All Chapters of กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning: Chapter 21 - Chapter 30

EP22 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"ก็ฉัน..แค่ไม่อยากให้ใครมาวุ่นวาย...กลัวเธอไม่สบายใจเลยเรียกทุกคนไปหาแล้วเคลียร์""เยอะขนาดนั้นเลยเหรอคะ?""อืม แต่จบหมดแล้ว ที่นี้หายโกรธได้หรือยัง"กะตัญเอ่ยพรางโอบกอดเอแคลเอาไว้"แคล...""ฟ่อดดด ฉันทำเพื่อเธอนะ ทั้งหมดเลย""คุณกะตัญ...""เธอหายโกรธฉันได้หรือยัง" กะตัญเอ่ยพรางกอดเอแคลไม่ยอมปล่อย"หายก็ได้ค่ะ แคลคิดว่าคุณกะตัญเห็นแคลเป็นคนชั่วคราวที่บ้าน พออยู่ข้างนอกคุณกะตัญก็มีคนอื่น แคลรู้ตัวค่ะว่าแคลไมไ่ด้สวย ไม่เก่ง ไม่ได้หุ่นดีเหมือนผู้หญิงของคุณกะตัญสักนิด แคลถึงคิดว่าเรื่องทั้งหมด....""ฉันควรจะบอกเธอก่อนซินะค่อยๆทำ ถ้ารู้ว่าเธอคิดน้อยใจไปไกลขนาดนี้"กะตัญเอ่ย"แคลไม่...""ถ้าฉันรู้ว่าเธอน้อยใจฉันขนาดนี้เมื่อคืน ฉันจะไม่กลับไปนอนที่บ้านคนเดียวเลย ฉันจะนอนกับเธอที่ห้องทั้งคืน""แล้วคุณน้ำหอมเขายอมเหรอคะที่คุณกะตัญเคลียร์กับเขา""ก็ไม่ยอมหรอก แต่น้ำหอมไม่กล้าขัดกับฉัน""คุณกะตัญมีความสัมพันธ์กับเธอลึกซึ้งกว่าคนอื่น เธอคงไม่ยอมง่ายๆหรอกค่ะ""กับน้ำหอมฉันยอมรับว่าไม่เหมือนคนอื่น แต่ฉันไม่เคยคิดจะใช้คำว่าคนรักหรือแฟน เพราะสำหรับฉัน สองสถานะนี้ม

EP24 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)คำพูดแสนหวานทำให้คนสองคนต่างยิ้มให้กัน หมู่นี้กะตัญยิ้มบ่อยขึ้น มันทำให้หัวใจดวงน้อยๆของเอแคลพลอยพองโตตามไปด้วย ทุกครั้งที่เธอเห็นรอยยิ้มของเขา"สวยจังเลยค่ะ""ชอบมั้ย หื้ม"เมื่อมาถึง บ้านสุดหรูวิวทะเลทำให้เอแคลตื่นตากับความสวยตรงหน้า กะตัญกดยิ้มเบาๆเมื่อเห็นว่าเธอมีความสุขแบบนั้น เขากอดเธออยู่ที่ระเบียงบ้านพรางก้มลงหอมแก้มเธอเบาๆ"ชอบค่ะ ฟ่อดดด ขอบคุณนะคะที่พาแคลมาเที่ยว""เดี๋ยวนี้รู้งานไม่ต้องสอนเลยนะ""ว๊ายยยคุณกะตัญ"ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวขึ้นก่อนเดินเข้าห้องนอน ไม่นานภาพร่างแกร่งที่เปลือยเปล่ามีหญิงสาวนั่งคร่อมลำท่อนด้วยขาที่สั่นเทา แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทั้งคู่มีเซ็กส์กัน แม้จะยังจุกอยู่ไม่น้อย แต่มันก็เริ่มชินมากกว่าครั้งแรกๆ"เจ็บเหรอ""เจ็บค่ะ แต่แคลทนได้""เก่งจังนะ หื้ม"กะตัญรั้งใบหน้าของเอแคลลงไปจูบอีกรอบ มือหนาบีบลงก้นงอนๆของเธอพรางจับโยกเบาๆ เมื่อรูสวาทคับแคบเริ่มเคลื่อนตัว มันถูรีดลำท่อนเป็นจังหวะ หัวใจของชายหนุ่มเต้นไวขึ้น มันสูบฉีดเลือดจนร่างกายซาบซ่า แรงกำหนัดเริ่มมีมากขึ้นเรื่อย"อ่าส์ เสียวชะมัดเลย""อ๊ะ อื้อออ""เธอรู้ม

EP26 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"เฮ้ย มึงใจเย็น เรารักษามันได้" หมอโฮมเอ่ยพรางตบไหล่ของกะตัญเบาๆ"ผมมีอะไรจะรบกวนเฮียหน่อย"กะตัญเอ่ยทางด้านเอแคลที่มาเรียนในเช้าวันนี้ เธอค่อนข้างไม่มีสมาธิเพราะเอาแต่เป็นห่วงกะตัญที่นอนอยู่ที่โรงพยาบาล อยากจะเลิกเรียนใจแทบขาด แต่เมื่อดินแดและพาเพลินสองคนที่มีพระคุณหยิบยื่นโอกาสในการเรียนให้เธอ เธอจึงต้องทำมันเต็มที่ ไม่ได้โดดเรียนกลับไปหากะตัญแม้ใจอยากจะไปมากก็ตาม"แคลบ่ายนี้อาจารย์ยกคลาส ไปดูหนังกัน" หวานหนึ่งในเพื่อนใหม่ที่มหาวิทยาลัยเอ่ย"แคลมีธุระน่ะ ไว้วันอื่นแคลจะไปด้วยนะ"เอแคลเอ่ย"ไปเถอะแคล เราไปกันครบเลยนะ ขาดแคลได้ไงละครับ"ฟิล์ม เพื่อนอีกคนเอ่ย"แคลมีธุระจริงๆน่ะฟิล์ม แคลขอโทษทีนะ ไว้วันอื่นแคลจะไปด้วย""ยัยนี่ทำตัวลึกลับอีกแล้วยัยเอแคล"หวานเอ่ยแซว"ลึกลับอะไรหวาน แคลเปล่าสักหน่อย""ก็มีผู้ชายปริศนามารับทุกวัน ผู้ชายที่ขับรถหรูหลายสิบล้านคนนั้นไง หวานเห็นนะ"หวานเอ่ย"เอ่อ...""แคล ทำไมแกต้องทำลับๆล่อๆ ไม่พามาเปิดตัวกับเพื่อนเลย" จ๋าเพื่อนอีกคนเอ่ย"หรือแกมีเสี่ยเลี้ยง"หวานเอ่ย"ไม่น่าใช่เสี่ยนะ ยังหนุ่มอยู่เลย คบกันไม่คิดจะแนะนำเพื่อน

EP28 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)เอแคลตามหรรษามาที่โรงพยาบาล เมื่อมาถึง เธอเข้ามาในห้องพักฟื้นของกะตัญที่นอนแน่นิ่งไม่ได้สติโดยใบหน้าเขาค่อนข้างซีดเซียว ตอนนี้น้ำตาหยดเล็กๆไหลอาบแก้มออกมา เธอรีบเช็ดมันล้วกๆเพราะกลัวหรรษาเห็นเข้า“แคล พี่ฝากเช็ดตัวให้เฮียหน่อยได้มั้ย พี่ขอไปหาพี่โฮมแปป” หรรษาเอ่ย“ได้ค่ะคุณหนู”มือเรียวค่อยๆบิดผ้าชุบน้ำหมาดๆแล้วเช้ดไปบนใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังหลับไหล เธอมองเขาทั้งดวงตาแดงกล่ำพยยายามกลั้นไม่ให้ร้องไห้ออกมา ตอนนี้เธออยากกอดเขา อยากให้เขาตื่นขึ้นมากอดเธอเร็วๆ แต่ดูเหมือนร่างกายกะตัญจะไม่ตอบสนองที่จะตื่นแม้แต่น้อยหลังจากกลับมาจากโรงพยาบาล เอแคลที่วันนี้หยุดเรียน ก็เข้าไปทำความสะอาดบ้านปีกขวาของกะตัญ เพราะปกติก็มีแต่เธอที่เขายอมให้ขึ้นไปทำความสะอาดที่ชั้นบนสุด และทุกคนรู้ดีว่า นี่คืองานของเอแคลที่กะตัญกำชับให้ต้องเป็นเธอทำเธอนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ในห้องนอนที่ทั้งคู่นอนด้วยกัน ใจเธอเป็นห่วงเขาจนแทบขาดใจ และทำอะไรไปไม่ได้มากกว่าการรออยู่ห่างๆ กระทั่งมื้อเช้าของวันนี้ เอแคลที่ใบหน้าอิดโรยก็ทำให้หรรษาเอ่ยทักขึ้นในขณะที่ทั้งบ้านกำลังนั่งกินมื้อเช้า"เอแคล

EP30 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"ขอบคุณค่ะ""เธอมีอะไรที่ยังไม่ได้บอกฉันหรือเปล่า?" จู่ๆกะตัญก็เอ่ยขึ้นก่อนเดินออกไป"คะ??""ช่างเถอะ เข้าห้องไปนอนซะ"พูดจบกะตัญก็เดินออกไป นั่นเป็นเพียงเสี้ยววินาทีที่เธอใชฟูขึ้นมา เมื่อกะตัญช่วยเธอถือกระเป๋ามาส่งเมื่อเห็นว่าเธอไม่สบายกระทั่งช่วงเช้าของอีกวัน มีเพียงแค่พาเพลินและหรรษาที่อยู่ที่บ้านพักตากอากาศ ดินแดนและกะตัญ ทั้งคู่ออกไปพบลูกค้าด้วยกัน เพราะนัดครั้งนี้สำคัญมาก แต่ก็อยากถือโอกาศมาพักผ่อน เพราะสองแฝดอย่างกะตัยกับหรรษา ทั้งคู่เพิ่งหายป่วย พ่อแม่อย่างดินแดนและพาเพลินก็อยากให้ทั้งคู่ได้มาพักผ่อนสบายๆ หรรษาดูจะไม่มีปัยหา แต่กะตัญที่ฟื้นขึ้นมาเมื่ออกจากโรงพยาบาลก็โหมงานทันที"คุณอาสวัสดีครับ" เสียงของหมอโฮมที่เดินทางมาที่บ้านพักตากอากาศแห่งนี้เอ่ยทักทายพาเพลินขึ้น"อ้าวโฮม มาได้ยังไงจ๊ะ"พาเพลินเอ่ย"พอดีผมมาดูงานที่ใต้กับพ่อครับ แล้วนี่ไอ้ตัญอยู่มั้ยครับ"หมอโฮมเอ่ย"กะตัญออกไปกับพี่แดนจ๊ะ เห็นไปหาลูกค้าตั้งแต่เช้าแล้ว"พาเพลินเอ่ย"อ่อ โอเคครับไม่เป็นไร ผมแค่แวะมาดูอาการมันหน่อย""ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลมากะตัยก็เอาแต่ทำงาน หมู่นี้ดุจนล