พอเห็นรูปหัวใจที่ตัวเองตั้งใจทำสุดฝีมือ แต่กลับไม่สวยอย่างที่คิด น้องไวท์ก็หน้าเสีย เขามองป๊ะป๋าด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไร
“ป๊ะป๋าฮะ ไวท์ตั้งใจทำสุดฝีมือแล้ว แต่มันไม่สวยเลย”
หน้าเศร้าๆ และน้ำเสียงไม่มั่นใจของลูกชายทำให้เวทิศยิ้มเอ็นดู เขาอุ้มลูกขึ้นมากอดแนบอก
“แค่ไวท์ตั้งใจทำเพื่อป๊ะป๋า ป๊ะป๋าก็ดีใจที่สุดแล้วครับ ค่อย ๆ หัดทำไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็สวยเอง”
“มันจะอร่อยมั้ยฮะ”
เพราะมันไม่สวย น้องไวท์เลยกลัวไม่อร่อย
“อร่อยแน่นอนครับ เพราะไวท์ตั้งใจทำสุดฝีมือนี่นา ป๊ะป๋าจะกินให้หมด ไม่ให้เหลือติดจานเลยครับ”
“งั้น...พรุ่งนี้ ไวท์ขอทำอีกได้มั้ยฮะ”
“ได้สิครับ”
“แล้วหัดทำทุกวันได้มั้ยฮะ”
“ได้แน่นอนอยู่แล้วครับ”
“แล้วป๊ะป๋าจะกินหัวใจของไวท์ทุกวันมั้ยฮะ”
“ถ้าไวท์ทำทุกวัน ป๊ะป๋าก็จะกินทุกวันครับ”
เด็กน้อยยิ้มกว้าง โผกอดคอป๊ะป๋าด้วยความดีใจ ปะป๋าของเขาน่ารักที่สุดในโลกเลย
พอโผกอดคอของป๊ะป๋า น้องไวท์ก็หันไปเห็นหม่ามี้
“หม่ามี้ !”
พอลูกเรียกหม่ามี้ เวทิศก็หันไปมอง
“ตื่นแล้วเหรอครับ มา
เวทิศทุกขึ้นมารับเจ้าสาว ภากรมองหน้าเจ้าบ่าว และกระซิบบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ฝากพี่ดาด้วยนะ อย่าทำให้พี่สาวกูเสียใจเด็ดขาด”เวทิศยิ้ม พยักหน้ารับ“ครับ ผมจะดูแลที่รักของผมให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจ”ภากรจับมือพี่สาววางลงบนมือเจ้าบ่าว เขาปล่อยมือ และยืนมองเวทิศประคองพี่ดาไปเข้าพิธี จากนี้ไป เขาขอให้พี่สาวของเขามีแต่ความสุข ขอให้โลกใจดีกับพี่สาวของเขาให้มาก ๆ ด้วยพิธีแต่งงานที่ถูกกำหนดเอาไว้ว่าจะจัดปีหน้า ต้องถูกเลื่อนเข้ามาอย่างกะทันหัน เพราะเจ้าบ่าวทำเจ้าสาวป่อง ตั้งท้องลูกคนที่สอง ผู้หลักผู้ใหญ่ต่างก็ยินดีที่น้องไวท์จะมีน้อง แต่ก็อดที่จะพากันบ่นไม่ได้ว่า ทำอะไรไม่เกรงใจฤกษ์งามยามดีกันบ้างเลย พอบ่นแล้วก็พากันวุ่นวายหาฤกษ์ใหม่เอาที่ใกล้ที่สุด เรียกได้ว่า บ่นกันทั้งที่ใบหน้าเปื้อนยิ้ม ยินดีกันทั้งสองครอบครัวแม้งานแต่งงานจะจัดขึ้นแบบฉุกละหุก แต่ทุกอย่างก็ถูกจัดเตรียมอย่างดี และดำเนินไปด้วยความเรียบร้อย อบอุ่น สมบูรณ์แบบพิธีช่วงเช้าจัดขึ้นที่บ้านของเจ้าสาว เชิญเฉพาะแขกเหรื่อคนสำคัญและญาติสนิท ส่วนพิธีเลี้ยงฉลองสมรสในช่วงค่ำ จ
“ผมกลัวที่รักเจ็บ” เวทิศบอกแนบอกอวบอิ่ม“งั้นก็ลงไปนอนเฉย ๆ เลย ดาทำเอง !”ภริดาผลักอกกว้าง กดสามีลงนอนหงาย ร่างอวบอัดเย้ายวนนั่งคร่อมหน้าท้องแกร่ง เธอชุ่มฉ่ำเต็มซอกขา แต่เขายังใจเย็นอยู่ได้ แบบนี้มันไม่ทันใจเอาเสียเลย“ที่รัก...เดี๋ยว อ่า...”เวทิศจิกกำผ้าปูที่นอนเต็มสองมือ เขาสูดปากเสียว และเกร็งไปทั้งตัว เมื่อคนใจร้อน จับหัวมนทู่จี้จมเข้าสู่ปากทางสวาท แล้วขย่มลงมาสุดแรง“อ๊า ! ดีจังเลยเว”เมื่อเขาเข้ามาอยู่ในตัวเธอ ภริดารู้สึกถึงความอวบใหญ่ที่อัดแน่นเต็มร่อง มันสะใจ มันดี มันเสียวจนเธอแทบแตกกระจาย“เวจ๋า...”ภริดาครางเสียงหวานเซ็กซี่ หญิงสาวโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย วางสองมือบนอกกว้าง กดหัวเข่าลงบนที่นอนและหนีบเอวสอบไว้แน่น ก่อนจะเริ่มขยับโยกอย่างเอาแต่ใจเวทิศปล่อยให้เจ้าสาวแสนเร่าร้อนจัดการเขาตามแต่ใจของเธอ ชายหนุ่มประคองเอวบางไว้ในสองมือ มองร่างเปลือยเปล่าร่ายรำกระเด้งกระดอนอยู่บนร่างกายของเขาร่องสาวอุ่นลื่นละมุนโอบรัดลำกายแกร่ง ถูครูด ดูดรัด ให้ความรู้สึกแสนเสียวและวิเศษที่สุด“เว...จะถึงแล้ว อ๊า...
“ถ้าดาเลิกทำร้านแล้ว เวหมดสิทธิ์ทิ้งดาแล้วนะ ไม่อย่างนั้น ดาจะไม่มีตังค์ซื้อข้าวกิน แต่จะว่าไป ก็เสียดายร้านเหมือนกันนะ กว่าจะมาได้ไกลขนาดนี้ เหนื่อยไม่ใช่เล่น”“อยากให้ผมซื้อร้านไว้มั้ยครับ แล้วให้คนอื่นบริหารให้ เวลาว่าง ๆ เราค่อยไปดูร้านกัน”“ได้เหรอ”“ได้สิครับ ถ้าที่รักอยากได้ ผมจะจัดการให้”“เว...ทำไมน่ารักอย่างนี้” ภริดาขยับตัวยุกยิก เธอพาตัวเองขึ้นไปนอนทับเขาไว้ทั้งตัว แล้วซุกหน้ากับซอกคอแกร่งเวทิศกอดเธอไว้หลวม ๆ เขาจูบกระหม่อมเธอเบา ๆ ด้วยความรักเต็มหัวใจ“ขอบคุณที่เลือกดานะ ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตผู้หญิงคนนี้ ดากับลูกรักเวมาก ๆ เลยนะ”ภริดาพูดเสียงอู้อี้กับซอกคอแกร่ง หญิงสาวสูดน้ำมูก สะอื้นไห้เบา ๆ ความเจ็บปวดในอดีต เรื่องราวแย่ ๆ ที่เคยพานพบ ความทรงจำที่เลวร้าย ถูกลบล้างและกลบฝังด้วยความรักและความเอาใจใส่จากเขา เธอรู้สึกว่า ตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกเลยเวทิศกระชับอ้อมแขนกอดเธอแน่นขึ้น“อยู่ด้วยกันตลอดไปนะครับ ผมจะดูแลที่รักเอง ใช้ชีวิตให้มีความสุข ไม่ต้องกังวลอะไรเลยนะครับ”“อือ...ดารักเวนะคะ
สองสาวนั่งมองเธอตาค้าง อ้าปากเหวอ ไม่คิดว่าภริดาจะกล้าพูดตรง ๆ แบบนี้“อ้อ ! แล้วชุดนี้ พอดีคุณสามีเรียกเจ้าของห้องเสื้อมาวัดตัวตัดให้ด่วนค่ะ ราคาก็ไม่แพงเท่าไรหรอกค่ะ ไม่กี่หมื่น แต่ก็เฉียดแสนอยู่นะคะ แต่คงใส่ครั้งเดียวแหละค่ะ อีกหน่อยท้องโตกว่านี้คงใส่ไม่ได้แล้ว และพอคลอดแล้วก็คงตัดใหม่ พอดีไม่ชอบใส่ชุดซ้ำน่ะค่ะ”เธออดไม่ได้จริง ๆ นะ อดที่จะเก็บปากเก็บคำ แล้วพูดจาดี ๆ กับคนที่มาบูลลี่ยัยหนูในท้องของเธอไม่ได้หรอกนะ ยัยสองคนนี้ กล่าวหาว่าลูกสาวเธอมาก่อนเธอแต่งงาน จะมาก่อนหรือมาหลัง ลูกของเธอก็เกิดจากความรักของป๊ะป๋ากับหม่ามี้ และเธอเชื่อว่า ยัยหนูจะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีและมีความสุข และที่สำคัญ ลูกสาวของเธอจะไม่เป็นคนแบบยัยสองคนนี้แน่นอนถ้าเวทิศจะไม่พอใจที่เธอพูดจาไม่น่ารักกับคนพวกนี้ เธอก็จะบอกเขาว่า ทีหลังก็อย่าพาเธอมาออกงานแบบนี้อีก มาเจอคนใส่หน้ากากเข้าหา จิกกัดด้วยคำพูดและสายตาแบบนี้ มันเสียสุขภาพจิต พลอยทำให้ลูกสาวในท้องหงุดหงิดไปด้วย เพราะตอนที่เธอพูด ยัยหนูก็ดิ้นแรงเชียวหลังจากนั้น ทั้งโต๊ะก็มีแต่ความเงียบงัน ไม่มีใครกล้าทักท้วงทักถามอะไรเธออี
เวทิศล้วงมือลงกลางซอกสาว เขาจับเป้ากางเกงในตัวบางเบี่ยงออก แล้วค่อย ๆ กรีดนิ้วกลางผ่ากลีบเนื้ออุ่นลื่น และสอดเข้าสู่ร่องรักชุ่มฉ่ำที่รัดรึงแสนวิเศษเมื่อเวทิศเริ่มขยับนิ้ว ภริดาก็ครางในลำคอ เธอเสียวและอยากกระสันมากมาย น้ำลื่นใสไหลเอ่อเต็มซอกขา“เวจ๋า...เอาของจริงเข้ามาเร็ว ๆ” ภริดาอ้อนเสียงกระเส่า เธออยากให้เขาเติมเต็มเวทิศหอมแก้มนวลเบา ๆ เขาขยับตัวขยุกขยิก ดึงกางเกงลงไปคาไว้ที่หน้าแข้ง ปลดปล่อยแก่นกายแข็งคึกออกมา“ยกก้นขึ้นนะครับ” เวทิศช่วยประคองเอวคุณแม่ท้องให้เธอยกก้นขึ้น และจับส่วนหัวมนทู่จี้ตรงร่องรักชุ่มฉ่ำ พอสอดส่วนหัวจมเข้าไปในร่องเนื้อแล้ว เขาก็ประคองเอวภรรยาไว้ด้วยสองมือ“กดลงมาเลยครับที่รัก”ภริดาจับข้อมือแกร่งไว้ทั้งสองข้าง ในตอนที่เธอค่อย ๆ กดบั้นท้ายอวบอัดลงบนหน้าตักของสามีอีกครั้ง“เวจ๋า...เสียว”หัวอวบมนทู่ที่ค่อย ๆ แหวกร่องเนื้อเข้ามาในตัวเธอ ทำให้ภริดาเสียวจนสั่นเทิ้มไปทั้งตัว วูบวาบไปทั้งร่อง ติ่งเสียวกระตุกยิบ ๆ“ผมก็เสียวครับ อ่า...ที่รักแน่นมาก”เธอคับแน่น อุ่นร้อน นุ่มนวล เขาต้องกัดฟันแน่น
1 เรื่องของเรา “พี่ดา ! เดี๋ยว !” เวทิศร้องห้ามคนที่กำลังปีนข้ามเกียร์รถเก๋งมาหาเขา ทว่าคนที่เขาร้องห้ามกลับไม่สนใจ เธอทำตามใจตัวเองด้วยการพาร่างอวบอิ่มมานั่งคร่อมตักเขาจนได้ “พี่อยากได้” ภริดาประคองใบหน้าหล่อเหลาไว้ในสองมือ เธอประทับจูบดูดดื่ม สอดลิ้นอุ่นซ่านเข้าไปในปากที่มีรสชาติขมปร่ารสเหล้าของเขา กวาดลิ้นซอกซอน และดูดลิ้นของเขาอย่างเอาแต่ใจ เวทิศถอนหายใจบางเบา ยินยอมให้พี่ดาทำทุกอย่างตามแต่ใจของเธอ จากที่ห้ามปรามเมื่อครู่ เขาก็เปลี่ยนมาเป็นให้ความร่วมมือกับเธอเป็นอย่างดี ชายหนุ่มเลื่อนมือขึ้นไปประคองศีรษะของหญิงสาวไว้ เขาจูบตอบเธออย่างดูดดื่ม ต่างคนต่างบดเบียดปากเข้าหากัน ร้อยรัดเรียวลิ้น ดูดปากกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร เวทิศ...เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ปี 2 อายุ 19 ปี เขาทำงานพิเศษ เป็นนักร้องที่ร้านอาหารของพี่ดา และได้รับตำแหน่งเพิ่ม...เป็นผู้ชายในมุมลับของเธอมาร่วมปีแล้ว ไม่มีใครรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเขากับเธอ ภริดา...สาวสวยวัย 28 ปี เธอเป็นเจ้าของร้านอาการกึ่งผับชื่อดัง ชีวิตสาวโสดที่เรียบง่ายก็กลายมาเป็นตื่นเต้นเร้าใจ เมื่อ
“พี่ดาน่ารักที่สุด”เวทิศยิ้มพอใจ เขาหอมแก้มพี่ดาของเขาฟอดใหญ่“เว...ถึงได้แล้ว”เจ้าเด็กของเธอทั้งอึด ทั้งทน ถ้าเธอไม่บอกให้เขาพอ เวทิศอาจทำต่อไปอีกเป็นชั่วโมง ซึ่งการทำกันในรถที่จอดอยู่ข้างทาง มันสุ่มเสี่ยงมากเกินไป ถึงจะเป็นตอนกลางคืน เวลาตีสามแล้วก็เถอะ“พร้อมกันนะครับ”“อือ...”เวทิศกอดพี่ดาเต็มวงแขน เขากระหน่ำสอดเสยถี่ยิบอีกหนึ่งยก ก่อนจะดึงเอวบางลงมา พร้อมกับกระเด้งสอดเสยเข้าใส่เธอเต็มแรง แท่งรักอวบยาวแหวกร่องเนื้อสอดสลักลึกสุดทาง เขาและเธอทะยานสู่จุดสุขสมและแตกพร่างไปพร้อมกัน…เมื่อกลับมาถึงคอนโด ภริดาลงจากรถแล้วเดินตัวเปล่า ปล่อยให้เวทิศถือข้าวของทุกอย่างให้เหมือนทุกครั้ง พอขึ้นมาถึงห้องชุดของเธอ หญิงสาวก็เดินเลยไปเข้าห้องนอน เธอถอดเสื้อผ้ากองไว้หน้าห้องน้ำ เดินเปลือยเข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายใต้ฝักบัวเวทิศเดินตามเข้ามาในห้องนอนทีหลัง ชายหนุ่มวางกระเป๋าถือ และข้าวของทุกอย่างขอภริดาไว้บนโต๊ะ เขาจัดวางทุกอย่างอย่างเป็นระเบียบ และเสียบสายชาร์จแบตโทรศัพท์ให้เธอด้วยเวทิศเดินไปเก็บเสื้อผ้าของภริดาที่กองอยู่หน้าห้องน้ำ เขานำมันไปใส่ลงตะกร้า แยกชุดชั้นในใส่ไว้ในตะกร้าใบเล็ก แล้วจึ
“วะ...เวจ๋า...พะ...พี่ยอมแล้ว” ภริดาบอกเสียงสั่น ขาดห้วง เพราะถูกกระแทกไม่หยุด“พี่ดานิสัยไม่ดี ชอบแกล้งผม”“พะ...พี่ขอ ทะ...โทษ อ๊ะ !” เธอเสียววาบขึ้นมาอีกแล้ว หากแตกซ่านอีกครั้ง น้ำคงหลั่งออกมาจนหมดตัว“อ้อนวอนผมสิครับ พี่สาวคนสวย”“เวจ๋า...พะ...พอได้แล้ว อื๊อ ! ถึงพร้อมพี่นะคะ เด็กดี”เวทิศยิ้มสมใจ เขาประกบปากจูบ และบดขยี้ปากอิ่มอย่างเร้าใจ ชายหนุ่มกอดกระชับร่างสาวไว้แน่น เขาขยับบั้นเอว โถมถั่งแก่นกายเข้าออกในร่องรักถี่ยิบ สอดเสย หมุนควง กระทุ้งกระแทก แล้วแตกกระจายไปพร้อมกับเธออย่างรุนแรงภริดาถูกเจ้าเด็กอุ้มออกมาจากห้องน้ำ หลังจากที่เขาอาบน้ำและเช็ดตัวให้เธอเรียบร้อยแล้ว พอเวทิศวางร่างเปลือยเปล่าลงบนเตียง หญิงสาวก็มองค้อนเจ้าเด็กดื้อที่ทำให้เธอแทบสลบคาห้องน้ำเวทิศยิ้มอ่อนบางให้คนที่มองค้อนเขา ชายหนุ่มเปลือยไม่ต่างกับพี่สาวคนสวยของเขา“ดื่มน้ำสักนิดมั้ยครับ”“อือ...”ภริดาจิกตาให้คนที่ทำให้เธอครางจนคอแห้ง เขาจะถามทำไม ในเมื่อเขาก็รู้อยู่แล้วว่า เธอครางจนเสียงแหบแห้งไปหมดแล้วเวทิศเดินออกจากห้องโดยที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้า เขารินน้ำใส่แก้ว นำมาให้ภริดาดื่มเมื่อภริดาดื่มน้ำเสร็จ เขาก็รั
เวทิศล้วงมือลงกลางซอกสาว เขาจับเป้ากางเกงในตัวบางเบี่ยงออก แล้วค่อย ๆ กรีดนิ้วกลางผ่ากลีบเนื้ออุ่นลื่น และสอดเข้าสู่ร่องรักชุ่มฉ่ำที่รัดรึงแสนวิเศษเมื่อเวทิศเริ่มขยับนิ้ว ภริดาก็ครางในลำคอ เธอเสียวและอยากกระสันมากมาย น้ำลื่นใสไหลเอ่อเต็มซอกขา“เวจ๋า...เอาของจริงเข้ามาเร็ว ๆ” ภริดาอ้อนเสียงกระเส่า เธออยากให้เขาเติมเต็มเวทิศหอมแก้มนวลเบา ๆ เขาขยับตัวขยุกขยิก ดึงกางเกงลงไปคาไว้ที่หน้าแข้ง ปลดปล่อยแก่นกายแข็งคึกออกมา“ยกก้นขึ้นนะครับ” เวทิศช่วยประคองเอวคุณแม่ท้องให้เธอยกก้นขึ้น และจับส่วนหัวมนทู่จี้ตรงร่องรักชุ่มฉ่ำ พอสอดส่วนหัวจมเข้าไปในร่องเนื้อแล้ว เขาก็ประคองเอวภรรยาไว้ด้วยสองมือ“กดลงมาเลยครับที่รัก”ภริดาจับข้อมือแกร่งไว้ทั้งสองข้าง ในตอนที่เธอค่อย ๆ กดบั้นท้ายอวบอัดลงบนหน้าตักของสามีอีกครั้ง“เวจ๋า...เสียว”หัวอวบมนทู่ที่ค่อย ๆ แหวกร่องเนื้อเข้ามาในตัวเธอ ทำให้ภริดาเสียวจนสั่นเทิ้มไปทั้งตัว วูบวาบไปทั้งร่อง ติ่งเสียวกระตุกยิบ ๆ“ผมก็เสียวครับ อ่า...ที่รักแน่นมาก”เธอคับแน่น อุ่นร้อน นุ่มนวล เขาต้องกัดฟันแน่น
สองสาวนั่งมองเธอตาค้าง อ้าปากเหวอ ไม่คิดว่าภริดาจะกล้าพูดตรง ๆ แบบนี้“อ้อ ! แล้วชุดนี้ พอดีคุณสามีเรียกเจ้าของห้องเสื้อมาวัดตัวตัดให้ด่วนค่ะ ราคาก็ไม่แพงเท่าไรหรอกค่ะ ไม่กี่หมื่น แต่ก็เฉียดแสนอยู่นะคะ แต่คงใส่ครั้งเดียวแหละค่ะ อีกหน่อยท้องโตกว่านี้คงใส่ไม่ได้แล้ว และพอคลอดแล้วก็คงตัดใหม่ พอดีไม่ชอบใส่ชุดซ้ำน่ะค่ะ”เธออดไม่ได้จริง ๆ นะ อดที่จะเก็บปากเก็บคำ แล้วพูดจาดี ๆ กับคนที่มาบูลลี่ยัยหนูในท้องของเธอไม่ได้หรอกนะ ยัยสองคนนี้ กล่าวหาว่าลูกสาวเธอมาก่อนเธอแต่งงาน จะมาก่อนหรือมาหลัง ลูกของเธอก็เกิดจากความรักของป๊ะป๋ากับหม่ามี้ และเธอเชื่อว่า ยัยหนูจะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีและมีความสุข และที่สำคัญ ลูกสาวของเธอจะไม่เป็นคนแบบยัยสองคนนี้แน่นอนถ้าเวทิศจะไม่พอใจที่เธอพูดจาไม่น่ารักกับคนพวกนี้ เธอก็จะบอกเขาว่า ทีหลังก็อย่าพาเธอมาออกงานแบบนี้อีก มาเจอคนใส่หน้ากากเข้าหา จิกกัดด้วยคำพูดและสายตาแบบนี้ มันเสียสุขภาพจิต พลอยทำให้ลูกสาวในท้องหงุดหงิดไปด้วย เพราะตอนที่เธอพูด ยัยหนูก็ดิ้นแรงเชียวหลังจากนั้น ทั้งโต๊ะก็มีแต่ความเงียบงัน ไม่มีใครกล้าทักท้วงทักถามอะไรเธออี
“ถ้าดาเลิกทำร้านแล้ว เวหมดสิทธิ์ทิ้งดาแล้วนะ ไม่อย่างนั้น ดาจะไม่มีตังค์ซื้อข้าวกิน แต่จะว่าไป ก็เสียดายร้านเหมือนกันนะ กว่าจะมาได้ไกลขนาดนี้ เหนื่อยไม่ใช่เล่น”“อยากให้ผมซื้อร้านไว้มั้ยครับ แล้วให้คนอื่นบริหารให้ เวลาว่าง ๆ เราค่อยไปดูร้านกัน”“ได้เหรอ”“ได้สิครับ ถ้าที่รักอยากได้ ผมจะจัดการให้”“เว...ทำไมน่ารักอย่างนี้” ภริดาขยับตัวยุกยิก เธอพาตัวเองขึ้นไปนอนทับเขาไว้ทั้งตัว แล้วซุกหน้ากับซอกคอแกร่งเวทิศกอดเธอไว้หลวม ๆ เขาจูบกระหม่อมเธอเบา ๆ ด้วยความรักเต็มหัวใจ“ขอบคุณที่เลือกดานะ ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตผู้หญิงคนนี้ ดากับลูกรักเวมาก ๆ เลยนะ”ภริดาพูดเสียงอู้อี้กับซอกคอแกร่ง หญิงสาวสูดน้ำมูก สะอื้นไห้เบา ๆ ความเจ็บปวดในอดีต เรื่องราวแย่ ๆ ที่เคยพานพบ ความทรงจำที่เลวร้าย ถูกลบล้างและกลบฝังด้วยความรักและความเอาใจใส่จากเขา เธอรู้สึกว่า ตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกเลยเวทิศกระชับอ้อมแขนกอดเธอแน่นขึ้น“อยู่ด้วยกันตลอดไปนะครับ ผมจะดูแลที่รักเอง ใช้ชีวิตให้มีความสุข ไม่ต้องกังวลอะไรเลยนะครับ”“อือ...ดารักเวนะคะ
“ผมกลัวที่รักเจ็บ” เวทิศบอกแนบอกอวบอิ่ม“งั้นก็ลงไปนอนเฉย ๆ เลย ดาทำเอง !”ภริดาผลักอกกว้าง กดสามีลงนอนหงาย ร่างอวบอัดเย้ายวนนั่งคร่อมหน้าท้องแกร่ง เธอชุ่มฉ่ำเต็มซอกขา แต่เขายังใจเย็นอยู่ได้ แบบนี้มันไม่ทันใจเอาเสียเลย“ที่รัก...เดี๋ยว อ่า...”เวทิศจิกกำผ้าปูที่นอนเต็มสองมือ เขาสูดปากเสียว และเกร็งไปทั้งตัว เมื่อคนใจร้อน จับหัวมนทู่จี้จมเข้าสู่ปากทางสวาท แล้วขย่มลงมาสุดแรง“อ๊า ! ดีจังเลยเว”เมื่อเขาเข้ามาอยู่ในตัวเธอ ภริดารู้สึกถึงความอวบใหญ่ที่อัดแน่นเต็มร่อง มันสะใจ มันดี มันเสียวจนเธอแทบแตกกระจาย“เวจ๋า...”ภริดาครางเสียงหวานเซ็กซี่ หญิงสาวโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย วางสองมือบนอกกว้าง กดหัวเข่าลงบนที่นอนและหนีบเอวสอบไว้แน่น ก่อนจะเริ่มขยับโยกอย่างเอาแต่ใจเวทิศปล่อยให้เจ้าสาวแสนเร่าร้อนจัดการเขาตามแต่ใจของเธอ ชายหนุ่มประคองเอวบางไว้ในสองมือ มองร่างเปลือยเปล่าร่ายรำกระเด้งกระดอนอยู่บนร่างกายของเขาร่องสาวอุ่นลื่นละมุนโอบรัดลำกายแกร่ง ถูครูด ดูดรัด ให้ความรู้สึกแสนเสียวและวิเศษที่สุด“เว...จะถึงแล้ว อ๊า...
เวทิศทุกขึ้นมารับเจ้าสาว ภากรมองหน้าเจ้าบ่าว และกระซิบบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ฝากพี่ดาด้วยนะ อย่าทำให้พี่สาวกูเสียใจเด็ดขาด”เวทิศยิ้ม พยักหน้ารับ“ครับ ผมจะดูแลที่รักของผมให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจ”ภากรจับมือพี่สาววางลงบนมือเจ้าบ่าว เขาปล่อยมือ และยืนมองเวทิศประคองพี่ดาไปเข้าพิธี จากนี้ไป เขาขอให้พี่สาวของเขามีแต่ความสุข ขอให้โลกใจดีกับพี่สาวของเขาให้มาก ๆ ด้วยพิธีแต่งงานที่ถูกกำหนดเอาไว้ว่าจะจัดปีหน้า ต้องถูกเลื่อนเข้ามาอย่างกะทันหัน เพราะเจ้าบ่าวทำเจ้าสาวป่อง ตั้งท้องลูกคนที่สอง ผู้หลักผู้ใหญ่ต่างก็ยินดีที่น้องไวท์จะมีน้อง แต่ก็อดที่จะพากันบ่นไม่ได้ว่า ทำอะไรไม่เกรงใจฤกษ์งามยามดีกันบ้างเลย พอบ่นแล้วก็พากันวุ่นวายหาฤกษ์ใหม่เอาที่ใกล้ที่สุด เรียกได้ว่า บ่นกันทั้งที่ใบหน้าเปื้อนยิ้ม ยินดีกันทั้งสองครอบครัวแม้งานแต่งงานจะจัดขึ้นแบบฉุกละหุก แต่ทุกอย่างก็ถูกจัดเตรียมอย่างดี และดำเนินไปด้วยความเรียบร้อย อบอุ่น สมบูรณ์แบบพิธีช่วงเช้าจัดขึ้นที่บ้านของเจ้าสาว เชิญเฉพาะแขกเหรื่อคนสำคัญและญาติสนิท ส่วนพิธีเลี้ยงฉลองสมรสในช่วงค่ำ จ
พอเห็นรูปหัวใจที่ตัวเองตั้งใจทำสุดฝีมือ แต่กลับไม่สวยอย่างที่คิด น้องไวท์ก็หน้าเสีย เขามองป๊ะป๋าด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไร“ป๊ะป๋าฮะ ไวท์ตั้งใจทำสุดฝีมือแล้ว แต่มันไม่สวยเลย”หน้าเศร้าๆ และน้ำเสียงไม่มั่นใจของลูกชายทำให้เวทิศยิ้มเอ็นดู เขาอุ้มลูกขึ้นมากอดแนบอก“แค่ไวท์ตั้งใจทำเพื่อป๊ะป๋า ป๊ะป๋าก็ดีใจที่สุดแล้วครับ ค่อย ๆ หัดทำไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็สวยเอง”“มันจะอร่อยมั้ยฮะ”เพราะมันไม่สวย น้องไวท์เลยกลัวไม่อร่อย“อร่อยแน่นอนครับ เพราะไวท์ตั้งใจทำสุดฝีมือนี่นา ป๊ะป๋าจะกินให้หมด ไม่ให้เหลือติดจานเลยครับ”“งั้น...พรุ่งนี้ ไวท์ขอทำอีกได้มั้ยฮะ”“ได้สิครับ”“แล้วหัดทำทุกวันได้มั้ยฮะ”“ได้แน่นอนอยู่แล้วครับ”“แล้วป๊ะป๋าจะกินหัวใจของไวท์ทุกวันมั้ยฮะ”“ถ้าไวท์ทำทุกวัน ป๊ะป๋าก็จะกินทุกวันครับ”เด็กน้อยยิ้มกว้าง โผกอดคอป๊ะป๋าด้วยความดีใจ ปะป๋าของเขาน่ารักที่สุดในโลกเลยพอโผกอดคอของป๊ะป๋า น้องไวท์ก็หันไปเห็นหม่ามี้“หม่ามี้ !”พอลูกเรียกหม่ามี้ เวทิศก็หันไปมอง“ตื่นแล้วเหรอครับ มา
“สะ...เสียว เวจ๋า...” ภริดาครางเสียงหวานขาดห้วง ร่องรักร้อนฉ่า วูบวาบไปทั้งซอกขา“ชอบมั้ยครับ”“ชอบ...ชอบที่สุด อื๊อ ๆ” ภริดาขยับบั้นท้ายเด้งรับร้อนรน เธอเสียวจนใกล้จะถึงปลายทางเต็มที“คืนนี้...ผมขอเอาทั้งคืนนะครับ”“มะ...ไม่ได้ ลูก...” ภริดาเป็นห่วง กลัวว่าลูกตื่นมาไม่เห็นใครแล้วจะงอแง“ผมดูลูกเอง ที่รักอ้าขาให้ผมเอาก็พอ” เวทิศว่าอย่างเอาแต่ใจภริดาส่ายหน้า “ไม่ได้...”พอที่รักไม่ตามใจ คนตัวใหญ่ก็ชะลอจังหวะโจนจ้วง เขาขยับเชื่องช้า ถอดถอน สอดลึก ในจังหวะที่แสนขัดใจคนที่กำลังจะแตะเส้นชัย“เว...แรง ๆ” ภริดาบอกอย่างขัดใจ เธอขยับบั้นเอว เด้งเข้าหาลำกายแข็งคึกอย่างร้อนรน“บอกมาก่อนว่า จะให้ผมเอาทั้งคืน” เวทิศว่าพลางกดลำกายลึกสุด ควงบั้นเอวบดขยี้เน้น ๆ“อื๊อ ! เว...ทำให้ดา ทำแรง ๆ”“ที่รักยังไม่บอกเลยว่า จะให้ผัวเอาทั้งคืน”ภริดาลืมตาขึ้นสบตาคม เธอทรมานอยากปลดปล่อยใจจะขาด เขามันคนขี้แกล้ง ต่อให้เขาโตจนเป็นพ่อของลูกเธอแล้ว ทั้งยังทำงานในตำแหน่งผู้บริหาร มีภาระและมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบมากมาย แต่ยามนี้ ภริ
17 คุณคือของโปรดของผม“หม่ามี้ฮะ ป๊ะป๋าเล่นกีตาร์เก่ง ร้องเพลงก็เพราะ วันนี้พวกเราได้เงินเยอะแยะเลยนะฮะ โตขึ้นไวท์จะเป็นนักร้องเหมือนป๊ะป๋า”เด็กน้อยนอนอยู่บนเตียงกว้างในห้องบนคอนโดของหม่ามี้ เพราะว่าวันนี้ตระเวนมาทั้งวัน พอกลับถึงห้องหม่ามี้ก็อาบน้ำ แล้วก็เปลี่ยนเป็นชุดนอนให้น้องไวท์ทันที“คนเก่งของหม่ามี้ทำได้อยู่แล้วค่ะ”“ไวท์จะให้ป๊ะป๋าสอนเล่นกีตาร์ แล้วก็สอนร้องเพลงด้วย”“ป๊ะป๋าจะต้องสอนไวท์แน่นอนค่ะ แต่ตอนนี้น้องไวท์นอนได้แล้วนะครับ ดึกมากแล้วลูก”“ไวท์ขอรอป๊ะป๋าก่อน ป๊ะป๋าอาบน้ำเสร็จหรือยังฮะ”เด็กน้อยผงกศีรษะขึ้นจากหมอน มองไปทางห้องน้ำ ป๊ะป๋าอาบน้ำเป็นคนสุดท้ายเพราะเมื่อครู่ ป๊ะป๋าอยู่เป็นเพื่อนเขา ตอนที่หม่ามี้อาบน้ำภริดายิ้มอ่อนโยน เธอลูบศีรษะเล็กเบา ๆ“รออีกแป๊บนึงนะคะ เดี๋ยวป๊ะป๋าก็ออกมา”สองแม่ลูกพูดคุยกันต่ออีกครู่หนึ่ง ป๊ะป๋าตัวโตก็เดินออกมาจากห้องน้ำน้องไวท์ลุกขึ้นนั่ง มองป๊ะป๋าด้วยความดีใจและภาคภูมิใจ พอป๊ะป๋าคลานขึ้นมาบนเตียง น้องไวท์ได้อยู
เสียงเปิดประตูทำให้สองแม่ลูกหันไปมอง พอเห็นร่างสูงใหญ่เดินผ่านประตูเข้ามาในห้อง น้องไวท์ก็ลุกขึ้นแล้ววิ่งไปหาทันที“ป๊ะป๋า”เวทิศย่อตัวลงนั่ง กางแขนออก โอบอุ้มลูกชาย แล้วพาลุกขึ้นยืน“ไวท์คิดถึงป๊ะป๋าที่สุดเลยฮะ”เด็กน้อยเริ่มอ้อนทันที เพราะสัปดาห์ที่ผ่านมา ป๊ะป๋าทำงานหนัก จนไม่มีเวลาไปหาเขาที่บ้าน เขาไม่เจอป๊ะป๋ามาตั้งหลายวันแล้วเวทิศหอมแก้มลูกชายฟอดใหญ่“ป๊ะป๋าก็คิดถึงน้องไวท์ครับ”“หม่ามี้ก็คิดถึงป๊ะป๋านะฮะ”เวทิศหันไปมองสบตาหม่ามี้ของลูกชาย เขาจึงเห็นว่า ภริดาจิกตาดุมองลูกชาย“ป๊ะป๋าก็คิดถึงหม่ามี้ครับ งั้นวันนี้ไปสมัครเรียนเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราไปกินข้าวที่ร้านของหม่ามี้ แล้วก็ไปนอนที่คอนโดของหม่ามี้กันนะครับ”“นอนด้วยกันสามคนเลยใช่มั้ยฮะ”“ครับ”“เย้ !” น้องไวท์กำมือและยกสองแขนขึ้นสูง“แต่ป๊ะป๋าไม่แน่ใจว่า หม่ามี้จะอนุญาตหรือเปล่า”พอป๊ะป๋าพูดแบบนั้น เจ้าหนูน้อยก็นหน้าจ๋อย น้องไวท์หันไปมองหน้าหม่ามี้“หม่ามี้ฮะ ได้มั้ยฮะ” แววตาน่าสงสาร น้ำเสียงออดอ้อนภริดามองคนแผนส