“พี่ดา !”
เวทิศชะงักเท้า เขาหยุดอยู่ยืนกับที่ เมื่อเห็นว่าภริดาถูกจับตัวไว้
“โอนเงินให้กู !” พสุตะโกนเสียงดังลั่น มันเล็งปลายกระบอกปืนไปที่เวทิศ
“ปล่อยพี่ดาก่อน แล้วผมจะโอนให้”
“มึงไม่มีสิทธิ์ต่อรอง โอนเงินให้กู ไม่อย่างนั้นกูยิงมึงไส้แตกแน่”
“พสุ...วางปืนลง อย่าทำอะไรเขา ฉันจะโอนเงินให้คุณเอง”
พสุยิ้มหยัน เขาขมวดคิ้วมุ่น มองหน้าเวทิศ แล้วก้มมองหน้าภริดา แล้วเหยียดยิ้ม
“ห่วงกันขนาดนี้ ไอ้เหี้ยนี่เป็นผัวใหม่มึงเหรอ”
“อย่าทำอะไรเขา ฉันจะโอนเงินให้คุณเอง”
“ก็โอนสิวะ !”
เพราะความกดดัน ทั้งเป็นห่วงเวทิศ ทำให้ภริดาลืมไปว่า เธอบอกพสุว่า โทรศัพท์ไม่ได้อยู่กับตัว หญิงสาวล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงออกมา
“นี่มึงก็โกหกกูเหรอ อีตอแหล !”
พสุโมโหที่ภริดาโกหก ถ่วงเวลาไม่ยอมโอนเงินให้เขาสักที เขาจึงสะบัดมือตบหน้าเธอสุดแรง
ภริดาล้มลงนั่งพับเพียบกับพื้น เวทิศจึงพุ่งเข้าไปชาร์ตตัวพสุ เขาบิดข้อมือพสุจนมันปล่อยปืนหลุดลงพื้น ทั้งคู่แลกหมัดกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่พสุผลักอกของเวทิศสุดแรง แล้วดึงมีดพับออกมา มันอาศัยจังหวะที่เวทิศซวนเซยังไม่ทันตั้งตัว พุ่งเข้าแทงเต็มแรง และคงจะแทงซ้ำอีกหลายครั้ง หากไม่ถูกยิงเสียก่อน
เสียงปืนที่ดังขึ้นทำให้ทุกคนชะงัก พสุมองคนที่ลุกขึ้นมาจับปืนยิงเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น มันผลักเวทิศให้ล้มลงบนพื้น แล้วเงื้อมือเดินเข้าหาภริดา หญิงสาวจึงหลับตาแน่น แล้วยิงออกไปอีกหลายนัด
เมื่อเสียงปืนเงียบลง พสุนอนจมกองเลือดอยู่แทบเท้าเธอ ภริดาก้มมองด้วยดวงตาเบิกโพลง มือสั่น ใจสั่น ตื่นตระหนกจนยืนนิ่งค้าง
เสียงปืนทำให้คนในร้านวิ่งกรูออกมาดู เวทิศลุกขึ้นอย่างยากลำบาก เขาเข้าไปกอดภริดาไว้เต็มอ้อมแขน ลูบหัวลูบหลังเธอด้วยความห่วงใย
“พี่ดา...ไม่เป็นไรแล้วนะครับ”
ภริดามองสบตาเวทิศ เธอฝืนยิ้มทั้งน้ำตา ก่อนจะปล่อยโฮออกมาอย่างคนขวัญเสีย
“คุณหมอคะ เขาเป็นยังบ้างคะ” ภริดาเอ่ยถามคุณหมอที่ออกมาจากห้องฉุกเฉิน
“คนไข้รู้สึกตัวดี ไม่มีอะไรน่าห่วงครับ เพราะมีดแทงไม่โดนจุดสำคัญ ทำแผลแล้ว พักรักษาตัวที่โรงพยาบาลต่ออีกไม่กี่วันก็กลับบ้านได้แล้วล่ะครับ”
“ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ”
ภริดาถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะเดินไปนั่งรอที่เก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน
“ดา...เป็นยังไงบ้างลูก เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
แม่แก้วเดินเร็วเข้าไปหาลูกสาว ภริดาหันมาเห็นผู้เป็นแม่ก็โผเข้าหา เธอกอดท่านไว้เต็มวงแขน
“ขวัญเอ๊ย ! ขวัญมานะลูก” แม่แก้วลูบหลังลูกสาวด้วยความเป็นห่วงสุดหัวใจ
พ่อภวัตเดินตามมาติด ๆ ท่านวางมือลงบนศีรษะลูกสาว ถามด้วยน้ำเสียงห่วงใยอาทร
“ไม่เป็นไรใช่มั้ยลูก”
ภริดาพยักหน้า เธอคลายวงแขนออกจากมารดา
“ดาไม่เป็นไรค่ะ แต่...เว”
“พี่ดา !”
ภากรเดินเร็วเข้ามาหาพี่สาว เขามาพร้อมกับไข่มุก
“ผมไปถึงร้านถึงได้รู้เรื่อง” ภากรกับไข่มุกเพิ่งเดินทางออกจากบริษัทของภากร พอไปถึงร้าน แล้วรับทราบเรื่องราว เขาก็รีบมาที่โรงพยาบาลทันที
“พี่ไม่เป็นไร” ภริดายิ้มเพื่อให้ทุกคนสบายใจว่าเธอไม่ได้เป็นอะไรจริง ๆ
ขณะที่ทุกคนกำลังยืนคุยกัน เจ้าหน้าที่ตำรวจสองนายก็เดินเข้ามาถามหาภริดา
“ดิฉันเองค่ะ”
“ผมต้องขอเชิญคุณไปให้ปากคำที่สถานีตำรวจด้วยนะครับ”
“ดิฉันขออยู่รอจนกว่าคนเจ็บจะออกมาจากห้องฉุกเฉินได้มั้ยคะ”
“ผมคิดว่า ไม่น่าจะได้นะครับ ขอเชิญไปด้วยกันนะครับ”
ภริดาพยักหน้าเข้าใจ เพราะพสุตายแล้ว และเธอก็เป็นคนยิงเขา แต่ภากรขึงขังทำท่าจะโวยวาย เพราะเป็นห่วงสภาพจิตใจของพี่สาว
“กร...” ภริดาใช้สายตาปรามน้องชาย
แม้จะห่วงคนที่ยังรักษาตัวอยู่ในห้องฉุกเฉิน แต่ภริดาก็ยอมเดินทางไปให้ปากคำที่สถานีตำรวจ โดยมีครอบครัวตามไปด้วย
อย่างน้อยเธอก็รู้แล้วว่าเวทิศปลอดภัย เธอคิดว่าหลังจากให้ปากคำแล้วจะกลับมาหาเขา มาดูแลเขา…
“เว...พ่อจัดการตามที่เราตกลงกันเรียบร้อยแล้วนะ”
“ขอบคุณครับพ่อ” เวทิศผ่อนลมหายใจ ก่อนจะหลับตาลง เขานอนนิ่งอยู่บนเตียงผู้ป่วยในห้องพักฟื้น
หลังจากพูดกับลูกชายแล้ว คุณทัดเทพก็เดินไปนั่งmujโซฟาข้างภรรยา
คุณวิรงรองมองบุตรชายแล้วหันกลับมามองหน้าสามี ทั้งสองถอนหายใจบางเบา และนั่งอยู่เงียบ ๆ เพื่อให้คนเจ็บได้พักผ่อนอย่างเต็มที่
คุณทัดเทพและคุณวิรงรองมาถึงโรงพยาบาล ในตอนที่เวทิศยังอยู่ในห้องฉุกเฉิน หัวอกหัวใจคนเป็นพ่อเป็นแม่นั้นร้อนรน ห่วงลูกสุดหัวใจ แม้จะได้รับข้อมูลเบื้องต้นว่า การรักษาเป็นไปด้วยดี และบาดแผลไม่โดนจุดสำคัญ แต่ทั้งสองก็ยังกังวลใจ ต่อเมื่อเห็นหน้าลูกชาย ได้เห็นกับตาว่าลูกปลอดภัยจริง ๆ แล้วนั่นแหละ ถึงได้พากันคลายกังวล
ระหว่างที่รอลูกชายฟื้น ลูกน้องของคุณทัดเทพก็รายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ทราบ ซึ่งหลังจากรับทราบเหตุการณ์ทั้งหมดแล้ว คุณทัดเทพก็เล่าให้ภรรยาฟังทั้งหมด
ด้วยความที่มีลูกชายคนเดียว และในอนาคต เวทิศจะต้องรับช่วงบริหารกิจการต่อจากบิดา ซึ่งมีหน้ามีตาทางสังคม ทั้งสองจึงไม่อยากให้ลูกมีประวัติพัวพันกับคดีฆ่าคนตาย จึงอยากกันลูกออกจากเหตุการณ์วุ่นวายนี้ ด้วยการตัดสินใจจะส่งเวทิศไปเรียนที่ต่างประเทศ
1 เรื่องของเรา “พี่ดา ! เดี๋ยว !” เวทิศร้องห้ามคนที่กำลังปีนข้ามเกียร์รถเก๋งมาหาเขา ทว่าคนที่เขาร้องห้ามกลับไม่สนใจ เธอทำตามใจตัวเองด้วยการพาร่างอวบอิ่มมานั่งคร่อมตักเขาจนได้ “พี่อยากได้” ภริดาประคองใบหน้าหล่อเหลาไว้ในสองมือ เธอประทับจูบดูดดื่ม สอดลิ้นอุ่นซ่านเข้าไปในปากที่มีรสชาติขมปร่ารสเหล้าของเขา กวาดลิ้นซอกซอน และดูดลิ้นของเขาอย่างเอาแต่ใจ เวทิศถอนหายใจบางเบา ยินยอมให้พี่ดาทำทุกอย่างตามแต่ใจของเธอ จากที่ห้ามปรามเมื่อครู่ เขาก็เปลี่ยนมาเป็นให้ความร่วมมือกับเธอเป็นอย่างดี ชายหนุ่มเลื่อนมือขึ้นไปประคองศีรษะของหญิงสาวไว้ เขาจูบตอบเธออย่างดูดดื่ม ต่างคนต่างบดเบียดปากเข้าหากัน ร้อยรัดเรียวลิ้น ดูดปากกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร เวทิศ...เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ปี 2 อายุ 19 ปี เขาทำงานพิเศษ เป็นนักร้องที่ร้านอาหารของพี่ดา และได้รับตำแหน่งเพิ่ม...เป็นผู้ชายในมุมลับของเธอมาร่วมปีแล้ว ไม่มีใครรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเขากับเธอ ภริดา...สาวสวยวัย 28 ปี เธอเป็นเจ้าของร้านอาการกึ่งผับชื่อดัง ชีวิตสาวโสดที่เรียบง่ายก็กลายมาเป็นตื่นเต้นเร้าใจ เมื่อ
“พี่ดาน่ารักที่สุด”เวทิศยิ้มพอใจ เขาหอมแก้มพี่ดาของเขาฟอดใหญ่“เว...ถึงได้แล้ว”เจ้าเด็กของเธอทั้งอึด ทั้งทน ถ้าเธอไม่บอกให้เขาพอ เวทิศอาจทำต่อไปอีกเป็นชั่วโมง ซึ่งการทำกันในรถที่จอดอยู่ข้างทาง มันสุ่มเสี่ยงมากเกินไป ถึงจะเป็นตอนกลางคืน เวลาตีสามแล้วก็เถอะ“พร้อมกันนะครับ”“อือ...”เวทิศกอดพี่ดาเต็มวงแขน เขากระหน่ำสอดเสยถี่ยิบอีกหนึ่งยก ก่อนจะดึงเอวบางลงมา พร้อมกับกระเด้งสอดเสยเข้าใส่เธอเต็มแรง แท่งรักอวบยาวแหวกร่องเนื้อสอดสลักลึกสุดทาง เขาและเธอทะยานสู่จุดสุขสมและแตกพร่างไปพร้อมกัน…เมื่อกลับมาถึงคอนโด ภริดาลงจากรถแล้วเดินตัวเปล่า ปล่อยให้เวทิศถือข้าวของทุกอย่างให้เหมือนทุกครั้ง พอขึ้นมาถึงห้องชุดของเธอ หญิงสาวก็เดินเลยไปเข้าห้องนอน เธอถอดเสื้อผ้ากองไว้หน้าห้องน้ำ เดินเปลือยเข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายใต้ฝักบัวเวทิศเดินตามเข้ามาในห้องนอนทีหลัง ชายหนุ่มวางกระเป๋าถือ และข้าวของทุกอย่างขอภริดาไว้บนโต๊ะ เขาจัดวางทุกอย่างอย่างเป็นระเบียบ และเสียบสายชาร์จแบตโทรศัพท์ให้เธอด้วยเวทิศเดินไปเก็บเสื้อผ้าของภริดาที่กองอยู่หน้าห้องน้ำ เขานำมันไปใส่ลงตะกร้า แยกชุดชั้นในใส่ไว้ในตะกร้าใบเล็ก แล้วจึ
“วะ...เวจ๋า...พะ...พี่ยอมแล้ว” ภริดาบอกเสียงสั่น ขาดห้วง เพราะถูกกระแทกไม่หยุด“พี่ดานิสัยไม่ดี ชอบแกล้งผม”“พะ...พี่ขอ ทะ...โทษ อ๊ะ !” เธอเสียววาบขึ้นมาอีกแล้ว หากแตกซ่านอีกครั้ง น้ำคงหลั่งออกมาจนหมดตัว“อ้อนวอนผมสิครับ พี่สาวคนสวย”“เวจ๋า...พะ...พอได้แล้ว อื๊อ ! ถึงพร้อมพี่นะคะ เด็กดี”เวทิศยิ้มสมใจ เขาประกบปากจูบ และบดขยี้ปากอิ่มอย่างเร้าใจ ชายหนุ่มกอดกระชับร่างสาวไว้แน่น เขาขยับบั้นเอว โถมถั่งแก่นกายเข้าออกในร่องรักถี่ยิบ สอดเสย หมุนควง กระทุ้งกระแทก แล้วแตกกระจายไปพร้อมกับเธออย่างรุนแรงภริดาถูกเจ้าเด็กอุ้มออกมาจากห้องน้ำ หลังจากที่เขาอาบน้ำและเช็ดตัวให้เธอเรียบร้อยแล้ว พอเวทิศวางร่างเปลือยเปล่าลงบนเตียง หญิงสาวก็มองค้อนเจ้าเด็กดื้อที่ทำให้เธอแทบสลบคาห้องน้ำเวทิศยิ้มอ่อนบางให้คนที่มองค้อนเขา ชายหนุ่มเปลือยไม่ต่างกับพี่สาวคนสวยของเขา“ดื่มน้ำสักนิดมั้ยครับ”“อือ...”ภริดาจิกตาให้คนที่ทำให้เธอครางจนคอแห้ง เขาจะถามทำไม ในเมื่อเขาก็รู้อยู่แล้วว่า เธอครางจนเสียงแหบแห้งไปหมดแล้วเวทิศเดินออกจากห้องโดยที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้า เขารินน้ำใส่แก้ว นำมาให้ภริดาดื่มเมื่อภริดาดื่มน้ำเสร็จ เขาก็รั
ภริดาบ่นอย่างหัวเสีย เธอต้องกลับขึ้นไปบนห้องใหม่ เพื่อหยิบกุญแจรถที่วางอยู่โต๊ะข้างหัวเตียง หญิงสาวนึกโทษคนที่ไม่ยอมเก็บกุญแจไว้ในกระเป๋าถือให้เธอ เขาทำให้เธอต้องขึ้นลงสองรอบ คอยดูเถอะ เย็นนี้ได้เห็นดีกันแน่ เจ้าเด็กตัวดีภริดาขับรถมาถึงร้านตอนหนึ่งทุ่ม ร้านของเธอมีผู้จัดการที่ไว้ใจได้คอยดูแลให้อยู่แล้ว ภริดาจะมาหรือไม่มา ร้านของเธอก็ไม่เคยมีปัญหาร้ายแรงเกิดขึ้น แต่เธอชอบที่จะมาดูแลกิจการที่เธอภาคภูมิใจ มาดูลูกค้าที่เข้ามาอุดหนุนเต็มร้านทุกวัน มันทำให้เธอรู้สึกภูมิใจกับสิ่งที่เธอสร้างมาเองกับมือพอจอดรถไว้ที่ลานจอดรถแล้ว ภริดาก็เดินเข้าประตูหลังร้าน และเข้าไปในห้องทำงานของตนปกติหากเวทิศมาด้วย เขาจะลงก่อนถึงร้านหนึ่งร้อยเมตร ขากลับเขาก็จะแอบขึ้นรถเธอโดยระวังไม่ให้ใครเห็นเวลาอยู่ร้านหรืออยู่ต่อหน้าคนอื่น เธอและเขาจะวางตัวในฐานะเจ้านายกับลูกน้อง ไม่ใกล้ชิดกันให้คนอื่นสงสัย แต่ถึงใครจะสงสัยก็ช่าง เธอไม่แคร์ความสัมพันธ์ของเธอกับเวทิศเป็นความสัมพันธ์ด้วยความสมัครใจ เป็นเรื่องของเธอกับเขาแค่สองคน ไม่มีใครได้ ไม่มีใครเสีย ต่างคนต่างก็วิน ๆหากวันหนึ่งความสัมพันธ์นี้จะต้องจบลง เธอก็คงปล่อยใ
“ครับ” เวทิศอุ้มหญิงสาวไปยังโต๊ะทำงานของเธอ เขาวางเธอให้นั่งบนโต๊ะ โดยมีเขายืนแทรกกลางอยู่ระหว่างขาเรียว ภริดาเงยหน้ามองสบตาเจ้าเด็กของเธอตลอดเวลา ในขณะที่เธอจัดการปลดเข็มขัดของเขา แล้วแกะกระดุม รูดซิปลง ก่อนจะควักเอาท่อนลำแข็งคึกร้อนผ่าวออกมารูดเบา ๆ “พี่ดา...” เวทิศกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เขาเองก็ไม่ยอมน้อยหน้าเธอ ชายหนุ่มล้วงมือผ่านชายกระโปรงยีนส์สั้นเหนือเข่าของเธอ ใช้นิ้วชี้เกี่ยวเป้ากางเกงในเบี่ยงออก “เข้ามาหาฉันจ้าเด็กน้อย นายต้องถูกฉันรัดจนหลั่งน้ำ...ตา” ภริดายิ้มร้าย เวทิศขบกรามแน่น พยายามกดอารมณ์หนุ่มพลุ่งพล่านในกายไว้ก่อน เขาล้วงกระเป๋ากางเกง ดึงเอาถุงยางอนามัยออกมา ฉีกซองด้วยปาก แล้วสวมครอบป้องกันอย่างรวดเร็ว “เด็กดี...เข้ามาหาพี่ เร็ว ๆ” เวทิศจุ๊บปากอิ่มเบา ๆ เขาจับส่วนหัวจี้จมตรงปากทางร่องรัก เมื่อดันส่วนหัวเข้าไปจนถึงรอยหยัก เขาก็หยุดค้างคาไว้ก่อนเวทิศขยับยืนมั่นคง จับเอวบางไว้ด้วยสองมือ มองสบตาคู่สวย แล้วผลักส่งลำกาย สอดใส่ในร่องอุ่นอ้าวสุดทางในคราเดียว ภริดาห่อปาก เบิกตากว้าง หญิง
ภริดายิ้มเอ็นดูเจ้าเด็ก พอเห็นเขากระตือรือร้นอยากให้เธอทำให้ หญิงสาวก็ไม่เล่นตัวให้เสียเวลา ภริดาปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วก้มลงไปหาความใหญ่โตที่ตั้งตรงแข็งขึงทันที“อ่า...พี่ดาครับ” เวทิศครางเสียงแตกพร่า เขาเงยหน้า หลับตา สูดลมหายใจลึก ปากนุ่ม ๆ ลิ้นเล็ก ๆ ของพี่ดาทำให้เขาเสียวไปทั้งลำเวทิศกดศีรษะพี่ดาไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง มืออีกข้างลูบไล้ไปตามเนื้อตัวสาว ปบ่อยกายปล่อยใจ ให้พี่ดาจัดการดขาจนแตกซ่านใส่ปากเธอภริดาดูดกลืนน้ำรักสีขาว เลียรอบลำกายแกร่ง ดูดดุนหัวถอกทนทู่ แล้วจุ๊บเบา ๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาจูบคางของเจ้าเด็ก“ขับรถไหวมั้ย”เวทิศสูดลมหายใจลึก เขาก้มลงพูดคลอเคลียปากอิ่ม“ไหวสิครับ และตอนนี้ผมอยากกลับถึงห้องให้เร็วที่สุด”เวทิศจัดระเบียบอาภรณ์ท่อนล่างให้เรียบร้อย เขาตั้งใจขับรถตรงดิ่งกลับคอนโด เขาอยากทำอะไรกับพี่ดาอีกเยอะแยะ และอะไรที่เขาอยากทำนั้น ก็มีแต่เรื่องสนุกแสนเสียวและโคตรเร้าใจทว่าในวันที่เราจินตนาการถึงสิ่งที่อยากทำอย่างมีความสุข ก็อาจจะมีเรื่องที่ทำให้เราไม่ได้ทำอย่างจินตนาการไว้โดยที่เราคาดไม่ถึง...เมื่อเวทิศขับรถกลับมาถึงคอนโด และถอยรถเข้าช่องจอดเรียบร้อยแล้ว เสียงเรียกเ
“ดา...จะกลับมาทำไมไม่โทรบอกก่อนล่ะลูก แม่จะได้เตรียมกับข้าวที่ดาชอบไว้ให้”แม่แก้วเดินออกมาจากครัว เมื่อเห็นลูกสาวคนโต ท่านก็ยิ้มเต็มใบหน้า ดีใจที่ลูกสาวกลับบ้าน เพราะปกติ ภริดาจะพักที่คอนโด ซึ่งอยู่ใกล้ร้านเพื่อความสะดวกในการเดินทางไปทำงานภริดาเลิกเถียงกับน้องชายแล้วเดินไปกอดมารดา หอมแก้มซ้ายขวาอย่างประจบประแจง“ดากินอะไรก็ได้ค่ะ กับข้าวที่บ้านเราอร่อยทุกอย่าง”“อ้อนขนาดนี้ หวังมรดกแน่นอน”พ่อภวัตเอ่ยแซวยิ้ม ๆ เมื่อเดินเข้ามาในห้องโถง แล้วได้ยินที่ลูกสาวคนโตพูด และเห็นลูกทั้งกอดทั้งหอมผู้เป็นแม่ภริดาคลายวงแขนจากคุณแม่ แล้วโผไปกอดคุณพ่อ ซบหน้ากับอกที่อบอุ่นที่สุดในโลกสำหรับเธอ“ดาไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย แต่ถ้าได้ก็ดีนะคะ”ภริดาเงยหน้ายิ้มให้บิดา พ่อภวัตส่ายหน้า วางมือลงบนศีรษะลูกสาวแล้วโคลงเบา ๆ“แต่งงานเมื่อไร พ่อถึงจะให้เงินขวัญถุงสักก้อน”ภริดาหน้ามุ่ย เธอถอนหายใจแรง“ทำไมเงื่อนไขของคุณพ่อยากจังเลยคะ”“ก็รีบ ๆ หาแฟน เลือกเอาคนดี ๆ คนที่เขาจริงใจ และดูแลดาได้นะลูก ดาต้องดูดี ๆ ก่อนตัดสินใจเลือกด้วยนะ”ภริดายิ้ม เธอซบหน้ากับอกอุ่นของบิดาอีกครั้ง เธอกอดท่านไว้เต็มวงแขน เอ่ยถ้อยคำหน
พอประตูห้องปิดลง หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ ความสัมพันธ์ของเธอกับเวทิศต้องเป็นความลับ เพราะเธอมั่นใจเหลือเกินว่า ไม่ช้าก็เร็ว เจ้าเด็กในความลับของเธอคงเจอคนที่ใช่ แล้วก็ไปจากเธอ ระหว่างที่ยังนัวเนียพัวพันกันอยู่ เธอไม่อยากให้ใครรู้ เพราะกลัวว่าพวกเขาจะเป็นห่วงเธอภริดาลุกขึ้นไปปิดล็อกประตู แล้วเดินกลับมาหยิบโทรศัพท์บนเตียง เธอโทรหาเด็กในความลับของเธออีกครั้ง เป็นครั้งที่สิบแล้วเห็นจะได้ แต่เจ้าเด็กเกเรก็ยังไม่ยอมรับสายเธอ แถมยังไม่อ่านข้อความด้วย“ทำไมไม่รับสายนะ ข้อความก็ไม่ยอมอ่าน”ภริดาทิ้งตัวลงนอนบนเตียง ถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เธอมองเพดานอย่างครุ่นคิดหรือว่า...ถึงวันที่เขาจะไปจากเธอแล้ว...แล้วทำไมหัวใจจึงรู้สึกปวดแปลบแบบนี้นะ4 ยิ่งนานวันยิ่งผูกพัน“เว...” เสียงแหบพร่าของมารดาทำให้คนที่ฟุบหลับอยู่ข้างเตียงคนไข้รู้สึกตัวตื่น“แม่...เป็นยังไงบ้างครับ” เวทิศลุกขึ้นยืน และทำท่าว่าจะกดสัญญาณเรียกนางพยาบาล แต่คุณวิรงรองก็ห้ามลูกชายเอาไว้เสียก่อน“แม่ไม่เป็นไร ไม่ต้องเรียกคุณพยาบาลหรอก ปรับเตียงให้แม่ที แม่อยากลุกขึ้นนั่ง นอนนาน ๆ แล้วเมื่อย”เวทิศกดปุ่มปรับหัวเตียงให้ยกขึ้น และช่วยประคอง
“พี่ดา !”เวทิศชะงักเท้า เขาหยุดอยู่ยืนกับที่ เมื่อเห็นว่าภริดาถูกจับตัวไว้ “โอนเงินให้กู !” พสุตะโกนเสียงดังลั่น มันเล็งปลายกระบอกปืนไปที่เวทิศ“ปล่อยพี่ดาก่อน แล้วผมจะโอนให้”“มึงไม่มีสิทธิ์ต่อรอง โอนเงินให้กู ไม่อย่างนั้นกูยิงมึงไส้แตกแน่”“พสุ...วางปืนลง อย่าทำอะไรเขา ฉันจะโอนเงินให้คุณเอง”พสุยิ้มหยัน เขาขมวดคิ้วมุ่น มองหน้าเวทิศ แล้วก้มมองหน้าภริดา แล้วเหยียดยิ้ม“ห่วงกันขนาดนี้ ไอ้เหี้ยนี่เป็นผัวใหม่มึงเหรอ”“อย่าทำอะไรเขา ฉันจะโอนเงินให้คุณเอง”“ก็โอนสิวะ !”เพราะความกดดัน ทั้งเป็นห่วงเวทิศ ทำให้ภริดาลืมไปว่า เธอบอกพสุว่า โทรศัพท์ไม่ได้อยู่กับตัว หญิงสาวล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงออกมา“นี่มึงก็โกหกกูเหรอ อีตอแหล !”พสุโมโหที่ภริดาโกหก ถ่วงเวลาไม่ยอมโอนเงินให้เขาสักที เขาจึงสะบัดมือตบหน้าเธอสุดแรงภริดาล้มลงนั่งพับเพียบกับพื้น เวทิศจึงพุ่งเข้าไปชาร์ตตัวพสุ เขาบิดข้อมือพสุจนมันปล่อยปืนหลุดลงพื้น ทั้งคู่แลกหมัดกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่พสุผลักอกของเวทิศสุดแรง แล้วดึงมีดพับออกมา มันอาศัยจังหวะที่เวทิศซวนเซยังไม่ทันตั้งตัว พุ่งเข้าแทงเต็มแรง และคงจะแทงซ้ำอีกหลายครั้ง หากไม
9 ในวันที่ทุกอย่างถาโถมภริดาไม่เข้าไปที่ร้านหลายวันแล้ว และก็ไม่ได้ไปหาเวทิศด้วย เพราะเขาอยู่ในช่วงสอบ เธอจึงพาตัวเองออกมาอยู่ห่าง ๆ เขาจะได้มีสมาธิในการอ่านหนังสือภริดาเช็กกับผู้จัดการร้านตลอดจึงรู้ว่า หลังจากวันที่เกิดเรื่อง พสุมาที่ร้านอีกสองวัน พอไม่เห็นเธอ เขาก็ไม่มาอีก ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้ว เธอคิดว่าเขาคงไม่มาแล้วล่ะ วันนี้เธอจึงมาที่ร้านแต่หัวค่ำ เพื่อมาเตรียมงานเลี้ยงฉลองให้แก๊งน้องสะใภ้กับเพื่อน เนื่องในโอกาสสอบเสร็จ และเธอก็ถือโอกาสเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดให้เวทิศด้วยเจ้าของวันเกิดโทรมาทวงคำสัญญากับเธอตั้งแต่เช้าแล้วว่า วันนี้เธอจะต้องประกาศให้ทุกคนรู้ว่า เธอกับเขาเป็นแฟนกันวันนี้ เธอหนีไม่ได้แล้วสินะ...เมื่อภริดามาถึงร้าน ทุกอย่างปกติและเรียบร้อยดี เธอสั่งพนักงานให้จัดโต๊ะ และเอาเค้กวันเกิดไปซ่อนไว้ก่อน เพื่อจะเตรียมเซอร์ไพรส์เวทิศหลังจากสั่งทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ภริดาจึงเข้าไปนั่งทำงานรอคนอื่นในห้องทำงาน ระหว่างที่เธอกำลังทำงานอยู่ มีสายเรียกเข้าที่ไม่คุ้น เธอลังเลใจที่จะกดรับสาย แต่ก็กลัวว่าจะเป็นลูกค้าวีไอพีติดต่อมาจองโต๊ะ จองสถานที่จัดงาน สุดท้ายแล้ว เธอก็กดรับส
ภริดาส่ายหน้ายิ้ม ๆ เจ้าเด็กขี้อ้อนเอ๊ย !“นายนี่มันน่าตีจริง ๆ”ปากก็บ่นก็ว่าเขา แต่ภริดาก็ยอมตามใจเจ้าเด็กขี้อ้อน เธอจับคอเสื้อเบี่ยงไปด้านข้าง เปิดเผยเต้าอวบอิ่มข้างซ้ายให้เขาได้เห็นเต็มเต้าเต้าอวบกลมกลึงขาวนวล เม็ดทับทิมที่หดแข็งอยู่กลางเต้า ทำให้คนขี้อ้อนตาลุกวาว หัวใจเต้นโครมคราม และลำกายก็แข็งคึกขึ้นมาทันที“พี่ดา ผมอยากดูด อยากเลีย อยากลงลิ้น”ภริดาเสียววาบในช่องท้อง เธอเองก็อยากให้เขาทำอย่างนั้นเหมือนกัน เจ้าเด็กคนนี้กำลังจะชักนำให้เธอใจแตก“พอแล้ว...”ภริดาดึงคอเสื้อขึ้นมาปิดเต้าอวบ เธอขึงตาดุใส่เจ้าเด็กที่กระตุ้นให้เธอเกิดอารมร์หวิว“พี่ดาแฉะแล้วใช่มั้ยครับ”“บะ...บ้า”ภริดาเลิ่กลั่ก เจ้าเด็กนิสัยไม่ดี ทำไมต้องรู้ทันเธอด้วยนะ“พี่ดาต้องการผม”“มะ...ไม่ใช่สักหน่อย แค่นี้นะ นายไปอาบน้ำได้แล้ว พี่จะนอน”“ผมแข็งไปทั้งลำเลยครับ คืนนี้คงต้องชักว่าว”เวทิศไม่สนใจว่าเธอจะไล่เขาไปนอน“คนหื่น”“คืนนี้ พี่ดาใช้นิ้วไปก่อนนะครับ ผมอนุญาต”ภริดากรีดร้องในใจ เธอจะทำอะไรกับร่างกายของตัวเอง จำเป็นต้องให้เขามาอนุญาตด้วยเหรอ มันจะมากเกินไปแล้วนะเจ้าเด็กหื่น“ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก”เวทิศยิ้มเจ้
พ่อภวัตหลุบตามองลูกสาวอย่างสงสัย“มีอะไรหรือเปล่า ทำไมอ้อนผิดปกติ”ภริดาเม้มปาก เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถามบิดาว่า“พ่อขา...ถ้าดามีแฟน พ่อจะว่าอะไรมั้ยคะ”ภริดาแทบกลั้นหายใจในตอนที่รอคอยคำตอบจากท่าน เพราะเธอเคยเลือกผิดมาแล้วครั้งหนึ่ง เคยทำให้ครอบครัวต้องเป็นห่วงเป็นกังวล เคยทำให้พ่อกับแม่ต้องเสียใจ หากจะรับใครสักคนเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง เธอก็อยากบอกให้พวกท่านได้รับรู้ก่อน“รักเขาเหรอ”“ก็...น่าจะรักมั้งคะ”พ่อภวัตหัวเราะในลำคอ ท่านวางมือลงบนศีรษะของลูกสาวแล้วโคลงเบา ๆ“อะไร...ยังไม่รู้อีกว่ารักหรือเปล่า แล้วจะเป็นแฟนกันได้ยังไง”ภริดาจับมือของบิดามากุมไว้ เธอขยับตัวนั่งตรง มองสบตาท่าน“ก็เวลาที่ดาอยู่กับเขาแล้ว ดารู้สึกอบอุ่นปลอดภัย เขาตามใจดาทุกเรื่อง เอาใจทุกอย่าง เขาสัญญาว่าจะดูแลดาอย่างดี จะไม่ทำให้ดาต้องเสียใจ”พ่อภวัตพยักหน้า“เขาเป็นคนดีมั้ย เคยทำร้ายดาหรือเปล่า”“เขาไม่เคยทำร้ายดาเลยค่ะ และเขาก็น่าจะเป็นคนดี”เวทิศไม่เคยทำให้เธอเสียใจ ไม่เคยทำเธอเจ็บแม้แต่ปลายก้อย ไปไหนมาไหน เขาก็บอกเธอทุกครั้ง ทำอย่างกับเธอเป็นผู้ปกครองของเขาภริดาคงไม่รู้ตัวว่า ระยะหลัง ๆ ทั้งสีหน้าและแววต
ภริดาหวีดร้องทั้งน้ำตา เสียวสะท้านอย่างที่สุด ร่องสาวตอดกระตุกร้อนฉ่า กลีบเนื้อสั่นระริก เธอถูกแก่นกายเจ้าเด็กขี้แกล้งอัดกระแทกซ้ำ ๆ จนแตกกระจาย วาบหวามสุขสม และตัวอ่อนระทวยอยู่ในวงแขนแข็งแกร่งเมื่อบทรักสะท้านทรวงในอ่างอาบน้ำสิ้นสุดลง เวทิศจึงอุ้มพี่ดาออกมาจากอ่าง ดึงผ้าเช็ดตัวมาซับน้ำให้เรือนกายเย้ายวนและตัวเองลวก ๆ ก่อนจะอุ้มเธอไปวางลงบนเตียง และพาตัวเองลงไปกกกอดเธอไว้แนบกายภริดาซุกตัวเข้าหาอกอุ่น ลมหายใจของเธอยังไม่ปกติเท่าไรนัก เพราะถูกเขาแกล้งให้อยากกระสันรุนแรง และเขาก็จัดการทำให้เธอแตกซ่านจนหลั่งน้ำออกมาแทบหมดตัว“พี่ดาเป็นเมียผม”“รู้แล้วน่า” นึกหมั่นไส้เจ้าเด็กที่ทำให้เธอยอมเปิดใจรับเขาเข้ามาจนได้ ก็ใครมันจะไปต้านทานไหว เขาช่างเอาอกเอา ตามใจเธอไปเสียทุกอย่าง ในยามที่เธอต้องเผชิญหน้ากับอดีตที่เลวร้าย ก็มีเขาอยู่เคียงข้าง เขาทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและไว้วางใจที่จะอยู่ในอ้อมกอดของเขา“สัปดาห์หน้าก็จะถึงวันเกิดของผมแล้ว วันนั้นผมจะบอกกับทุกคนว่า เราคบกัน แล้วผมก็จะพาพี่ดาไปแนะนำให้รู้จักกับครอบครัวของผม”“รอให้มั่นใจกว่านี้ดีมั้ย แล้วค่อยบอกผู้ใหญ่”“ผมมั่นใจแล้วครับ”ภริดาถอนหาย
ภริดานั่งคุกเข่า มือข้างหนึ่งจับต้นขาแกร่งไว้ มืออีกข้างจับส่วนโคนขยับชักเข้าจังหวะกับการรูดปากขึ้นลง“อ่า...พี่ดา...” เวทิศครางกระเส่า เขาสูดลมหายใจเข้าออกเร็วขึ้น เสียวไปทั้งลำ น้ำปริ่มอยู่ตรงหัวแล้ว วูบวาบจนใกล้จะทะลักทลายเต็มทีภริดาเหลือบตาขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาที่บิดเบ้ด้วยความพอใจ เธอผงกศีรษะขึ้น ดูดหัวมนทู่ ใช้ปลายลิ้นขยี้รูเล็ก ๆ และขยับมือชักลำอวบเร็ว ๆเวทิศหอบหายใจถี่กระชั้น เสียวจนไม่อาจเก็บกักอารมณ์ได้อีกต่อไป เขากดหัวหญิงสาวไว้แน่น ขยับบั้นเอวสอดเสยแก่นกายแทงลึก ปลดปล่อยสายน้ำสีขาวอุ่นร้อนแตกซ่านใส่ปากนุ่มภริดาเบิกกว้าง เมื่อรับรู้ถึงสายน้ำอุ่นที่ฉีดอยู่ในอุ้งปาก หญิงสาวสูดลมหายใจบางเบา หลับตาลง พยายามดูดและกลืนกินมันให้ได้มากที่สุด แต่มันมากมายจนล้นปากล้นคอ ไหลเปื้อนมุมปากและไหลเป็นทางลงมาตามลำคอระหงเวทิศสูดปากเสียว ปากนุ่มและลิ้นเล็ก ทำให้เขาเสียวจนสั่นยะเยือก“พี่ดา...” เวทิศเรียกเสียงแตกพร่า เขาก้มมองเธอใช้ปากและลิ้นจัดการตัวตนของเขาอย่างเร้าใจภริดาเหลือบตาขึ้นสบตาคม ในตอนที่เธอขยับปากรูดลำกายเข้าออกช้า ๆ อีกสองสามครั้ง ก่อนจะค่อย ๆ ขยับใบหน้าออกมา พร้อมกับห่อปากร
“กรอยากให้พี่แจ้งความเอาผิดเขา แต่พี่ไม่ได้ไปแจ้งความ เพราะพี่อยากเลิกแล้วต่อกัน อยากให้มันจบ ๆ ไป พี่ไม่อยากเล่าเหตุการณ์ในวันนั้นให้คนอื่นฟังซ้ำ ๆ เพราะมันเหมือนเป็นการตอกย้ำว่า พี่โง่แค่ไหน”เวทิศจูบกระหม่อมหอมกรุ่น เขาโอบกอดไว้แนบอกอุ่น ให้สัมผัสจากเขาปลอบโยนเธอจากอดีตที่แสนเลวร้าย“พี่ไม่รู้ว่าเขากลับมาเพื่ออะไร แต่พี่ไม่อยากเจอหน้าเขา ไม่อยากคุยกับเขา”“ผมจะจัดการมันให้เอง”“เวจะทำยังไง” ภริดาเงยหน้าขึ้น ดวงตาวาวโรจน์และโกรธขึ้งของเจ้าเด็กทำให้เธอรีบบอกเขาว่า“ไม่ต้องไปทำอะไรเขาหรอก พี่จะหลีกเลี่ยงการเจอหน้าเขาเอง ช่วงนี้พี่จะไม่ไปร้านก็แล้วกัน”“แล้วก็ควรหาที่อยู่ใหม่สักพัก ผมว่าพี่ดาอยู่กับผมที่นี่ดีกว่า ปลอดภัยที่สุด”พอเขาพูดเรื่องที่อยู่ใหม่ขึ้นมา ภริดาก็เพิ่งสังเกตรอบกาย แล้วก็คิดได้ว่า รถที่เขาขับพาเธอมาที่นี่เป็นรถซูเปอร์ราคาแพงหูฉี่ นี่มันเกินฐานะนักร้องพาร์ตไทม์ไปแล้ว7 อ้อมกอดอบอุ่นเป็นของคุณตลอดไปภริดามองไปรอบ ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก็หันมามองหน้าเจ้าของตักแกร่งที่เธอนั่งทับอยู่“นี่ห้องใคร แล้วรถที่นายขับอีก ไปเอามาจากไหน” เธอมองเขาอย่างเคลือบแคลงสงสัย“ห้องของผมครับ รถก็
เวทิศประทับปากจูบดูดดื่ม กดปากแนบแน่น และสอดลิ้นลึกในปากนุ่ม เขาจูบปิดปากที่ช่างแชเชือนเปลี่ยนเรื่องพูดไปเรื่อย ถึงเขาจะเด็กกว่าเธอ แต่เขาไม่ใช่เด็กเล็กที่ยังไม่รู้จักความ เขาถูกอบรมและเลี้ยงดูมาเพื่อเตรียมความพร้อมในการรับผิดชอบภาระหน้าที่ต่อจากบิดา วุฒิภาวะ ความรับผิดชอบ การตัดสินใจ และการใช้ชีวิตของเขาไม่เหมือนกับคนวัยเดียวกัน เขามั่นใจว่า เขาเป็นผู้ใหญ่มากพอที่จะเป็นคนรักที่ดี และปกป้องคนที่รักได้กว่าเวทิศจะถอนจูบ คนถูกจูบก็แทบขาดใจ แม้จะเคยรับมือกับความดุดันของเขามานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว แต่เวลาเจ้าเด็กเอาจริงทีไร ภริดาก็ไม่เคยจะขัดขืนและต้านทานได้เลย“ผมรักพี่ดา”“รักตอนไหน รักเพราะอะไร” เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่า เขารักเธอตั้งแต่เมื่อไร และรักเพราะอะไร“รักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ อยากได้เป็นเมียตั้งแต่ตอนนั้น”“เจ้าเด็กหื่น”“ไม่เถียงเลยครับ”“มิน่าล่ะ...แค่พี่สะกิด นายก็ตามไปถึงห้อง”เวทิศยิ้มกรุ้มกริ่ม ถึงเธอไม่สะกิด เขาก็กะว่าจะเดินหน้าตามจีบอยู่แล้ว“แล้วรักเพราะอะไร”“รักเพราะพี่ดาเป็นพี่ดา ถ้าเป็นคนอื่นผมก็ไม่รัก”ไม่ใช่ไม่เคยคบ ไม่เคยมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิต เพราะเคยมีและเคยใกล้
เวทิศประคองหญิงสาวนั่งบนเบาะรถของตน จัดการรัดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ แล้วรีบขึ้นนั่งประจำที่คนขับ เขาขับรถพาเธอกลับไปพักผ่อนที่คอนโดของตัวเองภริดานั่งเงียบตลอดทาง เธอไม่สนใจไม่รับรู้ด้วยซ้ำว่าเวทิศจะพาเธอไปไหนจากที่คิดว่าตัวเองเก่งและแกร่งมากพอที่จะเผชิญหน้ากับคนรักเก่าได้แล้ว แต่พอมาเจอหน้ากันตรง ๆ ภาพความเลวร้าย และสิ่งที่เขาเคยทำให้เธอต้องเจ็บเจียนตายก็ผุดขึ้นมาในหัวเป็นฉาก ๆ มันทำให้เธอไม่อาจควบคุมตัวเองได้เลยเวทิศเหลือบมองคนที่นั่งเงียบเป็นระยะ เธอเงียบ เขาก็เงียบ เพราะหากเธอไม่อยากพูดไม่อยากบอก เขาก็จะไม่เซ้าซี้ไม่ถาม แต่หากเธออยากบอก อยากเล่า เขาก็พร้อมที่จะรับฟัง และพร้อมที่จะโอบกอดเธอไว้ด้วยความรักและห่วงใยทั้งหมดที่มีต่อเธอภริดาเดินตามคนที่โอบกอดเธอ มาจนถึงห้องหรูบนคอนโดมิเนียมระดับซูเปอร์ลักชัวรี หญิงสาวไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเขาพาเธอมาที่ไหน กระทั่งเขานั่งลงบนโซฟาและดึงเธอให้นั่งลงบนตักแกร่งเวทิศโอบกอดคนตัวเล็กไว้เต็มอ้อมแขน ภริดาซุกตัวเข้าหาอกอุ่น กอดเขาไว้แน่น“พี่ดาโอเคมั้ยครับ” เวทิศถามพลางลูบแผ่นหลังบอบบาง เขาจูบกลางกระหม่อม จูบขมับ กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นอีกเสียงทุ้มนุ่ม อ้