All Chapters of กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning: Chapter 1 - Chapter 10

EP2 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)ชายหนุ่มแต่งตัวเสร็จเดินลงมาที่โต๊ะอาหารของบ้านปีกขวา เขาปรายตามองสาวใช้ที่ยืนก้มหน้าอยู่ข้างๆก่อนนั่งลง เธอค่อยๆตักข้าวใส่จานให้เขาก่อนจะกลับไปยืนที่เดิม"วันนี้ไม่ไปโรงเรียนหรือไง" กะตัญเอ่ย"วันนี้ที่โรงเรียนหยุดค่ะ""เธออายุเท่าไหร่แล้วนะ?" กะตัญเอ่ยพรางตักข้าวเข้าปากนิ่งๆ"สะ..สิบเจ็ด จะสิบแปดแล้วค่ะคุณกะตัญ" หญิงสาวเอ่ย"ยังไม่สิบแปดเหรอ..อืม""ยังค่ะ ยังไม่ถึงวันเกิดค่ะ" เอแคลเอ่ย"อืม ขอน้ำหน่อย""ได้ค่ะ"ชายหนุ่มไม่ได้ถามอะไรต่อ ได้แต่นั่งกินอาหารมื้อนั้นลำพังจนหมด ก่อนที่ลูกน้องจะเดินเข้ามาแล้วเอ่ยรายงานขึ้น"นายครับ เราได้ที่ซ่อนปืนแล้วครับ ส่วนไอ้วัตตายแล้วครับ" ลูกน้องเอ่ย"ไปเอาปืนกลับมา ไม่ว่าจะสภาพไหน หรือใครขวาง จัดการให้หมด แล้วเอาของกลับมาให้กู""ครับนาย!"นี่เป็นเรื่องปกติของบ้านหลังนี้ เอแคลอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เด็กๆ ตอนนี้เธอชินกับอะไรแบบนี้แล้ว แค่อาจจะยังตกใจบ้างที่เจ้านายของบ้านแต่ละคนดุไม่สะทกสะท้านนักกับการที่ฆ่าคนตาย แม้ทุกคนล้วนแต่เป็นคนเลวและมีความผิดก็ตาม"เฮีย"เสียงหรรษาน้องสาวฝาแฝดที่ไม่เหมือนแฝดนักเดินเข้ามาก่อนเอ่ย

EP4 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)เช้าวันเสาร์ เอแคลไม่ได้ไปโรงเรียน วันนี้เธอถูกสั่งให้มาตั้งโต๊ะอาหารที่บ้านปีกขวาของกะตัญ เพราะที่บ้านใหญ่ดินแดนและพาเพลินไม่อยู่ กะตัญและหรรษาก็มักจะกินมื้อเช้าที่บ้านของตัวเอง"ฟู่วว" เสียงถอนหายใจของเอแคล เมื่อเธอประหม่าเพราะเมื่อคืนจู่ๆกะตัญก็จูบเธอ เขาอาจจะเมาและอาจจะจำไม่ได้ก็ได้ ไม่รู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ๆเขาทำแบบนั้นกับเธอ ทั้งๆที่กะตัญไม่เคยทำลุ่มล่ามกับสาวใช้คนไหนในบ้านแม้แต่คนเดียว แม้ว่ากะตัญท่าทางเจ้าชู้มากก็ตาม และอาจจะดุไปหน่อย แต่กะตัญก็ไม่เคยทำลุ่มล่ามกับลูกน้องแม้แต่ครั้งเดียวไม่นาน กะตัญที่อาบน้ำแต่งตัวเดินลงมาด้วยใบหน้านิ่งสายตาเยือกเย็นก็ค่อยๆนั่งลงที่เก้าอี้โดยที่มองเอแคลแค่เพียงชั่วครู่เท่านั้น เธอตักข้าวให้เขาแล้วเสิร์ฟน้ำ เพราะอยากจะออกจากตรงนี้ กลัวว่าเขาจะจำเรื่องเมื่อคืนได้"จะไปไหน""อะ..เอ่อ..แคลจะไปช่วยในครัวค่ะ""หน้าที่เธอคือดูแลโต๊ะอาหารฉันเช้านี้ไม่ใช่หรือไง""ค่ะ..."เอแคลได้แต่ยืนก้มหน้านิ่งๆเมื่อกะตัญนั่งทานข้าวเช้าโดยที่ไม่มีใครอยู่ในห้องนี้ด้วย มีเพียงเธอและเขาเท่านั้น"เมื่อคืนเหมือนฉันจูบกับท่

EP6 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)กะตัญเดินกลับเข้าบ้านปล่อยให้เอแคลนั่งดีใจกับไอแพดเครื่องใหม่ที่เธอจะได้เอาไว้ใช้เรียนหนังสือ คืนนั้นเธอเปิดมันใช้งาน ก่อนใช้ดาวโหลดแนวข้อสอบ และเอกสารการเรียนต่างๆ ปากกาก็ใช้งานได้ดีมากทีเดียว เธอสนุกกับการจดและอ่านเพราะใกล้สอบจบม.6เต็มที่จนลืมดูเวลาว่าดึกแค่ไหน แต่พรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์ เธอไม่จำเป็นต้องตื่นเช้ามืดเพื่อช่วยงานยายของเธอแล้วไปโรงเรียน เธอเพียงตื่นเช้าปกติเท่านั้น"คุณกะตัญใจดีจัง"ในตอนเช้าเอแคลตื่นนอนด้วยใบหน้าสดชื่น เธอช่วยยายของเธอทำงานในตอนเช้าและตั้งโต๊ะอาหารที่บ้านใหญ่เพราะดินแดนกับพาเพลินกลับมาตั้งแต่เมื่อคืน วันนี้ทุกคนในบ้านจะนั่งกินมื้อเช้าพร้อมกันเหมือนที่ผ่านมา"นี่เอแคล แกเอาไอแพดแพงๆนี่มาจากไหน" เจนเอ่ยเมื่อเข้าไปหาเอแคลในห้องแล้วแอบเห็นเข้าในตอนเช้า เธอจึงแอบเข้าห้องเอแคลไปอีกรอบในขณะที่เอแคลจัดโต๊ะอาหารกับยายของเธอที่บ้านใหญ่"พี่เจน เอาของแคลออกมาได้ยังไงคะ พี่เข้าห้องแคลเหรอ" เอแคบเอ่ยถามขึ้น เพราะไม่มีใครเห็นมันแน่เพราะเธอยังงไม่ได้เอาออกไปใข้ให้ใครเห็นนักตั้งแต่กะตัญให้มา"ไม่สำคัญ แกไปเอามาจากไหน ขโมยของคุณหนูม

EP8 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)2วันต่อมา ชายหนุ่มตื่นขึ้นในตอนเช้าเหมือนทุกวัน วันนี้เขามีงานช่วงสายต้องเดินทางไปพบลูกค้า หลังจากอาบน้ำเสร็จก็ลงมากินมื้อเช้าที่ด้านล่างในบ้านปีกขวาของตัวเอง เพราะมันเลยเวลามื้อเช้าที่บ้านใหญ่"เอแคลไปไหนครับ?"กะตัญเอ่ยกับป้าหัวหน้าแม่บ้านซึ่งเป็นยายของเอแคลด้วย"อ่อ วันนี้เห็นบอกมีไปเที่ยวกันค่ะคุณกะตัญ ที่โรงเรียนจัดงานเลี้ยงส่งก่อนสอบเสร็จค่ะ"แม่บ้านเอ่ย"อืม""คุณกะตัญมีอะไรจะใช้เอแคลหรือเปล่าคะ""ไม่มีอะไร เห็นวันนี้ยายมาเองผมเลยถามครับ"กะตัญถึงแม้จะดุแค่ไหน แต่กับหัวหน้าแม่บ้านซึ่งเป็นคนเก่าคนแก่และเคบเป็นพี่เลี้ยงพ่อเขามา กะตัญจะให้ความเกรงใจเป็นพิเศษ คำพูดเลยไม่ค่อยเหมือนคุยกับลูกน้องมากนักหลังจากจบมื้อเช้า ชายหนุ่มเดินขึ้นรถหรูก่อนขับมันออกไปด้วยความเร็ว เขาขับรถตรงไปที่โกดังสินค้าก่อนจะเดินทางไปพบลูกค้าในช่วงบ่ายวันนี้ทางด้านเอแคลที่ออกมาเที่ยวส่งท้ายการเรียนจบมัธยมปลายของเธอพร้อมเพื่อนๆในห้องซึ่งทางโรงเรียนจัดขึ้น ตลอดการเดินทางเอแคลสนุกกับเพื่อนๆที่อีกไม่นานก็ต้องแยกย้ายกันไปเติบโต ต่างคนต่างมีฝันเป็นของตัวเอง ส่วนเอแคลที่ตั้งใจเรี

EP10 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย(กะตัญ)“เอแคลลลชนแก้ววววว หมดแก้วววว”หรรษาที่เดินกลับมาก่อนยกแก้วขึ้นชนกับแก้วเอแคลด้วยท่าทางที่เหมือนจะเมา เอแคลถือแก้วกล้าๆกลัวๆเพราะไม่อยากดื่มเยอะเพราะกลัวเมา กะตัญถอนหายใจก่อนรับแก้วที่เอแคลถือมากระดกรวดเดียวหมดแก้ว“คะ….คุณกะตัญ ดะ…เดี๋ยวเมานะคะ”“เหล้าแค่นี้ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก”"เฮีย เอาแก้วเอแคลไปดื่มทำไมคะ เอาแก้วใหม่ซิ"หรรษาเอ่ย"เอแคลยังเด็ก หนูอย่าให้ดื่มเลย"กะตัญเอ่ยกับน้อสาว ก่อนจะรับร่างเล็กเอวบางของเธอที่ยืนแทบไม่อยู่เพราะความเมา"ชักจะเมาแล้วแหะ"หรรษาเอ่ย"หนูเมาแล้วแหละ กลับบ้านเถอะ เดี๋ยวเฮียให้การ์ดขับรถกลับไปให้""แล้วเฮียละ จะไปไหนคะ ไปหาป้าน้ำหอมนั่นเหรอ มาก้ดี หนูจะจัดการสักหน่อยที่ตบเอแคล"หรรษาเอ่ย"เปล่าครับ เฮียเอารถมาไง ต้องขับรถตัวเองกลับ""อ่อออ โอเคค่ะ"กะตัญกึ่งเดินประครอง กึ่งอุ้มหรรษาผู้เป็นน้องสาวออกมาที่รถคันหรูที่เธอขับมา ก่อนจะให้การ์ดเป็นคนขับแล้วพาหรรษาขึ้นรถไป"อ๊ะ!!"เสียงเอแคลร้องออกมาอย่างตกใจเพราะถูกกะตัญคว้าแขนเอาไว้ก่อนขึ้นรถตามหรรษาไป"เธอมากับฉัน""คะ..แคลเหรอคะ"กะตัญลากแขนเอแคลให้ขึ้นรถของตัวเอง ก่อนขับต