LIKE 👍
(Creselda pov) Habang pinaghahatian namin ang mga gamit na nakuha namin sa bahay ng kriminal na nakapatay sa anak ko ay lumapit sa amin si Levy John, ang kinakasama ko. “Ito lang ang nakuha niyong gamit sa bahay ng babaeng ‘yon? Iyan lang ba ang kapalit ng buhay ng anak mo?” Inirapan ko ito. “Maghintay ka, hindi pa nga nakakalabas ng hospital ang babaeng ‘yon. Kapag nakalabas siya ay makikipag negosasyon ako sa kanya. Saka hindi ako papayag na ang mga kakarampot lang ang maging kabayaran sa buhay ni Cardo. Kung ayaw niyang makulong ay kailangan niya akong bayaran ng malaki… gusto kong makuha ang bahay niya! Kapag hindi siya pumayag sa gusto ko ay kakasuhan ko siya!” Ngumisi ito ng marinig ang sinabi ko. “Ibang klase ka talaga mag isip, mahal. Napaka tuso mo talaga,” Sabay yakap sa akin at halik na sabi nito. Pinuntahan namin ng mga pamangkin ko ang bahay ng babaeng nakapatay sa anak ko. Nanggulo kami at nilimos ang mga gamit sa bahay nito. Hindi naman gano’n karami ang mga gamit
Masaya kaming umalis ng bahay ni Levy john kasama ang mga kamag anak ko. Pinagplanuhan agad namin na bibili kami ng resorts sa Batangas kapag natanggap namin ang bayad at magbabakasyon sa pinakamalapit na bansa. Puro kami tawanan sa loob ng sasakyan, nagplano din kami na pupuntahan sa hospital ang babaeng pumatay sa anak ko para takutin pa ito na bigyan kami ng mas malaking pera, gusto ko ding makuha ang bahay nito. Sasamantalahin namin ang krimen na ginawa nito para mapasunod sa gusto namin. Pagdating sa napag usapang lugar ay sinalubong kami nila Chito at Shiela mae. Tuwang-tuwa na binalita nito sa amin na pumayag ang buyer na bilhin sa amin ng lagpas kalahati ng original prize ang bawat isa. Nakangiting lumabas ang may ari ng Shop at binati kami, habang iginigiya kami papasok sa Shop ay inuusisa kami nito. “Mahal ito at tanging mayaman at kilalang pamilya lang ang nakabili ng tatlong piraso sa bawat relo na binibenta niyo, Mrs. Samdo. Sa pagkakaalam ko ay hindi ito naibenta dit
(Morgan pov) Pagkatapos kong makausap ang pulis na humuli sa mga nanggulo at nagnakaw sa bahay ay binaba ko ang hawak kong cellphone at pinanood ang dalawang lalaki na walang awang binubugbog ng mga tauhan ni Dad. Hindi ko pinakinggan ang pagmamakaawa nila, kung tutuusin ay kulang pa ito sa ginawa nila. “Sir, nawalan na sila ng malay. Ipapadala na ba sila sa presinto?” Umiling ako kay Jerome. Yes balak ko silang ipakukong, pero hindi pa ngayon. Gusto ko muna silang magdusa sa mga kamay ko dahil sa ginawa nila kay Saddie. Inutusan ko sila na buhusan ng malamig na tubig ang dalawa, gusto ko yung nagyeyelo pa para tumagos sa mga sugat at buto nila ang lamig at sakit. Mayamaya ay dumating si Kirk, ang nakahanap sa dalawang lalaking ito. Akala yata ng dalawang ito ay ligtas na sila dahil nasa probinsya sila para magtago. Pero mas matinik ang kapatid ko at natagpuan niya agad ang pinagtataguan ng mga ito. “How long have you been torturing them?" Usisa nito sa akin. “You know mom, kapa
(Saddie pov) Mabilis na umusad ang kaso, napatunayan na wala akong kasalanan, sa tulong ng mga kapitbahay ko na tumestigo, sa mga kuha sa CCTV sa labas na talagang pinasok ako at wala talaga akong relasyon sa isa sa mga lalaking nagtangka sa akin. At isa pa, patong-patong na pala ang reklamo sa kanilang tatlo, ilang kababaihan na rin pala ang minolestiya ng mga ito. Pati ang pamilya na nanggulo sa bahay at ninakaw pa ang mga gamit namin ay nakakulong na rin. Nagmakaawa sila sa akin pero hindi ko sila pinatawad. Paulit-ulit akong minura ng babaeng Criselda ang pangalan at pinagbantaan pa ako, ito pala ang ina ng lalaking namatay sa bahay. Nakakatakot sila at sanay na gumawa ng masama sa kapwa pero hindi ako natatakot sa kanila dahil wala akong kasalanan at ginawang masama. Nagpapasalamat ako sa mga taong tumestigo para matulungan ako, lalo na kay Morgan at sa pamilya nito na sumuporta at naniwala na inosente ako. Umiiyak na yumakap ako kay Tita Kiray at Aling Marites, noong nasa h
(Saddie pov) “Wag mong kalimutan na pumunta sa birthday ng apo ko, ha!” Paalala ni Aling Bebang, isa sa kaibigan ni Aling Marites. Inanyayahan ako nito na dumalo sa debut ng apo nito. “Sige ho, Aling Bebang.” Pagkatapos magpaalam ay bumalik na ako sa bahay. Nagtaka ako ng maabutan si Morgan na nakaupo lang sa sofa habang may hawak na laptop. “Hindi ka may pasok ka? Bakit hindi ka pa nagbibihis?” Nagtatakang tanong ko rito. Lumabas lang kasi ako para bumili ng pandesal sa bakery nila. “I will go there later, for now let’s have breakfast.” Hinawakan nito ang kamay ko, sumilay ang ngiti sa labi ko ng magkahawak kamay naming tinungo ang kusina. Nagtimpla ako ng gatas para sa amin, napangiti ako ng mapatingin rito, kumakain na ito ngayon ng puto at pansit, hindi katulad noon na pili lang ang mga kinakain. Hindi lang ito natuto na magluto, kung ano ang kinakain ko ay kinakain na rin nito. Habang kumakain kami ay hindi ko mapigilan na pagsawain ang mata ko sa gwapo nitong mukha. Hangga
Akala ko ay nagbibiro lang si Morgan pero hindi pala. Mabuti nalang at narinig kong may inuutusan ito sa cellphone. “Morgan naman, eh!” “What?” Tawang turan nito habang tinataas ang cellphone, inaagaw ko kasi ito dahil nagpapabili talaga ito. “If buying that kind of food will make you happy, then I'll buy a shop for you. Don't underestimate what I can do for you.” Niyakap ako nito at seryoso na tumingin sa mga mata ko. “Always remember that I can do everything for you, Saddie.” Namula ako sa kilig sa sinabi nito. Alam ko naman ‘yon, simula ng ligawan niya ako ay pinaramdam niya sa akin kung gaano ako kahalaga sa kanya. Kaya nga nangako din ako sa sarili ko na gagawin ko din ang lahat para sa kanya. Hindi si Morgan pumasok sa trabaho. Pinagalitan ko pa nga ito, pero wag daw ako mag alala dahil may mga tao na gagawa ng trabaho habang wala ito, saka nando’n daw ang kapatid nitong si Kirk. Dahil tanghali na ay naghanda ako ng ingredients na kailangan ko, magluluto kasi ako ng ta
“I don’t want to take you here, Saddie. I want to take you properly in bed.” Sabi ni Morgan bago ako binuhat papunta sa kwarto. Pagdating namin sa kwarto nito ay maingat niya akong nilapag sa ibabaw ng kama at inalis ang lahat ng saplot ko at walang iniwan maski isa. Hindi ito nagpaligoy-ligoy pa, agad itong lumuhod at dumapa para dilaan at paligayahin ako. “Ahhh Morgan!” Bago ang lahat ng ito sa akin kaya napaka sensitibo ng pakiramdam ko. Dinilaan ni Morgan ang bukana ko, damang-dama ko ang mainit at basang dila niya sa pagkaba-bae ko. Hindi ko maipaliwanag ang sarap at kiliti na nararamdaman ko kaya napapasabunot ako sa buhok niya at naiipit ko ang ulo niya. “Ohhh, Morgan! Sige pa ahhh! Ang sarap ng ginagawa mo ahhh!” Nasasarapan kong haling-hing habang sarap na sarap akong dinuduldol sa kanya ang perlas ko. Nakakahiya dahil ang ingay ko pero mukhang natutuwa pa ito dahil mas lalo nitong pinag igihan ang paglapa sa pagka-babae ko. Pinatulis nito ang dila at sinungkal ang clí
(Saddie pov) Isang simpleng kulay purple dress na lagpas tuhod ang suot ko na binagayan ng flat sandals na kulay puti. Hindi ako sanay maglagay ng makapal na makeup, pero naglagay ako ng makapal na dark lipstick. Mahilig talaga ako sa dark lipstick, kahit nga nasa bahay lang ay naglalagay ako nito. Maputi at pantay kasi ang kulay ng balat ko kaya kahit hindi magmakeup ay nadadala ito ng lipstick ko. Napansin ko na maraming tumitingin sa akin habang naglalakad papunta sa kaarawan ng apo ni Aling Bebang. Malapit lang naman ito kaya nilakad ko na. Napahinto ako sandali, ramdam ko ang hapdi sa pagitan ng hita ko. Si Morgan kasi, isang linggo na hindi ako tinigilan. Buti nga at pumasok na ito ngayon, kundi hindi ito pumasok sigurado na hanggang ngayon ay nagtatalík pa rin kaming dalawa. Para itong halimaw pagdating sa sex. Para itong hindi napapagod, katawan ko na nga lang ang sumusuko. “Oo nga pala kailangan kong magmadali!” Nilakad-takbo ko ang daan. Late na yata ako. Paano natag
(Morgan pov) “Wala pa rin nahuling driver! Hindi ba nakapagtataka? Apat na beses ka ng muntik maaksidente pero wala naman driver ang mga sasakyan na muntik makabangga sayo. Aksidente ba talaga ‘to o sinadya? Saka lahat ng sasakyan na ginamit ay unidentified at hindi kilala kung sino ang may ari!” “The cctv footages? Did you check it?” “Oo, pero katulad no’ng nauna ay blindspot at hindi naabot ng cctv ang mga nangyari.” Pinigilan ko ang magmura ng malakas. Ayoko kasing magising si Saddie ngayon na mahimbing na natutulog. “Mag imbestiga ka. Sigurado na may maiiwang butas ang may pakana ng ito. Ireport mo agad sa akin ang malalaman mo.” Utos ko rito bago binaba ang tawag. I clenched my fist. Tama si Jerome. Nakapagtataka na apat na beses itong nangyari. Sa una ay iisipin mong aksidente ang lahat. Pero ng marinig ko ang huling sinabi nito ay napaisip na ako. This is not a fvcking incident —plano ito at sinadya. Ngunit sino ang gagawa nito? Naningkit ang mata ko ng may hin
(Saddie pov) Hinaplos ko ang sugat ni Morgan sa kilay habang nagpapasalamat sa diyos dahil ligtas ito. Buti nalang at hindi malubha ang tinamo nito. Kundi ay baka hindi lang gasgas ang natamo nitong mga sugat. Nang masiguro kong tulog na ito ay saka ako tumayo para kunin ang ointment na nireseta ng doktor para sa sugat nito. Pagkatapos lagyan ng ointment ang sugat nito ay kinumutan ko ito bago lumabas ng kwarto. “Masakit pa rin ba ang tiyan mo, iha?” Tanong ni mommy Kiray ng masalubong ko ito. May dala itong gatas para sa buntis. Dahil tulog si Morgan ay sa sala muna kami tumuloy. “Pasensya ka na sa nangyari, iha. Dapat ay nakinig ako kay Morgan. Hindi ka sana mawawalan ng malay kung sinunod ko ang sinabi ng anak ko.” Puno ng pagsisisi na sabi nito. Pagkalapag nito ng gatas ay hinawakan ko ang kamay nito. “Mommy, hindi mo kailangan humingi ng tawad, wala ka pong kasalanan. Ang totoo nga po ay nagpapasalamat ako dahil sinabi niyo sa akin. Dahil kung hindi ay baka hindi ko nalam
(Saddie pov) Halatang kinakabahan si Stephanie na makaharap si mama kaya hinawakan ko ito sa kamay. “Wag kang matakot, hindi nangangagat si mama.” Biro ko dito. Natawa ito ng bahagya. Pagkabukas ng pinto ay nakangiting sinalubong kami ni mama. Halatang nagulat pa si Stephanie dahil sa mainit na pagsalubong dito ng mama ko. “M-magandang hapon po, tita. P-para nga po pala sa inyo, herbal tea. Nalaman ko po kasi na kagagaling niyo lang sa sakit.” “Maraming salamat, iha. Nag abala ka pa. Halika maupo muna kayo ng kapatid mo.” Sumunod kami kay mama ng magpatiuna ito sa paglalakad. Habang naglalakad kami ay panay ang siko sa akin ni Stephanie. Halatang kabado pa rin ito na harapin ang mama ko. Hindi ko ito masisisi. Kasi kung ako ang nasa kalagayan nito ay baka gano’n din ako. Pagdating namin sa sala ay umupo kami. Naabutan pa nga namin na naglalaro ang mga stepbrother ko. Wala si tito ngayon dahil nasa trabaho ito kaya sila lang ang nasa bahay ngayon. “N-naku tita maraming s
“Hindi mo ba sasagutin?” Tanong ko kay Stephanie. Nandito kami ngayon sa isang restaurant at kumakain. Bigla nalang kasi ito nag alok na ililibri ako ng lunch. Gusto daw nito makabonding ako kahit minsan sa labas. Hindi na ako nagpasama kay mommy Kiray at mama dahil sinundo naman ako nito kanina sa bahay. Bumuntonghininga ito. Kanina pa kasi nagriring ang cellphone nito sa tawag nila papa at tita Letty. Mukhang hanggang ngayon ay wala itong balak makipag usap sa magulang nito. “Saddie, hindi kasi madaling gawin ‘yon. Hindi pa sa ngayon. Teka nga pala. Diba may lakad ka ngayon? Samahan na kita.” “Ah oo nga pala. Sigurado ka ba? Baka kasi mamaya makaistorbo ako sa pasok mo.” “Naku hindi. Day off ko ngayon. Saka naboboring ako sa inuupahan ko eh. Kaya sasamahan na kita.” Kinawit nito ang kamay sa braso ko. “May gwapo ba sa pupuntahan natin? Baka meron, single ako at pwedeng-pwede ireto.” “Lokoloko ka. May dadalawin lang ako. Saka may kukunin ako sa bahay.” Tingnan mo ‘tong bab
“Happy birthday, Mumu!” Natawa kami nila mommy ng sumimangot ito. Paano ay sinuprise namin ito gamit ang kids party. Eh wala kasi kaming ibang maisip ni mommy Kiray. Kaya ito ang naisip namin para maiba naman. “Happy birthday, Mumu… happy birthday, Mumu… happy birthday happy birthday… happy birthday to you!!!” Sabay naming kanta ni Mommy, habang sila daddy Laxus at Kirl ay natatawang umiiling sa gilid. “Hipan mo na ang kandila anak. Pero bago ‘yon ay mag wish ka muna.” “Mom!” “Oh bakit? Sasabihin mo na naman na hindi totoo ‘yon? Aba tingnan mo, nakapag asawa ka ng katulad ni Saddie dahil ‘yon anh wish mo noong bata ka. Hindi lang maganda ang naging asawa mo, mabait at mapagmahal pa. Kaya sige na, magwish ka na.” Pamimilit dito ng mommy nito. Napapailing nalang na sumunod ito. Wala din kasi kaming balak na tigilan ito. Nakangiting lumapit ako sa kanya at nilagay sa ulo niya ang birthday hat na may character pa ni Mickey mouse. “Ano ang winish mo, Mumu? Hindi naman
(Saddie pov) bumuntong hininga ako habang nakangalumbaba na nakatingin sa cake na ginawa ko. Dalawang aras na akong nagpapractice na gumawa ng cake pero hindi ako natututo. Sinunod ko naman ang mga binilin sa akin ni mommy Kiray. Tumatawang nilapitan ako ni mama. “Anak, isang linggo pa naman ang birthday ng asawa mo. May pitong araw ka pa para mag aral.” “Paano kung hindi pa rin masarap ang gawa ko?” Ngumuso ako ng tumawa ito. Nawawalan na kasi ako ng pag asa na sasarap ang gawa ko. “Masarap man ‘yan o hindi ang mahalaga anak ay nag effort ka. Sigurado ako na magugustuhan ni Morgan anuman ang ibigay mo sa kanya. Saka sa palagay ko ay wala na siyang hihilingin pa ngayon dahil dito.” Sabay himas nito sa nakaumbok kong tiyan. Napangiti ako. Tama si mama. Sigurado na kahit ano ang ibigay ko ay maa-appreciate ng asawa ko. Nandito ngayon si mama dahil wala si mommy Kiray para samahan ako. Saka gusto nito na maalagaan din ako habang buntis ako dahil nga maselan ako. Malaki na
(Saddie pov) Tumingin ako sa salamin. Medyo nahahalata na ang tiyan ko. Mag aapat na buwan na rin pala ang pinagbubuntis ko. Lumapit si Morgan sa akin at hinapit ako. “Are you ready?” “Medyo. Pero kinakabahan pa rin ako.” First time ko kasi na dadalo sa isang Business event na kasama si Morgan. Annual party kasi ng kumpanya kaya kinakailangan na dumalo ang mga King. Ayoko sanang sumama dahil hindi naman ako sanay na dumalo sa malaking pagtitipon na gaya no’n. Pero mapilit si Morgan. “Relax, my love. Isa ka na ngayong King kaya madalas na tayong pupunta sa mga event na kagaya nito ng magkasama. Don’t be nervous… nasa tabi mo lang ako. Saka wala namang kakain sa’yo do’n.” Tawang biro nito. Ngumuso ako. “Alam mo naman na hindi ako marunong makipag socialize.” Sagot ko rito. Naglakbay ang asul nitong mata sa kabuohan ko. Nakasuot kasi ako ngayon ng Peplum Blue dress na halos umabot sa talampakan ang haba. Kahit medyo bukol na ang tiyan ko ay napakaganda ko pa rin sa suot ko.
Nagulat si Morgan pagdating dahil sinabi ko dito na nagluto ako para sa kanya. “Niluto mo ang lahat ng ito?” Gulat na tanong nito. Nang tumango ako ay nag isang linya ang kilay nito. “Hindi ba sinabi ko na sayo na huwag mong pagurin ang sarili mo?” “Ngayon lang naman, Mumu. Matagal na rin kasi no’ng pinagluto kita kaya nagluto ako para sayo. Wag ka ng magalit please…” Sobrang saya ko kasi matapos mapanood ang interview rito. Kaya naisip ko na paglutuan ito. Kahit man lang dito ay makabawi ako sa ginawa nito. Malambing na yumakap ako rito at nagpapacute na tumingala rito. Nahihiya man akong magpacute dahil ang tanda ko na ay kailangan kong gawin. Epektib naman ang ginawa ko dahil bumuntonghininga ito at gumanti sa akin ng isang mahigpit na yakap. “May nangyari ba? You look happy…” puna nito ng mapansin na hindi mawala ang ngiti sa labi ko. “Kasi ano… napanood ko ‘yung interview sayo. Ikaw ha, hindi mo man lang sinabi sa akin na magpapa interview ka. Kung hindi pa nabanggit ng mo
Hindi pala madaling magbuntis. Noong una ay nagki-crave lang ako sa mga pagkain. Pero ngayon ay palagi na akong nahihilo at sumusuka tuwing umaga. Mabuti nalang at nandiyan sila mommy Kiray. Ito ang nagpapakalma kay Morgan at nagsasabi na normal lang ang pinagdadaanan ko. “Bye, my love. Babalik din ako asap. Kailangan ko lang i-close ang deal na ito for the company.” Tumingin si Morgan sa ina pagkatapos nitont humalik sa labi ko. “Mom, ikaw na muna ang bahala sa asawa ko. Pagkatapos ng meeting ko ay babalik agad ako.“ tumingin ito sa akin. “Ano ang gusto mong pasalubong pag uwi ko?” Ngumuso ako. Lahat kasi ng gusto ko ay nandito na sa bahay, mapa pagkain man ‘yan o kung ano. Wala na akong hahanapin pa. Palagi kasi nitong sinisiguro na makukuha ko ang lahat bg gusto ko. “Basta umuwi ka lang ng ligtas ay masaya na ako, Mumu. Ingat ka ha…. I love you!” “I love you more, my love. I’ll go ahead, mom!” Humalik din ito sa noo ng mommy nito bago tuluyang nagpaalam. Nakangiti naman na