All Chapters of ก็แค่ผู้ชายในมุมลับของคุณ: Chapter 21 - Chapter 30

เวทิศเข้าใจถึงความหวังดีของบิดาและมารดา แต่เขาไม่ได้เป็นคนผิด เขาอยากต่อสู้คดี อยากเป็นพยานให้พี่ดา “พ่อจะช่วยเหลือผู้หญิงคนนั้น เขาจะพ้นทุกข้อกล่าวหา จะไม่มีอะไรยุ่งยาก ทุกอย่างจะจบลงด้วยดี แต่เวจะต้องเลิกติดต่อกับเขา และจะต้องบินไปเรียนที่ต่างประเทศทันทีหลังจากร่างกายแข็งแรงดีแล้ว” อิทธิพล ความมั่งคั่ง และคอนเนคชันที่มี ทำให้คุณทัดเทพมั่นใจว่า เขาสามารถทำให้ภริดาหลุดพ้นทุกข้อกล่าวหา และทำให้เธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดขึ้นได้แน่นอน ข้อต่อรองของบิดาทำให้เวทิศหนักใจไม่น้อย เขารู้อยู่แล้วว่า จะต้องเดินทางไปเรียนต่อปริญญาโทต่างประเทศ แต่นั่นก็คือไปหลังจากเรียนจบปริญญาตรีที่ไทย เขายังมีเวลาอยู่กับพี่ดาอีกตั้ง 2 ปี แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็เลือกที่จะช่วยพี่ดา ด้วยการรับปากตามที่บิดาต้องการ ไปเรียนปริญญาตรีกับปริญญาโทแค่ 3-4 ปี เขาจะอดทน รอวันกลับมาเธออีกครั้ง10 ต่างคนต่างทางเดิน “ถือว่าฉันขอร้องล่ะนะ ปล่อยให้ตาเวได้ไปเรียนต่ออย่างมีสมาธิ ให้เขาได้เจอคนอื่น เรียนรู้การใช้ชีวิตที่แตกต่างออกไป ฉันอยากให้เขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ ก่อนจะตัดสินใจ

"ค่ะ...เหม็น…"ภริดาพูดยังไม่ทันขาดคำ เธอก็ต้องกระโจนลงจากเตียง วิ่งเข้าห้องน้ำ แล้วอาเจียนออกมา แต่เพราะยังไม่ได้กินข้าวเช้า สิ่งที่ออกมาจึงมีเพียงแค่น้ำเท่านั้นแม่แก้วเดินตามเข้าในห้องน้ำ ท่านลูบหลังลูกสาวด้วยความเป็นห่วง"ไม่สบายหรือเปล่าลูก ปวดท้องหรือเป็นโรคกระเพาะหรือเปล่า"ภริดาส่ายหน้าทั้งที่ยังก้มอาเจียนอยู่กับชักโครก พอดีขึ้นแล้วเธอจึงลุกขึ้นไปบ้วนปาก ล้างหน้าล้างตาที่อ่างล้างหน้าแม่แก้วถอยออกมามองลูกอยู่หน้าประตูห้องน้ำ เพราะท่านกลัวว่าลูกสาวจะเหม็นกลิ่นกระเทียมเจียวจากตัวเองจนอาเจียนออกมาอีก"อาบน้ำล้างหน้า ก็น่าจะดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ เดี๋ยวดาจะลงไปกินข้าวนะคะ""งั้นแม่ลงไปเตรียมอาหารเช้าไว้รอนะลูก ถ้าไม่ไหวจริงๆหรือมีอะไรก็ตะโกนเรียกแม่ดัง ๆ นะ""ค่ะ คุณแม่"…สายน้ำอุ่นที่รินรดกาย ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีขึ้นเลย เธอยังคงเวียนหัวอยู่เหมือนเดิม ทั้งยังมีอาการพะอืดพะอมตลอดด้วยภริดารีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วลงไปข้างล่าง เธอคิดว่าถ้าได้กินอาหารเช้า ก็น่าจะรู้สึกดีขึ้นเมื่อเดินเข้าไปในห้องรับประทานอาหาร แม่แก้วเตรียมโจ๊กหมูร้อน ๆ ไว้รอลูกสาวแล้วภริดานั่งลงที่เก้าอี้ ดึงชามโจ๊กม

“แล้วป๊ะป๋าได้ทิปเยอะมั้ยฮะ”ภริดายิ้มหวาน นึกเคืองในใจเล็กน้อย เมื่อนึกถึงคนที่ให้ทิปป๊ะป๋าของลูก เขาได้ทิปเยอะ แถมยังเป็นทิปจากสาว ๆ สายเปย์ทั้งนั้น มันน่าหมั่นไส้นัก“ได้เยอะมาก ๆ เลยจ้ะ”เจ้าตัวน้อยยิ้มเต็มใบหน้า ภาคภูมิใจในตัวป๊ะป๋า“โตขึ้น...ไวท์จะร้องเพลง จะเล่นกีตาร์เหมือนปะป๋า แล้วไวท์จะไปร้องเพลงที่ร้านของหม่ามี้”“ไวท์ต้องเป็นนักร้องที่ร้องเพลงเพราะเหมือนป๊ะป๋า และจะต้องได้ทิปเยอะเหมือนป๊ะป๋าแน่นอนค่ะ”เด็กชายตัวน้อยยิ้มกว้าง ซุกตัวเข้าหาหม่ามี้ พึมพำกับอกอุ่นว่า“ไวท์อยากให้ป๊ะป๋ากลับมาหาไวท์จังเลยฮะ ไวท์อยากให้ป๊ะป๋าสอนร้องเพลง สอนไวท์เล่นกีตาร์”ภริดากอดลูกชายแนบอก ลูบแผ่นหลังลูกน้อยเบา ๆ สะท้อนสะท้านอยู่ในอก“แม่ก็อยากให้ป๊ะป๋ากลับมาหาเรา แต่ตอนนี้ป๊ะป๋าอยู่ไกลมาก คงมาหาเราไม่ได้หรอกค่ะ”“แล้วเมื่อไร ป๊ะป๋าจะกลับมาอยู่ใกล้ ๆ เราล่ะฮะ”“คงอีกนานเลยค่ะ”…หรืออาจจะไม่มีวันนั้นเลยก็ได้เด็กชายตัวน้อยเงยหน้าสบตามารดาด้วยสายตาเศร้าภริดายิ้มอ่อนโยน เธอกอดลูกน้อยแนบอก“แต่ไม่ว่าป๊ะป๋าจะกลับมาหาเราหรือไม่ แต่เราสองคนก็จะรักป๊ะป๋าตลอดไป โอเคมั้ยคะ”ไวท์พยักหน้ารับจริงจัง“ฮะ...ไ

สองแม่ลูกกอดร่ำลากันอีกครู่หนึ่ง ก่อนที่ภริดาจะขึ้นรถขับออกจากบ้านไปยังร้านอาหารของเธอวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ซึ่งสัปดาห์นี้มีวันหยุดต่อเนื่องกันสามวัน ปกติแล้วลูกค้าจะมาใช้บริการค่อนข้างเยอะ เธอจึงอยากอยู่ดูแลลูกค้าด้วยตัวเอง หากเกิดปัญหาหรือว่ามีอะไรที่ต้องตัดสินใจด่วน เธอจะได้จัดการได้ทันท่วงที และกว่าเธอจะออกจากร้านก็น่าจะดึกมาแล้ว เธอจึงจะนอนที่คอนโด แล้วตอนเที่ยงถึงจะกลับไปหาลูกชายเมื่อมาถึงร้านภริดาก็เข้าไปนั่งอยู่ในห้องทำงานหลังร้าน หญิงสาวตรวจรายละเอียดบัญชี อ่านรายงานข้อมูลทั่วไปเสียงเคาะประตู ตามมาด้วยเสียงเรียก ทำให้ภริดาลุกจากเก้าอี้ เดินไปเปิดประตู“คุณดาคะ”ภริดาขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อเห็นสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไรของพนักงาน“เกิดปัญหาอะไรหรือเปล่า”“เอ่อ...มีคุณลูกค้าอยากพบเจ้าของร้านค่ะ”“มีใครทำอะไรให้ลูกค้าไม่พอใจหรือเปล่า”“หนูก็ไม่ทราบค่ะ พี่กันต์ไปคุยด้วย เขาก็ไม่ยอม บอกว่าจะขอคุยกับเจ้าของร้านเท่านั้น”“เขานั่งอยู่โซนไหน”“อยู่โซนวีไอพีด้านในค่ะ”ภริดาพยักหน้ารับทราบ หญิงสาวเดินไปยังโต๊ะที่ลูกน้องแจ้งทันทีเมื่อไปถึงโต๊ะที่เกิดปัญหา ภริดาก็พบว่า ผู้จัดการและลูก

จริง ๆ แล้ววงจรชีวิตของเขาเป็นแบบนี้มาตลอดสองเดือนที่เริ่มทำงาน แต่ก็ต้องถือว่าเป็นการทำงานหนักที่คุ้มค่า เพราะหลังการประชุมช่วงเย็นเมื่อวานเสร็จสิ้นลง เขาก็มีเวลาได้พักตลอดวันหยุดสุดสัปดาห์นี้แล้วเวทิศคิดว่า กว่าเจ้าของห้องน่าจะกลับมาหลังจากร้านปิดแล้ว ซึ่งก็อีกหลายชั่วโมง เขาจึงคิดว่า จะอาบน้ำและพักผ่อนสักหน่อยเมื่อครู่ที่เขาสามารถสแกนลายนิ้วมือเปิดประตูห้องได้ เขาก็ดีใจจะตายห่าแล้ว แต่พอเปิดประตูตู้เสื้อผ้าออกแล้วพบว่า ยังมีเสื้อผ้าของเขาอยู่ครบทุกชุด เวทิศก็ยิ้มกว้างออกมาอย่างเก็บอาการไม่อยู่ ทุกชุดพร้อมสวมใส่ มีกลิ่นหอมของน้ำยาซักผ้า แสดงว่า เธอเก็บรักษาและดูแลเสื้อผ้าของเขาอย่างดี“เมียผมน่ารักที่สุด”กว่าร้านจะปิด กว่าจะขับรถมาถึงคอนโด ร่างของภริดาก็แทบแหลกสลาย วันนี้ลูกค้าเยอะมาก ๆ และก็มีปัญหาเยอะมากเช่นกันตอนนี้เธออยากอาบน้ำอุ่น แล้วกระโดดขึ้นเตียง เปิดแอร์ฉ่ำ ๆ ห่มผ้านุ่ม ๆ แล้วนอนหลับให้เร็วที่สุดเมื่อขึ้นมาถึงห้อง ภริดาถอดรองเท้า วางกระเป๋า เธอก้าวเท้าเดินไปด้วย และถอดเสื้อ ถอดกระโปรงไปด้วยหญิงสาวเดินเข้าห้องนอน เปิดไฟสลัวที่ติดบนผนังห้อง ในตอนที่เธอเดินไปถึงประตูห้อ