PAhingi naman pong 5 star. Thankyouuuuu. don't forget to visit my profile
"Ganoon ba?" Itinaas niya ng kaunti ang kanyang baba, at ang mga mata niya ay tumusok sa puso ni Kenneth na parang mga karayom.“Kung ang lahat ng ginagawa ko ay pagpapahiya sa sarili ko, e ano naman? Sarili ko naman ang pinapahiya ko kaya bakit galit nag alit ka?”Oo, si Evan lang, isang babae na hindi niya minamahal. Bakit siya galit na galit?Basta't asawa siya, hindi kayang tiisin ni Kenneth na ang kanyang babae ay hawak ng ibang lalaki. Hindi niya kayang makita siyang nakangiti at nakatingin sa ibang mga lalaki. Pag-iisipin mong mabuti, possessiveness lang iyon. Wala itong kinalaman sa pagmamahal.Nang malinaw sa kanya iyon, naramdaman ni Kenneth na mas kumalma siya.Subalit, hindi nagtagal ang kanyang katahimikan at madali itong nabasag sa susunod na sinabi ni Evan. "By the way, kung patuloy mong ipapagawa kay Ella na maging boss ko, tiyak na mangyayari ulit ang ganitong eksena."Isang imahe ni Evan na nakikipag-usap sa mga lalaki, ang mga mukha nila malabo, ang mga kamay nito a
"Huwag mo nang intindihin siya, nagpe-pretend lang 'yan."Mabilis na binangga ni Ashton ang mga paa sa sahig sa kaba, at iniwan ang kasambahay upang maghanap ng doktor ng pamilya. Bago siya umalis, hindi niya nakalimutang magsabi kay Evan."Alam ko na may doctor na tito ay nakatira sa villa sa likod. Pupunta ako doon at babalik agad. Vanvan, maghintay ka lang dito.""Huwag ka nang tumakbo, hindi naman ganun kasakit."Habang pinapanood ang maliit na pigura ni Ashton na mabilis na nawala sa pasilyo, ang puso ni Evan ay lumambot.Paano nga ba niya kayang saktan ang isang batang ganito kabait at magiliw?Pagkatapos mag-isip, dahan-dahan niyang binalik ang kanyang mga mata at nakatagpo ng mata ng kasambahay na para bang nakaharap sa isang malaking kalaban.Ngumiti siya. "Tungkol ba sa eksenang ito, ipinaliwanag na ba sa iyo ni Kenneth ang mga nangyari?""Oo, Madam." Ang kasambahay ay nag-aatubili, tinignan ang dugong braso ni Evan at ang nakahigang si Cheska na walang malay, pinigil ang m
Halata sa mukha ni Evan na tensed na siya pero nilampasan niya lang si Kenneth.Mabilis siyang lumapit, yumuko, at niyakap ang maliit na bata. Matatalim ang tingin niyang parang mga kutsilyo. "Kenneth, subukan mo lang siyang saktan ulit, lalabanan kita hanggang sa huli."Ang tingin niya kay Kenneth ay parang humaharap sa isang malaking kalaban, dahilan upang matigilan at manlamig ang galaw ng lalaki.Habang nakayuko si Kenneth at tinitingnan ang magkasabay na mahigpit na yakap ng dalawa, hindi niya maiwasang isipin: Paano kaya kung hindi namatay ang anak namin limang taon na ang nakalipas? Ano kaya ang itsura ng eksenang ito ngayon?Ngunit tapos na ang nakaraan. Ang patay ay hindi na maibabalik.Sa kabila nito, alam niyang may kabutihan pa rin si Evan. Basta magsikap si Cheska sa pagiging mabait at magpakita ng inosente at kaibig-ibig, naniniwala siyang hindi ito kayang tiisin ni Evan. Hindi rin niya kayang balewalain ang bata nang tuluyan.Batay sa nalalaman ni Kenneth, hindi naging
Dumaan ang tingin ni Kevin sa ulo ni Evan, bago siya lumapit sa kama ni Cheska. Mula sa itaas, sinuri niya ang reaksyon ng bata.Bagamat pilit na hindi gumagalaw, kitang-kita ang butil ng malamig na pawis na tumutulo sa noo ni Cheska. Ang mga kamay at paa nitong nakatago sa ilalim ng kumot ay bahagyang nanginginig.Halos mapaiyak na si Cheska nang sa wakas ay inalis ni Kevin ang mabigat niyang tingin. Tumigil siya saglit at tila may hinanap.Dahil sa personal na ugali, bihira siyang magdala ng anumang alahas sa katawan. Ngunit sa pagkakataong ito, walang pag-aalinlangan niyang tinanggal ang isang napakaganda at intricately crafted na tie clip. Ibinuka niya ang kanyang palad at inilatag ito sa harap ni Cheska.Sa ilalim ng maluho at mainit na ilaw ng kristal na lampara, sumilay ang liwanag mula sa brilyante at tumama sa nanginginig na mga pilikmata ni Cheska."Kung magigising si Cheska ngayon, mapupunta ito sa kanya," ani Kevin na nakangiti, ang mababa at magnetikong boses niya'y tila
Sa di kalayuang daanan, ilang daang metro ang layo, biglang napahatsing si Evan.Lumingon si Kevin sa kanya. Sa isang maginoong kilos, hinubad niya ang suot na coat at mahinahong isinuklob iyon sa mga balikat ni Evan, dumaan pa ito kay Ashton.Ang tela, na may init mula sa katawan ng lalaki, ay malambot at komportable—kabaligtaran ng malamig at matigas na ugali na madalas niyang ipinapakita.Nahihiyang tumanggi si Evan, lalo na’t naroon si Ashton. Kaya’t bahagya siyang tumango kay Kevin bilang pasasalamat. Hinawakan niya ang harapan ng coat gamit ang kanyang mahahabang daliri, sinisikap panatilihin ang init na iyon nang mas matagal.Waring walang pakialam si Kevin sa pasasalamat ni Evan, ngunit may kaunting banayad at malalim na ngiti sa kanyang maiitim na mga mata.Pagdating sa pribadong tirahan ni Kevin, tinulungan ni Evan si Ashton, na labis ang saya, na magbabad sa maligamgam na tubig. Pagkatapos, sinuotan niya ito ng pajama. Sumunod na siya ang naligo, gamit ang banyo sa kwarto n
"Hindi ako makatulog," ani ng lalaki, ang kanyang boses ay mababa at waring tinatantsa ang mood ni Evan.Nais sanang umiwas ni Evan sa tanong na iyon ng lalaki, ngunit tila natuyo ang kanyang bibig at walang salitang nais lumabas dito.Bigla na lamang bumagsak ang isang manipis na kumot mula sa ulunan niya at pumatong sa kaniyang balikat para mabalot ang kaniyang katawan.Dumaan si Kevin sa likod ni Evan, ang kaniyang matikas na bawat hakbang ay mas lalong nagdedepina ng espesyal na presensiya nito."Sumunod ka sa akin. I'll show you something."Naguguluhan man at nahihiya, wala na ring nagawa si Evan kung hindi ang sumunod sa lalaki.Dinala siya sa isang napaka-laking game room na pag-aari ni Kevin, nakatago ito sa basement ng villa na iyon. Kung hindi pa dahil kay Kevin, hindi malalaman ni Evan na mayroong ganoon ang bahay.Nang mapindot ang switch ng ilaw, bumungad ang iba’t ibang arcade machines na nakalagak roon, dalawa rito ay kilalang-kilala ni Evan dahil mga collector's editio
Nabigla si Evan sa sariling iniisip at bahagyang iminulat ang mga mata, saka napangiti ng mapait, parang pinagtatawanan ang sarili dahil sa naisip.Bukod sa malamang na tinitingnan lang siya ng tiyuhin niya bilang bata na kailangan pa niyang alagaan, ang masalimuot na ugnayan nila ni Kenneth na hindi pa nalulutas ay matagal nang nag-alis ng kakayahan niyang magmahal muli.Dahil dito, kahit gaano pa kaakit-akit si Kevin, nagagawa pa rin niyang panatilihin ang kaunting kalma at linaw ng isip.Lumipas ang araw na binigyan siya ni Lola ng pahinga, sa oras ng trabaho, muli niyang inihanda ang sarili para magpakita sa sekretarya ni Kenneth, sa teritoryo ni Ella.Mukhang nagbigay ng utos si Kenneth para maiwasan ang mas malking gulo dahil si Ella ay nag-file ng isang linggong sick leave. Kaya’t sa unang pagkakataon simula nang pumasok sa kompanya, walang asungot na Ella ang umabala sa kaniya kinaumagahan.Gayunpaman, napansin niyang may kakaibang ngiti ang mga empleyado tuwing tumitingin sil
Matapos ang paalala ni Evan, biglang naalala nga ni Kenneth ang rule na sinusunod sa company cafeteria nila.Unti-unting bumaba ang tensyon sa paligid nila, si Evan ay napabuntong-hininga na lang sa kinahantungan ng argumento ni Kenneth. Bahagyang binaba pa ni Evan ang kanyang mata para hindi na masalubong ang matatalim pa ring tingin sa kaniya ng lalaki. Hindi na talaga nag improve ang ugali nito."Kung wala ng iba, mauuna na ako," sabi niya."Sinabi ni lola kaninang umaga na napanaginipan niya si lolo. Pupunta siya sa templo para magdasal at magsindi ng insenso mamaya. Kailangan mong sumama sa kanya," sabi ni Kenneth. Matagal nang debotong Buddhist si Lola kaya normal na sa kanila ang pamahiing ganoon.Nang hapon iyon, wala na ring nagawa si Evan kung hindi ang pilit na sumama sa sasakyan ni Kenneth para sa kapakanan ni Lola. Dumating silang dalawa sa kanilang destinasyon, pero tahimik sila buong biyahe at walang sinuman ang nais gumawa ng usapan.Ang destinasyon nila ay may kalayua
Kung tutuusin, sa galing ni Lindsey sa pagpapanggap at panlilinlang, kahit pa hindi totoo, kaya niyang magkunwaring mahal si Ashton sa harap ng tiyuhin nito.Pero sa lahat ng nakita, mukhang alinman sa dalawa ang totoo—kulang ang effort ni Lindsey sa pagpapanggap, o masyadong matalino si Ashton para malinlang. Sa isang sulyap pa lang, parang nababasa na niya ang lahat ng kilos ni Lindsey.Napatingin si Evan sa malungkot na ekspresyon ni Ashton—isang lungkot na hindi niya sinasadya pero hindi niya rin kayang itago. Naramdaman niya ang awa sa bata, pero alam niyang wala siyang karapatang husgahan si Lindsey. Ang tanging magagawa niya lang ay sikaping mapasaya si Ashton sa bawat pagkakataon na kasama niya ito.Walang ibang paraan. Matagal siyang nag-alinlangan habang hawak ang cellphone, pero sa huli ay pinindot niya ang numero ng kanyang tiyuhin.“Evan,” bati ni Kevin nang sagutin ang tawag.“Tito,” mahinahon niyang sagot. “Kasama ko si Ashton. Gusto niyang maglaro sa bahay ninyo. Pwede
Kinagabihan, nakatanggap siya ng mensahe mula kay Ashton—pinapapunta siya sa school para sunduin ito.Na-miss na rin niya ang bata, at kahit sandali siyang nagdalawang-isip, hindi niya rin kayang tanggihan ang hiling nito.Hanggang ngayon, sariwa pa rin sa isipan niya ang nangyari noong huli siyang pumunta sa school—pati ang hapdi ng paso sa likod ng kanyang kamay, hindi pa rin niya malimutan.Kahit pa pilitin niyang kumbinsihin ang sarili na si Lindsey ay kasintahan ng kanyang tiyuhin at wala na siyang dapat ipaglaban, iba pa rin ‘yung sakit. Hindi porket hindi siya nagsalita ay hindi na siya nasaktan."Evan,, anong iniisip mo at parang ang lungkot mo?" tanong ni Christopher habang lumalapit, hawak ang isang tasa ng kape. Umupo siya sa tabi ni Evan at sinimulang ikwento ang mga plano niya para sa studio.Epektibo ang paraan niya—agad nawala sa isip ni Evan ang iniisip niya at masaya siyang nakisali sa pag-uusap."Sige, ayusin mo 'yang mga ideya, tapos i-email mo agad sa tito mo. Sigu
Para sa Driver ni Kenneth, ang pagging tahimik niya ay natural lamang sa kaniya. Matagal niyang tinitigan ang bihirang ngiti ni Evan—parang uhaw na uhaw siyang titigan ito, at habang lumilipas ang bawat segundo, lalo lamang tumitindi ang pagnanasa niyang angkinin ang babaeng nasa harap niya. Pero kahit ganoon, hindi siya nangahas na pilitin ito muli.“Evan, akin ka.”Mahinahon man ang pagkakabitaw niya ng mga salitang iyon, naroon ang lalim ng pananakot sa likod ng kanyang malamlam at maitim na mga mata. Bawat salita ay tila pahayag ng pag-aangkin.Hindi siya pinahiya ni Evan. Bagkus, bahagya pa niyang itinaas ang kanyang mukha, pinanatili ang mahinang ngiti sa mga labi. Ngunit hindi ito umabot sa kanyang mga mata. Sa ilalim ng ngiting iyon, may halong lamig at hinanakit.Pagkatapos, inalis niya ang tingin mula kay Kenneth, dahan-dahang isinara ang pinto ng sasakyan, saka tahimik na inutusan ang driver. “Tayo na.”Alangan ang driver. Sa pamamagitan ng rearview mirror, sinulyapan niya
Nag-reach out ang housekeeper mula sa lumang bahay ni Evan, at sinabi na nais siyang makita ng matandang babae.Wala nang magawa si Evan kundi hilingin kay Christopher na magsimula ng pansin mula sa mga reporters. Nagbago siya ng itsura at tumakas sa likod ng pinto.Pagdating sa lumang bahay ng Huete, bumukas ang mga ukit na pintuan. Paglabas ni Evan mula sa sasakyan, naglakad siya at aksidenteng nakasalubong si Stephanie na nakasuot ng matingkad na damit.Hindi na pinansin ni Evan ang dating ina-inahan. Nakataas ang kanyang ulo, dumaan siya nang mataas ang tingin."Evan, ako pa naman ang iyong mother-in-law. Hindi mo man lang ba ako babatiin?" Nang makita siya ni Stephanie, muling lumamig ang kanyang mukha. Hinadlangan siya nito at may poot sa mata, "Huwag ka munang maglakad, may sasabihin ako sa'yo."Hindi pinansin ni Evan ang kanyang pang-aasar, tinitigan siya ng malamig at naglakad palayo.Paano naman si Stephanie? Hindi niya palalagpasin ang ganitong pagtingin ni Evan. Tumayo siy
“Miss Evan, paano mo nagawa iyon?"Wala nang kaalaman si Evan na nagawa niya iyon dahil sa kanyang bentahe sa kasarian, at inisip na ang pato na may pinit na rice wine ang totoong may sala. "Siguro, swerte lang ako. Tungkol sa proseso, hindi mo na kailangang sabihin sa tito ko. Pakiusap na lang, ipasubok mo sa kanya. Kung hindi gumana, mag-iisip ako ng ibang paraan."Pinatol ni Jaxon ang tawag at tinitigan ang misteryosong mata ng presidente ng Huete Group sa likod ng desk habang nakanganga ang ulo.Ayaw ng Master na malaman ni Evan na siya'y seryosong nasugatan dahil sa kanya, at hindi rin gusto ni Miss Evan na malaman ng Master na humingi siya ng tulong medikal para sa kanya, at siya'y isang maliit na tao lang. Nasa gitna siya ng lahat at natatakot na baka isang araw, mamatay siya nang hindi buo ang katawan.Nilulon ni Jaxon ang laway sa takot at mabilis na nagsabi: "Master, si Miss Evan ang tumawag. Tinutukoy niya ang mga maliliit na bagay sa studio. By the way, narinig ko lang na
Napatitig siya rito, saka tumango. "Simula Sabado, sumama ka sa akin sa Emerald Welfare Home."Ang hiling na
Makalipas ang tatlong oras, dumating si Evan sa isang lumang bahay at kumatok sa pinto nito. Ang pintura sa kahoy ay luma at natutuklap na.May narinig siyang mga yapak sa loob bago bumukas ang pinto. Ngunit imbes na ang matandang lalaki ang sumalubong sa kanya, ang lalaking matagal nang may ayaw sa kanya ang nasa harapan niya.Nabigla ito nang makita siya."Ano’ng nangyari sa’yo?"Alam ni Evan kung bakit siya nagulat kaya ngumiti lang siya at hindi ito pinansin. Inalis niya ang kanyang sunglasses, saka lumampas sa lalaki papunta sa hardin kung saan ang matandang lalaki ay abala sa pag-aalaga ng mga bulaklak at paglalaro sa kanyang aso."Lolo, magluluto ka ba ulit ng fermented duck ngayon?"Nagulat ang matanda. Hindi niya inaasahan na tutuparin pa rin ni Evan ang kanyang pangako sa kabila ng gulong kinasasangkutan nito."Hindi. Bumili ako ng dalawang igat kanina, nasa kusina. Manood ka na lang habang niluluto ko."Tahimik na napangiti ang matanda. Habang pinagmamasdan ang lalaking nas
Nang makita ng ilang malalaking lokal na brand ang isang makapangyarihang katunggali na biglang lumitaw, hindi na sila mapakali. Nagpadala sila ng mga bayarang tao upang siraan si Yeyan online, ngunit halos walang naging epekto ang kanilang paninira.Sa gitna ng pag-atake ng mga pekeng accounts, maraming netizens ang hindi nagpatinag at agad na nagbigay ng kanilang opinyon."Pakiusap naman, ‘yan ang brand na paborito mismo ng presidente ng Huete Corporation! Kung hindi mo gusto, baka ikaw ang may pangit na panlasa. Isipin mo na lang, kakaunti lang ang katulad ni Kevin—mayaman, gwapo, at maganda ang pangangatawan. Normal lang kung hindi mo kayang sabayan ang taste niya, pero maling mali na siraan mo ito ng walang basehan.""Sa estado at yaman ni Mr. Huete, sa tingin mo ba kailangan pa niyang kumuha ng endorsement gaya ng mga artista at magbenta ng produktong hindi niya ginagamit? Bukod pa roon, parang sadyang ginawa para sa kanya ang hikaw—napakaganda ng disenyo at pulido ang pagkakagaw
Nakatingin si Evan kay Kenneth na nasa ilang metro ang layo mula sa kanya. Matagal na silang magkakilala, pero ngayon lang niya nakita si Kenneth na ganito kapuruhan ang itsura.Kung limang taon na ang nakalipas, marahil ay naawa pa siya rito.Pero ngayon, ang lalaking minsan niyang minahal ay nasa harapan na niya — sobrang lapit na halos mahawakan niya ito — ngunit sa puso niya'y wala nang nararamdamang iba kundi kapaitan.Hindi niya alam kung bakit nagpapaka-drama si Kenneth, pero batay sa pagkakakilala niya rito, hinding-hindi ito basta-basta susuko.Ibinaba niya ang tingin, saka ibinulsa ang susi ng kotse sa bulsa ni Kevin. Mahina niyang sinabi, "Uncle, mauna ka na. Ako na'ng bahala rito."Itinaas ni Kevin ang kanyang makakapal na kilay at tiningnan si Evan — walang sinabi, pero malinaw na nag-aalala.Sa ilalim ng ilaw ng kalye, litaw na litaw ang payat na pigura ni Evan — parang abo pagkatapos ng apoy na nagliyab.Hindi kalayuan, mahigpit na nakasara ang kamao ni Kenneth — nangin