All Chapters of รักลับสัมพันธ์สวาท: Chapter 51 - Chapter 60

รักลับสัมพันธ์สวาทตอนที่ 52-หรือแค่ของเล่น?(อารียา)14.25 น."นี่มันอะไรกันคะ?" ฉันถามคุณเชรคที่เดินเข้ามาในบ้าน พร้อมกับข้าวของมากมาย ทั้งชุดราตรีหลายสไตล์ที่เรียงรายกันแทบเต็มห้องโถง"คุณนิคเป็นคนสั่งมาให้คุณอารียาเลือกสำหรับคืนนี้ครับ" คุณเชรคบอกและนั่นทำให้ฉันขมวดคิ้วงง เพราะไม่รับรู้มาก่อนเลยว่าฉันเกี่ยวอะไรกับคืนนี้ยังไง"คืนนี้?" ฉันย้อนถามด้วยความสงสัย"ครับ" หัวหน้างานของฉันตอบสั้น ๆ"คืนนี้ทำไมคะ แล้วเกี่ยวอะไรกับฉันด้วยล่ะ" และฉันก็ถามอีกครั้ง เนื่องจากคำตอบแสนสั้นที่คุณเชรคบอกมา ฉันยังไม่สามารถเข้าใจได้"มีงานเลี้ยงที่คุณรีย่าต้องไปกับคุณนิคน่ะครับ ผมแค่ทำตามที่เจ้านายสั่งมา และหวังว่าคุณรีย่าจะให้ความร่วมมือเช่นกัน ไม่อย่างนั้นคุณนิคฆ่าผมตายแน่ ๆ" คุณเชรคพูดซะยาวเหยียดด้วยสายตาเว้าวอน"ทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลยล่ะครับ" ฉันยังคงเอ่ยถามไม่ต่างจากเดิม"ผมบอกไปเมื่อสักครู่นี่ไงครับ...เอาเป็นว่ารับรู้แล้วนะ" ฉันชักสีหน้าระอาเมื่อได้ฟังคำพูดที่คุณเชรคตอบมา อยู่ด้วยกันมานานหรือไงถึงได้พูดกวนเหมือนกับเจ้านายไม่มีผิด นี่ฉันมาอยู่ผิดที่ผิดทางหรือไงกันนะ ถึงต้องมาเจอคนปั่นประสาทข

รักลับสัมพันธ์สวาทตอนที่ 54 - เสียเงินไม่ว่า(นิโคลไล)ผมถึงกับหันไปมอง เมื่อเสียงเสนอราคามันดังอยู่ใกล้หู ผู้คนต่างหันมามองคุณไมค์เป็นสายตาเดียวกันด้วยความสนใจ แม้กระทั่งอารียาก็ยังหันไปมองด้วยความตะลึง และเธอก็ได้รอยยิ้มหมอนั่นกลับมา มันแย่งซีนผมครับ! กล้าดียังไงมายิ้มให้เมียคนอื่นแบบนี้"มีใครให้มากกว่านี้ไหมครับ" เสียงของพิธีกรเอ่ยขึ้น ทำให้ผมหูผึ่งเพื่อต่อสู้"ร้อยเอ็ดล้าน" ผมจะยอมให้คู่แข่งทางหัวใจมาได้หน้าคนเดียวได้ไง ผมไม่ยอม! "คุณนิค!" อารียาเรียกผมด้วยสีหน้าตระหนก เธอคงตกใจกับราคาที่ผมเสนอประมูล ซึ่งผมไม่สนว่าจะหมดเท่าไหร่ ขอแค่เป็นที่พอใจของเมียก็พอแล้ว "อยากได้ไม่ใช่หรือไง?" ผมถามเธอ ก็ได้ยินว่าเธอบอกชอบผมต้องเอามาเป็นของขวัญให้อารียาสิ"มันแพงเกินไปเสียดายตังค์.....ห้ามประมูลต่อนะ" เธอปรามขึ้นและจับมือผมรั้งไว้ ห้ามทำไมก็ไม่รู้เห็นอยู่ว่าคู่แข่งมันหยามผมทางสายตาแค่ไหน "ร้อยสิบล้าน" มันยังไม่ยอมอีกและดันเสนอราคาที่สูงลิบลิ่วตีห่างออกไป ผมเพิ่มมาหนึ่งล้านแต่มันดันเสนอแซงหน้าเก้าล้าน นึกว่ารวยเป็นคนเดียวหรือไงวะ ผมก็รวยเหมือนกันนั่นแหละ เสนอหน้าออกตัวงานนี้ผมถอยไม่ได้แล้

รักลับสัมพันธ์สวาทตอนที่ 56-คนในความลับที่ไม่ต้องปกปิดอีกต่อไป(นิโคลไล)"เธอคือภรรยาของผม ที่ถูกต้องทางพฤตินัยและก็กำลังจะถูกต้องทางนิตินัยอีกไม่ช้า" ผมประกาศเสียงดังแน่ชัดว่าคนทั้งห้องจัดเลี้ยงต้องได้ยิน สิ่งที่คิดพูดออกไปมันถูกตรองมาอย่างถี่ถ้วน วันนี้ที่ผมให้อารียามางานด้วย ก็เพราะจะประกาศความลับที่ผมไม่อยากปิดบังอีกต่อไป ผมอยากให้ใครต่อใครรับรู้ว่าเธอคือคนที่ผมรัก และพร้อมจะให้เธอก้าวเข้ามาในชีวิตนับจากนี้ทุกคำที่ผมพูดออกไป สร้างความตื่นตระหนกให้กับคนที่อยู่ในงาน บางคนหันไปกระซิบกระซาบกัน แต่มันก็ไม่ทำให้ผมสนใจเท่าผู้หญิงตรงหน้า ที่ดวงตาเริ่มสั่นระริกผมไม่รู้ว่าเธอกำลังอายหรือดีใจกันแน่ แต่น้ำตาของเธอมันทำให้ผมสัมผัสได้ถึงความรู้สึกดีมากกว่าด้านลบ"แต่งงานกันนะรียา" ผมพูดย้ำอีกครั้งพร้อมกับเอื้อมมือเพื่อรอรับ ในใจก็ลุ้นว่าอารียาจะยอมแต่งงานกับผมไหม?"อ๊ะ!" "ไม่มีทาง! มันต้องไม่ใช่แบบนี้ ต้องเป็นฉันสินิคคนคนนั้นต้องเป็นฉันไม่ใช่นังเด็กนี่" เพียงผมพูดจบจู่ ๆ นาตาลีก็โผล่พรวดเข้ามา แล้วผลักอารียาจนเธอเซถลา ดีที่ผมคว้ามือเธอไว้ได้ทัน และเป็นคุณไมค์ที่รับเธอจากด้านหลัง รองเท้าส้นส

รักลับสัมพันธ์สวาทตอนที่ 58 - กำจัด(ก็คุณพลาดเองช่วยไม่ได้ จะมาโทษผมได้ยังไง...นั่นมันเรื่องของคุณ ผมช่วยขนาดนี้แล้วยังไม่มีปัญญาจัดการ.....อืม ค่อยคิดอีกที และคุณก็ควรห่างการติดต่อผมสักพักด้วย...แค่นี้นะ)(เปิดทางให้แล้วยังโง่อีก) "เชรคนายจัดการเรื่องที่อารียาถูกทำร้ายให้เด็ดขาด ฉันไม่มีปล่อยให้อารียาเจ็บฟรีแน่" ผมเดินออกมานอกห้องพักของอารียาหลังจากที่เธอนอนหลับไปแล้ว สั่งการกับเชรคที่รออยู่ด้านนอก เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้ผมโมโหมาก และคงยากหากมันไม่ได้รับการคลี่คลายในแบบของผม ผมไม่ได้ใจร้ายหากใครไม่คิดทำลายผมหรือคนที่ผมรักก่อน"ครับนาย ผมจะรีบจัดการให้ทันที" เชรคตบปากรับคำ เป็นคนสนิทที่ผมไว้ใจมากและรักเหมือนคนในครอบครัวคนหนึ่ง เราสองคนสนิทสนมกันมานานจนรู้ใจกัน"นาตาลีทำเกินไปและฉันจะไม่เอาไว้ให้รกหูรกตา ถ้าอยู่ไม่เป็นเย็นไม่ได้ก็อย่าคิดว่าจะได้มีที่ยืน...ฉันเอาจริง!!!" ผมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ยิ่งนึกภาพที่อารียากำลังจมน้ำไปต่อหน้าต่อตา มันยิ่งทำให้ผมโกรธเคือง หญิงหรือชายหากสร้างปัญหาให้ผมก็ไม่เอาไว้"ครับ” เชรคก้มหัวตอบรับคำสั่งของผมอย่างที่เขาเคยทำ“เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะอยู่เฝ้าอา

(อารียา)ฉันตื่นนอนในยามเช้า ข้างเตียงไม่มีเขาที่เฝ้าฉันเมื่อคืน กวาดสายตามองหาจนพบว่าเขายืนคุยโทรศัพท์อยู่ตรงระเบียง เหมือนกับเลี่ยงไม่อยากให้ใครได้ยิน ไม่รู้ว่ากลัวจะรบกวนการนอนหลับของฉัน หรือมันมีเรื่องอะไรที่ปิดบังจนไม่อยากได้ฉันรับรู้ ฉันนอนมองแผ่นของเขาอย่างครุ่นคิด พร้อมกับทบทวนคำพูดและการอ้อนวอนของเขาที่พูดเมื่อคืน...ฉันควรเปิดใจและให้โอกาสเขาได้เป็นพ่อของลูกดีไหม?“ตื่นแล้วเหรอ...รู้สึกยังไงบ้าง ปวดหัวหรือรู้สึกไม่สบายตัวไหม?” เขาถามทันทีเมื่อเดินเข้ามาในห้องหลังจากที่วางสาย ถามรัวจนฉันตั้งตัวที่จะให้คำตอบไม่ทัน สีหน้าของเขาดูห่วงใยฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกดี แต่ก็ไม่รู้ว่าคนอย่างนิโคลไลจะเชื่อได้มากน้อยแค่ไหน ไม่แน่ใจว่าเขาจะจริงจังหรือไม่ ฉันไม่อยากจะคาดหวังกับผู้ชายคนนี้เลย...กลัวผิดหวัง“ไม่เป็นอะไรแล้ว หนูโอเคตอนนี้อยากกลับบ้าน” ฉันบอกเขาในสิ่งที่ต้องการ ฉันไม่ชอบกลิ่นของโรงพยาบาลเลยสักนิด“ให้หมอดูอาการอีกสักวันสองวันก่อนเถอะนะ จะได้มั่นใจว่าปลอดภัยแล้วจริง ๆ” เขาคะยั้นคะยอ พร้อมกับมือเอื้อมมาลูบหัวของฉันอย่างอ่อนโยน ฉันมองหน้าเขาอย่างสังเกต สายตาของเขามองฉันต่างไปจากเดิมใน