“พี่ดาน่ารักที่สุด”
เวทิศยิ้มพอใจ เขาหอมแก้มพี่ดาของเขาฟอดใหญ่
“เว...ถึงได้แล้ว”
เจ้าเด็กของเธอทั้งอึด ทั้งทน ถ้าเธอไม่บอกให้เขาพอ เวทิศอาจทำต่อไปอีกเป็นชั่วโมง ซึ่งการทำกันในรถที่จอดอยู่ข้างทาง มันสุ่มเสี่ยงมากเกินไป ถึงจะเป็นตอนกลางคืน เวลาตีสามแล้วก็เถอะ
“พร้อมกันนะครับ”
“อือ...”
เวทิศกอดพี่ดาเต็มวงแขน เขากระหน่ำสอดเสยถี่ยิบอีกหนึ่งยก ก่อนจะดึงเอวบางลงมา พร้อมกับกระเด้งสอดเสยเข้าใส่เธอเต็มแรง แท่งรักอวบยาวแหวกร่องเนื้อสอดสลักลึกสุดทาง เขาและเธอทะยานสู่จุดสุขสมและแตกพร่างไปพร้อมกัน…
เมื่อกลับมาถึงคอนโด ภริดาลงจากรถแล้วเดินตัวเปล่า ปล่อยให้เวทิศถือข้าวของทุกอย่างให้เหมือนทุกครั้ง พอขึ้นมาถึงห้องชุดของเธอ หญิงสาวก็เดินเลยไปเข้าห้องนอน เธอถอดเสื้อผ้ากองไว้หน้าห้องน้ำ เดินเปลือยเข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายใต้ฝักบัว
เวทิศเดินตามเข้ามาในห้องนอนทีหลัง ชายหนุ่มวางกระเป๋าถือ และข้าวของทุกอย่างขอภริดาไว้บนโต๊ะ เขาจัดวางทุกอย่างอย่างเป็นระเบียบ และเสียบสายชาร์จแบตโทรศัพท์ให้เธอด้วย
เวทิศเดินไปเก็บเสื้อผ้าของภริดาที่กองอยู่หน้าห้องน้ำ เขานำมันไปใส่ลงตะกร้า แยกชุดชั้นในใส่ไว้ในตะกร้าใบเล็ก แล้วจึงถอดเสื้อผ้าของตัวเอง ใส่ลงในตะกร้าเดียวกับเธอ ก่อนจะเดินตัวเปลือยเข้าห้องน้ำ ไปอาบน้ำพร้อมกับเธอ
ภริดาเกล้าผมขึ้นลวก ๆ เธอแหงนเงยหน้า หลับตาพริ้ม ยืนรับสายน้ำอยู่ใต้ฝักบัว เป็นภาพที่ทำให้เวทิศใจสั่น และคึกคะนองขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย
“พี่ดาครับ” เวทิศเดินไปโอบกอดเรือนกายเย้ายวนจากด้านหลัง แก่นกายแข็งคึกนาบอยู่เหนือบั้นท้ายอวบอัด
ภริดาหันมองสบตาเจ้าเด็กกินจุ เธอวางมือทาบลงบนหลังมือของเขา แล้วนำพาฝ่ามือเรียวแบบผู้ชายขึ้นมากอบกุมเต้าอวบทั้งสองข้าง
“พรุ่งนี้ไม่มีเรียนใช่มั้ย”
เวทิศยิ้มพราว เขาก้มหน้าจุ๊บปากอิ่มเบา ๆ ก่อนจะขยับปากตอบคลอเคลียกลีบปากนุ่ม
“ไม่มีครับ” พูดพลางบีบขยำความอวบอิ่มเต็มสองมือ
“ตื่นสายได้สินะ”
“ตื่นบ่ายก็ได้ครับ” บั้นเอวสอบขยับเสียดสีแก่นกายกับร่องก้นขาว
“เจ้าเด็กกินจุ”
ภริดาหมุนกาย หันหน้าไปหาเจ้าเด็กของเธอ หญิงสาวเงยหน้ามองสบตาคม ขณะที่เลื่อนมือสองข้างลงไปกอบกุมความแข็งแกร่งใหญ่โตของเขา เธอกำและชักรูดช้า ๆ
“พี่ดา...” เวทิศครางเรียกเสียงแตกพร่า เขาหอบหายใจแรงขึ้น
“อยากให้พี่ใช้ปากกับมันมั้ย”
“แล้วแต่พี่ดาจะกรุณาครับ”
ภริดายิ้มขำ แม้เวทิศจะกินจุ อึด ถึกและทน แต่เขาก็ไม่เคยเอาแต่ใจ หรือบังคับให้เธอทำอะไรให้ และหากเธอไม่เต็มใจ ไม่พร้อม หรือไม่อยากทำ เขาก็ไม่เคยใช้กำลังบังคับ เขายอมตามใจเธอทุกอย่าง นี่ล่ะมั้ง...สาเหตุที่ทำให้เธอยอมให้เขาเป็นผู้ชายในมุมลับมาแรมปี เพราะเขาว่าง่าย น่ารัก ช่างเอาอกเอาใจ และที่สำคัญ...เอาเก่งด้วย
เวทิศสูดลมหายใจลึก แล้วระบายออกช้า ๆ เขาจับตามองพี่ดานั่งคุกเข่าลงตรงหน้า มองสิ่งที่เธอกำลังจะทำให้เขาด้วยหัวใจเต้นระทึก
เมื่อพี่ดาอ้าปาก รับเอาความเป็นชายของเขาเข้าสู่ปากนุ่มอุ่นช้า ๆ เวทิศก็แหงนเงยหน้า ครางลึกในลำคอ เขากดศีรษะเธอไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง มืออีกข้างยื่นไปยันผนังห้องน้ำไว้
ภริดากดปากรับเอาแก่นกายร้อนผ่าวไว้เพียงแค่ครึ่ง แต่เพียงเท่านี้ ส่วนหัวมนทู่ก็ชนถึงคอหอยแล้ว หญิงสาวดูดเบา ๆ ก่อนจะเริ่มขยับปากรูดเข้าออกช้า ๆ และเร็วขึ้นเรื่อย ๆ
“พี่ดา...” เวทิศครางเสียว ปากนุ่ม ๆ อุ่น ๆ ของพี่ดา กำลังจะทำให้เขาแตกซ่าน
ภริดาเหลือบตามองสีหน้าของคนที่กำลังถูกเธอจัดการด้วยปาก เมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาบิดเบ้ เธอก็ใช้ลิ้นละเลงเลียหัวมนทู่ และใช้มือชักลำโคนเร็ว ๆ ปรนเปรอจนเขาครางกระหึ่ม และแตกซ่านน้ำรักสีขาวออกมาให้เธอกลืนกิน
“...พี่ดาครับ ผมเสียวจะตายอยู่แล้ว” เวทิศบอกเสียงสั่นพร่า และตอนนี้ขาของเขาก็สั่นไม่แพ้เสียง เพราะพี่ดาดูดกลืนน้ำของเขาจนเหือดแห้งหมดแล้ว แต่เธอก็ยังไม่หยุดใช้ปากและลิ้นกับแก่นกายที่อ่อนตัวลงเล็กน้อยของเขา
ภริดาดูดหัวมนทู่แรง ๆ ส่งท้าย ก่อนจะยอมคายเจ้าเวน้อยออกจากปาก หญิงสาวลุกขึ้นยืน ยกแขนขึ้นคล้องลำแกร่ง เบียดตัวเข้าหาคนที่เพิ่งถูกเธอจัดการจนขาสั่น
“โดนดูดแค่นี้ก็โวยวาย” ภริดายิ้มยั่วใส่นัยน์ตาคม
เวทิศยิ้มบาง เขาเอี้ยวตัวไปหยิบซองถุงยางที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์มาฉีกด้วยปาก แล้วสวมใส่ป้องกันอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะหันกลับมาหาคนที่กล่าวหาว่าเขาโวยวาย
ชายหนุ่มอุ้มเธอขึ้นมากระเตงด้านหน้า ภริดาจึงกอดลำคอเขาไว้ และตวัดขาเรียวรัดเอวสอบอย่างรวดเร็ว
“ถึงทีผมบ้าง พี่ดาอย่าโวยวายก็แล้วกัน”
เวทิศยกเอวบางขึ้น เขาขยับบั้นเอว ส่งส่วนหัวมนอวบเข้าสู่ร่องสาว เขาดันแผ่นหลังเนียนแนบไปกับผนังห้องน้ำ เกร็งบั้นท้าย แล้วอัดกระแทกแก่นกายเข้าสู่ร่องรักอุ่นลื่นเต็มแรง
“เว !” ภริดาร้องเรียกเขาสุดเสียง เธอจุกและคับแน่นเต็มร่อง แต่เวทิศก็ไม่ให้โอกาสเธอได้ตั้งรับ เขาโหมห่ม ขับเคลื่อนท่อนรักใส่ร่องสวาทของเธออย่างดุดัน
“เว...จะถึงแล้ว อ๊าย !” ภริดาแตกซ่านสุขสม ทว่าเจ้าเด็กขี้โวยวายของเธอไม่ยอมหยุด เขาไม่ยอมปล่อยให้เธอได้ซึมซับความหวามหวาน เขาโถมถั่งเข้าหาไม่หยุดพัก สอดสลักและตอกตรึงหนักแน่น แท่งรักลำใหญ่ยาวแหวกร่องและกระแทกกระทั้นเข้าหาเธออย่างต่อเนื่อง เธอแตกกระจายซ้ำ ๆ หลั่งน้ำซ่านสวาทออกมาจนแทบหมดตัวแล้ว
“วะ...เวจ๋า...พะ...พี่ยอมแล้ว” ภริดาบอกเสียงสั่น ขาดห้วง เพราะถูกกระแทกไม่หยุด“พี่ดานิสัยไม่ดี ชอบแกล้งผม”“พะ...พี่ขอ ทะ...โทษ อ๊ะ !” เธอเสียววาบขึ้นมาอีกแล้ว หากแตกซ่านอีกครั้ง น้ำคงหลั่งออกมาจนหมดตัว“อ้อนวอนผมสิครับ พี่สาวคนสวย”“เวจ๋า...พะ...พอได้แล้ว อื๊อ ! ถึงพร้อมพี่นะคะ เด็กดี”เวทิศยิ้มสมใจ เขาประกบปากจูบ และบดขยี้ปากอิ่มอย่างเร้าใจ ชายหนุ่มกอดกระชับร่างสาวไว้แน่น เขาขยับบั้นเอว โถมถั่งแก่นกายเข้าออกในร่องรักถี่ยิบ สอดเสย หมุนควง กระทุ้งกระแทก แล้วแตกกระจายไปพร้อมกับเธออย่างรุนแรงภริดาถูกเจ้าเด็กอุ้มออกมาจากห้องน้ำ หลังจากที่เขาอาบน้ำและเช็ดตัวให้เธอเรียบร้อยแล้ว พอเวทิศวางร่างเปลือยเปล่าลงบนเตียง หญิงสาวก็มองค้อนเจ้าเด็กดื้อที่ทำให้เธอแทบสลบคาห้องน้ำเวทิศยิ้มอ่อนบางให้คนที่มองค้อนเขา ชายหนุ่มเปลือยไม่ต่างกับพี่สาวคนสวยของเขา“ดื่มน้ำสักนิดมั้ยครับ”“อือ...”ภริดาจิกตาให้คนที่ทำให้เธอครางจนคอแห้ง เขาจะถามทำไม ในเมื่อเขาก็รู้อยู่แล้วว่า เธอครางจนเสียงแหบแห้งไปหมดแล้วเวทิศเดินออกจากห้องโดยที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้า เขารินน้ำใส่แก้ว นำมาให้ภริดาดื่มเมื่อภริดาดื่มน้ำเสร็จ เขาก็รั
ภริดาบ่นอย่างหัวเสีย เธอต้องกลับขึ้นไปบนห้องใหม่ เพื่อหยิบกุญแจรถที่วางอยู่โต๊ะข้างหัวเตียง หญิงสาวนึกโทษคนที่ไม่ยอมเก็บกุญแจไว้ในกระเป๋าถือให้เธอ เขาทำให้เธอต้องขึ้นลงสองรอบ คอยดูเถอะ เย็นนี้ได้เห็นดีกันแน่ เจ้าเด็กตัวดีภริดาขับรถมาถึงร้านตอนหนึ่งทุ่ม ร้านของเธอมีผู้จัดการที่ไว้ใจได้คอยดูแลให้อยู่แล้ว ภริดาจะมาหรือไม่มา ร้านของเธอก็ไม่เคยมีปัญหาร้ายแรงเกิดขึ้น แต่เธอชอบที่จะมาดูแลกิจการที่เธอภาคภูมิใจ มาดูลูกค้าที่เข้ามาอุดหนุนเต็มร้านทุกวัน มันทำให้เธอรู้สึกภูมิใจกับสิ่งที่เธอสร้างมาเองกับมือพอจอดรถไว้ที่ลานจอดรถแล้ว ภริดาก็เดินเข้าประตูหลังร้าน และเข้าไปในห้องทำงานของตนปกติหากเวทิศมาด้วย เขาจะลงก่อนถึงร้านหนึ่งร้อยเมตร ขากลับเขาก็จะแอบขึ้นรถเธอโดยระวังไม่ให้ใครเห็นเวลาอยู่ร้านหรืออยู่ต่อหน้าคนอื่น เธอและเขาจะวางตัวในฐานะเจ้านายกับลูกน้อง ไม่ใกล้ชิดกันให้คนอื่นสงสัย แต่ถึงใครจะสงสัยก็ช่าง เธอไม่แคร์ความสัมพันธ์ของเธอกับเวทิศเป็นความสัมพันธ์ด้วยความสมัครใจ เป็นเรื่องของเธอกับเขาแค่สองคน ไม่มีใครได้ ไม่มีใครเสีย ต่างคนต่างก็วิน ๆหากวันหนึ่งความสัมพันธ์นี้จะต้องจบลง เธอก็คงปล่อยใ
“ครับ” เวทิศอุ้มหญิงสาวไปยังโต๊ะทำงานของเธอ เขาวางเธอให้นั่งบนโต๊ะ โดยมีเขายืนแทรกกลางอยู่ระหว่างขาเรียว ภริดาเงยหน้ามองสบตาเจ้าเด็กของเธอตลอดเวลา ในขณะที่เธอจัดการปลดเข็มขัดของเขา แล้วแกะกระดุม รูดซิปลง ก่อนจะควักเอาท่อนลำแข็งคึกร้อนผ่าวออกมารูดเบา ๆ “พี่ดา...” เวทิศกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เขาเองก็ไม่ยอมน้อยหน้าเธอ ชายหนุ่มล้วงมือผ่านชายกระโปรงยีนส์สั้นเหนือเข่าของเธอ ใช้นิ้วชี้เกี่ยวเป้ากางเกงในเบี่ยงออก “เข้ามาหาฉันจ้าเด็กน้อย นายต้องถูกฉันรัดจนหลั่งน้ำ...ตา” ภริดายิ้มร้าย เวทิศขบกรามแน่น พยายามกดอารมณ์หนุ่มพลุ่งพล่านในกายไว้ก่อน เขาล้วงกระเป๋ากางเกง ดึงเอาถุงยางอนามัยออกมา ฉีกซองด้วยปาก แล้วสวมครอบป้องกันอย่างรวดเร็ว “เด็กดี...เข้ามาหาพี่ เร็ว ๆ” เวทิศจุ๊บปากอิ่มเบา ๆ เขาจับส่วนหัวจี้จมตรงปากทางร่องรัก เมื่อดันส่วนหัวเข้าไปจนถึงรอยหยัก เขาก็หยุดค้างคาไว้ก่อนเวทิศขยับยืนมั่นคง จับเอวบางไว้ด้วยสองมือ มองสบตาคู่สวย แล้วผลักส่งลำกาย สอดใส่ในร่องอุ่นอ้าวสุดทางในคราเดียว ภริดาห่อปาก เบิกตากว้าง หญิง
ภริดายิ้มเอ็นดูเจ้าเด็ก พอเห็นเขากระตือรือร้นอยากให้เธอทำให้ หญิงสาวก็ไม่เล่นตัวให้เสียเวลา ภริดาปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วก้มลงไปหาความใหญ่โตที่ตั้งตรงแข็งขึงทันที“อ่า...พี่ดาครับ” เวทิศครางเสียงแตกพร่า เขาเงยหน้า หลับตา สูดลมหายใจลึก ปากนุ่ม ๆ ลิ้นเล็ก ๆ ของพี่ดาทำให้เขาเสียวไปทั้งลำเวทิศกดศีรษะพี่ดาไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง มืออีกข้างลูบไล้ไปตามเนื้อตัวสาว ปบ่อยกายปล่อยใจ ให้พี่ดาจัดการดขาจนแตกซ่านใส่ปากเธอภริดาดูดกลืนน้ำรักสีขาว เลียรอบลำกายแกร่ง ดูดดุนหัวถอกทนทู่ แล้วจุ๊บเบา ๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาจูบคางของเจ้าเด็ก“ขับรถไหวมั้ย”เวทิศสูดลมหายใจลึก เขาก้มลงพูดคลอเคลียปากอิ่ม“ไหวสิครับ และตอนนี้ผมอยากกลับถึงห้องให้เร็วที่สุด”เวทิศจัดระเบียบอาภรณ์ท่อนล่างให้เรียบร้อย เขาตั้งใจขับรถตรงดิ่งกลับคอนโด เขาอยากทำอะไรกับพี่ดาอีกเยอะแยะ และอะไรที่เขาอยากทำนั้น ก็มีแต่เรื่องสนุกแสนเสียวและโคตรเร้าใจทว่าในวันที่เราจินตนาการถึงสิ่งที่อยากทำอย่างมีความสุข ก็อาจจะมีเรื่องที่ทำให้เราไม่ได้ทำอย่างจินตนาการไว้โดยที่เราคาดไม่ถึง...เมื่อเวทิศขับรถกลับมาถึงคอนโด และถอยรถเข้าช่องจอดเรียบร้อยแล้ว เสียงเรียกเ
“ดา...จะกลับมาทำไมไม่โทรบอกก่อนล่ะลูก แม่จะได้เตรียมกับข้าวที่ดาชอบไว้ให้”แม่แก้วเดินออกมาจากครัว เมื่อเห็นลูกสาวคนโต ท่านก็ยิ้มเต็มใบหน้า ดีใจที่ลูกสาวกลับบ้าน เพราะปกติ ภริดาจะพักที่คอนโด ซึ่งอยู่ใกล้ร้านเพื่อความสะดวกในการเดินทางไปทำงานภริดาเลิกเถียงกับน้องชายแล้วเดินไปกอดมารดา หอมแก้มซ้ายขวาอย่างประจบประแจง“ดากินอะไรก็ได้ค่ะ กับข้าวที่บ้านเราอร่อยทุกอย่าง”“อ้อนขนาดนี้ หวังมรดกแน่นอน”พ่อภวัตเอ่ยแซวยิ้ม ๆ เมื่อเดินเข้ามาในห้องโถง แล้วได้ยินที่ลูกสาวคนโตพูด และเห็นลูกทั้งกอดทั้งหอมผู้เป็นแม่ภริดาคลายวงแขนจากคุณแม่ แล้วโผไปกอดคุณพ่อ ซบหน้ากับอกที่อบอุ่นที่สุดในโลกสำหรับเธอ“ดาไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย แต่ถ้าได้ก็ดีนะคะ”ภริดาเงยหน้ายิ้มให้บิดา พ่อภวัตส่ายหน้า วางมือลงบนศีรษะลูกสาวแล้วโคลงเบา ๆ“แต่งงานเมื่อไร พ่อถึงจะให้เงินขวัญถุงสักก้อน”ภริดาหน้ามุ่ย เธอถอนหายใจแรง“ทำไมเงื่อนไขของคุณพ่อยากจังเลยคะ”“ก็รีบ ๆ หาแฟน เลือกเอาคนดี ๆ คนที่เขาจริงใจ และดูแลดาได้นะลูก ดาต้องดูดี ๆ ก่อนตัดสินใจเลือกด้วยนะ”ภริดายิ้ม เธอซบหน้ากับอกอุ่นของบิดาอีกครั้ง เธอกอดท่านไว้เต็มวงแขน เอ่ยถ้อยคำหน
พอประตูห้องปิดลง หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ ความสัมพันธ์ของเธอกับเวทิศต้องเป็นความลับ เพราะเธอมั่นใจเหลือเกินว่า ไม่ช้าก็เร็ว เจ้าเด็กในความลับของเธอคงเจอคนที่ใช่ แล้วก็ไปจากเธอ ระหว่างที่ยังนัวเนียพัวพันกันอยู่ เธอไม่อยากให้ใครรู้ เพราะกลัวว่าพวกเขาจะเป็นห่วงเธอภริดาลุกขึ้นไปปิดล็อกประตู แล้วเดินกลับมาหยิบโทรศัพท์บนเตียง เธอโทรหาเด็กในความลับของเธออีกครั้ง เป็นครั้งที่สิบแล้วเห็นจะได้ แต่เจ้าเด็กเกเรก็ยังไม่ยอมรับสายเธอ แถมยังไม่อ่านข้อความด้วย“ทำไมไม่รับสายนะ ข้อความก็ไม่ยอมอ่าน”ภริดาทิ้งตัวลงนอนบนเตียง ถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เธอมองเพดานอย่างครุ่นคิดหรือว่า...ถึงวันที่เขาจะไปจากเธอแล้ว...แล้วทำไมหัวใจจึงรู้สึกปวดแปลบแบบนี้นะ4 ยิ่งนานวันยิ่งผูกพัน“เว...” เสียงแหบพร่าของมารดาทำให้คนที่ฟุบหลับอยู่ข้างเตียงคนไข้รู้สึกตัวตื่น“แม่...เป็นยังไงบ้างครับ” เวทิศลุกขึ้นยืน และทำท่าว่าจะกดสัญญาณเรียกนางพยาบาล แต่คุณวิรงรองก็ห้ามลูกชายเอาไว้เสียก่อน“แม่ไม่เป็นไร ไม่ต้องเรียกคุณพยาบาลหรอก ปรับเตียงให้แม่ที แม่อยากลุกขึ้นนั่ง นอนนาน ๆ แล้วเมื่อย”เวทิศกดปุ่มปรับหัวเตียงให้ยกขึ้น และช่วยประคอง
“ครับ...ขอบคุณครับพี่ดา”เวทิศพูดคุยกับภริดาต่ออีกครู่หนึ่ง ก่อนจะวางสายไป ชายหนุ่มถอนหายใจเบาบาง เขายิ้มในหน้า ถึงตอนนี้ เธอจะยังไม่มาเยี่ยมคุณแม่ และเขายังไม่ได้แนะนำให้คุณแม่รู้จักกับเธอ แต่อย่างไรเสีย ในอนาคต เขาก็ต้องพาเธอมาแนะนำให้คุณแม่รู้จักแน่นอน ในฐานะเมียของเขาและลูกสะใภ้ของแม่หลังจากวางสายแล้ว เวทิศจึงกลับเข้ามาในห้อง“นึกว่ากลับไปแล้วซะอีก”เวทิศมองสบตาคนที่เพิ่งเข้ามาในห้องในตอนที่เขาออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง“คุณพ่อมานานหรือยังครับ”“เพิ่งมา วันนี้ไม่มีเรียนเหรอ”“ไม่มีครับ”เวทิศเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างเตียงผู้ป่วย คุณทัดเทพซึ่งนั่งอยู่บนโซฟามองตามลูกชายกระทั่งเขานั่งลงที่เก้าอี้เรียบร้อยแล้ว จึงเอ่ยขึ้นว่า“แกจะคบกับผู้หญิงคนนั้นอีกนานแค่ไหน”“อย่ายุ่งกับเธอ” เวทิศสวนขึ้นทันที โดยไม่รอให้บิดาพูดจบประโยคดีคุณทัดเทพถอนหายใจแรง“อีกสองปี แกต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ ผู้หญิงคนนั้นจะรอแกเหรอ”เวทิศเงียบ เขาไม่มองหน้าบิดา“แล้วพอแกกลับมาเริ่มทำงาน แกจะไม่มีเวลาให้ใครเลยนะ ผู
“ตอนนี้จะมีเมียกี่คนก็ได้ แต่ห้ามมีลูก”เพราะหน้าที่และความรับผิดชอบที่รออยู่นั้นมากมายและหนักหนา คุณวิรงรองจึงอยากให้ลูกมุ่งมั่นทำหน้าที่ของตัวเองในวัยนี้ให้ดีที่สุด เรื่องผู้หญิงคงห้ามไม่ได้อยู่แล้ว เพราะวัยรุ่นคือวัยอยากรู้อยากเห็น อยากลองไปเสียทุกอย่าง แต่ขอเถอะ...อย่าเพิ่งมีหลานให้ท่านเลย ท่านอยากให้ลูกเรียนรู้โลกให้มากกว่านี้ อยากให้เก่งและแกร่งพอที่จะยืนหยัดในฐานะผู้นำคนใหม่ของครอบครัวเวทิศเพียงแค่ยิ้มให้มารดา เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ เขารู้ว่าคุณพ่อคุณแม่เป็นห่วงเขา และพยายามวางรากฐานให้มั่นคงที่สุดสำหรับเขา ซึ่งเขาเข้าใจและไม่คิดจะทำให้ทั้งสองเป็นกังวลหรือลำบากใจในส่วนของคนที่เขายกให้เป็นเมียนั้น ตราบใดที่เธอยังให้เขาอยู่ในมุมลับ ยังไม่พร้อมจะเดินเคียงข้างเขา ยังไม่พร้อมจะบอกใคร ๆ ว่าคบกัน เขาก็ยินดีที่จะรอ...รอจนกว่าเธอจะพร้อม“ถึงไหนแล้ว” ภริดาถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เพราะคนที่บอกว่าจะกลับมาทำงานวันนี้ยังไม่โผล่หน้ามาให้เธอเห็นเลย“อีกสิบนาทีถึงร้านครับ”“นายมาช้า ฉันจะหักเงินค่าจ้าง” คนรอขู่เสียงเข้ม“อย่าหัก
เวทิศล้วงมือลงกลางซอกสาว เขาจับเป้ากางเกงในตัวบางเบี่ยงออก แล้วค่อย ๆ กรีดนิ้วกลางผ่ากลีบเนื้ออุ่นลื่น และสอดเข้าสู่ร่องรักชุ่มฉ่ำที่รัดรึงแสนวิเศษเมื่อเวทิศเริ่มขยับนิ้ว ภริดาก็ครางในลำคอ เธอเสียวและอยากกระสันมากมาย น้ำลื่นใสไหลเอ่อเต็มซอกขา“เวจ๋า...เอาของจริงเข้ามาเร็ว ๆ” ภริดาอ้อนเสียงกระเส่า เธออยากให้เขาเติมเต็มเวทิศหอมแก้มนวลเบา ๆ เขาขยับตัวขยุกขยิก ดึงกางเกงลงไปคาไว้ที่หน้าแข้ง ปลดปล่อยแก่นกายแข็งคึกออกมา“ยกก้นขึ้นนะครับ” เวทิศช่วยประคองเอวคุณแม่ท้องให้เธอยกก้นขึ้น และจับส่วนหัวมนทู่จี้ตรงร่องรักชุ่มฉ่ำ พอสอดส่วนหัวจมเข้าไปในร่องเนื้อแล้ว เขาก็ประคองเอวภรรยาไว้ด้วยสองมือ“กดลงมาเลยครับที่รัก”ภริดาจับข้อมือแกร่งไว้ทั้งสองข้าง ในตอนที่เธอค่อย ๆ กดบั้นท้ายอวบอัดลงบนหน้าตักของสามีอีกครั้ง“เวจ๋า...เสียว”หัวอวบมนทู่ที่ค่อย ๆ แหวกร่องเนื้อเข้ามาในตัวเธอ ทำให้ภริดาเสียวจนสั่นเทิ้มไปทั้งตัว วูบวาบไปทั้งร่อง ติ่งเสียวกระตุกยิบ ๆ“ผมก็เสียวครับ อ่า...ที่รักแน่นมาก”เธอคับแน่น อุ่นร้อน นุ่มนวล เขาต้องกัดฟันแน่น
สองสาวนั่งมองเธอตาค้าง อ้าปากเหวอ ไม่คิดว่าภริดาจะกล้าพูดตรง ๆ แบบนี้“อ้อ ! แล้วชุดนี้ พอดีคุณสามีเรียกเจ้าของห้องเสื้อมาวัดตัวตัดให้ด่วนค่ะ ราคาก็ไม่แพงเท่าไรหรอกค่ะ ไม่กี่หมื่น แต่ก็เฉียดแสนอยู่นะคะ แต่คงใส่ครั้งเดียวแหละค่ะ อีกหน่อยท้องโตกว่านี้คงใส่ไม่ได้แล้ว และพอคลอดแล้วก็คงตัดใหม่ พอดีไม่ชอบใส่ชุดซ้ำน่ะค่ะ”เธออดไม่ได้จริง ๆ นะ อดที่จะเก็บปากเก็บคำ แล้วพูดจาดี ๆ กับคนที่มาบูลลี่ยัยหนูในท้องของเธอไม่ได้หรอกนะ ยัยสองคนนี้ กล่าวหาว่าลูกสาวเธอมาก่อนเธอแต่งงาน จะมาก่อนหรือมาหลัง ลูกของเธอก็เกิดจากความรักของป๊ะป๋ากับหม่ามี้ และเธอเชื่อว่า ยัยหนูจะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีและมีความสุข และที่สำคัญ ลูกสาวของเธอจะไม่เป็นคนแบบยัยสองคนนี้แน่นอนถ้าเวทิศจะไม่พอใจที่เธอพูดจาไม่น่ารักกับคนพวกนี้ เธอก็จะบอกเขาว่า ทีหลังก็อย่าพาเธอมาออกงานแบบนี้อีก มาเจอคนใส่หน้ากากเข้าหา จิกกัดด้วยคำพูดและสายตาแบบนี้ มันเสียสุขภาพจิต พลอยทำให้ลูกสาวในท้องหงุดหงิดไปด้วย เพราะตอนที่เธอพูด ยัยหนูก็ดิ้นแรงเชียวหลังจากนั้น ทั้งโต๊ะก็มีแต่ความเงียบงัน ไม่มีใครกล้าทักท้วงทักถามอะไรเธออี
“ถ้าดาเลิกทำร้านแล้ว เวหมดสิทธิ์ทิ้งดาแล้วนะ ไม่อย่างนั้น ดาจะไม่มีตังค์ซื้อข้าวกิน แต่จะว่าไป ก็เสียดายร้านเหมือนกันนะ กว่าจะมาได้ไกลขนาดนี้ เหนื่อยไม่ใช่เล่น”“อยากให้ผมซื้อร้านไว้มั้ยครับ แล้วให้คนอื่นบริหารให้ เวลาว่าง ๆ เราค่อยไปดูร้านกัน”“ได้เหรอ”“ได้สิครับ ถ้าที่รักอยากได้ ผมจะจัดการให้”“เว...ทำไมน่ารักอย่างนี้” ภริดาขยับตัวยุกยิก เธอพาตัวเองขึ้นไปนอนทับเขาไว้ทั้งตัว แล้วซุกหน้ากับซอกคอแกร่งเวทิศกอดเธอไว้หลวม ๆ เขาจูบกระหม่อมเธอเบา ๆ ด้วยความรักเต็มหัวใจ“ขอบคุณที่เลือกดานะ ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตผู้หญิงคนนี้ ดากับลูกรักเวมาก ๆ เลยนะ”ภริดาพูดเสียงอู้อี้กับซอกคอแกร่ง หญิงสาวสูดน้ำมูก สะอื้นไห้เบา ๆ ความเจ็บปวดในอดีต เรื่องราวแย่ ๆ ที่เคยพานพบ ความทรงจำที่เลวร้าย ถูกลบล้างและกลบฝังด้วยความรักและความเอาใจใส่จากเขา เธอรู้สึกว่า ตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกเลยเวทิศกระชับอ้อมแขนกอดเธอแน่นขึ้น“อยู่ด้วยกันตลอดไปนะครับ ผมจะดูแลที่รักเอง ใช้ชีวิตให้มีความสุข ไม่ต้องกังวลอะไรเลยนะครับ”“อือ...ดารักเวนะคะ
“ผมกลัวที่รักเจ็บ” เวทิศบอกแนบอกอวบอิ่ม“งั้นก็ลงไปนอนเฉย ๆ เลย ดาทำเอง !”ภริดาผลักอกกว้าง กดสามีลงนอนหงาย ร่างอวบอัดเย้ายวนนั่งคร่อมหน้าท้องแกร่ง เธอชุ่มฉ่ำเต็มซอกขา แต่เขายังใจเย็นอยู่ได้ แบบนี้มันไม่ทันใจเอาเสียเลย“ที่รัก...เดี๋ยว อ่า...”เวทิศจิกกำผ้าปูที่นอนเต็มสองมือ เขาสูดปากเสียว และเกร็งไปทั้งตัว เมื่อคนใจร้อน จับหัวมนทู่จี้จมเข้าสู่ปากทางสวาท แล้วขย่มลงมาสุดแรง“อ๊า ! ดีจังเลยเว”เมื่อเขาเข้ามาอยู่ในตัวเธอ ภริดารู้สึกถึงความอวบใหญ่ที่อัดแน่นเต็มร่อง มันสะใจ มันดี มันเสียวจนเธอแทบแตกกระจาย“เวจ๋า...”ภริดาครางเสียงหวานเซ็กซี่ หญิงสาวโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย วางสองมือบนอกกว้าง กดหัวเข่าลงบนที่นอนและหนีบเอวสอบไว้แน่น ก่อนจะเริ่มขยับโยกอย่างเอาแต่ใจเวทิศปล่อยให้เจ้าสาวแสนเร่าร้อนจัดการเขาตามแต่ใจของเธอ ชายหนุ่มประคองเอวบางไว้ในสองมือ มองร่างเปลือยเปล่าร่ายรำกระเด้งกระดอนอยู่บนร่างกายของเขาร่องสาวอุ่นลื่นละมุนโอบรัดลำกายแกร่ง ถูครูด ดูดรัด ให้ความรู้สึกแสนเสียวและวิเศษที่สุด“เว...จะถึงแล้ว อ๊า...
เวทิศทุกขึ้นมารับเจ้าสาว ภากรมองหน้าเจ้าบ่าว และกระซิบบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ฝากพี่ดาด้วยนะ อย่าทำให้พี่สาวกูเสียใจเด็ดขาด”เวทิศยิ้ม พยักหน้ารับ“ครับ ผมจะดูแลที่รักของผมให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจ”ภากรจับมือพี่สาววางลงบนมือเจ้าบ่าว เขาปล่อยมือ และยืนมองเวทิศประคองพี่ดาไปเข้าพิธี จากนี้ไป เขาขอให้พี่สาวของเขามีแต่ความสุข ขอให้โลกใจดีกับพี่สาวของเขาให้มาก ๆ ด้วยพิธีแต่งงานที่ถูกกำหนดเอาไว้ว่าจะจัดปีหน้า ต้องถูกเลื่อนเข้ามาอย่างกะทันหัน เพราะเจ้าบ่าวทำเจ้าสาวป่อง ตั้งท้องลูกคนที่สอง ผู้หลักผู้ใหญ่ต่างก็ยินดีที่น้องไวท์จะมีน้อง แต่ก็อดที่จะพากันบ่นไม่ได้ว่า ทำอะไรไม่เกรงใจฤกษ์งามยามดีกันบ้างเลย พอบ่นแล้วก็พากันวุ่นวายหาฤกษ์ใหม่เอาที่ใกล้ที่สุด เรียกได้ว่า บ่นกันทั้งที่ใบหน้าเปื้อนยิ้ม ยินดีกันทั้งสองครอบครัวแม้งานแต่งงานจะจัดขึ้นแบบฉุกละหุก แต่ทุกอย่างก็ถูกจัดเตรียมอย่างดี และดำเนินไปด้วยความเรียบร้อย อบอุ่น สมบูรณ์แบบพิธีช่วงเช้าจัดขึ้นที่บ้านของเจ้าสาว เชิญเฉพาะแขกเหรื่อคนสำคัญและญาติสนิท ส่วนพิธีเลี้ยงฉลองสมรสในช่วงค่ำ จ
พอเห็นรูปหัวใจที่ตัวเองตั้งใจทำสุดฝีมือ แต่กลับไม่สวยอย่างที่คิด น้องไวท์ก็หน้าเสีย เขามองป๊ะป๋าด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไร“ป๊ะป๋าฮะ ไวท์ตั้งใจทำสุดฝีมือแล้ว แต่มันไม่สวยเลย”หน้าเศร้าๆ และน้ำเสียงไม่มั่นใจของลูกชายทำให้เวทิศยิ้มเอ็นดู เขาอุ้มลูกขึ้นมากอดแนบอก“แค่ไวท์ตั้งใจทำเพื่อป๊ะป๋า ป๊ะป๋าก็ดีใจที่สุดแล้วครับ ค่อย ๆ หัดทำไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็สวยเอง”“มันจะอร่อยมั้ยฮะ”เพราะมันไม่สวย น้องไวท์เลยกลัวไม่อร่อย“อร่อยแน่นอนครับ เพราะไวท์ตั้งใจทำสุดฝีมือนี่นา ป๊ะป๋าจะกินให้หมด ไม่ให้เหลือติดจานเลยครับ”“งั้น...พรุ่งนี้ ไวท์ขอทำอีกได้มั้ยฮะ”“ได้สิครับ”“แล้วหัดทำทุกวันได้มั้ยฮะ”“ได้แน่นอนอยู่แล้วครับ”“แล้วป๊ะป๋าจะกินหัวใจของไวท์ทุกวันมั้ยฮะ”“ถ้าไวท์ทำทุกวัน ป๊ะป๋าก็จะกินทุกวันครับ”เด็กน้อยยิ้มกว้าง โผกอดคอป๊ะป๋าด้วยความดีใจ ปะป๋าของเขาน่ารักที่สุดในโลกเลยพอโผกอดคอของป๊ะป๋า น้องไวท์ก็หันไปเห็นหม่ามี้“หม่ามี้ !”พอลูกเรียกหม่ามี้ เวทิศก็หันไปมอง“ตื่นแล้วเหรอครับ มา
“สะ...เสียว เวจ๋า...” ภริดาครางเสียงหวานขาดห้วง ร่องรักร้อนฉ่า วูบวาบไปทั้งซอกขา“ชอบมั้ยครับ”“ชอบ...ชอบที่สุด อื๊อ ๆ” ภริดาขยับบั้นท้ายเด้งรับร้อนรน เธอเสียวจนใกล้จะถึงปลายทางเต็มที“คืนนี้...ผมขอเอาทั้งคืนนะครับ”“มะ...ไม่ได้ ลูก...” ภริดาเป็นห่วง กลัวว่าลูกตื่นมาไม่เห็นใครแล้วจะงอแง“ผมดูลูกเอง ที่รักอ้าขาให้ผมเอาก็พอ” เวทิศว่าอย่างเอาแต่ใจภริดาส่ายหน้า “ไม่ได้...”พอที่รักไม่ตามใจ คนตัวใหญ่ก็ชะลอจังหวะโจนจ้วง เขาขยับเชื่องช้า ถอดถอน สอดลึก ในจังหวะที่แสนขัดใจคนที่กำลังจะแตะเส้นชัย“เว...แรง ๆ” ภริดาบอกอย่างขัดใจ เธอขยับบั้นเอว เด้งเข้าหาลำกายแข็งคึกอย่างร้อนรน“บอกมาก่อนว่า จะให้ผมเอาทั้งคืน” เวทิศว่าพลางกดลำกายลึกสุด ควงบั้นเอวบดขยี้เน้น ๆ“อื๊อ ! เว...ทำให้ดา ทำแรง ๆ”“ที่รักยังไม่บอกเลยว่า จะให้ผัวเอาทั้งคืน”ภริดาลืมตาขึ้นสบตาคม เธอทรมานอยากปลดปล่อยใจจะขาด เขามันคนขี้แกล้ง ต่อให้เขาโตจนเป็นพ่อของลูกเธอแล้ว ทั้งยังทำงานในตำแหน่งผู้บริหาร มีภาระและมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบมากมาย แต่ยามนี้ ภริ
17 คุณคือของโปรดของผม“หม่ามี้ฮะ ป๊ะป๋าเล่นกีตาร์เก่ง ร้องเพลงก็เพราะ วันนี้พวกเราได้เงินเยอะแยะเลยนะฮะ โตขึ้นไวท์จะเป็นนักร้องเหมือนป๊ะป๋า”เด็กน้อยนอนอยู่บนเตียงกว้างในห้องบนคอนโดของหม่ามี้ เพราะว่าวันนี้ตระเวนมาทั้งวัน พอกลับถึงห้องหม่ามี้ก็อาบน้ำ แล้วก็เปลี่ยนเป็นชุดนอนให้น้องไวท์ทันที“คนเก่งของหม่ามี้ทำได้อยู่แล้วค่ะ”“ไวท์จะให้ป๊ะป๋าสอนเล่นกีตาร์ แล้วก็สอนร้องเพลงด้วย”“ป๊ะป๋าจะต้องสอนไวท์แน่นอนค่ะ แต่ตอนนี้น้องไวท์นอนได้แล้วนะครับ ดึกมากแล้วลูก”“ไวท์ขอรอป๊ะป๋าก่อน ป๊ะป๋าอาบน้ำเสร็จหรือยังฮะ”เด็กน้อยผงกศีรษะขึ้นจากหมอน มองไปทางห้องน้ำ ป๊ะป๋าอาบน้ำเป็นคนสุดท้ายเพราะเมื่อครู่ ป๊ะป๋าอยู่เป็นเพื่อนเขา ตอนที่หม่ามี้อาบน้ำภริดายิ้มอ่อนโยน เธอลูบศีรษะเล็กเบา ๆ“รออีกแป๊บนึงนะคะ เดี๋ยวป๊ะป๋าก็ออกมา”สองแม่ลูกพูดคุยกันต่ออีกครู่หนึ่ง ป๊ะป๋าตัวโตก็เดินออกมาจากห้องน้ำน้องไวท์ลุกขึ้นนั่ง มองป๊ะป๋าด้วยความดีใจและภาคภูมิใจ พอป๊ะป๋าคลานขึ้นมาบนเตียง น้องไวท์ได้อยู
เสียงเปิดประตูทำให้สองแม่ลูกหันไปมอง พอเห็นร่างสูงใหญ่เดินผ่านประตูเข้ามาในห้อง น้องไวท์ก็ลุกขึ้นแล้ววิ่งไปหาทันที“ป๊ะป๋า”เวทิศย่อตัวลงนั่ง กางแขนออก โอบอุ้มลูกชาย แล้วพาลุกขึ้นยืน“ไวท์คิดถึงป๊ะป๋าที่สุดเลยฮะ”เด็กน้อยเริ่มอ้อนทันที เพราะสัปดาห์ที่ผ่านมา ป๊ะป๋าทำงานหนัก จนไม่มีเวลาไปหาเขาที่บ้าน เขาไม่เจอป๊ะป๋ามาตั้งหลายวันแล้วเวทิศหอมแก้มลูกชายฟอดใหญ่“ป๊ะป๋าก็คิดถึงน้องไวท์ครับ”“หม่ามี้ก็คิดถึงป๊ะป๋านะฮะ”เวทิศหันไปมองสบตาหม่ามี้ของลูกชาย เขาจึงเห็นว่า ภริดาจิกตาดุมองลูกชาย“ป๊ะป๋าก็คิดถึงหม่ามี้ครับ งั้นวันนี้ไปสมัครเรียนเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราไปกินข้าวที่ร้านของหม่ามี้ แล้วก็ไปนอนที่คอนโดของหม่ามี้กันนะครับ”“นอนด้วยกันสามคนเลยใช่มั้ยฮะ”“ครับ”“เย้ !” น้องไวท์กำมือและยกสองแขนขึ้นสูง“แต่ป๊ะป๋าไม่แน่ใจว่า หม่ามี้จะอนุญาตหรือเปล่า”พอป๊ะป๋าพูดแบบนั้น เจ้าหนูน้อยก็นหน้าจ๋อย น้องไวท์หันไปมองหน้าหม่ามี้“หม่ามี้ฮะ ได้มั้ยฮะ” แววตาน่าสงสาร น้ำเสียงออดอ้อนภริดามองคนแผนส