12

EP12 - กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย (กะตัญ)

"ถ้าเธอยังยุกยิกอีกนิดละก็ ฉันจะปล้ำเธอซะ" กะตัญเอ่ยในขณะที่เอแคลพยายามจะขยับตัวออก แต่กลับถูกรั้งเข้าไปกอดแน่นกว่าเก่า เมื่อได้ยินคำขู่นั้น ทำเอาเอแคลนอนนิ่งซุกหน้าลงกับอกของเขาแบบนั้น ตอนนี้ใบหน้าเธอแนบเนื้อโดยไม่มีเสื้อผ้ากั้นกลางแต่อย่างใดกับกล้ามอกแกร่งของกะตัญ แล้วแบบนี้เธอจะนอนหลับได้ยังไงกัน

เอแคลคิดได้ว่าจะรอให้กะตัญหลับสนิทก่อนแล้วคลายกอดเธอ เธอค่อยลุกขึ้นแล้วกลับห้อง หากมีใครมาเห็นสภาพนี้เขาไม่ดีแน่ๆ โดยเฉพาะหากเรื่องรู้ไปถึงหูของดินแดนและพาเพลินเข้า มันคงไม่ดีแน่ๆ ทั้งสองคือคนที่มีพระคุณกับเธอมาก ให้ที่กิน ที่อยู่ ดูแลมาตั้งแต่เธอจำความได้ กระทั่งโตขนาดนี้ ให้การศึกษา ให้โอกาสดีๆในชีวิต

"เลิกความคิดจะกลับห้องซะ ฉันไมไ่ด้หลับ"เสียงกะตัญเอ่ยขึ้นในขณะที่ไมไ่ด้ลืมตา นั่นทำเอาความคิดของเอแคลแตกสลายทันที

"เดี๋ยวมีคนอื่นมาเห็นค่ะคุณกะตัญ..."

"ใครจะมาเห็น นี่ห้องส่วนตัวฉัน ใครกล้าเข้าถ้าฉันไม่อนุญาติ"กะตัญเอ่ยขึ้น นั่นทำเอาเอแคลเถียงต่อไม่ได้ เธอได้แต่นอนนิ่งๆจนไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตอนไหนโดยที่ไม่รู้ตัว

กระทั่งรู้สึกตัวอีกครั้ง เพราะรับรู้ได้ถึ