“ดา...จะกลับมาทำไมไม่โทรบอกก่อนล่ะลูก แม่จะได้เตรียมกับข้าวที่ดาชอบไว้ให้”
แม่แก้วเดินออกมาจากครัว เมื่อเห็นลูกสาวคนโต ท่านก็ยิ้มเต็มใบหน้า ดีใจที่ลูกสาวกลับบ้าน เพราะปกติ ภริดาจะพักที่คอนโด ซึ่งอยู่ใกล้ร้านเพื่อความสะดวกในการเดินทางไปทำงาน
ภริดาเลิกเถียงกับน้องชายแล้วเดินไปกอดมารดา หอมแก้มซ้ายขวาอย่างประจบประแจง
“ดากินอะไรก็ได้ค่ะ กับข้าวที่บ้านเราอร่อยทุกอย่าง”
“อ้อนขนาดนี้ หวังมรดกแน่นอน”
พ่อภวัตเอ่ยแซวยิ้ม ๆ เมื่อเดินเข้ามาในห้องโถง แล้วได้ยินที่ลูกสาวคนโตพูด และเห็นลูกทั้งกอดทั้งหอมผู้เป็นแม่
ภริดาคลายวงแขนจากคุณแม่ แล้วโผไปกอดคุณพ่อ ซบหน้ากับอกที่อบอุ่นที่สุดในโลกสำหรับเธอ
“ดาไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย แต่ถ้าได้ก็ดีนะคะ”
ภริดาเงยหน้ายิ้มให้บิดา พ่อภวัตส่ายหน้า วางมือลงบนศีรษะลูกสาวแล้วโคลงเบา ๆ
“แต่งงานเมื่อไร พ่อถึงจะให้เงินขวัญถุงสักก้อน”
ภริดาหน้ามุ่ย เธอถอนหายใจแรง
“ทำไมเงื่อนไขของคุณพ่อยากจังเลยคะ”
“ก็รีบ ๆ หาแฟน เลือกเอาคนดี ๆ คนที่เขาจริงใจ และดูแลดาได้นะลูก ดาต้องดูดี ๆ ก่อนตัดสินใจเลือกด้วยนะ”
ภริดายิ้ม เธอซบหน้ากับอกอุ่นของบิดาอีกครั้ง เธอกอดท่านไว้เต็มวงแขน เอ่ยถ้อยคำหนักแน่นเพื่อให้คุณพ่อสบายใจ
“ถ้าดามีแฟน ดาจะพาเขามาแนะนำให้คุณพ่อรู้จักเป็นคนแรกเลยค่ะ คุณพ่อจะได้ช่วยดาพิจารณาก่อนตัดสินใจ”
“อืม...พามาเลย”
พ่อภวัตลูบศีรษะลูกสาวคนโตด้วยความรักและห่วงใยที่สุด เพราะไม่อยากให้ลูกเจอกับความรักแย่ ๆ และผู้ชายเลว ๆ เหมือนที่เคยเจอ
ดังนั้น...ใครที่จะมาเป็นแฟนหรือจะมาเป็นสามีของลูก จะต้องผ่านการคัดกรองอย่างเข้มงวดจากท่านก่อน
เสียงเคาะประตูห้องนอน ทำให้คนที่กำลังปัดนิ้วเรียวบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือเงยหน้าขึ้นจากจอเล็ก ๆ แล้วมองไปที่ประตู
“มุกเองค่ะ พี่ดา”
ภริดาวางมือถือไว้บนเตียง ก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้น้องสะใภ้
“เอ่อ...คือมุกขอเข้าไปได้มั้ยคะ”
“ได้สิจ๊ะ” ภริดายิ้มหวาน เธอเปิดประตูออกกว้างอีกนิด แล้วเดินกลับไปนั่งที่เตียง
ไข่มุกก้าวเข้าไปในห้อง หญิงสาวหันมาปิดประตู แต่ปิดไม่สนิท เหลือแง้มไว้นิดหนึ่ง
“พี่ดาไม่ค่อยกลับบ้านเลยนะคะช่วงนี้ งานที่ร้านยุ่งมากเหรอคะ” ไข่มุกถามพลางเดินมานั่งลงข้างพี่สามี
“ก็ไม่ยุ่งมากหรอกจ้ะ เป็นอะไร...เจ้ากรมันรังแกหรือมันทำให้มุกไม่สบายใจอีกเหรอ”
“เปล่าค่ะ...เปล่า มุกแค่...เอ่อ...แค่คิดถึงพี่ดาน่ะค่ะ”
“โธ่ ! นึกว่าอะไร คิดถึงก็ไปหาพี่ที่ร้านก็ได้นี่คะ พี่อยู่ร้านทุกวันแหละ พาเพื่อน ๆ ไปด้วยก็ได้ ช่วงนี้พนักงานเสิร์ฟพาร์ตไทม์มีแต่เด็กหนุ่มเอ๊าะ ๆ แจ่ม ๆ”
ไข่มุกทำหน้ายุ่ง
“ไปไม่ได้ค่ะ พี่กรไม่อนุญาต”
“ก็แอบไปสิ อย่าให้มันรู้”
ไข่มุกยิ้มแหย “ไม่เอาดีกว่าค่ะ มุกไม่อยากมีปัญหากับคนเอาแต่ใจ”
ภริดาหัวเราะร่วน เธอมองหน้าคนไม่อยากมีปัญหากับสามี หญิงสาวยิ้มอ่อนโยน แล้วยื่นมือไปลูบเรือนผมสลวยของน้องสะใภ้เบา ๆ
“พี่ดีใจนะ ที่มุกกับเจ้ากรปรับความเข้าใจกัน และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ไม่เหมือนพี่...”
“พี่ดา...” ไข่มุกจับมือของภริดามากุมไว้ในสองมือ เธอบีบเบา ๆ มองหน้าพี่สามีด้วยความเห็นใจ เธอรู้ว่าพี่ดาต้องผ่านอะไรมาบ้าง ความรักแย่ ๆ เกือบทำให้พี่ดาตัดสินใจทำอะไรผิดพลาดลงไป
ภริดาถอนหายใจ แล้วยิ้มหวานให้คนที่ทำหน้าเศร้า
“พี่โอเค ทุกวันนี้พี่มีความสุขมาก ๆ มีครอบครัวที่อบอุ่นและเข้าใจในตัวพี่ แถมยังมีน้องสะใภ้น่ารัก ๆ อย่างมุกด้วย”
“แล้ว...เอ่อ...พี่ดายังมีใครอีกมั้ยคะ แบบว่า...เอ่อ...คนที่รู้ใจ คนที่กำลังศึกษาดูใจกันอยู่ประมาณนี้น่ะค่ะ” ไข่มุกก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก ในที่สุดเธอก็กล้าถามออกไปแล้ว
อาการถอนหายใจ และสีหน้าของน้องสะใภ้ทำให้ภริดายิ้มขำ
“ไม่มีจ้ะ ไม่มีใครทั้งนั้น ฝากไปบอกไอ้คนที่มันชอบสู่รู้เรื่องชาวบ้านด้วยว่า คราวหน้าถ้าอยากรู้ก็ให้มาถามเอง” ภริดาหันหน้าไปทางประตู และพูดเสียงดังฟังชัด
ครู่หนึ่งประตูห้องก็เปิดออก ภากรทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เขาเดินเข้ามาจับมือภรรยา
“กลับห้องเราเถอะมุก ไปนอนดีกว่า”
ไข่มุกยิ้มแหยให้พี่ดา หญิงสาวลุกขึ้นจากเตียง
“มุกไปนอนก่อนนะคะพี่ดา ฝันดีนะคะ”
ภริดาพยักหน้ายิ้ม หญิงสาวมองหน้าน้องชายอย่างรู้ทัน
“พ่อกับแม่เป็นห่วง ก็เลยให้น้องมุกมาถาม ผมไม่รู้เรื่องสักหน่อย”
เรื่องอะไรจะยอมรับว่า เขาขอร้องให้เมียมาเลียบเคียงถาม เพราะอยากรู้ว่า ที่นาน ๆ ที พี่ดาถึงกลับบ้านน่ะ เป็นเพราะแอบคบใครอยู่หรือเปล่า
“ย่ะ...ฉันเชื่อแก” ภริดามองค้อนน้องชาย
พอประตูห้องปิดลง หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ ความสัมพันธ์ของเธอกับเวทิศต้องเป็นความลับ เพราะเธอมั่นใจเหลือเกินว่า ไม่ช้าก็เร็ว เจ้าเด็กในความลับของเธอคงเจอคนที่ใช่ แล้วก็ไปจากเธอ ระหว่างที่ยังนัวเนียพัวพันกันอยู่ เธอไม่อยากให้ใครรู้ เพราะกลัวว่าพวกเขาจะเป็นห่วงเธอภริดาลุกขึ้นไปปิดล็อกประตู แล้วเดินกลับมาหยิบโทรศัพท์บนเตียง เธอโทรหาเด็กในความลับของเธออีกครั้ง เป็นครั้งที่สิบแล้วเห็นจะได้ แต่เจ้าเด็กเกเรก็ยังไม่ยอมรับสายเธอ แถมยังไม่อ่านข้อความด้วย“ทำไมไม่รับสายนะ ข้อความก็ไม่ยอมอ่าน”ภริดาทิ้งตัวลงนอนบนเตียง ถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เธอมองเพดานอย่างครุ่นคิดหรือว่า...ถึงวันที่เขาจะไปจากเธอแล้ว...แล้วทำไมหัวใจจึงรู้สึกปวดแปลบแบบนี้นะ4 ยิ่งนานวันยิ่งผูกพัน“เว...” เสียงแหบพร่าของมารดาทำให้คนที่ฟุบหลับอยู่ข้างเตียงคนไข้รู้สึกตัวตื่น“แม่...เป็นยังไงบ้างครับ” เวทิศลุกขึ้นยืน และทำท่าว่าจะกดสัญญาณเรียกนางพยาบาล แต่คุณวิรงรองก็ห้ามลูกชายเอาไว้เสียก่อน“แม่ไม่เป็นไร ไม่ต้องเรียกคุณพยาบาลหรอก ปรับเตียงให้แม่ที แม่อยากลุกขึ้นนั่ง นอนนาน ๆ แล้วเมื่อย”เวทิศกดปุ่มปรับหัวเตียงให้ยกขึ้น และช่วยประคอง
“ครับ...ขอบคุณครับพี่ดา”เวทิศพูดคุยกับภริดาต่ออีกครู่หนึ่ง ก่อนจะวางสายไป ชายหนุ่มถอนหายใจเบาบาง เขายิ้มในหน้า ถึงตอนนี้ เธอจะยังไม่มาเยี่ยมคุณแม่ และเขายังไม่ได้แนะนำให้คุณแม่รู้จักกับเธอ แต่อย่างไรเสีย ในอนาคต เขาก็ต้องพาเธอมาแนะนำให้คุณแม่รู้จักแน่นอน ในฐานะเมียของเขาและลูกสะใภ้ของแม่หลังจากวางสายแล้ว เวทิศจึงกลับเข้ามาในห้อง“นึกว่ากลับไปแล้วซะอีก”เวทิศมองสบตาคนที่เพิ่งเข้ามาในห้องในตอนที่เขาออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง“คุณพ่อมานานหรือยังครับ”“เพิ่งมา วันนี้ไม่มีเรียนเหรอ”“ไม่มีครับ”เวทิศเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างเตียงผู้ป่วย คุณทัดเทพซึ่งนั่งอยู่บนโซฟามองตามลูกชายกระทั่งเขานั่งลงที่เก้าอี้เรียบร้อยแล้ว จึงเอ่ยขึ้นว่า“แกจะคบกับผู้หญิงคนนั้นอีกนานแค่ไหน”“อย่ายุ่งกับเธอ” เวทิศสวนขึ้นทันที โดยไม่รอให้บิดาพูดจบประโยคดีคุณทัดเทพถอนหายใจแรง“อีกสองปี แกต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ ผู้หญิงคนนั้นจะรอแกเหรอ”เวทิศเงียบ เขาไม่มองหน้าบิดา“แล้วพอแกกลับมาเริ่มทำงาน แกจะไม่มีเวลาให้ใครเลยนะ ผู
“ตอนนี้จะมีเมียกี่คนก็ได้ แต่ห้ามมีลูก”เพราะหน้าที่และความรับผิดชอบที่รออยู่นั้นมากมายและหนักหนา คุณวิรงรองจึงอยากให้ลูกมุ่งมั่นทำหน้าที่ของตัวเองในวัยนี้ให้ดีที่สุด เรื่องผู้หญิงคงห้ามไม่ได้อยู่แล้ว เพราะวัยรุ่นคือวัยอยากรู้อยากเห็น อยากลองไปเสียทุกอย่าง แต่ขอเถอะ...อย่าเพิ่งมีหลานให้ท่านเลย ท่านอยากให้ลูกเรียนรู้โลกให้มากกว่านี้ อยากให้เก่งและแกร่งพอที่จะยืนหยัดในฐานะผู้นำคนใหม่ของครอบครัวเวทิศเพียงแค่ยิ้มให้มารดา เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ เขารู้ว่าคุณพ่อคุณแม่เป็นห่วงเขา และพยายามวางรากฐานให้มั่นคงที่สุดสำหรับเขา ซึ่งเขาเข้าใจและไม่คิดจะทำให้ทั้งสองเป็นกังวลหรือลำบากใจในส่วนของคนที่เขายกให้เป็นเมียนั้น ตราบใดที่เธอยังให้เขาอยู่ในมุมลับ ยังไม่พร้อมจะเดินเคียงข้างเขา ยังไม่พร้อมจะบอกใคร ๆ ว่าคบกัน เขาก็ยินดีที่จะรอ...รอจนกว่าเธอจะพร้อม“ถึงไหนแล้ว” ภริดาถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เพราะคนที่บอกว่าจะกลับมาทำงานวันนี้ยังไม่โผล่หน้ามาให้เธอเห็นเลย“อีกสิบนาทีถึงร้านครับ”“นายมาช้า ฉันจะหักเงินค่าจ้าง” คนรอขู่เสียงเข้ม“อย่าหัก
เวทิศหัวเราะในลำคอ เขากดจมูกและปากสูดกลิ่นเนื้อนวลฟอดใหญ่ และซุกหน้าเข้าหา สูดดมซ้ำ ๆ อีกหลายครั้ง“เว...ถ้ายังลีลาอยู่แบบนี้ พี่จะทุบให้หลังหักเลยนะ”ภริดาทุบบ่ากว้างไปหนึ่งที เธออยากจะตายอยู่แล้ว แต่เขาก็ยังไม่ปรนเปรอให้สักที เจ้าเด็กขี้แกล้งเวทิศหัวเราะในลำคอ พอใจที่เห็นพี่ดาแสดงอาการอยากได้อยากโดนขนาดนี้“คุณเมีย...ทำไมใจร้อนจังเลยครับ” เวทิศเงยหน้ามองคนใจร้อน เห็นเธอขึงตาดุใส่ เขาจึงยิ้มหวานตอบเวทิศมองสบตาดุ ๆ ของพี่ดา ขณะที่ลากปลายนิ้วชี้ไปบนต้นขาด้านใน แล้วสอดนิ้วผ่านขอบตรงเป้ากางเกงชั้นในเข้าไป รั้งให้มันเบี่ยงออกจากสัดส่วนเย้ายวนใจตาคมสบสายตาเว้าวอนตลอดเวลา ในตอนที่เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้ และประทับจูบกลางนวลเนื้อชุ่มฉ่ำ“เว...” ภริดาเอนหลังพิงประตู หลับตาพริ้ม แหงนเงยหน้า ผ่อนลมหายใจออกยืดยาว เธอปล่อยให้เจ้าเด็กปรนเปรอด้วยปากและลิ้นอย่างเร้าใจเวทิศกระชับต้นขาขาวที่พาดอยู่บนบ่าไว้แน่น เขาใช้มืออีกข้างวางทาบเหนือเนินอวบอูม ใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งกดลงข้างกลีบเนื้อ แบะแยกให้นวลเนื้อนุ่มสีชมพูอมแดงปริปลิ้นขึ้นมา แล้วจึงปาดลิ้นเลียช้า ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะลากลิ้นเลียผ่าร่องขึ้นมา
“ไม่...” เวทิศเด็กดื้อบอกเสียงหนักแน่น เขาอุ้มร่างสาวขึ้นมากระเตงไว้ด้านหน้า ใช้ร่างใหญ่กดคนร่างเล็กแนบไปกับบานประตู แล้วจัดการปลดปล่อยตัวตนกร้าวแกร่งออกมาอย่างรวดเร็ว“เว...ไม่ได้ !”ภริดาห้ามเสียงหลง แต่คนโหยสวาทไม่ฟัง เจ้าเด็กดื้อจับส่วนหัวมนทู่จดจ่อตรงร่องรัก แล้วจับกระชับบั้นท้ายอวบเต็มสองมือ เขาขยับบั้นเอวกระทุ้งสอดใส่เข้าหาเต็มแรง“อื้อ !”เวทิศปิดปากนุ่มด้วยจูบเร่าร้อน เขาขับเคลื่อนลำกายแข็งคึกในร่องนุ่มแน่นอย่างดุดัน ทุกจังหวะกระแทกกระทั้นเต็มแรง สอดเสยง้างงัด โถมถั่งเข้าใส่ด้วยความโหยหาหื่นกระหายภริดาหลับตาแน่น สองแขนกอดลำคอแกร่งไว้ สองขารัดเอวสอบแนบแน่น รองรับแรงกระแทกอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง กายสาวโยกคลอนสั่นกระเพื่อมอยู่บนกายกำยำเพราะเร่งรีบ เพราะเวลามีจำกัด เวทิศจึงเร่งจังหวะรักโหมห่มเข้าหาถี่ยิบ กอดเกี่ยวนำพาหญิงสาวไปยังจุดสุขสมพร้อมกันเวทิศกระทุ้งแรงครั้งสุดท้าย สอดใส่ลำกายลึกสุดทาง แล้วกดแช่แนบแน่น ปลดปล่อยสายน้ำอุ่นในร่องสาว เขารับรู้ถึงการตอดรัดหนุบหนับทั่วลำกาย เพราะพี่ดาแตกซ่านไปพร้อมกันกับเขาเมื่อพายุรักเร่าร้อนพัดผ่านไป เวทิศจูบอ่อนหวานเอาอกเอาใจพี่ดา พอเขาถอนจู
เวทิศประคองหญิงสาวนั่งบนเบาะรถของตน จัดการรัดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ แล้วรีบขึ้นนั่งประจำที่คนขับ เขาขับรถพาเธอกลับไปพักผ่อนที่คอนโดของตัวเองภริดานั่งเงียบตลอดทาง เธอไม่สนใจไม่รับรู้ด้วยซ้ำว่าเวทิศจะพาเธอไปไหนจากที่คิดว่าตัวเองเก่งและแกร่งมากพอที่จะเผชิญหน้ากับคนรักเก่าได้แล้ว แต่พอมาเจอหน้ากันตรง ๆ ภาพความเลวร้าย และสิ่งที่เขาเคยทำให้เธอต้องเจ็บเจียนตายก็ผุดขึ้นมาในหัวเป็นฉาก ๆ มันทำให้เธอไม่อาจควบคุมตัวเองได้เลยเวทิศเหลือบมองคนที่นั่งเงียบเป็นระยะ เธอเงียบ เขาก็เงียบ เพราะหากเธอไม่อยากพูดไม่อยากบอก เขาก็จะไม่เซ้าซี้ไม่ถาม แต่หากเธออยากบอก อยากเล่า เขาก็พร้อมที่จะรับฟัง และพร้อมที่จะโอบกอดเธอไว้ด้วยความรักและห่วงใยทั้งหมดที่มีต่อเธอภริดาเดินตามคนที่โอบกอดเธอ มาจนถึงห้องหรูบนคอนโดมิเนียมระดับซูเปอร์ลักชัวรี หญิงสาวไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเขาพาเธอมาที่ไหน กระทั่งเขานั่งลงบนโซฟาและดึงเธอให้นั่งลงบนตักแกร่งเวทิศโอบกอดคนตัวเล็กไว้เต็มอ้อมแขน ภริดาซุกตัวเข้าหาอกอุ่น กอดเขาไว้แน่น“พี่ดาโอเคมั้ยครับ” เวทิศถามพลางลูบแผ่นหลังบอบบาง เขาจูบกลางกระหม่อม จูบขมับ กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นอีกเสียงทุ้มนุ่ม อ้
เวทิศประทับปากจูบดูดดื่ม กดปากแนบแน่น และสอดลิ้นลึกในปากนุ่ม เขาจูบปิดปากที่ช่างแชเชือนเปลี่ยนเรื่องพูดไปเรื่อย ถึงเขาจะเด็กกว่าเธอ แต่เขาไม่ใช่เด็กเล็กที่ยังไม่รู้จักความ เขาถูกอบรมและเลี้ยงดูมาเพื่อเตรียมความพร้อมในการรับผิดชอบภาระหน้าที่ต่อจากบิดา วุฒิภาวะ ความรับผิดชอบ การตัดสินใจ และการใช้ชีวิตของเขาไม่เหมือนกับคนวัยเดียวกัน เขามั่นใจว่า เขาเป็นผู้ใหญ่มากพอที่จะเป็นคนรักที่ดี และปกป้องคนที่รักได้กว่าเวทิศจะถอนจูบ คนถูกจูบก็แทบขาดใจ แม้จะเคยรับมือกับความดุดันของเขามานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว แต่เวลาเจ้าเด็กเอาจริงทีไร ภริดาก็ไม่เคยจะขัดขืนและต้านทานได้เลย“ผมรักพี่ดา”“รักตอนไหน รักเพราะอะไร” เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่า เขารักเธอตั้งแต่เมื่อไร และรักเพราะอะไร“รักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ อยากได้เป็นเมียตั้งแต่ตอนนั้น”“เจ้าเด็กหื่น”“ไม่เถียงเลยครับ”“มิน่าล่ะ...แค่พี่สะกิด นายก็ตามไปถึงห้อง”เวทิศยิ้มกรุ้มกริ่ม ถึงเธอไม่สะกิด เขาก็กะว่าจะเดินหน้าตามจีบอยู่แล้ว“แล้วรักเพราะอะไร”“รักเพราะพี่ดาเป็นพี่ดา ถ้าเป็นคนอื่นผมก็ไม่รัก”ไม่ใช่ไม่เคยคบ ไม่เคยมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิต เพราะเคยมีและเคยใกล้
“กรอยากให้พี่แจ้งความเอาผิดเขา แต่พี่ไม่ได้ไปแจ้งความ เพราะพี่อยากเลิกแล้วต่อกัน อยากให้มันจบ ๆ ไป พี่ไม่อยากเล่าเหตุการณ์ในวันนั้นให้คนอื่นฟังซ้ำ ๆ เพราะมันเหมือนเป็นการตอกย้ำว่า พี่โง่แค่ไหน”เวทิศจูบกระหม่อมหอมกรุ่น เขาโอบกอดไว้แนบอกอุ่น ให้สัมผัสจากเขาปลอบโยนเธอจากอดีตที่แสนเลวร้าย“พี่ไม่รู้ว่าเขากลับมาเพื่ออะไร แต่พี่ไม่อยากเจอหน้าเขา ไม่อยากคุยกับเขา”“ผมจะจัดการมันให้เอง”“เวจะทำยังไง” ภริดาเงยหน้าขึ้น ดวงตาวาวโรจน์และโกรธขึ้งของเจ้าเด็กทำให้เธอรีบบอกเขาว่า“ไม่ต้องไปทำอะไรเขาหรอก พี่จะหลีกเลี่ยงการเจอหน้าเขาเอง ช่วงนี้พี่จะไม่ไปร้านก็แล้วกัน”“แล้วก็ควรหาที่อยู่ใหม่สักพัก ผมว่าพี่ดาอยู่กับผมที่นี่ดีกว่า ปลอดภัยที่สุด”พอเขาพูดเรื่องที่อยู่ใหม่ขึ้นมา ภริดาก็เพิ่งสังเกตรอบกาย แล้วก็คิดได้ว่า รถที่เขาขับพาเธอมาที่นี่เป็นรถซูเปอร์ราคาแพงหูฉี่ นี่มันเกินฐานะนักร้องพาร์ตไทม์ไปแล้ว7 อ้อมกอดอบอุ่นเป็นของคุณตลอดไปภริดามองไปรอบ ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก็หันมามองหน้าเจ้าของตักแกร่งที่เธอนั่งทับอยู่“นี่ห้องใคร แล้วรถที่นายขับอีก ไปเอามาจากไหน” เธอมองเขาอย่างเคลือบแคลงสงสัย“ห้องของผมครับ รถก็
ภริดาส่ายหน้ายิ้ม ๆ เจ้าเด็กขี้อ้อนเอ๊ย !“นายนี่มันน่าตีจริง ๆ”ปากก็บ่นก็ว่าเขา แต่ภริดาก็ยอมตามใจเจ้าเด็กขี้อ้อน เธอจับคอเสื้อเบี่ยงไปด้านข้าง เปิดเผยเต้าอวบอิ่มข้างซ้ายให้เขาได้เห็นเต็มเต้าเต้าอวบกลมกลึงขาวนวล เม็ดทับทิมที่หดแข็งอยู่กลางเต้า ทำให้คนขี้อ้อนตาลุกวาว หัวใจเต้นโครมคราม และลำกายก็แข็งคึกขึ้นมาทันที“พี่ดา ผมอยากดูด อยากเลีย อยากลงลิ้น”ภริดาเสียววาบในช่องท้อง เธอเองก็อยากให้เขาทำอย่างนั้นเหมือนกัน เจ้าเด็กคนนี้กำลังจะชักนำให้เธอใจแตก“พอแล้ว...”ภริดาดึงคอเสื้อขึ้นมาปิดเต้าอวบ เธอขึงตาดุใส่เจ้าเด็กที่กระตุ้นให้เธอเกิดอารมร์หวิว“พี่ดาแฉะแล้วใช่มั้ยครับ”“บะ...บ้า”ภริดาเลิ่กลั่ก เจ้าเด็กนิสัยไม่ดี ทำไมต้องรู้ทันเธอด้วยนะ“พี่ดาต้องการผม”“มะ...ไม่ใช่สักหน่อย แค่นี้นะ นายไปอาบน้ำได้แล้ว พี่จะนอน”“ผมแข็งไปทั้งลำเลยครับ คืนนี้คงต้องชักว่าว”เวทิศไม่สนใจว่าเธอจะไล่เขาไปนอน“คนหื่น”“คืนนี้ พี่ดาใช้นิ้วไปก่อนนะครับ ผมอนุญาต”ภริดากรีดร้องในใจ เธอจะทำอะไรกับร่างกายของตัวเอง จำเป็นต้องให้เขามาอนุญาตด้วยเหรอ มันจะมากเกินไปแล้วนะเจ้าเด็กหื่น“ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก”เวทิศยิ้มเจ้
พ่อภวัตหลุบตามองลูกสาวอย่างสงสัย“มีอะไรหรือเปล่า ทำไมอ้อนผิดปกติ”ภริดาเม้มปาก เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถามบิดาว่า“พ่อขา...ถ้าดามีแฟน พ่อจะว่าอะไรมั้ยคะ”ภริดาแทบกลั้นหายใจในตอนที่รอคอยคำตอบจากท่าน เพราะเธอเคยเลือกผิดมาแล้วครั้งหนึ่ง เคยทำให้ครอบครัวต้องเป็นห่วงเป็นกังวล เคยทำให้พ่อกับแม่ต้องเสียใจ หากจะรับใครสักคนเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง เธอก็อยากบอกให้พวกท่านได้รับรู้ก่อน“รักเขาเหรอ”“ก็...น่าจะรักมั้งคะ”พ่อภวัตหัวเราะในลำคอ ท่านวางมือลงบนศีรษะของลูกสาวแล้วโคลงเบา ๆ“อะไร...ยังไม่รู้อีกว่ารักหรือเปล่า แล้วจะเป็นแฟนกันได้ยังไง”ภริดาจับมือของบิดามากุมไว้ เธอขยับตัวนั่งตรง มองสบตาท่าน“ก็เวลาที่ดาอยู่กับเขาแล้ว ดารู้สึกอบอุ่นปลอดภัย เขาตามใจดาทุกเรื่อง เอาใจทุกอย่าง เขาสัญญาว่าจะดูแลดาอย่างดี จะไม่ทำให้ดาต้องเสียใจ”พ่อภวัตพยักหน้า“เขาเป็นคนดีมั้ย เคยทำร้ายดาหรือเปล่า”“เขาไม่เคยทำร้ายดาเลยค่ะ และเขาก็น่าจะเป็นคนดี”เวทิศไม่เคยทำให้เธอเสียใจ ไม่เคยทำเธอเจ็บแม้แต่ปลายก้อย ไปไหนมาไหน เขาก็บอกเธอทุกครั้ง ทำอย่างกับเธอเป็นผู้ปกครองของเขาภริดาคงไม่รู้ตัวว่า ระยะหลัง ๆ ทั้งสีหน้าและแววต
ภริดาหวีดร้องทั้งน้ำตา เสียวสะท้านอย่างที่สุด ร่องสาวตอดกระตุกร้อนฉ่า กลีบเนื้อสั่นระริก เธอถูกแก่นกายเจ้าเด็กขี้แกล้งอัดกระแทกซ้ำ ๆ จนแตกกระจาย วาบหวามสุขสม และตัวอ่อนระทวยอยู่ในวงแขนแข็งแกร่งเมื่อบทรักสะท้านทรวงในอ่างอาบน้ำสิ้นสุดลง เวทิศจึงอุ้มพี่ดาออกมาจากอ่าง ดึงผ้าเช็ดตัวมาซับน้ำให้เรือนกายเย้ายวนและตัวเองลวก ๆ ก่อนจะอุ้มเธอไปวางลงบนเตียง และพาตัวเองลงไปกกกอดเธอไว้แนบกายภริดาซุกตัวเข้าหาอกอุ่น ลมหายใจของเธอยังไม่ปกติเท่าไรนัก เพราะถูกเขาแกล้งให้อยากกระสันรุนแรง และเขาก็จัดการทำให้เธอแตกซ่านจนหลั่งน้ำออกมาแทบหมดตัว“พี่ดาเป็นเมียผม”“รู้แล้วน่า” นึกหมั่นไส้เจ้าเด็กที่ทำให้เธอยอมเปิดใจรับเขาเข้ามาจนได้ ก็ใครมันจะไปต้านทานไหว เขาช่างเอาอกเอา ตามใจเธอไปเสียทุกอย่าง ในยามที่เธอต้องเผชิญหน้ากับอดีตที่เลวร้าย ก็มีเขาอยู่เคียงข้าง เขาทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและไว้วางใจที่จะอยู่ในอ้อมกอดของเขา“สัปดาห์หน้าก็จะถึงวันเกิดของผมแล้ว วันนั้นผมจะบอกกับทุกคนว่า เราคบกัน แล้วผมก็จะพาพี่ดาไปแนะนำให้รู้จักกับครอบครัวของผม”“รอให้มั่นใจกว่านี้ดีมั้ย แล้วค่อยบอกผู้ใหญ่”“ผมมั่นใจแล้วครับ”ภริดาถอนหาย
ภริดานั่งคุกเข่า มือข้างหนึ่งจับต้นขาแกร่งไว้ มืออีกข้างจับส่วนโคนขยับชักเข้าจังหวะกับการรูดปากขึ้นลง“อ่า...พี่ดา...” เวทิศครางกระเส่า เขาสูดลมหายใจเข้าออกเร็วขึ้น เสียวไปทั้งลำ น้ำปริ่มอยู่ตรงหัวแล้ว วูบวาบจนใกล้จะทะลักทลายเต็มทีภริดาเหลือบตาขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาที่บิดเบ้ด้วยความพอใจ เธอผงกศีรษะขึ้น ดูดหัวมนทู่ ใช้ปลายลิ้นขยี้รูเล็ก ๆ และขยับมือชักลำอวบเร็ว ๆเวทิศหอบหายใจถี่กระชั้น เสียวจนไม่อาจเก็บกักอารมณ์ได้อีกต่อไป เขากดหัวหญิงสาวไว้แน่น ขยับบั้นเอวสอดเสยแก่นกายแทงลึก ปลดปล่อยสายน้ำสีขาวอุ่นร้อนแตกซ่านใส่ปากนุ่มภริดาเบิกกว้าง เมื่อรับรู้ถึงสายน้ำอุ่นที่ฉีดอยู่ในอุ้งปาก หญิงสาวสูดลมหายใจบางเบา หลับตาลง พยายามดูดและกลืนกินมันให้ได้มากที่สุด แต่มันมากมายจนล้นปากล้นคอ ไหลเปื้อนมุมปากและไหลเป็นทางลงมาตามลำคอระหงเวทิศสูดปากเสียว ปากนุ่มและลิ้นเล็ก ทำให้เขาเสียวจนสั่นยะเยือก“พี่ดา...” เวทิศเรียกเสียงแตกพร่า เขาก้มมองเธอใช้ปากและลิ้นจัดการตัวตนของเขาอย่างเร้าใจภริดาเหลือบตาขึ้นสบตาคม ในตอนที่เธอขยับปากรูดลำกายเข้าออกช้า ๆ อีกสองสามครั้ง ก่อนจะค่อย ๆ ขยับใบหน้าออกมา พร้อมกับห่อปากร
“กรอยากให้พี่แจ้งความเอาผิดเขา แต่พี่ไม่ได้ไปแจ้งความ เพราะพี่อยากเลิกแล้วต่อกัน อยากให้มันจบ ๆ ไป พี่ไม่อยากเล่าเหตุการณ์ในวันนั้นให้คนอื่นฟังซ้ำ ๆ เพราะมันเหมือนเป็นการตอกย้ำว่า พี่โง่แค่ไหน”เวทิศจูบกระหม่อมหอมกรุ่น เขาโอบกอดไว้แนบอกอุ่น ให้สัมผัสจากเขาปลอบโยนเธอจากอดีตที่แสนเลวร้าย“พี่ไม่รู้ว่าเขากลับมาเพื่ออะไร แต่พี่ไม่อยากเจอหน้าเขา ไม่อยากคุยกับเขา”“ผมจะจัดการมันให้เอง”“เวจะทำยังไง” ภริดาเงยหน้าขึ้น ดวงตาวาวโรจน์และโกรธขึ้งของเจ้าเด็กทำให้เธอรีบบอกเขาว่า“ไม่ต้องไปทำอะไรเขาหรอก พี่จะหลีกเลี่ยงการเจอหน้าเขาเอง ช่วงนี้พี่จะไม่ไปร้านก็แล้วกัน”“แล้วก็ควรหาที่อยู่ใหม่สักพัก ผมว่าพี่ดาอยู่กับผมที่นี่ดีกว่า ปลอดภัยที่สุด”พอเขาพูดเรื่องที่อยู่ใหม่ขึ้นมา ภริดาก็เพิ่งสังเกตรอบกาย แล้วก็คิดได้ว่า รถที่เขาขับพาเธอมาที่นี่เป็นรถซูเปอร์ราคาแพงหูฉี่ นี่มันเกินฐานะนักร้องพาร์ตไทม์ไปแล้ว7 อ้อมกอดอบอุ่นเป็นของคุณตลอดไปภริดามองไปรอบ ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก็หันมามองหน้าเจ้าของตักแกร่งที่เธอนั่งทับอยู่“นี่ห้องใคร แล้วรถที่นายขับอีก ไปเอามาจากไหน” เธอมองเขาอย่างเคลือบแคลงสงสัย“ห้องของผมครับ รถก็
เวทิศประทับปากจูบดูดดื่ม กดปากแนบแน่น และสอดลิ้นลึกในปากนุ่ม เขาจูบปิดปากที่ช่างแชเชือนเปลี่ยนเรื่องพูดไปเรื่อย ถึงเขาจะเด็กกว่าเธอ แต่เขาไม่ใช่เด็กเล็กที่ยังไม่รู้จักความ เขาถูกอบรมและเลี้ยงดูมาเพื่อเตรียมความพร้อมในการรับผิดชอบภาระหน้าที่ต่อจากบิดา วุฒิภาวะ ความรับผิดชอบ การตัดสินใจ และการใช้ชีวิตของเขาไม่เหมือนกับคนวัยเดียวกัน เขามั่นใจว่า เขาเป็นผู้ใหญ่มากพอที่จะเป็นคนรักที่ดี และปกป้องคนที่รักได้กว่าเวทิศจะถอนจูบ คนถูกจูบก็แทบขาดใจ แม้จะเคยรับมือกับความดุดันของเขามานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว แต่เวลาเจ้าเด็กเอาจริงทีไร ภริดาก็ไม่เคยจะขัดขืนและต้านทานได้เลย“ผมรักพี่ดา”“รักตอนไหน รักเพราะอะไร” เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่า เขารักเธอตั้งแต่เมื่อไร และรักเพราะอะไร“รักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ อยากได้เป็นเมียตั้งแต่ตอนนั้น”“เจ้าเด็กหื่น”“ไม่เถียงเลยครับ”“มิน่าล่ะ...แค่พี่สะกิด นายก็ตามไปถึงห้อง”เวทิศยิ้มกรุ้มกริ่ม ถึงเธอไม่สะกิด เขาก็กะว่าจะเดินหน้าตามจีบอยู่แล้ว“แล้วรักเพราะอะไร”“รักเพราะพี่ดาเป็นพี่ดา ถ้าเป็นคนอื่นผมก็ไม่รัก”ไม่ใช่ไม่เคยคบ ไม่เคยมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิต เพราะเคยมีและเคยใกล้
เวทิศประคองหญิงสาวนั่งบนเบาะรถของตน จัดการรัดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ แล้วรีบขึ้นนั่งประจำที่คนขับ เขาขับรถพาเธอกลับไปพักผ่อนที่คอนโดของตัวเองภริดานั่งเงียบตลอดทาง เธอไม่สนใจไม่รับรู้ด้วยซ้ำว่าเวทิศจะพาเธอไปไหนจากที่คิดว่าตัวเองเก่งและแกร่งมากพอที่จะเผชิญหน้ากับคนรักเก่าได้แล้ว แต่พอมาเจอหน้ากันตรง ๆ ภาพความเลวร้าย และสิ่งที่เขาเคยทำให้เธอต้องเจ็บเจียนตายก็ผุดขึ้นมาในหัวเป็นฉาก ๆ มันทำให้เธอไม่อาจควบคุมตัวเองได้เลยเวทิศเหลือบมองคนที่นั่งเงียบเป็นระยะ เธอเงียบ เขาก็เงียบ เพราะหากเธอไม่อยากพูดไม่อยากบอก เขาก็จะไม่เซ้าซี้ไม่ถาม แต่หากเธออยากบอก อยากเล่า เขาก็พร้อมที่จะรับฟัง และพร้อมที่จะโอบกอดเธอไว้ด้วยความรักและห่วงใยทั้งหมดที่มีต่อเธอภริดาเดินตามคนที่โอบกอดเธอ มาจนถึงห้องหรูบนคอนโดมิเนียมระดับซูเปอร์ลักชัวรี หญิงสาวไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเขาพาเธอมาที่ไหน กระทั่งเขานั่งลงบนโซฟาและดึงเธอให้นั่งลงบนตักแกร่งเวทิศโอบกอดคนตัวเล็กไว้เต็มอ้อมแขน ภริดาซุกตัวเข้าหาอกอุ่น กอดเขาไว้แน่น“พี่ดาโอเคมั้ยครับ” เวทิศถามพลางลูบแผ่นหลังบอบบาง เขาจูบกลางกระหม่อม จูบขมับ กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นอีกเสียงทุ้มนุ่ม อ้
“ไม่...” เวทิศเด็กดื้อบอกเสียงหนักแน่น เขาอุ้มร่างสาวขึ้นมากระเตงไว้ด้านหน้า ใช้ร่างใหญ่กดคนร่างเล็กแนบไปกับบานประตู แล้วจัดการปลดปล่อยตัวตนกร้าวแกร่งออกมาอย่างรวดเร็ว“เว...ไม่ได้ !”ภริดาห้ามเสียงหลง แต่คนโหยสวาทไม่ฟัง เจ้าเด็กดื้อจับส่วนหัวมนทู่จดจ่อตรงร่องรัก แล้วจับกระชับบั้นท้ายอวบเต็มสองมือ เขาขยับบั้นเอวกระทุ้งสอดใส่เข้าหาเต็มแรง“อื้อ !”เวทิศปิดปากนุ่มด้วยจูบเร่าร้อน เขาขับเคลื่อนลำกายแข็งคึกในร่องนุ่มแน่นอย่างดุดัน ทุกจังหวะกระแทกกระทั้นเต็มแรง สอดเสยง้างงัด โถมถั่งเข้าใส่ด้วยความโหยหาหื่นกระหายภริดาหลับตาแน่น สองแขนกอดลำคอแกร่งไว้ สองขารัดเอวสอบแนบแน่น รองรับแรงกระแทกอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง กายสาวโยกคลอนสั่นกระเพื่อมอยู่บนกายกำยำเพราะเร่งรีบ เพราะเวลามีจำกัด เวทิศจึงเร่งจังหวะรักโหมห่มเข้าหาถี่ยิบ กอดเกี่ยวนำพาหญิงสาวไปยังจุดสุขสมพร้อมกันเวทิศกระทุ้งแรงครั้งสุดท้าย สอดใส่ลำกายลึกสุดทาง แล้วกดแช่แนบแน่น ปลดปล่อยสายน้ำอุ่นในร่องสาว เขารับรู้ถึงการตอดรัดหนุบหนับทั่วลำกาย เพราะพี่ดาแตกซ่านไปพร้อมกันกับเขาเมื่อพายุรักเร่าร้อนพัดผ่านไป เวทิศจูบอ่อนหวานเอาอกเอาใจพี่ดา พอเขาถอนจู
เวทิศหัวเราะในลำคอ เขากดจมูกและปากสูดกลิ่นเนื้อนวลฟอดใหญ่ และซุกหน้าเข้าหา สูดดมซ้ำ ๆ อีกหลายครั้ง“เว...ถ้ายังลีลาอยู่แบบนี้ พี่จะทุบให้หลังหักเลยนะ”ภริดาทุบบ่ากว้างไปหนึ่งที เธออยากจะตายอยู่แล้ว แต่เขาก็ยังไม่ปรนเปรอให้สักที เจ้าเด็กขี้แกล้งเวทิศหัวเราะในลำคอ พอใจที่เห็นพี่ดาแสดงอาการอยากได้อยากโดนขนาดนี้“คุณเมีย...ทำไมใจร้อนจังเลยครับ” เวทิศเงยหน้ามองคนใจร้อน เห็นเธอขึงตาดุใส่ เขาจึงยิ้มหวานตอบเวทิศมองสบตาดุ ๆ ของพี่ดา ขณะที่ลากปลายนิ้วชี้ไปบนต้นขาด้านใน แล้วสอดนิ้วผ่านขอบตรงเป้ากางเกงชั้นในเข้าไป รั้งให้มันเบี่ยงออกจากสัดส่วนเย้ายวนใจตาคมสบสายตาเว้าวอนตลอดเวลา ในตอนที่เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้ และประทับจูบกลางนวลเนื้อชุ่มฉ่ำ“เว...” ภริดาเอนหลังพิงประตู หลับตาพริ้ม แหงนเงยหน้า ผ่อนลมหายใจออกยืดยาว เธอปล่อยให้เจ้าเด็กปรนเปรอด้วยปากและลิ้นอย่างเร้าใจเวทิศกระชับต้นขาขาวที่พาดอยู่บนบ่าไว้แน่น เขาใช้มืออีกข้างวางทาบเหนือเนินอวบอูม ใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งกดลงข้างกลีบเนื้อ แบะแยกให้นวลเนื้อนุ่มสีชมพูอมแดงปริปลิ้นขึ้นมา แล้วจึงปาดลิ้นเลียช้า ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะลากลิ้นเลียผ่าร่องขึ้นมา