Semua Bab ซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว: Bab 91 - Bab 100

          ก่อนเวลาอาหารเย็น บ่าวก็มาตามอ๋องเฉิงกับพระชายาไปทานอาหารที่เรือนหลัก แม่นมฉู่เองก็ตามไปคอยดูแลพระชายาตามหน้าที่ของนาง แน่นอนว่าพวกนางนั้นกินอาหารก่อนหน้าเจ้านายไปแล้วเพื่อจะได้ทำหน้าที่ดูแลเจ้านายของตนเองได้อย่างต่อเนื่อง โดยมีเจียงเหม่ยกับเจียงฮวาไปนำสำรับอาหารมาให้กับแม่นมฉู่ที่พักอยู่อีกห้องหนึ่งในเรือนของซูซู          ทั้งสองคนต่างล้างหน้าล้างตาด้วยน้ำที่บ่าวนำมาไว้ให้ที่โต๊ะด้านนอกห้องนอนของซูซูก่อนหน้านี้ หลังจากสำรวจว่าแต่งตัวกันเรียบร้อยดีแล้วและซูซูก็เริ่มจะหายจากอาการปวดเมื่อยแล้วเช่นกัน นางจึงยิ้มอย่างอารมณ์ดีจับมือสามีเดินไปยังห้องอาหารอย่างไม่เร่งร้อน           อ๋องเฉิงเห็นภรรยากลับมามีรอยยิ้มเสียทีตนเองก็อดยิ้มตามนางไม่ได้ ตั้งแต่แต่งงานมา อ๋องเฉิงก็ไม่สวมหน้ากากอีกเลย เพราะซูซูบอกว่าชอบมองใบหน้าหล่อๆ ของเขาก่อนนอนมากกว่าจะมองดูหน้ากากบนใบหน้าของเขา อ๋องเฉิงจึงสัญญากับภรรยาว่าจะไม่สวมหน้ากากให้ระคายตานา

“พวกเจ้าจะเลิกใส่ร้ายลูกสาวข้ากันได้หรือยัง?”          หยวนปิงเห็นชายร่างสูงท่าทางภูมิฐานมายืนตรงหน้าก็ได้แต่ต้องห้ามน้ำตาที่ไม่มีอยู่จริงแล้วเงยหน้าขึ้นมอง นางเห็นเค้าเหมือนหน้าตาของชายตรงหน้ากับนังซูซูไม่น้อย พอรู้ว่าน่าจะเป็นพ่อของนังซูซู หยวนปิงยังคงไม่ยอมรับว่านางใส่ร้ายนังเด็กเนรคุณนั่น“เจ้าพูดเรื่องอะไรกัน พวกเราเป็นครอบครัวที่เลี้ยงดูลูกสาวเจ้ามาจนโต แต่นางกลับเนรคุณเช่นนี้ แล้วเจ้ายังจะหาว่าพวกเราใส่ร้ายนางได้อย่างไรกัน หากเจ้าไม่เชื่อ เจ้าก็ไปตามนางออกมาสิ พวกเราจะได้รู้กันไปเลยว่าพวกข้าพูดจริงหรือไม่”“ฮึ เจ้าไม่ต้องมาทำเป็นไม่รู้ว่าตอนนี้ลูกสาวข้าเป็นพระชายาของท่านอ๋องเฉิงแล้ว การที่พวกเจ้ามาทำลายชื่อเสียงนางคงไม่น่าจะใช่ความคิดของพวกเจ้าเป็นแน่ อีกอย่างนะ ที่เจ้าบอกว่าเลี้ยงดูลูกข้าน่ะ เจ้าไม่บอกชาวเมืองไปเล่าว่าเจ้าให้นางกินแต่น้ำซาวข้าวตั้งแต่จำความได้ แถมยังทำร้ายทุบตีนางหากนางเก็บหญ้าหมูไม่ได้ตามจำนวนที่พวกเ

ปัง!!!          เสียงเสนาบดีกรมอาญาทุบไม้ในมือดังกังวานไปทั่วห้องโถงตัดสินคดี จนทำเอาหลานเสี่ยวชิงถึงกับสะดุ้งอย่างหวาดกลัว“ข้ายังไม่ได้ถามเจ้า เจ้าไม่มีสิทธิแทรกเรื่องราวที่ข้ากำลังสอบสวน หากเจ้ายังทำเช่นนี้อีกครั้ง ข้าจะลงโทษโบยเจ้าที่ขัดขวางการสืบสวน”“ข้าขออภัยท่านเสนาบดี เป็นเพราะข้าถูกกล่าวหา จึงทำให้ข้าต้องแก้ต่างออกมาเจ้าค่ะ ต่อไปข้าจะไม่แทรกการสอบสวนของท่านอีกเจ้าค่ะ”“เอาล่ะ เจ้าเล่าต่อไปสิว่าเหตุใดคุณหนูหลานจึงต้องการจ้างพวกเจ้าทำเรื่องเหล่านี้”“ขอรับ เท่าที่ครอบครัวข้าแอบได้ยินมา นี่เป็นเพราะคุณหนูผู้นี้หลงรักท่านอ๋องและต้องการแทนที่ตำแหน่งพระชายาขอรับ พวกเราที่เป็นเพียงชาวบ้านยากจน พอมีคนมาจ้างด้วยเงินจำนวนมากเช่นนี้ก็จำใจต้องทำตามที่นางสั่งขอรับ อีกทั้งนางยังข่มขู่พวกข้าด้วยว่านางเป็นถึงบุตรสาวเสนาบดีในเมืองหลวง ทำให้ครอบครัวของข้าไม่มีทางเลือ

“ขอบใจเจ้ามากที่บอกกล่าวรายละเอียดให้พวกเราทราบ ครอบครัวโจว พวกเจ้ามีอะไรจะแก้ต่างจากที่พยานหูเอ้อบอกออกมาหรือไม่”          เสนาบดีหันไปสอบถามครอบครัวโจวที่ยังคงพากันนั่งตัวสั่นอย่างหวาดกลัวความผิด หยวนปิงไม่คิดว่าคนของตระกูลฟางจะมีความสามารถสืบเรื่องราวได้อย่างกับตาเห็น แต่นางไม่คิดที่จะยอมรับความผิดง่าย ๆ ด้วยคิดว่าหากต้องการพยานเป็นชาวบ้านในหมู่บ้านนั้น จะต้องใช้เวลาหลายเดือนกว่าที่พยานเหล่านั้นจะเดินทางมาถึงเมืองหลวง“ข้าไม่ได้ทำเช่นนั้นเจ้าค่ะ เขาพูดโกหก บ้านข้าเลี้ยงดูให้ข้าวให้น้ำนางมาเป็นอย่างดีเจ้าค่ะ ส่วนที่เขาบอกว่านางหาเงินเองตั้งแต่สิบขวบก็ไม่จริงเจ้าค่ะ เป็นพวกข้าที่ให้เงินนางออกมาตามหาครอบครัวเจ้าค่ะ”ปัง!!!“นี่เจ้ายังกล้าโกหกอีกหรืออย่างไร! เจ้าคิดว่าข้ากับท่านอ๋องจะเชื่อคำพูดของเจ้าได้อีกหรือแม่เฒ่าโจว หูเอ้อ เจ้ามีหลักฐานอะไรเพิ่มเติมหรือไม่ว่าเรื่องที่เจ้าเพิ่งกล่าวมานั้นเป็นเรื

          ซูซูแปลกใจไม่น้อยที่สามีกลับมาเร็วถึงขนาดนี้ นางที่กำลังตรวจทรัพย์สินอยู่จึงได้เลิกทำงานแล้วเดินไปช่วยถอดเสื้อตัวนอกออกให้อ๋องเฉิง“เหตุใดจึงได้กลับเร็วนักเล่าเพคะ”“ไม่มีอะไร แค่คิดถึงภรรยาน่ะ”“เฮ้อ… ทำเป็นเล่นอีกแล้วท่านน่ะ บอกมาเลยว่ามีอะไรหรือเปล่า”“ไม่มีจริง ๆ ข้าเพียงแค่อยากพักบ้างเท่านั้นเอง ทำงานมาหลายวันติดต่อกันแล้ว”“อืม… เช่นนั้นท่านก็เข้าไปพักผ่อนก่อนเถอะ เดี๋ยวข้าจะให้คนยกของว่างกับน้ำชาเข้าไปให้ ท่านอยากอาบน้ำก่อนหรือไม่?”“อาบสักหน่อยก็ดี ข้าขี่ม้ามาตัวเลอะฝุ่นไปหมด”“ตกลง เดี๋ยวข้าสั่งบ่าวนำน้ำเข้าไปให้ทีหลัง ท่านไปนั่งพักเสียก่อนเถอะ”“ขอบคุณภรรยา จุ๊บ”