บททั้งหมดของ กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning: บทที่ 31 - บทที่ 40

EP31 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงซุกไซ้ไปตามซอกคอของเอแคล เธอน้ำตาไหลอาบสองแก้มเพราะนี่ไม่ใช่กะตัญคนเดิมที่อ่อนโยนกับเธอ เขาป่าเถื่อนและรุนแรงเกินไป"คะ..คุญกะตัญ""เรียกทำไม เห็นมั้ย มันขึ้นสุดแล้ว เธออย่าคิดว่าจะได้ออกจากห้องฉันถ้ามันยังไม่สงบ"ไม่นานร่างกายเปลือยเปล่าของหยิงสาวก็นอนอยู่กลางเตียงราวกับร่างไร้กระดูก เพราะมันอ่อนไหวไปตามแรงของชายหนุ่ม ขาสองข้างแยกออกจากกันจนสุดเท่าที่จะทำได้ เพราะมีร่างแกร่งที่ยัดลำท่อนแข็งกร้าวเข้าไปจนสุดโคนพรางใช้แขนข้างนึงประครองใต้ร่างรั้งเอวเธอเป็นที่ยึดเพื่อออกแรงสาวลำท่อน เต้านมคู่สวยมันสั่นไหวไปตามแรงโยก เมื่อริมฝีปากของชายหนุ่มมันเริ่มครอบครองหัวเต้านมนั่นอย่างโหยหาจังหวะการสาวเอวทำเอามังกรตัวโตที่เคลือบไปด้วยน้ำรักใสๆของหญิงสาว เมื่อร่างกายของเธอมันจำเจ้าของได้ มันเริ่มตอบสนองเมื่อถูกเจ้าของทำรักแม้มันจะเป็นจังหวะที่รุนแรง ภาพที่ปากรูสวาทที่ถูกลำท่อนยัดจนเต็มพื้นที่และสาวเข้าออก เผยเนื้ออ่อนนิ่มที่ปริขยายแดงกล่ำและมันวาว เสียงหยาบโลนเจาะแจะดังทุกครั้งที่กะตัญสาวเอว"อ่าส์""อึก แคลจุก เบาๆค่ะ""ทำไมตัวเธอหอมแปลกๆ อ่

EP33 - กลรักรัาย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"คะ??""ก็เธอยังเด็กอยู่ รีบๆโทรเถอะ อย่าถามเยอะ" กะตัญเอ่ย"ทีวันก่อนปล้ำแคลไม่เห็นคิดว่าแคลเด็กเลย.." เอแคลบ่นกับตัวเองเบาๆ"เธอว่าอะไรนะ?""เปล่าค่ะ"เอแคลกดมือถือเพื่อโทรออก ก่อนเปิดสปีกเกอร์โฟนอย่างที่กะตัญสั่ง ไม่นาน ปลายสายก็รับ ก่อนเสียงจะดังขึ้น(แคล โทรตั้งนานทำไมแกไม่รับสายเลย)หวานเอ่ย(แคลทำรายงานอยู่น่ะ)เอแคลเอ่ย(อ่อ หมู่นี้แกเก็บเนื้อเก็บตัวแปลกๆนะ เป็นอะไรหรือเปล่า)(ไม่ได้เป็นอะไร แคลสบายดี ว่าแต่หวานมีอะไรหรือเปล่า)(คืนนี้ว่างมั้ย วันเกิดจ๋านะลืมหรือปล่า เรานัดกันที่คลับ แคลแกมานะ)หวานเอ่ย(อ่อ...เดี๋ยวแคลโทรหานะ)(โอเค เจอกันแก)แล้วหวานก็วางสายไป เอแคลค่อยๆเงยหน้ามองกะตัญก่อนเห็นว่าเขากำลังกดยิ้ม ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้ากลับไปนิ่งแบบเดิม"โทรเสร็จแล้วค่ะ""คืนนี้จะไปเที่ยว เธอขอใครหรือยัง""เดี๋ยวแคลไปบอกยายค่ะ"เอแคลเอ่ย"ฉันหมายถึงเจานายเธอแบบฉันไง เธอขอฉันหรือยัง"กะตัญเอ่ย"คะ?? แต่มันนอกเวลางานแล้วนะคะ""ก็ต้องขอ""งั้นแคลขอไปงานวันเกิดเพื่อนนะคะ"เอแคลเอ่ย"ไปซิ 3ทุ่มกลับ"กะตัญเอ่ย"คะ?? แต่ไปถึงก็เกือบสองทุ่มแล้วนะคะ จะกลับสาม

EP35 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"จะเสร็จ อ๊า แคลจะเสร็จแล้ว.."ไม่นานเอแคลก็ถึงฝั่งฝัน เธอขย่มจนรีดน้ำกามของเขาจนเกลี้ยงพร้อมลมหายใจเหนื่อยหอบ คนสองคนจูบกันอย่างลืมตัว คืนนั้นเสียงอัดกระแทกของคนสองคนพร้อมเสียงครางก็ดังกึกก้องตลอดทั้งคืน"ฉันควรเชื่อเรื่องไหนก่อน หรือควรจะไม่เชื่อเธอดี"เสียงของชายหนุ่มที่เอ่ยขึ้นในขณะที่นอนมองหญิงสาวที่หมดฤทธิ์หลบซุกอกอยู่บนเตียงกลางคนโดหรูของตัวเองในช่วงเช้า หญิงสาวปรือตาตื่นขึ้นก่อนจะพบว่าตัวเองนอนซุกอยู่กลางอกของกะตัญที่นอนเปลือยเช่นกัน เขากำลังหลับสนิท นี่เธอไม่ได้รู้สึกแบบนี้เลยตั้งแต่ที่เขาป่วย แต่เมื่อกำลังมีความสุข กลับต้องตกใจเพราะแสงแดดที่สาดส่องอยู่ด้านนอกทำให้เธอรู้ว่านี่เป็นเช้าวันใหม่ เมื่อคืนเธอไมไ่ด้กลับบ้าน ป่านนี้ยายของเธอคงจะเป็นห่วงแย่แล้ว"จะไปไหนแต่เช้า?" เสียงกะตัญเอ่ยในขณะที่เอแคลลุกขึ้นคว้าผ้าขนหนูพันรอบร่างกายเพื่อจะเข้าห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับบ้าน"เมื่อคืนไม่ได้กลับบ้าน ป่านนี้ยายเป็นห่วงแย่แล้วค่ะ""มานี่""คะ...คุณกะตัญ"กะตัญรั้งเอแคลลงจนเธอล้มเข้าหาอกแกร่งที่นอนอยู่บนเตียง เขากอดรัดเธอก่อนหอมฟ่อดใหญ่ ราวก

EP37 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)ในช่วงเช้า เอแคลค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นทั้งอาการเวียนหัว แต่เธอต้องแปลกใจที่มีแผ่นเจลลดไข้แปะอยู่บนหน้าผาก ข้างเตียงมีกะละมังน้ำพร้อมผ้าที่ยังเปียกวางอยู่ ถึงกระดาษที่มียาลดไข้นั่น ยายเธอเข้ามาเมื่อไหร่กัน แต่...ไม่มีใครรู้รหัสประตูห้องเธอนอกจากเธอกับ...กะตัญ!!"ทางด้านกะตัญที่มาหาหมอโฮมเพื่อตรวจร่างกาย ในขณะที่ตรวจเสร็จ เขาก็นั่งใส่เสื้อติดกระดุมอย่างใจเย็น จนหมอโฮมผู้เป็นดั่งพี่ชายก็เอ่ยขึ้น"สาวคนใหม่นั่นเอาจริง?""ก็ไม่มีอะไรเฮีย""ทำอะไรก็รอบครอบ คิดเยอะๆ"หมอโฮมเอ่ยก่อนเดินกดยิ้มเบาๆออกจากห้องตรวจไป ผ่านมากว่าหนึ่งอาทิตย์ กะตัญเรียกหาเอแคลผ่านวอลล์แต่กลับพบว่าเป็นแม่บ้านคนอื่นรับ เขาจึงเลือกจะไม่ได้สนใจและเข้าร่วมมื้อเย็นที่บ้านใหญ่พร้อมครอบครัว แต่เหมือนบางอย่างจะเปลี่ยนไป"ทำไมไม่เห็นเอแคล ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"กะตัญเอ่ย"อ้าวแม่คะ ลืมบอกเฮียหรือเปล่าคะ ว่าเอแคลออกไปอยู่หอแล้ว" หรรษาเอ่ยเคร้ง!!!! ช้อนจากมือกะตัญวางลงจานเต็มแรงพาเอาทุกคนสะดุ้งสุดตัวโดยเฉพาะแม่บ้านที่ยืนคอยอยู่รอบๆโต๊ะอาหาร"ว่าไงนะ!!!""ตกใจหมดมึงนี่ หมู่นี้มึงคลุกอยู่แต่กับหนูวา

EP39 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)ใบหน้าหวายของหญิงสาวบิดเบี้ยวเพราะความจุก แต่เธอก็พอจะขยับร่างได้บ้าง เสียงลมหายใจถี่ๆ ดังขึ้น ในขณะที่ร่างสองร่างกำลังบรรเลงเพลงรัก แรงสวาทต่อกันครืด ครืด เสียงโทรศัพท์ของเอแคลดังขึ้น ปรากฏชื่อไลน์ของเจเดนที่โทรเข้ามา ดวงตาคู่คมหันไปมอง ก่อนคว้าโทรศัพท์ของเธอมา ทำให้เอแคลที่กำลังควบจนถึงจุดสุดยอดเบิกตากว้าง"ควบไป!""อ๊ะ อ๊าาาาาา""แตกแล้ว!!!"หลังจากทั้งคู่สำลักน้ำกามใส่กัน กะตัญที่นอนโดยมีเอแคลยังคงคร่อมร่างก็กดรับสายของเจเดนก่อนเปิดสปีกเกอร์โฟนให้เอแคลพูด(แคล อาบน้ำเหรอ ไม่เห็นรับสายพี่เลย)(คะ..ค่ะคุณเจเดน แคลอาบน้ำเลยไม่ได้ยินเสียงค่ะ) เอแคลเอ่ยพรางมองหน้านิ่งๆ ของกะตัยด้วยความกลัว(โอเคครับ กินข้าวหรือยังครับ)(เรียบร้อยแล้วค่ะ)(งั้นพี่ไม่กวนละครับ ไว้พรุ่งนี้พี่โทรหาใหม่) เจเดนเอ่ยก่อนวางสายไปเอแคลแทบไม่กล้ามองหน้ากะตัญเพราะรู้ว่าเขาคงโมโหมาก ดูจากแววตาดุๆ นั่นแล้ว เธอต้องถูกว่ายกใหญ่แน่ๆ"ทำไมไอ้เจเดนมันโทรไลน์มาหาเธอ??" กะตัญเอ่ยพรางลุกขึ้นนั่งในขณะที่ส่วนเชื่อมต่อยังไม่หลุดจากกัน"กะ..ก็""ก็?? ก็อะไร เธอนี่มันเสน่ห์แรงไม่เบานะ"กะต