All Chapters of ก็แค่ผู้ชายในมุมลับของคุณ: Chapter 1 - Chapter 10

1 เรื่องของเรา “พี่ดา ! เดี๋ยว !” เวทิศร้องห้ามคนที่กำลังปีนข้ามเกียร์รถเก๋งมาหาเขา ทว่าคนที่เขาร้องห้ามกลับไม่สนใจ เธอทำตามใจตัวเองด้วยการพาร่างอวบอิ่มมานั่งคร่อมตักเขาจนได้ “พี่อยากได้” ภริดาประคองใบหน้าหล่อเหลาไว้ในสองมือ เธอประทับจูบดูดดื่ม สอดลิ้นอุ่นซ่านเข้าไปในปากที่มีรสชาติขมปร่ารสเหล้าของเขา กวาดลิ้นซอกซอน และดูดลิ้นของเขาอย่างเอาแต่ใจ เวทิศถอนหายใจบางเบา ยินยอมให้พี่ดาทำทุกอย่างตามแต่ใจของเธอ จากที่ห้ามปรามเมื่อครู่ เขาก็เปลี่ยนมาเป็นให้ความร่วมมือกับเธอเป็นอย่างดี ชายหนุ่มเลื่อนมือขึ้นไปประคองศีรษะของหญิงสาวไว้ เขาจูบตอบเธออย่างดูดดื่ม ต่างคนต่างบดเบียดปากเข้าหากัน ร้อยรัดเรียวลิ้น ดูดปากกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร เวทิศ...เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ปี 2 อายุ 19 ปี เขาทำงานพิเศษ เป็นนักร้องที่ร้านอาหารของพี่ดา และได้รับตำแหน่งเพิ่ม...เป็นผู้ชายในมุมลับของเธอมาร่วมปีแล้ว ไม่มีใครรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเขากับเธอ ภริดา...สาวสวยวัย 28 ปี เธอเป็นเจ้าของร้านอาการกึ่งผับชื่อดัง ชีวิตสาวโสดที่เรียบง่ายก็กลายมาเป็นตื่นเต้นเร้าใจ เมื่อ

“วะ...เวจ๋า...พะ...พี่ยอมแล้ว” ภริดาบอกเสียงสั่น ขาดห้วง เพราะถูกกระแทกไม่หยุด“พี่ดานิสัยไม่ดี ชอบแกล้งผม”“พะ...พี่ขอ ทะ...โทษ อ๊ะ !” เธอเสียววาบขึ้นมาอีกแล้ว หากแตกซ่านอีกครั้ง น้ำคงหลั่งออกมาจนหมดตัว“อ้อนวอนผมสิครับ พี่สาวคนสวย”“เวจ๋า...พะ...พอได้แล้ว อื๊อ ! ถึงพร้อมพี่นะคะ เด็กดี”เวทิศยิ้มสมใจ เขาประกบปากจูบ และบดขยี้ปากอิ่มอย่างเร้าใจ ชายหนุ่มกอดกระชับร่างสาวไว้แน่น เขาขยับบั้นเอว โถมถั่งแก่นกายเข้าออกในร่องรักถี่ยิบ สอดเสย หมุนควง กระทุ้งกระแทก แล้วแตกกระจายไปพร้อมกับเธออย่างรุนแรงภริดาถูกเจ้าเด็กอุ้มออกมาจากห้องน้ำ หลังจากที่เขาอาบน้ำและเช็ดตัวให้เธอเรียบร้อยแล้ว พอเวทิศวางร่างเปลือยเปล่าลงบนเตียง หญิงสาวก็มองค้อนเจ้าเด็กดื้อที่ทำให้เธอแทบสลบคาห้องน้ำเวทิศยิ้มอ่อนบางให้คนที่มองค้อนเขา ชายหนุ่มเปลือยไม่ต่างกับพี่สาวคนสวยของเขา“ดื่มน้ำสักนิดมั้ยครับ”“อือ...”ภริดาจิกตาให้คนที่ทำให้เธอครางจนคอแห้ง เขาจะถามทำไม ในเมื่อเขาก็รู้อยู่แล้วว่า เธอครางจนเสียงแหบแห้งไปหมดแล้วเวทิศเดินออกจากห้องโดยที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้า เขารินน้ำใส่แก้ว นำมาให้ภริดาดื่มเมื่อภริดาดื่มน้ำเสร็จ เขาก็รั

“ครับ” เวทิศอุ้มหญิงสาวไปยังโต๊ะทำงานของเธอ เขาวางเธอให้นั่งบนโต๊ะ โดยมีเขายืนแทรกกลางอยู่ระหว่างขาเรียว ภริดาเงยหน้ามองสบตาเจ้าเด็กของเธอตลอดเวลา ในขณะที่เธอจัดการปลดเข็มขัดของเขา แล้วแกะกระดุม รูดซิปลง ก่อนจะควักเอาท่อนลำแข็งคึกร้อนผ่าวออกมารูดเบา ๆ “พี่ดา...” เวทิศกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เขาเองก็ไม่ยอมน้อยหน้าเธอ ชายหนุ่มล้วงมือผ่านชายกระโปรงยีนส์สั้นเหนือเข่าของเธอ ใช้นิ้วชี้เกี่ยวเป้ากางเกงในเบี่ยงออก “เข้ามาหาฉันจ้าเด็กน้อย นายต้องถูกฉันรัดจนหลั่งน้ำ...ตา” ภริดายิ้มร้าย เวทิศขบกรามแน่น พยายามกดอารมณ์หนุ่มพลุ่งพล่านในกายไว้ก่อน เขาล้วงกระเป๋ากางเกง ดึงเอาถุงยางอนามัยออกมา ฉีกซองด้วยปาก แล้วสวมครอบป้องกันอย่างรวดเร็ว “เด็กดี...เข้ามาหาพี่ เร็ว ๆ” เวทิศจุ๊บปากอิ่มเบา ๆ เขาจับส่วนหัวจี้จมตรงปากทางร่องรัก เมื่อดันส่วนหัวเข้าไปจนถึงรอยหยัก เขาก็หยุดค้างคาไว้ก่อนเวทิศขยับยืนมั่นคง จับเอวบางไว้ด้วยสองมือ มองสบตาคู่สวย แล้วผลักส่งลำกาย สอดใส่ในร่องอุ่นอ้าวสุดทางในคราเดียว ภริดาห่อปาก เบิกตากว้าง หญิง

“ดา...จะกลับมาทำไมไม่โทรบอกก่อนล่ะลูก แม่จะได้เตรียมกับข้าวที่ดาชอบไว้ให้”แม่แก้วเดินออกมาจากครัว เมื่อเห็นลูกสาวคนโต ท่านก็ยิ้มเต็มใบหน้า ดีใจที่ลูกสาวกลับบ้าน เพราะปกติ ภริดาจะพักที่คอนโด ซึ่งอยู่ใกล้ร้านเพื่อความสะดวกในการเดินทางไปทำงานภริดาเลิกเถียงกับน้องชายแล้วเดินไปกอดมารดา หอมแก้มซ้ายขวาอย่างประจบประแจง“ดากินอะไรก็ได้ค่ะ กับข้าวที่บ้านเราอร่อยทุกอย่าง”“อ้อนขนาดนี้ หวังมรดกแน่นอน”พ่อภวัตเอ่ยแซวยิ้ม ๆ เมื่อเดินเข้ามาในห้องโถง แล้วได้ยินที่ลูกสาวคนโตพูด และเห็นลูกทั้งกอดทั้งหอมผู้เป็นแม่ภริดาคลายวงแขนจากคุณแม่ แล้วโผไปกอดคุณพ่อ ซบหน้ากับอกที่อบอุ่นที่สุดในโลกสำหรับเธอ“ดาไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย แต่ถ้าได้ก็ดีนะคะ”ภริดาเงยหน้ายิ้มให้บิดา พ่อภวัตส่ายหน้า วางมือลงบนศีรษะลูกสาวแล้วโคลงเบา ๆ“แต่งงานเมื่อไร พ่อถึงจะให้เงินขวัญถุงสักก้อน”ภริดาหน้ามุ่ย เธอถอนหายใจแรง“ทำไมเงื่อนไขของคุณพ่อยากจังเลยคะ”“ก็รีบ ๆ หาแฟน เลือกเอาคนดี ๆ คนที่เขาจริงใจ และดูแลดาได้นะลูก ดาต้องดูดี ๆ ก่อนตัดสินใจเลือกด้วยนะ”ภริดายิ้ม เธอซบหน้ากับอกอุ่นของบิดาอีกครั้ง เธอกอดท่านไว้เต็มวงแขน เอ่ยถ้อยคำหน

“ครับ...ขอบคุณครับพี่ดา”เวทิศพูดคุยกับภริดาต่ออีกครู่หนึ่ง ก่อนจะวางสายไป ชายหนุ่มถอนหายใจเบาบาง เขายิ้มในหน้า ถึงตอนนี้ เธอจะยังไม่มาเยี่ยมคุณแม่ และเขายังไม่ได้แนะนำให้คุณแม่รู้จักกับเธอ แต่อย่างไรเสีย ในอนาคต เขาก็ต้องพาเธอมาแนะนำให้คุณแม่รู้จักแน่นอน ในฐานะเมียของเขาและลูกสะใภ้ของแม่หลังจากวางสายแล้ว เวทิศจึงกลับเข้ามาในห้อง“นึกว่ากลับไปแล้วซะอีก”เวทิศมองสบตาคนที่เพิ่งเข้ามาในห้องในตอนที่เขาออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง“คุณพ่อมานานหรือยังครับ”“เพิ่งมา วันนี้ไม่มีเรียนเหรอ”“ไม่มีครับ”เวทิศเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างเตียงผู้ป่วย คุณทัดเทพซึ่งนั่งอยู่บนโซฟามองตามลูกชายกระทั่งเขานั่งลงที่เก้าอี้เรียบร้อยแล้ว จึงเอ่ยขึ้นว่า“แกจะคบกับผู้หญิงคนนั้นอีกนานแค่ไหน”“อย่ายุ่งกับเธอ” เวทิศสวนขึ้นทันที โดยไม่รอให้บิดาพูดจบประโยคดีคุณทัดเทพถอนหายใจแรง“อีกสองปี แกต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ ผู้หญิงคนนั้นจะรอแกเหรอ”เวทิศเงียบ เขาไม่มองหน้าบิดา“แล้วพอแกกลับมาเริ่มทำงาน แกจะไม่มีเวลาให้ใครเลยนะ ผู