับทำงานจนตอนนี้ข้าวของตกกระจัดกระจายเกลื่อนพื้นไปหมด เพล้ง! เสียงข้าวของตกกระทบพื้นทีละชิ้นสองชิ้นพร้อมกับเอวสอบเริ่มเร่าสาวเอวซอยถี่เพื่อส่งตัวเองและพอใจให้ถึงความสุข พอใจได้แต่กำมือน้อยทั้งสองกับขอบโต๊ะทำงานเมื่อมิอาจปฏิเสธหรือหนีไปจากสถานการณ์ตอนนี้ได้ หล่อนชอบเหลือเกินยามนี้ ความเจ็บในคราแรกได้หายไปแล้ว มันมีแต่ความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก แล้วภาพจำในคืนนั้นก็ไหลย้อนกลับมาทำให้ใบหน้าสวยชื้นเหงื่อซับสีเลือดขึ้นมาทันที “โอว์ ดีมากทูนหัวของผม อ่า เสียวมาก คุณตอดรัดผมดีเหลือเกินพอใจ อ่า เสียว” พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงดังหนักหน่วงเมื่อเอวสอบบดเอวรัวถี่กว่าเดิม ประธานหนุ่มเร่งเร่าสาวเอวกดคลึงสวาทเข้าออกในความเป็นสาวพร้อมกับโมตัวคร่อมทับลงไปหาปากน้อยที่กำลังร้องครางเสียว เพื่อกลืนกินเสียงครางหวานของเธอแล้วบดเร่าสอดแทรกเรียวลิ้นไปก
“ใสซื่อจริงๆ พอใจ คืนนั้นฉันจำได้ทุกซอกทุกมุมของเธอนะพอใจ และฉันก็อยากได้อีกด้วยตอนนี้ เธอทำให้ฉันหลงรู้ไหม” มือใหญ่โยนซองสีขาวในมือทิ้งไปด้านหลังพร้อมนำมือมาลูบไล้แก้มนวลเนียนไล้มายังลำคอระหงที่หดห่อคอหนีมือใหญ่ตัวเอง “ยะ...อย่าทำอะไรบ้าๆ นะท่านประธาน วันนี้ฉันมาลาออกเพื่อไปหางานใหม่ทำ และถ้าจะเรียกฉันมาพบเพราะแบบนี้ดิฉันขอตัวค่ะ” เธอกัดฟันข่มความรู้สึกวาบหวิวไว้ในอกแล้วผลักเขาออกห่างเต็มแรง ร่างใหญ่ประธานหนุ่มกระเด็นไปตามแรงผลัก แต่ก็เด้งกลับมาอีกครั้งและครั้งนี้ก็ตวัดกอดเอวเล็กคอดรั้งเข้าปะทะร่างหนาตัวเองแทน ว้าย! มือน้อยดันอกหนาไว้ทันทีด้วยกลัวว่าสองเต้าจะบดเบียดกับหน้าอกแกร่งของท่านประธานหนุ่ม หึหึ “อย่าพยายามเลยทูนหัว ยังไงซะร่างกายนี้ก็เคยเป็นของผมมาแล้วครั้งหนึ่ง และจะมีอีกครั้งจะเป็นไรว่าไหมพอใจ อ่ะ อื้อ”สุดประโยคปากหนาอุ่นร้อนก็โน้มลงไปบดจูบปากอวบอิ่มสีระเรื่อที่กำลังจะขยับเอ่ยตอบโต้ตัวเองทันที มือใหญ่ที่กอดเอวเล็กอีกข้างผละออกมาจับบังคับคางเล็กให้แหงนเงยรองรับจูบเร่าร้อนของตัวเอง อาชาสอดแทรกเรียวลิ้นอุ่นร้อนเข้าไปในโพรงปากเล็กควานก
กรี๊ด! ร่างเล็กตื่นมาพร้อมเสียงกรีดร้องตกใจ เมื่อเห็นสภาพตัวเองเปลือยเปล่าและยังไม่พอคนที่นอนข้างๆ คือท่านประธานตัวร้ายของเธอด้วย ยิ่งไปกว่านั้นเท้าของเธอก็เร็วเหลือเกินยกถีบเขากลิ้งตกเตียงนอนนุ่มทันทีด้วยความตกใจระคนโกรธ ตุ๊บ! โอ้ย! ร่างใหญ่กลิ้งไถลตกลงไปกองกับพื้นพร้อมเสียงร้องจุกเจ็บ เมื่อร่างใหญ่กระแทกกับพื้นห้องแบบไม่ทันได้ตั้งตัว “เธอทำบ้าอะไรของเธอพอใจ” เสียงห้าวตะโกนถามเจ้าของเท้าที่ถีบตัวเองกลิ้งไถลตกเตียงทันทีด้วยความขึงโกรธพร้อมลุกขึ้นลูบสะโพกที่กระแทกพื้นของตัวเองไปมาด้วยความเจ็บร้าว พลางนึกในใจว่ามันอาจจะหักหรือกระดูกเคลื่อนก็ได้ “แล้วท่านประธานทำอะไรฉัน” เธอร้องถามเขาพร้อมกับยกมือปิดตา เมื่อเห็นว่าท่านประธานหนุ่มไม่ได้เหนียมอายร่างเปลือยของตัวเองในตอนนี้ “ก็แค่นอนด้วยกันเอง คิดมากอะไรกัน” เขาตอบกลับสั้นๆ แล้วเดินพาร่างเปลือยตัวเองไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาใส่ให้เรียบร้อย เพียงเวลาไม่นานประธานหนุ่ม อาชา ศรสุรีย์ หรือ อาชา วัย 32 ปี ก็แต่งตัวเรียบร้อย ร่างสูงใหญ่แม้จะอยู่ในชุดไหนก็ดูดี บวกกับหน้าตาที่ดีมากแล้วยิ่งทำให้