All Chapters of The Ex-convict Wife and Her Affair with Billionaire Uncle: Chapter 21 - Chapter 30

Hindi inaasahan ni Evan ang mga inasta ni Kenneth, ipagtatanggol siya nito, at sa harapan pa ni Ella.Kung noong nakalipas na limang taon lang sana ito nangyari, baka maglulundag pa siya sa saya mula sa atensiyong nakukuha mula rito. Ngunit ngayon ay marami na ang nangyari, kung ang lahat sa paligid niya ay nagbago, hindi malayong pati si Evan ay nagbago na rin. Tulad ng kulay abo na madalas sumisimbolo ng pagtatapos, patay na rin ang lahat ng damdamin sa kanyang puso.Ang natira na lamang ay kawalang-pakiramdam. Parang namamanhid na siya dulot ng walang katapusang sakit noon na miski hanggang ngayon ay dala-dala niya pa rin.Sa gitna ng nakakabinging katahimikan, bahagyang ngumiti si Kevin habang binabasa ang reaksyon ng lahat.Dahan-dahan niyang binuksan ang kahon, kinuha ang makinang na alahas, at pinindot ang isang lihim na mekanismo sa loob nito.Ang kakaiba niyang kilos ay agad nakakuha ng atensyon ng tatlong tao.Sa maliksi niyang mga daliri, tinanggal niya ang base ng alahas,

Bitbit ang maliit na supot na may mga kahiya-hiyang laman, matagumpay na nahanap ni Evan ang klase kung saan naroon si Ashton.Wala nang ibang bata sa silid-aralan, tanging si Ashton na lang ang nakaupo, walang sigla ang mga mata nito, at nakapatong ang mga kamay sa pisngi. Hindi siya gumagalaw sa kanyang upuan.Nang makita ni Evan ang pasa sa makinis na mukha ng bata, kumirot ang kanyang puso para rito. Napapikit siya ng bahagya bago mabilis na pumasok sa silid at kinuha ang atensiyon ng bata."Ashton, kumusta ka? Anong masakit sa'yo, baby?" tanong niya nang may pag-aalala."Vanvan!" Agad na lumingon si Ashton sa kaniya. Nagniningning ang singkit na mga mata ng bata, ang kislap ng mata ng mga iyon ay tila mga bituin. Dali-daling tumakbo papunta kay Evan gamit ang kanyang maiikling binti."Wala pong masakit sa akin! Bakit ka po nandito?"Umupo si Evan para mapantayan ang bata, saka marahang kinulong sa kaniyang mga bisig. Maingat niyang hinaplos ang namumulang pisngi nito."Sabihi

Dahan-dahang itinaas ni Kevin ang manggas ng kanyang polo, at muling naalala ang malungkot na tingin ni Evan bago ito umalis. Unti-unti, isang ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi. "Hindi ko alam kung masarap, pero tiyak na makunat ito," bulong niya sa sarili. Ngunit kahit ganoon, pinili pa rin nitong kainin ng masigasig ang pagkaing inihanda ng babae para sa kanilang mag-ama.Pagkatapos ng hapunan, hindi pa rin maunawaan ni Evan kung bakit hinayaan ni Kevin na ma-bully si Ashton. Habang naghuhugas ng mga plato, halata pa rin ang halong pagkainis at pagkadismaya sa kanyang mukha."Galit ka pa rin?" tanong ni Kevin. Nang masiguro niyang maayos ng nakapag-bihis ang anak sa sariling kwarto, nagtungo si Kevin sa kusina para tulungan si Evan.Matapos ilagay ang mga plato sa disinfection cabinet, tumayo siya ng tuwid satabi ni Evan. Bago pa ito makapagsalita, iniabot na niya ang mga gamit na malalaki sa itaas na kabinet. Walang magawa si Evan kundi ibigay na lang iyon nang may kaunting

Hindi naman nagtagal at sumunod na rin sa kwarto si Kenneth, ilang minuto na rin itong walang imik kahit kanina pa pumasok. Hindi na nais pa ni Evan na gumawa sila ng usapan kaya abala siya sa paghahanda ng pamalit na damit pang-tulog. Huminto lang siya nang makarinig ng mahihinang katok. Tumayo agad si Evan para pagbuksan ang nasa likod ng pinto. Ang kasambahay pala ito na may bitbit na mga nakatiklop na damit. Kalmado naman na sila kaya hinayaan na niya itong ipasok sa loob ng kwarto ang mga dala. Ngunit sana ay hindi na niya lang ito ginawa. Masaya pa kasi nitong inabot sa kaniya ang polo na nasa ibabaw ng mga tiniklop saka nagkwento. "Madam, nahulog po ito mula sa bag n’yo noong isang araw. Nilabhan ko na po para sa inyo.""Anong sinabi mo?" Nagulat ang kawawang kasambahay sa pagtatataas ng boses sa kaniya ng batang amo. Kasabay rin nitong hinampas ng malakas ang mesa sa tanggapan ng kwarto kaya’t nagpadagdag ito ng takot at kaba sa kaniya. Nagulat din si Evan nang makita ang

"Yeah, right! Gusto rin naming mapalapit sa magandang binibini. From this day on, we can declare that foster brothers na kami ni Old Craig," biro ng isa pang lalaki, sinamahan pa ng baritonong halakhak."Let this one go, guys," sagot ni Old Craig habang umiiling. "Ako lang ang walang balak na akuin siya. Pwede naman nating hintayin ang tamang panahon." May kasamang pang pag-taas baba ng kilay ng lalaki.Lahat ng naroroon ay mga sanay na sa kumplikadong mundo ng negosyo. Bagama’t si Evan ay opisyal na nasa posisyon na bilang assistant ni Kevin, alam nilang basta't may pera at impluwensya sila, walang babaeng hindi nila kayang makuha.Ramdam ni Evan ang makahulugang tinginan ng mga lalaking ito. Hindi siya ignorante sa mga pahaging ng mga ito sa kaniya. Pero kahit na ganoon, nanatili siyang kalmado, ibinaba sandali ang paningin, ngunit muling ngumiti nang mag-angat siya ng mukha."Sir Craig, bilang pabor sa magandang pakikitungo ko sa inyo, pwede bang magbigay ka ng isa pang punto sa iyo