All Chapters of ย้อนชะตากลับมาทวงแค้น: Chapter 21 - Chapter 30

20 ลืมทุกสิ่งเสียสิ้น “คุณหนู จำเสี่ยวไป๋ได้หรือไม่เจ้าคะ” ผู้ถูกถามไม่ได้ตอบแต่ยังคงมองหน้าคนถามนิ่ง ๆ พิจารณาอยู่นานราวกับกำลังจัดเรียงความทรงจำทั้งหมดในยามไม่ได้สติ ครุ่นคิดเรื่องราวก่อนนี้อยู่นานนางก็ถอนหายใจออกมาแผ่วเบาพลางส่ายหน้าปฏิเสธคำถามเมื่อครู่ของเสี่ยวไป๋ นางจำสิ่งใดไม่ได้แม้แต่น้อย จำไม่ได้กระทั่งว่าที่นี่คือที่ใด เด็กสาวตรงหน้าเป็นอะไรกับตนเอง นางลืมทุกสิ่งเสียสิ้น เสี่ยวไป๋เบิกตาโพลงจ้องมองหญิงสาวบนเตียง ไม่คิดว่าเหลียงฟางหรูจะอาการแย่นัก สองสามเดือนนี้นางใช้ชีวิตเหมือนหญิงสาวทั่วไปได้เพียงสิบกว่าวันเท่านั้น “ที่นี่ที่ใดกัน เหตุใดข้าจึงมาอยู่ที่นี่” หญิงสาวบนเตียงเอ่ยถามน้ำเสียงเลื่อนลอย สายตาไม่ได้จดจ้องสิ่งใดเพียงไล่มองไปเรื่อยเปื่อย จะกล่าวว่าไม่คุ้นชินกับที่นี่ก็มิใช่เช่นนั้น หากบอกรู้จักก็มิใช่ “คุณหนูท่านรอที่นี่ เสี่ยวไป๋จะตามหมอเมิ่งเด

22หายตัวไป “ว่ามา” ร่างสูงโปร่งยืนนิ่งอยู่กลางห้องหนังสือภายในเรือนสุรา เมื่อมู่หรงหยุดฝีเท้าเขาจึงเอ่ยถามข่าวสารนั้น เดิมทีให้คนตามสืบเพราะอยากรู้ข่าวของเหลียงฟางหรูแต่ยามนี้นางไม่ได้อยู่ที่นั่น เขาไม่อยากรู้ทว่าก็ยังสงสัยว่าเรื่องนี้มันเร่งด่วนอย่างไร คนของเขาจึงเร่งส่งข่าวมา“เรียนซื่อจื่อ สายของเรารายงานว่าเหลียงฮูหยินและคุณหนูรองออกไปร่วมงานสักการะ แต่ถูกดักปล้นระหว่างทางคุณหนูรองเหลียงฟางหรงถูกโจรพาตัวไปขอรับ”“แล้วอย่างไร”“คนของเราคงคิดว่าซื่อจื่ออยากตามสืบตระกูลเหลียงจึงส่งข่าว” เพ่ยเลี่ยงหลินกล่าวถ้อยคำราบเรียบไม่ใส่ใจ เมื่อรู้ว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเหลียงฟางหรูจึงเดินออกไปรับหญิงสาวไปเดินเล่นด้านหลังเรือนสมุนไพร“ไปเลยดีหรือไม่” เหลียงฟางหรูหันกลับมามองผู้ถาม เขายืนอยู่กลางห้องด้วยท่าทีสงบนิ่ง ไม่ได้เร่งรีบหรือแสดงอารมณ์อื่น เขามองมายังนางที่นั่งอยู่บนตั่งริมหน้าต่าง หญิงสาวพยักหน้ายิ้มบางเบา ลุกขึ้นยืนว

24ความจริงทั้งหมด หลังคิดว่าเหลียงฟางหรูอาจไปที่ค่ายโจร เพ่ยเลี่ยงหลินก็มิได้รอช้า เร่งพาคนและกำลังของตนเองขึ้นไปบนเขาตามที่นางเคยบอกเอาไว้ ที่ทางการไม่ยอมปราบปรามโจรป่าเพราะไม่รู้ที่ตั้งค่ายแน่ชัด แต่ยามนี้แม้ไม่ชัดก็ต้องต้องไปเขาตามหาที่ตั้งค่ายกันอยู่นานก็ไม่พบสิ่งใดผิดปกติ กระทั่งทหารคนหนึ่งพบกิ่งต้นบ๊วย ถูกปักไว้บนพื้น ราวกับมีคนตั้งใจทิ้งมันไว้ แค่รู้ว่าเป็นดอกบ๊วยเพ่ยเลี่ยงหลินก็คิดได้ในทันทีว่าเป็นเหลียงฟางหรูเขาให้ทหารทั้งหมดตามกิ่งดอกบ๊วย ผ่านช่องเขา ผาหินซับซ้อนในที่สุดก็มาถึงค่ายโจร เพ่ยซื่อจื่อได้ยินเสียงฝีเท้าและเสียงตะโกนจากด้านข้างของค่ายโจร เร่งรุดตามไปด้วยความร้อนใจ อธิษฐานต่อทุกสิ่งขอให้นางปลอดภัยไร้อันตายแต่ดูเหมือนคำอธิษฐานของเขาจะไร้ผล ภาพหญิงสาวร่างกายบอบบางที่นอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น ลมหายใจรวยริน ทำให้เขาหายใจไม่ออก เวียนหัวไปชั่วขณะ กระโดดลงจากหลังม้าด้วยมือไม้เยียบเย็น หากเขาคิดการรอบคอบกว่านี้นางคงไม่ต้องบาดเจ็บหนักถึงเพียงนี้ บ

26เริ่มต้นอีกครา ม่านฟ้าถูกฉาบด้วยแสงสีเหลืองรำไรยามเย็น หญิงสาวหลือบมองสตรีทั้งสองที่อยู่อีกฝั่งของต้นบ๊วย ไม่ต้องคิดหรือทบทวนสิ่งใดมากมาย เพราะนางจำทุกสิ่งได้เป็นอย่างดี ราวกับยังวนเวียนอยู่ในเหตุการณ์นั้นซ้ำไปซ้ำมานั่งอยู่ใต้ต้นบ๊วยฟังสองแม่ลูกสนทนากันเรื่องออกจากจวนไปเที่ยวเทศกาลซีซี ร่วมชมงานประชันเย็บปักที่โรงเตี้ยมเหอชง ทุกประโยคล้วนแต่เหมือนเดิมไม่ผิดเพี้ยน เหลียงฟางหรูเอนกายพิงโคนต้นบ๊วยนั่งอยู่ตรงนี้ต่ออีกครึ่งชั่วยามระหว่างนี้ก็ทบทวนเหตุการณ์ต่าง ๆ ในครั้งก่อน นางกล่าวไว้แล้วว่าอย่างไรก็ต้องเอาคืน แต่นางมิใช่คนฉลาดเท่าใดนักไม่เช่นนั้นคงไม่ตายอย่างอนาถทั้งที่กล่าวว่าอยากแก้แค้น แต่พอรู้ว่าตนเองยังไม่ตายสิ่งแรกที่คิดถึงกลับเป็นใบหน้าหมดจดหล่อเหลาของเพ่ยเลี่ยงหลิน ครั้งก่อนเพราะนางเขาจึงต้องจบชีวิตไปพร้อมกันโอกาสที่ได้มาในครานี้นางไม่อยากดึงเขาเข้ามาเกี่ยวข้อง นางไม่รู้ว่าด้วยความสามารถตนเองจะทำเรื่องนี้สำเร็จหรือไม่ แต่ขอเพียง

28การประชันเย็บปัก การปักผ้าประชันครั้งสุดท้ายเริ่มขึ้น สตรีสี่คน นั่งอยู่ตรงลานชั้นล่างเริ่มปักให้ผู้คนเห็นกับตาว่าพวกนางปักเอง ใช้เวลาหนึ่งชั่วยามครึ่งแล้วจะให้ผู้ที่เป็นอันดับหนึ่งในปีก่อน เถ้าแก่ร้าน และเจ้าของโรงเตี้ยมร่วมกันตัดสินต้นบ๊วยเป็นภาพในหัวที่นางคิดเอาไว้แต่เมื่อปล่อยใจไปกับการปักผ้า เรียวนิ้วบรรจงจรดฝีเข็มลงบนผ้าไหมชั้นดีที่โรงเตี้ยมเป็นผู้เตรียมเอาไว้ ใบหน้างดงามระบายความสุขยามปักฝีเข็มอย่างชัดเจนงานฝีมือเช่นนี้มารดานางเป็นผู้สั่งสอนแต่เล็กแต่น้อย เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่ทำให้นางระลึกถึงมารดาผู้ล่วงลับได้ระหว่างที่บรรดาสตรีทั้งสี่ปักผ้ากันอยู่ โรงเตี้ยมก็จัดให้มีการบรรเลงดนตรีไปด้วย เหลียงฟางหรูหยุดมือที่ปักฝีเข็มมองลายปักในมือด้วยท่าทางอ่อนโยน ทุกสิ่งเป็นไปตามธรรมชาติแต่กลับน่ามองอย่างยิ่งบุตรชายคหบดีหลายคนที่ร่วมชมงานจ้องตาไม่กระพริบ ยามนี้บุรุษมากมายล้วนหมายตานาง เกรงว่าในวันพรุ่งนี้ชื่อเสียงบุตรสาวคนโตแห่งจวนเหลียงคงร่ำ