EP9 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)
เอแคลรีบวิ่งเข้าไปทางฝั่งบ้านของแม่บ้านและการ์ด กะตัญที่กลับเข้าบ้านปีกขวามาก็อาบน้ำนอนแช่ตัวในอ่างสุดหรูอย่างผ่อนคลาย วันนี้เขาเกือบทำให้คนที่ไม่รู้เรื่องเดือดร้อนแล้วซินะ หนึ่งในนั้นก็มีสาวใช้ของบ้านที่ไปเที่ยวโดยบังเอิญอยู่ด้วย
"เฮ้อ"
เสียงถอนหายใจยาวเหยียดของชายหนุ่มดังขึ้น ร่างกายขาวใสที่นอนแช่น้ำอุ่นนิ่งๆ บนเรือนร่างเผยรอยสักที่สีข้าวลำตัว เขาไมไ่ด้เรียกสาวใช้คนไหนเข้ามาในบ้านจนกระทั่งช่วงค่ำจึงออกไป
เอแคลที่เห็นกระตัญแต่งตัวออกจากบ้านก็ได้แต่แอบสงสัย เธอยืนมองเขาห่างๆจนกระทั่งรถของชายหนุ่มลับตาไป แต่ยังไม่ทันจะกลับเข้าห้อง เสียงของหรรษาก็ดังขึ้นจากด้านหลัง
"แคล ทำอะไรอยู่ พี่ตามหาตั้งนาน"หรรษาเอ่ย
"อ่อ เปล่าค่ะคุณหนู คุณหนูหาแคลมีอะไรให้แคลทำหรือเปล่าคะ"
"ไปที่บ้านพี่กัน"
หรรษาลากเอแคลไปที่บ้านปีกซ้าย ก่อนจับเธอนั่งในห้องส่วนตัวที่เธอมักจำชอบมานั่งเล่น ก่อนส่งขนมให้
"จะเรียบจบแล้วใช่มั้ย"
"ค่ะ กำลังสอบแล้วค่ะคุณหนู"
"เดี๋ยวเรียนจบพี่จะพาไปฉลอง"หรรษาเอ่ย
"ไม่ต้องก็ได้ค่ะคุณหนู แคล..."
"เราก็เหมือนพี่น้องกันนะแคล หรือแคลไม่รักพี่เหมือนพี่สาว"หรรษาเอ่ย
"ไม่ใช่นะคะคุณหนู แคลรักคุณหนูค่ะ"
"งั้นตามนี้นะ อ่อ พี่มีชุดให้แคลลองด้วย เพิ่งซื้อมาเลย"
สองสาวก็พากันลองเสื้อผ้าและพูดคุยกัน หรรษารักเอแคลมาก เหมือนกับน้องแท้ๆ เพราะเอแคลเป็นคนเดียวที่รู้ใจเธอและมักจะทำสิ่งต่างๆกับเธออยู่เสมอ
NCLUB
กะตัญที่เข้ามาที่คลับ ก็นั่งลงดื่มนิ่งๆในขณะที่ชายหนุ่มอีกคนเดินเข้ามา เขาคืออาณาเขต ลูกชายคนเล็กของลุงแท้ๆของกะตัญที่อายุห่างกันนิดหน่อยเท่านั้น
"ไงมึง ไหนสาว?"อาณาเขตเอ่ย
"ไม่รู้เลยว่ะ ไม่มามั้ง"กะตัญเอ่ย
"ตกลงคนนี้จะอยู่กันยันแต่งเลยมั้ย"อาณาเขตเอ่ย
"ไม่ว่ะ"
"พูดแบบนี้มีคนที่เล็งไว้แล้วดิ"
"ก็ไม่เชิง"
สองหนุ่มนั่งดื่มกันไปคุยกันไปกระทั่งช่วงดึกอาณาเขตก็ขอตัวกลับไปก่อน กะตัญที่นั่งดื่มต่อไม่นานก็เจอกับน้ำหอมที่ตามมาหาพอดี
"เมาหรือยังคะ"น้ำหอมเอ่ย
"ไม่"
"ไปเถอะค่ะ วันนี้หอมไปซื้อน้ำหอมมาใหม่ อยากให้ตัญช่วยพิสูจน์หน่อยว่าหอมมั้ย"
"ตะ..ตัญ อ๊ะ!! เสียวจังเลย" เสียงน้ำหอมครวญครางในขณะที่กะตัญกำลังจ้วงลำท่อนพร้อมเกาะป้องกันใส่อยู่ในโรงแรมหรูแห่งนึง
"อ่าส์"
"หอมจะเสร็จแล้วค่ะ แรงอีกหน่อยค่ะ"
กะตัญสาวเอวต่อไม่นานบทสวาทก็จบลง เขาดูไม่ได้ชื่นใจนเซ็กส์เท่าไหร่นัก ออกแนวจะหงุดหงิดหน่อยๆเพราะภายในของน้ำหอมมันไมไ่ด้ค่อยน่าหลงไหลนัก
"คืนนี้หอมไปนอนที่บ้านกับตัญนะ"
"ไปทำไม ทำไมไม่กลับคอนโด?"
"คอนโดหอมเพิ่งทำสีผนังในครัวใหม่ กลิ่นมันแรง"
"งั้นก็นอนที่โรงแรมนี่ซิ เดี๋ยวฉันจ่ายให้เอง"กะตัญเอ่ย
"น้อยใจได้มั้ยคะ"
"จะไปก็ไป"
สุดท้ายกะตัญก็หอบหิ้วน้ำหอมกลับมาที่บ้านในกลางดึก เธอเดินตามกะตัญเข้าบ้านปีกขวาก่อนอาบน้ำแล้วสวมใส่เสื้อของกะตัยนอนในคืนนั้น
เช้า
"นี่เธอ มาพอดีเลย จัดโต๊ะให้ตัญอยู่เหรอ" เสียงน้ำหอมเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเอแคลกำลังจัดโต๊ะอาหารให้กะตัญเหมือนทุกวัน วันนี้เธอไม่ได้ไปเรียนเพราะหยุดอ่านหนังสือสอบที่จะต้องสอบอีกวันสุดท้าย
"ค่ะ คุณน้ำหอมจะเอาอะไรหรือเปล่าคะ"
"เธอตามฉันมาซิ ฉันอยากขัดตัว ขัดขา เธอมาทำให้หน่อย"
"เอ่อ..แต่แคลต้องจัดโต๊ะให้คุณกะตัญแล้วต้องไปจัดที่บ้านคุณหนูด้วยค่ะ"
"เธอเป็นคนใช้จริงๆใช่มั้ย!"น้ำหอมเอ่ยก่อนดึงแขนเอแคลให้ตามไปที่ห้องน้ำใหญ่ชั้นบนโดยที่กะตัญยังไม่ตื่น
"ขัดซิรออะไร จะได้รีบไปทำงานเธอต่อไง"น้ำหอมเอ่ย
"แต่แคล..."
"ฉันจะฟ้องตัญว่าเธอไม่ทำตามที่ฉันสั่ง"น้ำหอมเอ่ย
"แต่แคลต้องไปทำงานของแคลให้เสร็จก่อนค่ะ"
เพียะ!!!เสียงฟาดฝ่ามือของน้ำหอมเต็มแก้มของเอแคลจนเธอหน้าหัน เอแคลถึงกับน้ำตาตกเพราะไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ร่างเล้กของเธอล้มลงนั่งกับพื้นห้องน้ำตรงขาของน้ำหอมที่วางอยู่พอดี
"เกิดอะไรขึ้น" เสียงกะตัญที่เดินเปลือยอกท่อนบนเดินเข้ามาในห้องน้ำนี้
"แคล.."
"กะอีแค่ขัดขายังไม่ยอมทำ คนใช้บ้านตัญนี่มัน.."
"หุบปาก!! ฉันให้เข้ามานอนที่นี่ด้วยไม่ได้หมายความว่าเธอจะมาสั่ง มาทำร้ายคนของฉันแบบนี้!!" เสียงดุดันของกะตัญดังขึ้นในขระที่เอแคลได้แต่ก้มหน้าแก้มมีแต่รอยฝ่ามือ
"ตะ..ตัญ"
"ออกไป!!"
น้ำหอมที่ถูกกระตัญกระชากแขนจนลุกขึ้นอย่างไม่พอใจและยิ่งเมื่อถูกกะตัญไล่ต่อหน้าสาวใช้แบบนี้ เอแคลค่อยๆลุกเดินก้มหน้าผ่านกะตัยไป แต่กลับถูกเขาคว้าแขนเอาไว้
"เดี๋ยว!"
"คะ..คะคุณกะตัญ"
กะตัญคว้ามือก่อนค่อยๆเชยคางของเอแคลที่ก้มหน้าห้มตาขึ้นช้าๆ เมื่อเห็นรอยแดงบนแก้มของเธอเขาก็ขมวดคิ้วเป็มปม
"น้ำหอมตบเธอกี่ครั้ง?"
"คะ..ครั้งเดียวค่ะ"
กะตัญที่ยังใส่เพียงผ้าขนหนูพันรอบเอวต่ำๆก็ลากแขนเอแคลเดินออกจากห้องน้ำไป ก่อนเดินลงไปที่ชั้นล่าง เขาใช้ผ้าห่อเจลเย็นที่แช่ไว้เวลาออกกำลังกายส่งให้เอแคลประคบแก้ม
"ขอบคุณค่ะ"
"เจ็บมากมั้ย"
"มะ..ไม่เป็นไรค่ะคุณกะตัญ แคลไม่ได้ทำตามที่คุณน้ำหอมสั่งเลยทำให้เธอโกรธ.."
"หน้าที่เธอคือดูแลฉัน ไม่ใช่ดูแลคนอื่น เธอไม่จำเป็นต้องทำตามคำสั่งคนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน"กะตัญเอ่ย
"คะ...ค่ะ"
"กลับไปพักไป แล้วให้คนอื่นมารอเก็บโต๊ะอาหารฉัน เธอไม่ต้องทำ"
เอแคลเดินออกจากบ้านปีกขวาไป กะตัยสบถอย่างหงุดหงิดก่อนขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวลงมานั่งกินมื้อเช้า
"เฮียย!!!!"
"ว่าไงครับ ตะโกนทำไม"
"ทำไมยัยพี่น้ำหอมนั่นถึงตบเอแคล ถ้าเฮียไม่ไล่ออกไป หนูจะไปจัดการเอง!!" หรรษาเอ่ยทำท่าจะเดินขึ้นชั้นบนเพราะรู้จากเอแคลแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นตอนที่เรียกเธอไปหา
"ไม่ต้องไปไล่หรอกครับ เฮียไล่ไปแล้ว"
"ห้ามเฮียปล่อยให้ใครมาทำร้ายเอแคลอีกนะ ไม่งั้นหนูจะเอาเรื่องจริงๆด้วย"
"โอเคครับ เฮียจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก"
"เฮียก็เหมือนกัน ห้ามรังแกเอแคลเหมือนกัน ไม่งั้นหนูจะโกรธเฮียมากด้วย"หรรษาเอ่ยก่อนเดินออกจากบ้านของกะตัญไป
กะตัญออกไปทำงานในเช้าวันนั้น โดยที่เขากลับมาจนดึกดื่นเลยไมไ่ด้ถามอาการเจ็บแก้มของเอแคล เพราะวันสองวันนี้งานเขาค่อนข้างเยอะ มีของต้องส่งเยอะมากๆ ร่างกายเริ่มอ่อนเพลียอยากจะพักผ่อน
กระทั่งวันนี้ ร่างแกร่งของชายหนุ่มที่เพิ่งกลับจากทำงานหนักทั้งวัน พร้อมลูกน้องที่เดินตามหลังมานับสิบ สายตาคู่เย็นเฉียบเรียบนิ่ง ไม่บ่งบอกอารมณ์ แม่บ้านหลายคนที่เดินออกมารับ พร้อมเตรียมรองเท้า รับของที่เจ้านายหนุ่มถือมา
“ทำไมบ้านเงียบ?”
“คุณท่านไม่อยู่ค่ะ” แม่บ้านเอ่ย
“อืม แล้ว…”
“เฮียยยยยยย”
เสียงใสๆของหญิงสาวที่กำลังวิ่งมาอย่างร่าเริงเข้ามาหา ก่อนกระโดดกอดเขาเต็มแรง
“หรรษา ทำไมหนูต้องวิ่ง”
“รอเฮียมาทั้งวัน กว่าจะเสด็จกลับมานะคะ”หรรษาเอ่ย
“รอเฮียทำไม จะเอาอะไรอีก”
“หนูขอออกไปเที่ยวนะคืนนี้” หรรษาเอ่ย
“จะไปก็ไปซิ ปกติหนูก็ไปไม่ใช่เหรอหรรษา” กะตัญเอ่ย
“หนูจะขอพาเอแคลไปด้วยไงคะ”
“ทำไมต้องพาเอแคลไปด้วย?”
“ก็น้องจบม.6แล้ว หนูจะพาไปฉลอง เป็นอันว่าขอแล้วนะคะ ฟ่อดดด รักเฮียจัง”
เมื่อขอผู้เป็นพี่ชายจบ หรรษาก็วิ่งกลับขึ้นห้องพรางลากแขนเอแคลให้ขึ้นตามไปด้วย จนกะตัญถึงกับกุมขมับเบาๆ
“นี่สาบานว่าเป็นแฝดผมจริง” กะตัญเอ่ยกับป้าแม่บ้าน
“คุณหนูหรรษาร่าเริงจริงๆค่ะ”
NCLUB
“คุณหนูคะ คือแคล…”
“เรียกคุณหนูอีกแล้ว เดี๋ยวจะโดน พี่บอกให้เรียกพี่ไง” หรรษาเอ่ย
“แคลเป็นคนใช้ในบ้านนะคะ ให้เรียกแบบนั้นไม่ดีหรอกค่ะ”
“ตอนก่อนพี่กับเฮียไปเรียนต่างประเทศเราสามคนก็เรียกพี่น้องกันนี่”
เสียงอึกกะทีกครึกโครมในคลับเริ่มพาบรรยากาศสนุก เอแคลที่ไม่เคยมาที่แบบนี้ก็ไม่ชินนัก
“หรรษาไปไหน ทำไมนั่งอยู่คนเดียว” เสียงๆนึงดังขึ้น
“คุณกะตัญ…เอ่ออ…คุณหนูเต้นอยู่นู่นค่ะ”
“เอแคลลลชนแก้ววววว หมดแก้วววว”
หรรษาที่เดินกลับมาก่อนยกแก้วขึ้นชนกับแก้วเอแคลด้วยท่าทางที่เหมือนจะเมา เอแคลถือแก้วกล้าๆกลัวๆเพราะไม่อยากดื่มเยอะเพราะกลัวเมา กะตัญถอนหายใจก่อนรับแก้วที่เอแคลถือมากระดกรวดเดียวหมดแก้ว
“คะ….คุณกะตัญ ดะ…เดี๋ยวเมานะคะ”
“เหล้าแค่นี้ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก”
EP10 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย(กะตัญ)“เอแคลลลชนแก้ววววว หมดแก้วววว”หรรษาที่เดินกลับมาก่อนยกแก้วขึ้นชนกับแก้วเอแคลด้วยท่าทางที่เหมือนจะเมา เอแคลถือแก้วกล้าๆกลัวๆเพราะไม่อยากดื่มเยอะเพราะกลัวเมา กะตัญถอนหายใจก่อนรับแก้วที่เอแคลถือมากระดกรวดเดียวหมดแก้ว“คะ….คุณกะตัญ ดะ…เดี๋ยวเมานะคะ”“เหล้าแค่นี้ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก”"เฮีย เอาแก้วเอแคลไปดื่มทำไมคะ เอาแก้วใหม่ซิ"หรรษาเอ่ย"เอแคลยังเด็ก หนูอย่าให้ดื่มเลย"กะตัญเอ่ยกับน้อสาว ก่อนจะรับร่างเล็กเอวบางของเธอที่ยืนแทบไม่อยู่เพราะความเมา"ชักจะเมาแล้วแหะ"หรรษาเอ่ย"หนูเมาแล้วแหละ กลับบ้านเถอะ เดี๋ยวเฮียให้การ์ดขับรถกลับไปให้""แล้วเฮียละ จะไปไหนคะ ไปหาป้าน้ำหอมนั่นเหรอ มาก้ดี หนูจะจัดการสักหน่อยที่ตบเอแคล"หรรษาเอ่ย"เปล่าครับ เฮียเอารถมาไง ต้องขับรถตัวเองกลับ""อ่อออ โอเคค่ะ"กะตัญกึ่งเดินประครอง กึ่งอุ้มหรรษาผู้เป็นน้องสาวออกมาที่รถคันหรูที่เธอขับมา ก่อนจะให้การ์ดเป็นคนขับแล้วพาหรรษาขึ้นรถไป"อ๊ะ!!"เสียงเอแคลร้องออกมาอย่างตกใจเพราะถูกกะตัญคว้าแขนเอาไว้ก่อนขึ้นรถตามหรรษาไป"เธอมากับฉัน""คะ..แคลเหรอคะ"กะตัญลากแขนเอแคลให้ขึ้นรถของตัวเอง ก่อนขับต
EP11 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"อืม นั่นแหละ"เสียงกะตัญเอ่ยอย่างพอใจก่อนเอนศรีษะพิงลงอย่างสบาย เอแคลที่นั่งอยู่เหนือหัวของเขาก็ก้มลงมองใบหน้าของเจ้านายหนุ่มที่หลับตาสนิท เธอมองพิจรณาไปทีละส่วน ผิวขาวๆอมชมพูไม่เหมือนผิวผู้ชายแม้แต่น้อยของเขา สันจมูกคม คิวสวยได้รูปในแบบของผู้ชาย ริมฝีปากแดงสุขภาพดีนั่น แต่สายตาเจ้ากรรมก็ชอบมองเลยลงไปจนเห็นแผงอกและหุ่นของเขาที่เห็นรำไรใต้น้ำนั่น"มองขนาดนี้ เธอมาอาบน้ำกับฉันเลยมั้ย" กะตัญเอ่ยพรางลืมตาขึ้นทำเอาเอแคลสะดุ้งสุดตัวเพราะความตกใจ"คะ..แคลขอโทษค่ะ แคลไมไ่ด้ตั้งใจมองค่ะ""ก็ไม่ได้ว่าอะไร จะมองก็มองไป ฉันไม่ค่อยให้ใครมองใต้ร่มผ้าบ่อยนักหรอกนะ"กะตัญเอ่ย"เอ่อ...""นวดซิ เดี๋ยวจะได้ไปนอน"เอแคลนั่งนวดไหล่ให้กะตัญกว่าหนึ่งชั่วโมงกว่าเขาจะยอมปล่อยให้เธอออกจากบ้านปีขวาเพื่อไปนอน ตอนนี้ปาไปจะตี3 ใกล้เวลาที่แม่บ้านที่ต้องไปซื้อของที่ตลาดรอบเช้าตื่นแล้ว เธอควรต้องรีบกลับเข้าห้องนอนเมื่อกลับมาถึงห้องนอนของตัวเอง เอแคลรีบอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนเพื่อเข้านอนทันที แต่ใจเจ้ากรรมกลับสั่นระริกไม่ยอมหยุด การกระทำ คำพูดของกะตัญวันนี้มันทำให้เธอใจเต้าแรงอย่างท
EP12 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"ถ้าเธอยังยุกยิกอีกนิดละก็ ฉันจะปล้ำเธอซะ" กะตัญเอ่ยในขณะที่เอแคลพยายามจะขยับตัวออก แต่กลับถูกรั้งเข้าไปกอดแน่นกว่าเก่า เมื่อได้ยินคำขู่นั้น ทำเอาเอแคลนอนนิ่งซุกหน้าลงกับอกของเขาแบบนั้น ตอนนี้ใบหน้าเธอแนบเนื้อโดยไม่มีเสื้อผ้ากั้นกลางแต่อย่างใดกับกล้ามอกแกร่งของกะตัญ แล้วแบบนี้เธอจะนอนหลับได้ยังไงกันเอแคลคิดได้ว่าจะรอให้กะตัญหลับสนิทก่อนแล้วคลายกอดเธอ เธอค่อยลุกขึ้นแล้วกลับห้อง หากมีใครมาเห็นสภาพนี้เขาไม่ดีแน่ๆ โดยเฉพาะหากเรื่องรู้ไปถึงหูของดินแดนและพาเพลินเข้า มันคงไม่ดีแน่ๆ ทั้งสองคือคนที่มีพระคุณกับเธอมาก ให้ที่กิน ที่อยู่ ดูแลมาตั้งแต่เธอจำความได้ กระทั่งโตขนาดนี้ ให้การศึกษา ให้โอกาสดีๆในชีวิต"เลิกความคิดจะกลับห้องซะ ฉันไมไ่ด้หลับ"เสียงกะตัญเอ่ยขึ้นในขณะที่ไมไ่ด้ลืมตา นั่นทำเอาความคิดของเอแคลแตกสลายทันที"เดี๋ยวมีคนอื่นมาเห็นค่ะคุณกะตัญ...""ใครจะมาเห็น นี่ห้องส่วนตัวฉัน ใครกล้าเข้าถ้าฉันไม่อนุญาติ"กะตัญเอ่ยขึ้น นั่นทำเอาเอแคลเถียงต่อไม่ได้ เธอได้แต่นอนนิ่งๆจนไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตอนไหนโดยที่ไม่รู้ตัวกระทั่งรู้สึกตัวอีกครั้ง เพราะรับรู้ได้ถึ
EP13 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"ขืนฉันปล่อยเธอไว้ที่บ้านตอนนี้ มีหวังเธอได้ถูกจับหัวกดน้ำแน่ๆ"กะตัญเอ่ยก่อนคว้ากุญแจรถกับกระเป๋าตังค์เดินนำหน้าออกไป"ห๊ะ?? ใครจะทำ งง คุณกะตัญพูดอะไรเนี้ย" พูดจบเธอก็รีบวิ่งตามกะตัญออกไปข้างนอกสวนกับการ์ดเขา"พี่ยังไม่งงเลย นายหมายถึงเจนไง จะจับน้องแคกดน้ำแน่ ถูกนายว่าขนาดนั้น"การ์ดเอ่ยเอแคลรีบเดินตามกะตัญออกไป ปรากฏว่าที่บ้านใหญ่มื้อเช้าจบลงและดินแดนกับอาณาจักรพ่อและลุงแท้ๆของกะตัญกำลังพากันขึ้นรถเพื่อออกไปข้างนอก กะตัญจู่ๆก็หยุดเดินจนเอแคลที่รีบวิ่งตามมาชนเข้าเต็มแรง"ขะ..ขอโทษค่ะ""รอพ่อไปก่อน" กะตัญเอ่ยและยืนรอจนพ่อของเขานั่งรถออกจากบ้านไปกะตัญถึงเดินไปที่รถหรูของตัวเองที่จอดอยู่ เอแคลเดินตามไปจนไปหยุดที่หน้ารถของเขา"ยืนทำไม ขึ้นไปซิ""แต่แคลต้องทำงาน..""ฉันเป็นนายเธอหรือเปล่า?"กะตัญเอ่ย"ค่ะ คุญกะตัญเป็นนายของแคล""ฉันสั่งทำไมไม่ทำตาม?"เอแคลเถียงไม่ออกเลยได้แต่ขึ้นรถของกะตัญไป นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอนั่งรถไปกับเขา สีหน้าของเจานายหนุ่มของเธอยังไม่ดีนัก อาจจะยังมีไข้ เขาขับรถโดยจับพวงมาลัยรถแค่ข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างคอยกุมท้องเป็นระยะๆ
EP14 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"ไว้วันเกิดเธอฉันจะบอก"และเขาก็จูบเธออีกรอบอยู่แบบนั้นนานนับสิบนาทีโดยที่ยังไม่ได้ล่วงเกินอะไรเธอไปมากกว่าจูบ"แคลหะ..หายใจไม่ทัน""ฝึกไว้ เพราะฉันขึ้นแล้วเดี๋ยวเธอจะสู้ไม่ไหว""!!!!!""เข้าใจที่ฉันพูดมั้ย""มะ..ไม่เข้าใจค่ะ" เอแคลเอ่ยเพระเธอไม่เข้าใจในสิ่งที่กะตัญทำหรือจะสื่อกับเธอจริงๆ"ฉันคงต้องสอนเธอใหม่ทุกเรื่องมั้ง""อื้อออ"แต่แล้วก็เหมือนกะตัญจะตบะแตกกลั้นอารมณ์ไม่อยู่ เขาอุ้มเอแคลเดินเข้าห้องนอนก่อนโยนเธอลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมทันที นั่นทำเอาเอแคลตกใจอย่างหนัก เธอเบิกตากว้างด้วยความกลัว"กลัวทำไม""คะ..คุณกะตัญจะทำอะไรคะ""ที่เธอกลัวอยู่นี่จะบอกว่าไม่รู้? แล้วกลัวอะไร"กะตัญเอ่ย"กะ..กลัว...เอ่ออ...""อื้อออออ"คำพูดของเอแคลหายลงคอเมื่อเธอถูกกะตัญจูบลงเต็มแรง มือหนาข้างนึงช้อนเข้าใต้ร่างกายของเอแคลแล้วรั้งเอวเธอให้ยกขึ้น อีกข้างก็จับมือทั้งสองข้างของเธอรวบขึ้นเหนื่อยหัว เอแคลขยับร่างกายไม่ได้แม้แต่น้อย"ไม่ต้องกลัว เพราะต่อไปเธอก็ต้องชินกับมันให้ได้""แคล...อ๊ะ!"เอแคลตัวสั่นระริกเมื่อถูกกะตัญก้มลงซุกไซ้ซอกคอ ริมฝีปากของเขาขบเม้มไปตามลำคอ
EP15 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"ทำอะไรคะ?"เอแคลเอ่ย"ก็ทำแผลให้ไง""แล้วคุณกะตัญทำเป็นเหรอคะ เดี๋ยวแคลทำเองดีกว่า""คนที่ฆ่าคนตายง่ายๆแบบฉัน เธอคิดว่าเรื่องแค่นี้ฉันทำไม่ได้หรือไง"กะตัญเอ่ย"ตะ..แต่คุณกะตัญเปิดยาผิดขวด""อ้าวเหรอ ฉันแค่ลืมมอง อย่าพูดมาก นั่งเฉยๆไปเถอะ"กะตัญที่ดูเก่ๆกังๆไปสักหน่อยในขณะที่พยายามจะทำแผลบนนิ้วมือของเอแคล เธอบอกไม่ถูกว่านี่คืออะไร แต่เธอกลับรู้สึกดีมากๆที่เห็นเขาเป็นห่วงเธอแบบนี้ความจริง เธอคอยแอบมองเจ้านายหนุ่มอย่างกะตัญมาตลอด แต่ก็ทำได้แค่มองไกลๆเท่านั้น เธอเป็นแค่สาวใช้ในบ้าน ไม่อาจเอื้อมไปเผยความรู้สึกของตัวเองให้ผู้เป็นนายฟังได้ แม้ที่ผ่านมา มันจะล้นเอ่อมาตลอดก็ตาม ช่วงที่กะตัญไปเรียนต่อที่ต่างประเทศพร้อมหรรษา ตอนนั้นเอแคลยังเป็นเด็กหญิงที่กำลังเริ่มโต เธอยังคงจำวันนั้นได้ดี วันที่กะตัญกับหรรษาจะเดินทางไปต่างประเทสเพื่อเรียนต่อ และมันก็ใช้เวลานานหลายปี"อ๊ะ""เจ็บเหรอ ฉันไม่ได้ตั้งใจ""ขอบคุณค่ะ คุณกะตัญเก่งจังเลยนะคะ"เอแคลเอ่ยพรางมองนิ้วมือของตัวเองที่กะตัญพันแผลให้จนเสร็จ"นี่เธอประชดฉันเหรอ ทำสีหน้า ฉันทำสวยที่สุดแล้วจะบอกให้"พูดจบกะตัญก
EP16 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"วันนี้เธอฉีดน้ำหอมขวดนั้นมาใช่มั้ย หอมมากเลยนะ หื้ม""คะ..คุณกะตัญ..."กะตัญที่หอมไล้ตามซอกคอของเอแคลเอ่ยอย่างแผ่วเบาก่อนกดยิ้ม แต่เขาหยุดเพียงเท่านั้นแล้วเดินนำหน้าออกจากบ้านไปในขณะที่งานดำเนินไป เอแคลก็เอาแต่คิดถึงคำพูดล่อแหลมของกะตัญที่พูดกับเธอก่อนเดินออกมาจากบ้านปีกขวาเมื่อกี้"แคล มาหาพี่เร็ว" เสียงหรรษาเอ่ยก่อนเดินมากอดคอเอแคลให้เดินออกไปเต้นกับเธอที่กลางสนาม หรรษาเป็นผู้หญิงน่ารัก ร่าเริง และเมรีมากๆคนนึง เธอมักจะสนุกสุดเหสี่ยงกับทุกปาร์ตี้และเตรียมวิธีกลับบ้านเอาไว้ก่อนไปเสมอ"คะ..คุณหนูคะ""วู้ววววว"เสียงลูกน้องในบ้านทั้งชายและหญิงต่างพากันปรบมือส่งเสียงเชียร์ในขณะที่หรรษาพาเอแคลเต้นเมื่อยิ่งดึกเพลงยิ่งสนุก แต่กะตัญกลับไม่ค่อยชอบใจนัก แทนที่จะหวงน้องสาวแท้ๆที่กำลังเต้นโยกย้ายส่ายสะโพกไปมา แต่กลับหงุดหงิดที่เห็นสายตาของการ์ดในบ้านพากันจดจ้องไปที่เอแคลมากกว่าแสงไฟเริ่มมืดลง บรรยากาศคือปาร์ตี้สุดเหวี่ยงของจริง วันนี้ทุกคนเหมือนได้ปลดปล่อย เสียงเพลงอึกทึกขึ้น จู่ๆมือปริศนาก็เดินมาโอบเอวเอแคลจนเธอตกใจ แต่เสียงกระซิบข้างหูก็ดังขึ้นทำเอาเธอ
EP17 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"ว่าไงละครับ คุณนายบ้านปีกขวา"เป็นกะตัญที่อุ้มเอแคลนั่งคร่อมร่างพรางพรมจูบเธอที่อ่อนเพลียเพราะเซ็กส์ที่เกิดขึ้นแล้วเอ่ยคำพูดแสนวาบหวิวทำเอาเธอใจสั่น"คะ..คุณ..อื้ออ""ยังอยากเรียกฉันว่าคุณอีกหรือไง เธออยากเป็นเมียที่เรียกผัวตัวเองว่าคณหรือไง"กะตัญเอ่ยพรางจูบเอแคลซ้ำๆจนเธอทำตัวไม่ถูก"แคลเจ็บ..พอแล้วได้มั้ยคะ""พออะไร เราเพิ่งเริ่มเอง..""อึก..อ๊าง!!!!"ลำท่อนใหญ่โตถูกยัดเข้าร่างกายของเอแคลอีกรอบ รอบนี้เธอนั่งคร่อมกอดคอเขาแน่น จุกท้องจนหายใจแทบไม่ออก เหนื่อยจนอยากจะร้องขอชีวิตเชา แต่กะตัญกลับปกติมากๆ ไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อยแม้แต่น้อย"อื้มส์..เสียว"เสียงครางเบาๆของกะตัญในขณะที่เขาจับร่างเล้กของเธอโยก ใบหน้าหล่อๆก็หอมไปตามซอกคออยู่แบบนั้น"แคล..อ๊าาา""เสียงครางเธอมันน่ารักดีนะ ฉันชอบ"เพียงเท่านั้น เขากลับอุ้มเธอยืนขึ้นอย่างง่ายดายแม้จุดเชื่อมต่อจะสอดใส่อยู่แบบนั้น เอแคลที่เขินอย่างหนักกับท่าทางของเธอและเขาในตอนนี้ เพราะเมื่อสายตาเธอหันไปเห็นกับเงาในกระจก ก็ยิ่งทำตัวไม่ถูก เขาอุ้มเธอราวกับเธอตัวเบาเป็นเด็กน้อยแบบนั้น เอวสอบเริ่มโยกและดันหลังเธอติด
ตอนพิเศษ 4 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)เรื่องราวของครอบครัวบ้านปีกขวา ที่มีมาเฟียหนุ่มทรงอิทธิพลเป็นเจ้าของบ้าน พร้อมกับลูกทั้งสามคน ซึ่งแน่นอนว่าหนึ่งในสามนั้นเป็นลูกสาว ที่มามาเฟียหนูแสนจะเห่อมากที่สุด เพราะเอาเข้าจริงนี่คือลูกสาวที่เขาไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้มี เพราะเมียสาวบอกว่าทำหมันหยุดการมีลูกแค่เพียงสองคนซึ่งเป็นลูกชายเท่านั้น แต่ตัวมาเฟียหนุ่มเองอยากที่จะมีลูกสาวก็ชอบเด็กผู้หญิง มักจะชอบขอหลานสาวอย่างโคอี้ซึ่งเป็นลูกสาวของน้องสาวฝาแฝด มาเป็นลูกของตนเองอยู่บ่อยครั้งมารีน ชื่อที่ผู้เป็นพ่อตั้งให้ซึ่งเป็นคำขึ้นต้นเดียวกับพี่ชายทั้งสองคนอย่าง มาเฟียและมาร์เวล เด็กหญิงตัวน้อยในวัยสี่ขวบ ที่กำลังจะไปโรงเรียน และเธอทั้งแสบและ อสนเอาแต่ใจแต่นั่นเป็นเพียงกับพี่ชายคนโตเท่านั้น แต่กับพี่ชายคนรอง มารีนและมาร์เวลเหมือนจะเป็นคู่ปรับกันเสียมากกว่าคู่พี่น้อง แต่แน่นอนว่าต่อให้เหมือนคู่ปรับกันยังไงมาร์เวลก็รักน้องน้องสาวคนนี้มากที่สุดในชีวิตเช่นเดียวกับมาเฟียผู้เป็นพี่ชายคนโต“ เฮียขา เฮียมาร์เวลแกล้งหนูอีกแล้วค่ะ”เสียงเด็กหญิงตัวน้อยวิ่งมาหาผู้เป็นพี่ชายที่กำลังนั่งทำการบ้าน ทั้งสองคนมี
EP67 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"ไหนให้ลุงดูซิ ว่ายัยหนูหรือตาหนู"เสียงหมอโฮมเอ่ย"ไหน เห็นยังเฮีย"กะตัญที่นั่งอยู่ข้างเตียงก็เอ่ยขึ้น"นั่นไงไอ้ตัญ ชัดเลย!"หมอโฮมเอ่ย"โห!!!! กระจู๋ตั้งชัดเลยเฮีย""55555555"และแล้ว กะตัญก็ได้ลูกคนที่สองสมใจ ในวันที่เด็กชายตัวน้อยคลอด เอแคลไม่สามารถที่จะคลอดด้วยวิธีธรรมชาติได้ จึงจำเป็นจะต้องผ่านคลอดนั่นทำเธอต้องเข้าทำการผ่าคลอด ซึ่งในวันนั้น กะตัญก็อยู่กับเอแคลตลอดเวลา กระทั้งเด้กน้อยออกมาลืมตาดูโลก เขาก็ต้องออกจากห้องผ่าตัดเพื่อไปดูลูกที่ด้านนอกในขณะที่ทำการอาบน้ำชำระร่างกายและชั่งน้ำหนักเอแคลตกลงกับกะตัญว่าเธอขอทำหมันเพราะมีลูกทั้งคนก้เพียงพอแล้ว การตั้งท้องแต่ละครั้งไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ ซึ่งกะตัญก็เข้าใจเธอดีมาเวลล์4ขวบ พี่มาเฟีย8ขวบ"แม่แคลครับ น้องดื้อมากเลยครับ" มาเฟียเอ่ย"มีอะไรกันครับมาเฟีย" เอแคลที่หันมาถามลูกชายในวัย8ขวบที่สามารถดูแลน้องได้"แม่แคลไปดูซิครับ"มาเฟียเดินจูงมือผู้เป็นแม่ออกมาที่ด้านนอก ก่อนที่เอแคลจะยกมือขึ้นป้องปากอย่างตกใจ เมื่อที่ด้านข้างบ้านปีกขวาของกะตัญและเธอที่ถูกจัดไว้สำหรับลูกได้เล่น ตอนนี้กลับมีการ์ด3คน
EP66 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"อยากได้ แต่มึงก็เอาไม่รู้เวล่ำเวลาไอ้ตัญ""คนมันอยากให้ทำไงละครับ""ไอ้ห่า!!""ขอเอาเมียให้เสร็จก่อนก็ไม่ได้""นี่มึงงอแงเป็นเด็กเลย เมียมึงอยู่ด้วยทุกวัน จะเอาทุกวันเหมือนที่มึงทำก็ยังไง ไปๆ ไปทำงาน"แต่ละวันผ่านพ้นไปด้วยการที่กะตัญไปทำงานแล้วรีบกลับบ้านทุกวัน หลงเมีย หลงลูก จนไปไหนไม่รอด กะตัญที่อยากจะมีลูกอีกหลายๆคนก็ถูกเอแคลเมียสาวคัดค้าน เพราะเขาไม่รู้หรอกว่า การที่เธอตั้งท้อง มันหนักขนาดไหน แต่ก็ได้แต่คัดค้าน เพราะกตัยดูจะพยายามทุกวันเพื่อที่จะมีลูก"พี่อยากได้ลูกสาวเหรอคะ"เอแคลเอ่ยในขณะที่นอนกอดสามีหนุ่มหลังจากที่เพิ่งมีเซ็กส์กันเสร็จ"อยากได้ครับ อยากได้ยัยหนูพูดเก่งๆน่ารักเหมือนหนูสักคน"กะตัญเอ่ย นั่นทำเอาเอแคลเขินอย่างหนัก ตอนนี้อยู่ในสถานะเมียของเขา สถานะแม่ของลูกเขาแล้ว แต่ก็ไม่วายชอบเขินหนักอยู่เรื่อย เธอไม่ชินสักที ไม่ว่ากะตัญทำอะไรก็ตื่นเต้นไปหมด"พี่พูดอะไรไม่รู้..""เขินทำไม พี่หลงหนูแบบนี้หนูไม่ชอบเหรอครับเอแคล หื้ม""อื้ออ พอแล้วนะคะ แคลเจ็บแล้ว""เรามีเวลาทำเรื่องนี้กันอีกนาน พี่มีเวลาเอาหนูอีกนาน""พี่คะ อื้อออ"กระทั่งเช้า
EP65 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)บ้านดินแดนระหว่างมือเช้าของบ้านหลังใหญ่ที่ดูจะขาดเพียงแค่หรรษาเท่านั้นที่ไม่ได้ร่วมโต๊ะเพราะเธอนอนที่คอนโด ที่เหลือ ทุกคนต่างพากันร่วมโต๊ะมื้อเช้าที่บ้านหลังใหญ่"เฟียอยากนั่งกับคุณปู่ครับ" เด็กชายตัวน้อยซึ่งเป็นดวงใจหัวแก้วหัวแหวนของบ้าน และผู้เป็นปู่อย่างดินแดนก้แสนจะหลงหลานชายคนนี้เอามากๆ"มาเฟียครับ วันนี้ต้องนั่งเก้าอี้ตัวเองนะครับ" เสียงกะตัญผู้เป็นพ่อเอ่ย"แต่เฟียอยากนั่งกับคุณปู่""ไอ้ตัญ หลานยังเด้ก มึงจะบังคับอะไรนักหนา มาลูกมา มานั่งตักปู่เนอะ"มาเฟียที่ใบหน้าถอดกะตัญออกมาไม่มีผิด มันทำให้ดินแดนนึกถึงในวันที่เลียงสองแฝดในช่วงเล็กๆ ชีวิตตอนนั้นของเขามีความสุขมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งมีสองแฝดอย่างกะตัญและหรรษาเข้ามาในบ้าน ทำให้บ้านที่ดูดุดันกลับกลายเป็นมีสีสัน มีชีวิตชีวามากขึ้น และในวันนี้ก็เช่นกัน แม้มาเฟียจะไม่ใช่แฝด แต่เขาก็สร้างสีสัน สร้างรอยยิ้มและเวลาร่วมกันของครอบครัวได้เป็นอย่างดีเด็กน้อยทำมห้ดินแดนผู้เป็นปู่ออกไปทำงานนอกบ้านน้อยลงเพราะอยากอยู่บ้านช่วยเลี้ยงหลาน เอแคลที่กลับไปเรียนต่อและกะตัญที่ต้องดูแลธุรกิจขนาดมหาศาลของครอบครัว ทำ
EP64 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)เด็กน้อยในวัย 3 ขวบลูกของกะตัญกับเอแคลคลอดออกมาเป็นเด็กชายตัวอ้วนขาว สมใจผู้เป็นปู่อย่างดินแดนเอาซะเหลือเกิน เขารู้ดีว่าหลานคนนี้แหละ ที่จะรับทุกอย่างต่อจากกะตัญได้ และจะสามารถปกป้องดูแลทุกๆคนได้“อย่าแกล้งลูกซิคะ” เสียงเอแคลดุกะตัญที่กำลังหยอกล้อแหย่ลูกชายวัยกำลังซน“เฟียจะกอดแม่แคล จะกอดๆๆ” เด็กน้อยเอ่ยพรางรั้งแขนผู้เป็นพ่อที่กำลังกอดแม่ออกด้วยความหวง“คนนี้แฟนพ่อนะครับ” กะตัญเอ่ย“คนนี้แม่เฟียครับ” เด็กน้อยที่ถอดใบหน้า ท่าทางจากกะตัญในวัยเด็กออกมาไม่มีผิดเพี้ยน กำลังทำท่าทางยืนกอดอก กะตัญตั้งชื่อให้ลูกชายคนแรกว่า “มาเฟีย” ซึ่งแน่นอนว่านิสัยสมชื่อจริงๆ มาเฟียในวัยแค่3ขวบเพราะดุลูกน้องของผู้เป็นพ่อจะอยู่หมัด“เฟียจะฟ้องคุณปู่ครับ”“เสียงใครเล่นอยู่แถวนี้นะ” เสียงของหรรษาที่เดินถือของเล่นพะรุงพพรังมาฝากหลานก็เอ่ยขึ้น และแน่นอนว่าเมื่อเห็นหรรษา มาเฟียก็เหมือนเห็นแม่พระมาโปรดไม่มีผิด“คุณอาคร้บบบบ”“หลานรักของอา มาให้อาหอมก่อน ฟ่อดดดด ชื่นใจจังเลย” หรรษาเอ่ยพรางนั่งคุกเข่าลงกอดหลานชายแท้ๆ“คุณอาครับ คุณพ่อแกล้งเฟีย” เด็กน้อยเอ่ย“เฮีย! แกล้งอะไรห
EP63 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"คุณกะตัญคะ ใจเย็นๆ แคลไม่ปวดท้อง ไม่เป็นอะไรค่ะ ลูกไม่เป็นอะไรด้วย นี่ไงคะ" เอแคลเอ่ยพรางจับมือสามีหนุ่มมาแนบที่หน้าท้องตัวเอง"โครตดีใจเลย ดีใจมากๆเลยเธอรู้มั้ย ฉันเป็นพ่อคนแล้วนะ ฟู่ววว เป็นลมไม่ได้ๆ"กะตัญเอ่ย"มึงเป็นลมกูจะกระทืบซ้ำให้"ดินแดนเอ่ย"ฉลองดิครับรออะไร ปิดบ้านฉลอง!!" กะตัญเอ่ยก่อนอุ้มเมียสาวขึ้นและกดจูบเธอต่อหน้าทุกคนในบ้านทันที"บางทีเฮียเขาก็หน้าด้านมากเลยนะคะพ่อ คนมองเกือบยี่สิบคนเนี้ย"หรรษาเอ่ย“คนมันรักเมียครับ”กะตัญเอ่ย“หูยยยย เลี่ยนมากกกกก”หรรษาเอ่ยวันนั้นที่บ้านหลังใหญ่ของดินแดน เต็มไปด้วยรอยยิ้ม และความสุข เมื่อกำลังจะมีเด็กน้อยซึ่งเป็นหลานคนแรกของบ้านกำลังจะมาลืมตาดูโลกในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าอาการแปลกๆของกะตัญตั้งแต่เอแคลตั้งท้อง เขามักจะหงุดหงิด แต่หายเร็วเหมือนคนละคนเวลาที่เห็นหน้าเมียสาว เสียงด่ากราดกลับเป็นเสียงออดอ้อนในทีนทีเอแคลต้องหยุดเรียนเพราะการตั้งท้องทำให้เธอไม่สามารถไปเรียนได้ หรือแม้แต่จะออกไปไหนด้วยตัวเอง ร่างกายเธอแข็งแรงสมบูรณ์ดี แต่หสกว่าสามีหนุ่มกลับหวงแหนเธอและลูกเอาซะเหลือเกินตลอดระยะเวลาที่เอแ
EP62 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"ชามะนาวของใครลูก เดี๋ยวยายทำให้เอามั้ย"ยายของเธอเอ่ย"ของคุณกะตัญจ๊ะยาย เดี๋ยวแคลทำเองดีกว่าจ๊ะ""คุรกะตัญเกลียดชามะนาวจะตายไป ทำไมวันนี้กินชามะนาวเนอะป้า"สาวใช้คนนึงเอ่ย"แคลก็ว่าแปลก แถมวันนี้ชวนแคลออกไปกินชาบูนอกบ้านด้วย""ชาบู?? คุณกะตัญเนี้ยนะ ปกติรักษาหุ่นมากเลยนะคะน้องเอแคล"แม่บ้านสาวเอ่ย"สงสัยอยากกินมั่งคะ งั้นแคลเอาชามะนาวไปให้คุณกะตัญก่อนนะคะ"เอแคลเดินถือแถ้วชามะนาวที่ชงเสร็จแล้วกลับไปหากะตัญที่บ้านปีกขวา เมื่อไปถึงปรากฏว่ากะตัญออกจากห้องน้ำแล้ว เขาใส่ผ้าขนหนูพันรอบเอวต่ำๆยืนอยู่ในห้องเหมือนกำลังกดโทรศัพท์ แต่ไม่ใช่โทรศัพทืของเขา มันเป็นโทรศัพท์ของเอแคล"ทำอะไรคะคุณกะตัญ""เมื่อกี้เพื่อนเธอโทรมา ฉันเลยรับแทนให้ เป็นอะไรมั้ย" กะตัญเอ่ย"ไม่เป็นไรคะ แคลไม่ได้มีความลับกับคุณกะตัยอยู่แล้วนี่คะ นี่ค่ะ ชามะนาวเย็นๆ ใส่เสื้อผ้าก่อนซิคะ ได้ดื่มสักหน่อย"เอแคลเอ่ย"ดื่มเลยดีกว่า"กะตัญเดินเปลือยอกท่อนบนมาหาเอแคล หุ่นฟิตๆของเขาทำให้เอแคลละสายตาจากกล้ามหน้าท้องเขาไม่ได้เลย"ทำไมมองแบบนั้นละ"กะตัญเอ่ยพรางกดยิ้มอย่างเจ้าเลห์ในขระที่ดื่มชามะนาวแล้ว
EP61 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"ห้องมึง!! ไอ้ห่า มึงเอาเมียในห้องต่อหน้าการ์ดคนอื่นหรือไง เดี๋ยวกูฟาดกระบานแยกเลย!!"กะตัญเอ่ย"ไม่ใช่ครับนาย ผมทำตอนเพื่อเข้าเวรดึกครับ แต่นายเนี้ย อุ้มน้องเอแคลออกจากบ้านแม่บ้านโจ่งแจ้งเลยนะครับผมเห็น""มึงยังอีกๆ""นายรู้มั้ยครัย ตั้งแต่นายมีน้องเอแคล นายดูมีความสุขขึ้นนะครับ นายไม่ค่อยตรึงเครียด" จู่ๆลุกน้องก็เอ่ยขึ้น"คือ??""เมื่อก่อนนายจะเครียดเรื่องงานมากพวกผมรู้ นายเป็นพี่ชายของบ้าน เป็นคนดูแลต่อจากนายท่าน จนบางทีนายเหมือนไม่ค่อยมีเวลาให้ตัวเอง แต่พอมีน้องเอแคล นายดูมีเวลาให้ความสุขตัวเองไงครับ แต่งานนายก็ยังทำได้เหมือนเดิม""พูดดี เอาอะไรดีมึง"กะตัญเอ่ยก่อนกอดอกกดขำ"นายไม่เอาเรื่องผมก็ดีแล้วครับ ผมแค่พูดตามที่เห็น ผมเป็นลูกน้องข้างตัวนายมานาน ผมว่าผมรู้จักนิสัยนายมากพอนะครับ""แล้วรู้มั้ยว่ากูจัดการกับลูกน้องรู้เรื่องส่วนตัวกูมากไปยังไง""นั่น! น้องเอแคลครับ นายเอะอะจะฆ่าพี่อย่างเดียวเลย""ไม่ต้องเสือกไปขอความช่วยเหลือเมียกู""เมียนายก็นายหญิงบ้านนี้นี่ครับ นายหญิงมักจะใหญ่กว่านายเสมอ เป็นแบบนี้ทุกบ้าน บ้านใหญ่ยังเป็นเลยครับ คุณผู้หญิง
EP60 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)"ใครคุมความเงี่ยนได้มั่งครับนาย""เดี๋ยวถีบไปนู่น เอาเถอะ กูจะคุยกับแม่ให้ เดี๋ยวมึงเลือกกระเป่าสักใบซิ เอาไปฝากเมียมึง กูซื้อให้"กะตัญเอ่ย"ครับ!!!! จริงเหรอครับนาย""เออ กูอารมณ์ดี จบนะ"ลุกน้องคนสนิทถึงกับเกาหัวอย่างงงๆ หมู่นี้เจ้านายเขาใจดีจริงๆ แม้ว่าปกติกะตัญจะใจดีแค่อาจจะดุไปสักหน่อยเท่านั้น แต่ตอนนี้คือใจดีไม่พอ แถมไม่ดุอีกด้วย ทั้งๆที่เขาทำผิดกฏบ้านรุนแรงด้วยซ้ำไป"มาแล้วค่ะคุณผู้ชาย ทั้งหมดนี้เป็นคอลเลคชั่นใหม่ แต่ละใบเป็นสีลิมิเตดทั้งหมดค่ะ" พนักงานสาวที่ดูจะเชี่ยวชาญกว่าพนักงานคนแรก เธอสวมถุงมือสีขาว การจับกระเป๋าค่อนข้างระมัดระวังและมืออาชีพมากๆ เธอเริ่มอธิบายกระเป๋าแต่ละใบให้กะตัญฟัง ซึ่งกะตัญก็นั่งฟังนิ่งๆจนใบสุดท้าย เขามีแค่คำถามเดียวก่อนจะซื้อทั้งหมด"ผมมีคำถามเดียว คุณคิดว่าภรรยาผมเธอเห็นแล้วเธอจะชอบมั้ย?" กะตัญเอ่ย"แน่นอนค่ะ ผู้หญิงทุกคนเรา กระเป๋าก็เหมือนสิ่งที่เกิดมาคู่กัน ต่อให้คนที่งกที่สุด ประหยัดที่สุด ยังคิดจะมีกระเป๋าสวยๆดีๆสักใบไว้ในครอบครองเลยค่ะ ภรรยาของคุณเธอเห็นยังไงเธอก็ชอบค่ะ แต่อยู่ที่ว่าในตอนนั้นเธอจะมองแบบไหน