All Chapters of MAFIA BOSS SERIES: THE PRETENDING WIFE [Mr. KING]: Chapter 141 - Chapter 150

165 Chapters

140.(14.)

“Iha?” Untag ng ginang sa akin. “Uhm, maayos naman po ang business ko.” Ayokong magsinungaling pero kapag hindi ko ito ginawa ay mapapahiya si Navy, at ayokong mangyari ‘yon. Naging maganda na ang takbo ng usapan pagkatapos nitong marinig ang sagot ko. “Excuse me, magrerestroom lang po ako.” Magalang na paalam ko sa mga ‘to bago nagmamadali na nagtungo sa restroom. Saka ko lang napansin na nanginginig pala ang kamay ko ng makapasok ako sa loob. Kaya pala ayaw ni Navy na magresign ako bilang Dance instructor at sa dorm dahil nagsinungaling ito sa magulang niya tungkol sa tunay kong trabaho. Hindi ko kinakahiya ang trabaho ko o ang buhay ko, pero sa mga sandaling ito ay nanliliit ako. Malinaw naman ang dahilan kaya ginawa ‘yon ng nobyo ko—para matanggap ako ng magulang nito. Alam kong para ito sa relasyon namin, pero bakit ang sakit? Bakit nilihim niya sa akin ang tungkol sa bagay na ‘to? Kinakahiya ba niya ako? Nagsimulang mag init ang sulok ng mata ko. “Wag kang ii
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more

141.(15.)

Pumasok agad ako sa kwarto pagkarating namin ng bahay. Sinubsob ko ang mukha ko sa unan at dito binuhos ng luha ko. Akala ko uuwi ako ng masaya pagkagaling ko sa family dinner na ‘yon dahil sa wakas ay makikilala ko na ang magulang niya pero mali ako. Sakit lang pala ang matatamo ko. Naging mabuti naman akong nobya sa loob ng tatlong taon. Bakit hindi niya ako mapanindigan? Gano’n lang ba kadali na bitiwan ang tatlong taon na relasyon namin? Hindi man lang niya ako hinabol. Sumisigok na tumayo ako. Oo nga pala nakalimutan kong gawin ang trabaho ko. Halatang nagulat si Morgan ng makasalubong ako sa hagdan. Hindi ito manhid, alam kong nakita at narinig nito ang tahimik kong pag iyak sa kotse kanina. Hindi yata nito inaasahan na lalabas ako ng kwarto. “Pasensya ka na, nakalimutan kong ipagluto ka. Mag aalas nuwebe na, kumain ka na ba?” Naaala ko, dapat nga pala nakakain na ito pagtuntong alas otso. “No. I waited someone earlier, so I forgot to eat.” Tugon nito. “How about yo
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more

142.(16.)

“Maupo ka, iha. Pasensya ka na kung nangialam ako sa kusina mo. Napadaan lang naman ako dito para kamustahin kayo dito. Tamang-tama dahil nalaman ko sa anak ko na nanggaling ka sa party kagabi at nalasing ka. Kaya heto at pinagluto kita ng bulalo.” Pinaghila pa ako nito ng upuan. “Kumain ka na, masarap ang sabaw sa may hangover.” Nahihiya na umupo ako. Nakahinga ako ng maluwag dahil hindi sinabi ni Morgan na naglasing lang ako kagabi. Nakakahiya. Ano ang mukhang ihaharap ko sa Mommy nito? Hindi ko na natandaan kung kailan ako huling pinagluto ng Mama ko. Kaya ng matikman ko ang masarap na luto nito ay nag init ang sulok ng mata ko. Ganito pala ang pakiramdam ng gumising na may nag aasikaso sa’yo… masarap at mainit sa puso. Dati galit ako sa kanya. Oo, galit ako sa kanya. Narinig ko kasi sa magulang ko noon na ang bakery nito ang dahilan kaya pinasara nila ang bakery na pinatayo pa ng mga kalo-lolohan ko. Nawalan kami ng customer dahil bukod sa masarap ang mga binibenta nila ay m
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more

143.(17.)

(Saddie pov) “Ganda! Ganda!” Tawag sa akin ni Aling Marites. “Bakit ho?” Tanong ko habang nagbobomba sa poso. May inaayos kasi sa linya ng tubig dito ngayon sa barangay namin kaya pansamantala na walang tubig. Bukas pa daw maaayos ang linya kaya nakapila ang lahat ngayon dito sa poso para mag igib ng tubig. Kumunot ang noo ko ng itulak ng matanda ang isang lalaki. Sa palagay ko ay mas matanda ito sa akin ng dalawa o tatlong taon. Mas mukha itong namumutla sa takot kaysa nahihiya. “Ito nga pala si Angelo, apo ng kumare ko. Single at nagtatrabaho sa Government. May bahay siya di’yan sa kabilang kanto.” Lumapit ito sa akin at mahinang bumulong. “Mabait na bata ‘yan, hindi ako mapapahiya di’yan.” Balak ko sanang magtanong kung ano ang ibig nitong sabihin ng ilahad sa akin ng lalaki ang kamay nito. “H-hi, Saddie. A-ako nga pala si Angelo. T-taga diyan lang ako sa kabilang kanto. Sana pwede tayo na maging magkaibigan.” Utal na pakilala nito. Mukhang harmless naman ito kaya tinan
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more

144.(18.)

Hindi ito kumibo. Nagulat ako ng buhatin nito ang timba sa tig isang kamay ng walang kahirap-hirap hindi katulad ni Angelo kanina. Nahihiya na tinapik ko ang kamay niya. “Ano ka ba, hindi mo kailangan gawin ‘yan.” Naalala ko na sinabi ni Ma’am Kiray na hindi nila pinadapuan ng insekto si Morgan ng palakihin nila, ibig sabihin ay hindi naghirap. Kaya nakakahiya na pagbuhatin ito ng timba. Hindi nito binaba ang timba hanggang sa makarating kami sa banyo sa kusina. Pagkababa nito ng timba ay humarap siya sa akin. “I told you that if you need anything ‘just tell me, right?” Hinilot nito ang sintido. Napansin ko na parang pagod ito at walang tulog. Balak ko sanang tanungin siya kung okay lang siya ng mapaapak ako sa tubig na natapos sa tiles mula sa timba. Kakapit sana ako sa kanya pero huli na dahil hindi ko na siya maabot. Akala ko mababagok ang ulo ko pero mabilis niya akong nayakap bago pa ako mahulog. “Fvck!” Hingal na mura nito na bakas ang pagkataranta sa mukha. “Are you hur
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more

145.(19.)

(Saddie pov) Simula ng sabihin ni Morgan na attractive siya sa akin ay hindi ko alam kung paano siya pakikisamahan ng hindi naiilang. Mas lalo akong nailang sa mga titig niya simula ng sabihin niya sa akin ‘yon. Bawat hawak niya sa akin, tingin, pagkausap, hindi ako makatingin sa mga mata niya. Maraming umamin sa akin noon pero hindi naman ganito ang naging epekto. Habang hawak niya ang bewang ko habang tinuturuan ko siya ng tamang pagsayaw ng Slow dance ay ramdam kong nakatingin na naman siya sa akin. Parang tumatagos ang mga tingin niya… hindi ko kayang tagalan. “Saddie…” tawag niya sa akin, ng hindi ako tumingin sa kanya ay narinig ko ang pagbuntong-hininga nito. “Did I scare you last night?” “H-hindi naman sa gano’n, Sir. N-nabigla lang ako.” Tatlong taon kasi umikot sa trabaho at kay Navy ang buhay ko. Hindi ko alam kung paano mag entertain ng bagong lalaki sa ngayon. “I’m sorry about that. I'm not the only one who likes to beat around the bush. I've never liked anyone a
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

146.(20.)

Pinahid ng daliri niya ang laway namin na lumampas sa gilid ng labi ko. “This is how I want to court you, Saddie. This is how I become when I landed my eyes on you… I became sweet, possessive and territorial. Now, let me show you my sweet side.” Simula ng sabihin niyang liligawan niya ako ay nagbago siya, palagi niya akong hinahalikan kapag may pagkakataon, kahit sa oras ng pagtuturo ko ay pinagsasawaan niya ang labi ko. Ewan ko ba, imbes na suwayin ko ito dahil hindi ko pa naman siya sinasagot ay hinahayaan ko na gawin niya sa kin ‘yon. “Ikaw pala, Aling Marites. Bakit ho? May problema po ba?” Tanong ko ng mapagbuksan ko siya ng pinto. “Ayos ka lang ba? Halos isang ka na kasing hindi lumalabas. Nag aalala kami sayo kaya heto dinalaw ka namin ng mga kumare ko.” Sabi nito na may pag aalala. “Ayos lang po ako, busy lang po ako sa pagtuturo. Pasok po muna kayo.” Anyaya ko sa kanilang walo, magkakasama na naman kasi ang mga ito. Nang makapasok ay naghanda ako ng meryenda para sa
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

147.(21.)

Mabilis na lumipas ang dalawang buwan, si Morgan, hindi siya mahirap magustuhan. Habang nagluluto ito ay pinanood ko siya. Bumisita si Tita Kiray no’ng nakaraang linggo, nabanggit nito sa akin na nagpapaturo si Morgan na magluto. Tinanong nga ako nito kung ano ang nagtulak sa anak nito para matuto pero ngumiti lang ako. Ayoko kasi pangunahan si Morgan sa pagsasabi sa magulang niya na nililigawan niya ako. Hindi ko kasi sure kung ako ba talaga ang dahilan o ibang tao. Alam ko na tuwing umaga ay nagluluto siya gamit ang natutunan niya. Gumigising ito ng alas singko ng umaga para sinusubukang magluto ng wala ang tulong ko. Hindi na ako nakatiis kaya bumaba na ako para mapanood ito. Nagulat ito ng paglingon ay nakita niya ako. Halatang nahiya ito ng makita ko ang kalat sa kusina. “I’m sorry, I will wash it after I cook.” “Naku ayos lang, ako na ang maghuhugas. Sige na magluto ka na.” Pagkatapos kong maghugas ay pinanood ko ito, hindi na siya katulad noong una na halatang nangangapa
last updateLast Updated : 2025-03-08
Read more

148.(22.)

(Morgan pov) Abala ako sa pagbabasa ng mga papeles ng marinig kong kumatok ang secretary kong si Miss May ann. “Sir, tumawag ang Security Department, may nakaabang daw na mga reporters sa parking pot, sinubukan nilang pigilan pero dinumog sila. Tatawagan ko ba si Sir Kirk para sunduin kayo?” “No need, he's busy now. Call Jerome, ask him if he's free. If he's not, have him pick me up. Tell him to bring extra bodyguards with him when he picks me up. Someone might be following us later.” Binalik ko ang tingin sa mga binabasa ko, akala ko ay aalis na ito pero nanatili itong nakatayo. Kumunot ang noo ko at agad itong tinanong. “Why? Any problem?” Mukhang may gusto pa itong sabihin. Umiling ito bago ako sinagot. “Tumawag si Mr. Lou, Sir, pati si Sir Chris at tumawag din. Gusto ka nilang makausap, pero sinabi ko na busy kayo at fully booked ang appointment niyo this week, pero mapilit sila.” Dumilim ang mukha ko sa sumbong nito. Hanggang ngayon ay pinipilit pa rin akong bumalik ni Mr. L
last updateLast Updated : 2025-03-09
Read more

149.(23.)

Dinala sa hospital si Saddie dahil nawalan ito ng malay. Marami itong pasa dahil nanlaban ito para makatakbo at humingi ng tulong. Galit na galit ako sa sarili ko dahil iniwan ko ito ng walang kasama sa bahay. Kung nakinig lang sana ako kina Aling Marites at hindi binalewala ang babala nila ay hindi mangyayari ito. Walang tigil sa pag iyak si Saddie ng magising ito, nahirapan ako na patahanin ito dahil histerikal ito sa nangyari at na-trauma ayon sa Doctor na tumingin rito. Takot na takot ito na makulong. Kailangan pa itong patulugin para kumalma. Halos mamuti ang kamao ko sa diin ng pagkuyom ko habang nakatingin ako kay Saddie na nakahiga sa hospital bed na may bakas pa ng luha ang pisngi, may pasa din ito sa gilid ng labi, sa leeg at iba pang parte ng katawan. Nagpapasalamat ako dahil hindi ito napagsamantalahan ng tuluyan at nakuha nitong lumaban, dahil kung naging mahina ito ay baka hindi lang ito ang natamp niya. “Sir,” tinapik ako ni Jerome sa balikat, “tinawagan ko na si
last updateLast Updated : 2025-03-09
Read more
PREV
1
...
121314151617
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status